Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 grudnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Katarzyna Antoniak

Protokolant

st. sekr. sądowy Marta Żuk

po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2015r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania M. T.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 10 marca 2015 r. (Nr (...) )

w sprawie M. T.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 510/15 UZASADNIENIE

Decyzją z 10 marca 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 i 58 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił M. T. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u ubezpieczonej nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła M. T. wnosząc o jej zmianę i ustalenie jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazała, że cierpi na schorzenie kręgosłupa, którego nabawiła się podczas wieloletniej pracy (odwołanie wraz z załącznikiem k.1-2 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 23 lutego 2015r., która nie stwierdziła u ubezpieczonej niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę tej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3-4 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 7 stycznia 2015r. wpłynął do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. wniosek ubezpieczonej M. T. o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (wniosek o rentę z 7 stycznia 2015r. k.1 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 26 stycznia 2015r. ustalił, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (orzeczenie lekarza orzecznika z 26 stycznia 2015r. k.15 akt rentowych).

Na skutek sprzeciwu ubezpieczonej od powyższego orzeczenia lekarza orzecznika ubezpieczona skierowana została na badanie przez komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 23 lutego 2015r. ustaliła, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (sprzeciw ubezpieczonej od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS k.37 akt rentowych – tom dokumentacji medycznej i orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 23 lutego 2015r. k.30 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 10 marca 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 10 marca 2015r. k.36 akt rentowych).

Ubezpieczona ma 57 lat. W okresie od 27 października 1976r. do 30 kwietnia 1979r. ubezpieczona była zatrudniona jako sprzedawca w (...) (...) w O. (zaświadczenie zatrudnieniu i wynagrodzeniu z 16 listopada 2006r. k.11 akt rentowych). Następnie podlegała ubezpieczeniu społecznemu jako osoba współpracująca przy prowadzeniu działalności gospodarczej (zaświadczenia z 13 września 2013r. k.6-7 akt rentowych) oraz jako osoba prowadząca działalność gospodarczą (potwierdzenia okresów ubezpieczenia k.24-26 akt rentowych).

Ubezpieczona cierpi na astmę oskrzelową przewlekłą łagodną, nadciśnienie tętnicze I/II stopnia, zespół bólowy kręgosłupa bez objawów klinicznych, wielopoziomową artrozę części szyjnej z dyskopatią C4-C5, C5-C6, C6-C7 oraz artrozę wielopoziomową części piersiowej i części lędźwiowo-krzyżowej z dyskopatią L3-L4, L4-L5, L5-S1 bez objawów drażnienia korzeni nerwowych, a także otyłość. Badanie neurologiczne i ortopedyczne ubezpieczonej nie wykazuje objawów ogniskowego uszkodzenia centralnego układu nerwowego. Funkcja nerwów czaszkowych jest niezaburzona. Kręgosłup szyjny jest o prawidłowej konfiguracji, śladowo ograniczony skłon maksymalny. Pozostałe ruchy w pełnym zakresie, objawy korzeniowe ujemne. Nie stwierdza się zaników mięśniowych, czucie niezaburzone, próba Romberga ujemna. Ubezpieczona jest samodzielna, sprawność kończyn górnych i dolnych oraz chwyt obu rąk dobre. W takim stanie niedomoga bólowa kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego w przebiegu zmian zwyrodnieniowych i wielopoziomowej dyskopatii w okresie remisji objawów nie powoduje niezdolności ubezpieczonej do pracy, a okresowe zaostrzenie dolegliwości ze strony narządu ruchu może być leczone w ramach czasowej niezdolności do pracy. Z powodu nadciśnienia tętniczego u ubezpieczonej występują okresowo zwyżki ciśnienia tętniczego do poziomu około 200/120. Zgłasza ona wówczas szumy i zawroty w głowie oraz kołatanie serca. Badanie fizykalne wykazało ciśnienie RR 140/80. Powyższe schorzenie nie powoduje niezdolności ubezpieczonej do pracy. Wyniki badania spirometrycznego ubezpieczonej, u której rozpoznano astmę oskrzelową są prawidłowe. Z powodu skarg na duszność o charakterze napadowym po wysiłku oraz objawy uczuleniowe na wiele środków i preparatów, a także nawracające zapalenie oskrzeli ubezpieczona stosuje lek wziewny – Fostex. Badanie fizykalne pulmunologiczne ubezpieczonej nie wykazuje nieprawidłowości. Nie występują objawy niewydolności oddechowej. Schorzenia pulmunologiczne nie powoduje niezdolności ubezpieczonej do pracy (opinia biegłych z zakresu ortopedii, neurologii, kardiologii i pulmunologii k.9-11 i 25-26 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej M. T. okazało się nieuzasadnione.

Zgodnie z art.57 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonej od decyzji organu rentowego odmawiającej jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia, czy u ubezpieczonej istnieje niezdolność do pracy. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu medycyny. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłych z zakresu ortopedii, neurologii, kardiologii i pulmunologii dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczona nie jest osobą niezdolną do pracy. Biegli rozpoznali u ubezpieczonej opisane wyżej schorzenia narządu ruchu, schorzenie kardiologiczne i schorzenie pulmunologiczne stwierdzając jednocześnie, że stan zaawansowania tych schorzeń nie upośledza sprawności organizmu ubezpieczonej w stopniu powodującym niezdolność do pracy. Analizując przedmiotową opinię biegłych (na k.25-26 akt sprawy) Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie. Opinia wydana została przez lekarzy - specjalistów z zakresu schorzeń występujących u ubezpieczonej, a swoje ustalenia biegli oparli o analizę dokumentacji medycznej ubezpieczonej, w tym wyniki badań diagnostycznych, a także własne badania fizykalne ubezpieczonej (protokoły z badań na k.9-11 akt sprawy). Opinia jest spójna i należycie uzasadniona.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§1 kpc odwołanie ubezpieczonej oddalił.