Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 marca 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSR del. Elżbieta Wojtczuk
Protokolant	sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2014r. w S.

odwołania R. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 28 lutego 2013 r. Nr (...)

w sprawie R. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o przeliczenie emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 480/13

UZASADNIENIE

Decyzją z 28 lutego 2013 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 24, 26 i art. 53 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił R. D. prawa do ponownego przeliczenia emerytury. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że decyzją z dnia 15 czerwca 2009 r. przyznano ubezpieczonej prawo do emerytury od 01.05.2009 r. Po osiągnięciu wieku emerytalnego na wniosek ubezpieczonej decyzją z dnia 14.05.2012 r. została ubezpieczonej przyznana emerytura obliczona na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej zgodnie z art. 24 w/w ustawy, której wypłata została zawieszona z uwagi na to iż dotychczasowa emerytura jest świadczeniem korzystniejszym. Po przyznaniu świadczenia ubezpieczona przepracowała 2 lata, 10 miesięcy i 2 dni. Wskazano, iż w związku z tym, że ubezpieczona jest urodzona po 31.12.1948 r. i emerytura została przeliczona na podstawie art. 26 ustawy w/w brak jest podstaw prawnych do przeliczenia emerytury po przepracowaniu 30 miesięcy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła ubezpieczona R. D. wnosząc o jej zmianę i przeliczenie emerytury po przepracowaniu 30 miesięcy poprzez przeliczenie części socjalnej według kwoty bazowej obowiązującej w dniu przyznania ponownej emerytury tj. w kwietniu 2012 r. – na podstawie przepisów art. 53 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W uzasadnieniu odwołania wskazała, że w przypadku osób, które podlegały trzydziestomiesięcznemu ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnym i rentowym, świadczenie oblicza się ponownie o nową kwotę bazową w części socjalnej emerytury zgodnie ze stanowiskiem Sekretarza Stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej – z upoważnienia ministra - na interpelację nr 11171 w sprawie kobiet urodzonych po 31 grudnia 1948 r. przebywających na wcześniejszej emeryturze. Wobec powyższego w ocenie ubezpieczonej organ rentowy nie miał podstaw prawnych do odmowy ponownego przeliczenia emerytury (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona R. D. urodziła się (...)

Decyzją z dnia 15 czerwca 2009 r. organ rentowy po rozpoznaniu wniosku ubezpieczonej R. D. z dnia 29 maja 2009 r. przyznał wymienionej prawo do emerytury od dnia 01.05.2009 r. (decyzja z dnia 15.06.2009 r. k.33-36 akt emerytalnych).

Następnie dnia 2 kwietnia 2012 r. R. D. złożyła do organu rentowego wniosek o przyznanie emerytury w związku z osiągnieciem przez nią wieku emerytalnego (wniosek z dn.2.04.2012 r. – k.1-2). Decyzją z dnia 14 maja 2012 r. organ rentowy przyznał ubezpieczonej prawo do emerytury od 14.04.2012 r. – od osiągnięcia przez nią wieku emerytalnego obliczając ją na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Podstawę obliczenia emerytury stanowiła kwota składek na ubezpieczenie emerytalne w kwocie 180748,20 zł oraz kapitału początkowego w kwocie 556956,92 zł z uwzględnieniem waloryzacji składki i kapitału zaewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Wyliczona emerytura stanowiła równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę (254,80 miesięcy). Niniejsza emerytura została zawieszona ponieważ jest świadczeniem mniej korzystnym od emerytury ustalonej na zasadach określonych w art. 53 w/w ustawy. Wobec powyższego organ rentowy podjął wypłatę świadczenia przyznanego decyzją z dnia 15.06.2009 r. (decyzja z dnia 14.05.2012 r. k.8-9 akt emerytalnych).

Dnia 13 lutego 2013 r. ubezpieczona złożyła do organu rentowego wniosek o ponowne przeliczenie jej emerytury poprzez przeliczenie części socjalnej emerytury (stanowiącej 24% kwoty bazowej) według kwoty bazowej obowiązującej w dniu przyznania nowej emerytury tj. w kwietniu 2012 r. podnosząc, że po przyznaniu jej prawa do emerytury wcześniejszej do ponownego przeliczenia jej emerytury w kwietniu 2012 r. przepracowała ponad 30 miesięcy (wniosek k.12 akt emerytalnych).

Decyzją z dnia 28 lutego 2013 r. organ rentowy po rozpatrzeniu wniosku z dnia 13 lutego 2013 r. odmówił ubezpieczonej ponownego przeliczenia emerytury, podnosząc, że w związku z tym, że ubezpieczona urodzona jest po 31.12.1948 r. i jej emerytura została przeliczona na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, brak jest podstaw do przeliczenia emerytury po przepracowaniu 30 miesięcy (decyzja z 28.02.2013 r. k.15 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie R. D. nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Ustawa z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przewiduje różne zasady przechodzenia na emerytury i różne sposoby obliczania wysokości świadczeń, w zależności od wieku ubezpieczonych.

Ubezpieczona urodziła się (...) a zatem do ustalenia uprawnień i wysokości jej emerytury ma zastosowanie dział II rozdział 1 ustawy zatytułowany: "Emerytura dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r.". Stąd też do ustalenia uprawnień i wysokości emerytury skarżącej mają zastosowanie przepisy art. 24-26 tej ustawy, zawarte w powołanym rozdziale. Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy dla osób urodzonych po 31 grudnia 1948 r. emerytura przysługuje po osiągnięciu wieku 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem przepisów art. 46, 47, 50, 50a, i 50e i 184. Zastrzeżenia te dotyczą możliwości wcześniejszego przejścia na emeryturę, o ile spełnione są warunki w powołanych przepisach. R. D. skorzystała z możliwości wcześniejszego przejścia na emeryturę na podstawie art. 46 ustawy w związku z art. 29. Zgodnie z art. 46 ust. 1 ustawy prawo do emerytury na warunkach określonych w art. 29, 32, 33 i 39 (to jest na warunkach przewidzianych dla osób urodzonych przed 1 stycznia 1949 r.), przysługuje również ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r., a przed 1 stycznia 1969 r., jeżeli spełnią warunki tam określone do 31 grudnia 2007 r. Skarżąca spełniła przesłanki do nabycia emerytury z art. 29 ustawy do 31 grudnia 2007 r. oraz pozostałe warunki z art. 46 ustawy i dlatego przyznano jej emeryturę po osiągnięciu przez nią 55 roku życia, obliczając jej wysokość zgodnie z art. 53 ust. 1 ustawy, co wynika z decyzji organu rentowego z dnia 15 czerwca 2009 r. (k.33-36 akt emerytalnych). Okoliczność, że wcześniejsza emerytura skarżącej została obliczona na podstawie art. 53 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych nie daje podstawy do zastosowania dalszych przepisów art. 53 ustawy, a mianowicie przepisów art. 53 ust. 3 i 4 ustawy. Zgodnie z normą zawartą w art. 53 ust. 3 ustawy emeryturę, której podstawę wymiaru stanowi podstawa wymiaru świadczenia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, oblicza się od tej samej kwoty bazowej, którą ostatnio przyjęto do ustalenia podstawy wymiaru, a następnie emeryturę podwyższa się w ramach waloryzacji przypadających do dnia nabycia uprawnień do emerytury, z zastrzeżeniem z ustępu 4 art. 53 ustawy. Na podstawie zaś ust. 4, przepisu ust. 3 nie stosuje się, jeżeli zainteresowany po nabyciu uprawnień do świadczenia, którego podstawę wymiaru wskazał za podstawę wymiaru emerytury, podlegał co najmniej przez 30 miesięcy ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Wskazane przepisy art. 53 ust. 3 i 4 w/w ustawy nie mogą mieć zastosowania do ubezpieczonej po osiągnięciu przez nią powszechnego wieku emerytalnego ze względu na datę jej urodzenia.

Przepisy art. 53 ust. 3 i 4 dotyczą osób, które nabywają prawo do emerytury na podstawie art. 27 ustawy, a zatem osób, które urodziły się przed 1 stycznia 1949 r. i miały ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy lub emerytury na podstawie wcześniej obowiązujących przepisów. W ocenie Sądu do osób urodzonych po 31 grudnia 1948 r., które nabyły prawo od wcześniejszej emerytury na podstawie art. 46 ust. 1 ustawy emerytalnej przepisy rozdziału 4 „Ustalanie wysokości emerytur, o których mowa w art. 27-50e” stosuje się tylko do osiągnięcia przez ubezpieczonych powszechnego wieku emerytalnego określonego w art. 24 tej ustawy. Po osiągnięciu przez ubezpieczoną powszechnego wieku emerytalnego 60 lat z dniem 14 kwietnia 2012 r. podstawa wymiaru emerytury może być obliczona tylko według przepisów art. 25 w związku z art. 26 ustawy. Ubezpieczona przeszła na swój wniosek na wcześniejszą emeryturę na podstawie art. 46 ustawy i prawo to realizowała. Po osiągnięciu wieku emerytalnego 60 lat ubezpieczona nabyła prawo do przeliczenia wysokości emerytury, w tym przypadku na podstawie art. 26 ustawy, stosownie do uregulowań przewidzianych dla jej grupy wiekowej. Przepisy art. 53 ust. 3 i 4 ustawy o emeryturach i rentach z FUS nie mają zastosowania do osób urodzonych po 31 grudnia 1948 r., które przeszły na emeryturę na podstawie art. 46 tej ustawy (tak: wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 13.12.2012 r. III AUa 684/12).

Wobec powyższego w ocenie Sądu nie zachodzą podstawy do przeliczenia emerytury dla ubezpieczonej według art. 53 ust 4 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z uwagi na to że ubezpieczona urodziła się po 31 grudnia 1948 r. i po osiągnięciu przez nią powszechnego wieku emerytalnego nie stosuje się tego przepisu do przeliczenia przyznanego jej świadczenia emerytalnego. Na marginesie należy również wskazać, iż ubezpieczona żądała przeliczenia części socjalnej emerytury według kwoty bazowej obowiązującej w dacie osiągniecia przez nią wieku 60 lat co sugeruje, że nie zgadza się de facto z decyzją z dnia 14 maja 2012 r., w której organ rentowy obliczył emeryturę dla ubezpieczonej według zasad obowiązujących dla osób urodzonych po 31 grudnia 1948 r. a od wskazanej decyzji ubezpieczona nie złożyła odwołania.

Podsumowując Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia odwołania i na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc orzekł jak w sentencji wyroku.