Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 stycznia 2020 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 stycznia 2020 r. w S.

odwołania W. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 17 kwietnia 2019 r. Nr (...)-SER- (...)

w sprawie W. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 464/19

UZASADNIENIE

Decyzją z 17 kwietnia 2019r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, odmówił W. D. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u ubezpieczonego nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył W. D. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazał m.in., że organ rentowy dokonał błędnej oceny stanu jego zdrowia, gdyż nie jest w stanie wykonywać pracy zarobkowej (odwołanie k.1 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 4 kwietnia 2019r. która nie stwierdziła u ubezpieczonego niezdolności do pracy (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony W. D., ur. w dniu (...), posiada wykształcenie zawodowe – mechanik urządzeń kolejowych, jednakże nigdy nie pracował w tym zawodzie (wywiad zawodowy k.65 akt rentowych – tom dokumentacji medycznej). Przez dwa lata był zatrudniony w ochronie (k.28 akt sprawy). W okresie od 3 sierpnia 1988r. do 31 lipca 1990r. pracował jako monter konstrukcji stalowych w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w Z., a następnie od 15 marca 1991r. do 30 listopada 1991r. na stanowisku monter-pakowacz w Wytwórni (...) w S. (świadectwa pracy k.4, 6 akt rentowych oraz wyjaśnienia ubezpieczonego k.41-41v akt sprawy). W okresie od 1 grudnia 1991r. do 30 kwietnia 2001r. i od 8 lutego 2002r. do 28 lutego 2019r. ubezpieczony był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (decyzje organu rentowego o ustaleniu uprawnień do renty z tytułu niezdolności do pracy – w aktach rentowych).

W dniu 22 stycznia 2019r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek k.229 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 7 marca 2019r. ustalił, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (orzeczenie lekarza orzecznika z 7 marca 2019r. k.232 akt rentowych). Na skutek sprzeciwu ubezpieczonego od powyższego orzeczenia lekarza orzecznika ubezpieczony skierowany został na badanie przez komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 4 kwietnia 2019r. ustaliła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (sprzeciw ubezpieczonego od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS k.64 akt rentowych – tom dokumentacji medycznej i orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 4 kwietnia 2019r. k.235 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 17 kwietnia 2019r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 1 marca 2019r. (decyzja z 17 kwietnia 2019r. k.236 akt rentowych).

Ubezpieczony cierpi na (...). W przeszłości ubezpieczony przebył zakażenie wątroby wirusem HBV oraz leczenie operacyjne przepukliny pachwinowej prawostronnej. Przebyte zakażenie wątroby wirusem HBV nie spowodowało trwałego upośledzenia funkcji ustroju. Aktualnie pozostaje pod stałą opieką dermatologa. W leczeniu stosuje maści cygnolinowe, dziegciowe, N., C., D.. W przeszłości był również leczony metodą (...), retinoidami i metotreksatem. Powyższe metody dawały krótkotrwałe reemisje. Od trzech lat leczony jest lekiem biologicznym (S.) w Klinice (...) MSWiA w W.. To leczenie spowodowało dobrą kontrolę schorzenia. Remisje choroby są kilkumiesięczne. W czasie kiedy ubezpieczony nie ma dostępu do leczenia biologicznego zajęcie skóry jest większe. Podczas zaostrzenia choroby zmianom skórnym towarzyszy świąd. Przedmiotowe badanie wykazało ok. 2% powierzchni skóry zajęte zmianami łuszczycowymi. U ubezpieczonego nie stwierdzono łuszczycowego zapalenia stawów. R., wskazane schorzenia dermatologiczne i gastrologiczne w obecnym stadium zaawansowania nie naruszają sprawności organizmu ubezpieczonego w stopniu powodującym niezdolność do pracy zgodnej z posiadanymi – wyuczonymi i nabytymi kwalifikacjami (opinia biegłego z zakresu gastrologii S. O. k.20-21 akt sprawy oraz opinia biegłego z zakresu dermatologii K. W. k.28-29 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego W. D. okazało się nieuzasadnione.

Zgodnie z art.57 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2016r., poz.887 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia, czy u ubezpieczonego w dalszym ciągu , tj. po 28 lutego 2019r. istnieje niezdolność do pracy. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu medycyny. Sporządzone na tę okoliczność opinie biegłych z zakresu gastrologii i dermatologii dały podstawy do ustalenia, że stan zaawansowania schorzeń, na które cierpi ubezpieczony nie dają podstaw do stwierdzenia u niego niezdolności do pracy. W złożonych opiniach biegli rozpoznali u ubezpieczonego opisane wyżej schorzenia, z których wiodące są schorzenia dermatologiczne. W ocenie biegłej dermatolog występująca u ubezpieczonego przewlekła choroba skóry w postaci łuszczycy zwykłej wymaga dalszego leczenia farmakologicznego, ale stopień nasienia tego schorzenia nie narusza aktualnie sprawności organizmu ubezpieczonego w stopniu powodującym choćby częściową niezdolność do pracy. Aktualnie stosowane leczenie biologiczne spowodowało dobrą kontrolę choroby, a remisje zmian łuszczycowych są kilkumiesięczne. U ubezpieczonego nie stwierdzono łuszczycowego zapalenia stawów.

W ocenie biegłych schorzenia dermatologiczne przy współistnieniu innych schorzeń, w tym przebytego zakażenia wątroby wirusem HBV nie naruszają obecnie sprawności organizmu ubezpieczonego w stopniu powodującym niezdolność do pracy.

Analizując opinie biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowią one miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydane zostały przez lekarzy - specjalistów z zakresu schorzeń występujących u ubezpieczonego, a ponadto poprzedzone były analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonego i jego badaniem. Opinie są spójne i należycie uzasadnione.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§1 kpc odwołanie ubezpieczonego oddalił.