Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 listopada 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Elżbieta Wojtczuk

Protokolant

st. sekr. sądowy Marta Żuk

po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2016r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania W. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 11 marca 2016 r. Nr (...) i z dnia 22 kwietnia 2016 r. Nr (...)

w sprawie W. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury pomostowej

I.  oddala oba odwołania;

II.  wniosek ubezpieczonego W. B. z dnia 3 listopada 2016 roku o przyznanie prawa do emerytury w warunkach szczególnych na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przekazuje Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. do rozpoznania.

Sygn. akt IV U 397/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11 marca 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie przepisów ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2015r. poz. 965 ze zm.) oraz ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015r. poz. 748 ze zm.), odmówił W. B. prawa do emerytury pomostowej, ponieważ nie udowodnił on okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszącego co najmniej 15 lat, przed dniem 1 stycznia 1999r. nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, a także po dniu 31 grudnia 2008r. nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych (decyzja z dnia 11.03.2016r., k. 133 akt emerytalnych).

Odwołanie od w/w decyzji złożył ubezpieczony W. B., wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury, a także o zasądzenie od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazano, iż ubezpieczony urodzony w (...)r. od dnia 1 września 1973r. do chwili obecnej wykonuje pracę na stanowisku maszynisty maszyn typograficznych, maszynisty offsetowego i starszego maszynisty offsetowego, a tym samym wykazał co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach wykonywanej zarówno przed dniem 1 stycznia 1999r. oraz po dniu 31 grudnia 2008r. Zdaniem wnioskodawcy organ rentowy nie przeprowadził właściwego postępowania dowodowego w celu ustalenia stanu faktycznego w zakresie spełnienia przesłanek pracy w szczególnych warunkach. Dodatkowo wskazano, iż ubezpieczony nie dysponuje świadectwami wykonywania pracy w szczególnych warunkach, bowiem takie dokumenty nie zostały mu wydane a zakłady pracy, w których pracował, od wielu lat nie istnieją. Do odwołania dołączono jedno świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach za okres zatrudnienia w firmie (...) S.A. w okresie od 1.08.1992r. do dnia 10.11.1993r., gdzie świadczył pracę w charakterze maszynisty offsetowego (odwołanie od decyzji z dnia 11.03.2016r., k. 1-3 akt sprawy).

Wobec przedłożenia nowego dokumentu w postaci świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. ponownie rozpoznał sprawę i decyzją z dnia 22 kwietnia 2016r., działając na podstawie art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych, odmówił W. B. prawa do emerytury pomostowej, gdyż nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach wynoszącego co najmniej 15 lat, a po dniu 31 grudnia 2008r. nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych. Jednocześnie organ rentowy zmienił decyzję z dnia 11.03.2016r. w zakresie wymiaru stażu pracy w warunkach szczególnych, uwzględniając staż pracy w szczególnych warunkach wynoszący 1 roku, 3 miesięcy i 10 dni. Ponadto Zakład poinformował ubezpieczonego, że za okresy zatrudnienia od 1 stycznia 2009r. nie został zgłoszony w ZUS jako pracownik zatrudniony w warunkach szczególnych, a tym samym nie zostały opłacone składki na Fundusz Emerytur Pomostowych (decyzja z dnia 22.04.2016r., k.157 akt emerytalnych).

Odwołanie od decyzji z dnia 22 kwietnia 2016r. złożył ubezpieczony W. B., wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury. Wnioskodawca przywołał argumentację zawartą w odwołaniu od decyzji z dnia 11 marca 2016r., podnosząc, że przez cały okres od dnia 1 września 1973r. wykonywał pracę maszynisty maszyn typograficznych, maszynisty offsetowego i starszego maszynisty offsetowego, która to praca została wymieniona w wykazie A dziale XI poz. 4 stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jako drukowanie i uszlachetnianie druków (odwołanie od decyzji z dnia 22.04.2016r., k. 35-37 akt sprawy).

W odpowiedziach na oba odwołania organ rentowy wnosił o ich oddalenie, bowiem ubezpieczony nie spełnił warunków do nabycia prawa do emerytury pomostowej w myśl art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych (odpowiedzi organu rentowego na odwołania, k. 21-23 i 38-40 akt sprawy).

Na rozprawie w dniu 3 listopada 2016r. pełnomocnik ubezpieczonego popierał odwołanie i wnosił o przyznanie emerytury pomostowej, a dodatkowo zgłosił nowe żądanie, wnosząc o przyznanie ubezpieczonemu emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (k. 65v-66 akt sprawy).

Sprawy z obu odwołań W. B. od decyzji z dnia 11 marca 2016r. (sygn. akt IV U 397/16) oraz od decyzji z dnia 22 kwietnia 2016r. (sygn. akt IV U 466/16) zostały połączone do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia i prowadzone w dalszym ciągu pod sygn. akt IV U 397/16.

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony W. B., ur. (...), w dniu 27 stycznia 2016r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o emeryturę pomostową (wniosek, k. 1-5 akt emerytalnych).

Na podstawie przedłożonych dokumentów organ rentowy przyjął za udowodnione 42 lata i 6 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 37 lat, 10 miesięcy i 3 dni okresów składkowych oraz 4 lata, 2 miesiące i 3 dni okresów nieskładkowych. Do okresu pracy w szczególnych warunkach zaliczono okres zatrudnienia ubezpieczonego w I. D. R. (obecnie (...) S.A.) od 1.08.1992r. do 10.11.1993r., tj. w wymiarze 1 roku, 3 miesięcy i 10 dni, na podstawie przedłożonego świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach. Zaskarżonymi decyzjami z dnia 11 marca 2016r. i 22 kwietnia 2016r. organ rentowy odmówił W. B. prawa do emerytury pomostowej, podnosząc, że nie udowodnił on okresu pracy w szczególnych warunkach wynoszącego co najmniej 15 lat, a po dniu 31 grudnia 2008r. nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych (decyzja z dnia 11.03.2016r., k. 133 akt emerytalnych; decyzja z dnia 22.04.2016r., k. 157 akt emerytalnych).

W okresie od 1 września 1973r. do 5 stycznia 1974r. ubezpieczony był zatrudniony w Wojskowych Zakładach Graficznych na stanowisku maszynisty maszyn typograficznych. Następnie od 1 stycznia 1975r. do 30 czerwca 1992r. pracował w (...) sp. z o.o. Zakład (...) w G. w pełnym wymiarze czasu pracy wykonując pracę maszynisty offsetowego i starszego maszynisty offsetowego. W trakcie tego zatrudnienia od 22 kwietnia 1975r. do 7 kwietnia 1977r. odbywał służbę wojskową. Od dnia 1 sierpnia 1992r. do 10 listopada 1993r. podjął zatrudnienie w przedsiębiorstwie (...) D. R. także świadcząc pracę jako maszynista offsetowy. Następca prawny w/w pracodawcy (...) S.A. w W. wystawił ubezpieczonemu świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach, w którym wskazano, iż w tym czasie wnioskodawca stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace w przemyśle poligraficznym: drukowanie i uszlachetnianie druków wymienione w wykazie A dziale XI poz. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. Okres ten został zaliczony przez organ rentowy do stażu pracy w szczególnych warunkach. Następnie w okresie od 12 listopada 1993r. do 31 lipca 1995r. W. B. był zatrudniony w (...) sp. z o.o. w K. jako maszynista offsetowy. Od dnia 1 sierpnia 1995r. podjął zatrudnienie w (...) Poligrafia I. L. L. na stanowisku maszynisty offsetowego. W okresie od 2 kwietnia 2002r. do 31 października 2002r. wnioskodawca pracował jako drukarz-maszynista offsetowy w firmie (...). We wskazanych zakładach pracy ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obsługiwał maszyny drukarskie, takie jak maszyna typograficzna oraz offsetowa (świadectwa pracy zgromadzone w aktach emerytalnych; kopie dokumentów zgromadzone w aktach sprawy; zeznania świadków J. S. i T. G., k. 64v-65 akt sprawy; zeznania ubezpieczonego, k. 65-65v akt sprawy).

Od dnia 1 listopada 2002r. do chwili obecnej W. B. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Po tej dacie ubezpieczony nie był już nigdzie zatrudniony. W ramach działalności gospodarczej zajmuje się introligatorstwem, oprawia książki, drukuje kalendarze, zaproszenia (zeznania ubezpieczonego, k. 65-65v akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołania ubezpieczonego W. B. od obu decyzji nie zasługiwały na uwzględnienie i podlegały oddaleniu.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2)ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3)osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4)ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5) przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6)po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7)nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Do okresu pracy w warunkach szczególnych wlicza się okresy pracy kwalifikowanej osiągnięte zarówno przed dniem 1 stycznia 2009r., jak i po wejściu w życie ustawy o emeryturach pomostowych czyli po 1 stycznia 2009r. Do okresu uprawniającego do emerytury pomostowej osiągniętego przed dniem 1 stycznia 2009 r. wlicza się okresy pracy w szczególnych warunkach oraz w szczególnym charakterze, o których mowa w art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS i w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, jak również okresy takiej pracy w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych. Za okresy pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze osiągnięte po wejściu w życie ustawy o emeryturach pomostowych uznaje się wyłącznie te okresy, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 3 tej ustawy. Zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia lub o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia. Rodzaje prac w szczególnych warunkach zostały określone w wykazach A i B prac w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego, stanowiących załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego, oraz wykazach stanowiskowych wydanych na podstawie § 1 ust. 2 i 3 tego rozporządzenia.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych prace w szczególnych warunkach to prace związane z czynnikami ryzyka, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku. Wykaz prac w szczególnych warunkach został określony w załączniku nr 1 do ustawy. Zgodnie z ustawą, czynniki ryzyka, o których była mowa powyżej, są związane m.in. z pracami pod ziemią, pracami na wodzie, pracami pod wodą, pracami w powietrzu, pracami w warunkach gorącego czy zimnego mikroklimatu. Natomiast prace o szczególnym charakterze to prace wymagające szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanego z procesem starzenia się (art. 3 ust. 3). Wykaz tych prac został określony w załączniku nr 2 do ustawy.

Ubezpieczony w dniu 27 stycznia 2016r. wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o przyznanie prawa do emerytury pomostowej, co skutkowało tym, że organa rentowy rozpoznał żądanie pod kątem w/w przesłanek zawartych w ustawie o emeryturach pomostowych. Osoba ubezpieczona musi bowiem spełnić inne warunki celem uzyskania emerytury pomostowej, a inne w przypadku gdy ubiega się o emeryturę w warunkach szczególnych. W sprawach z ubezpieczeń społecznych treść decyzji wyznacza przedmiot i zakres rozpoznania oraz orzeczenia Sądu. W niniejszej sprawie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. rozpatrując wniosek W. B. zaskarżonymi decyzjami odmówił mu prawa do emerytury pomostowej i tylko w takim zakresie podlegają one ocenie sądowej.

Zadaniem Sądu decyzje z dnia 11 marca 2016r. i 22 kwietnia 2016r. są prawidłowe, gdyż ubezpieczony nie spełnia wszystkich przesłanek z art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych. W pierwszej kolejności należy wskazać, że prawo do tego świadczenia przysługuje pracownikowi, w rozumieniu art. 2 pkt 3 w/w ustawy. Zgodnie z tym przepisem pracownikiem jest ubezpieczony, o którym mowa we wskazanych artykułach ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych, tj. art. 6 ust. 1 pkt 1 (pracownik, z wyłączeniem prokuratorów) oraz art. 8 ust. 1 (osoba pozostająca w stosunku pracy), ust. 2a (osoba wykonująca pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarł z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy) i ust. 6 pkt 2 (twórca i artysta), podlegający ubezpieczeniu emerytalnemu z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, a także ubezpieczony, który przed dniem wejścia w życie ustawy z tytułu takiej pracy podlegał ubezpieczeniu społecznemu lub zaopatrzeniu emerytalnemu. Za pracownika nie może zatem zostać uznana osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, a W. B. od 1 listopada 2002r. stale prowadzi działalność gospodarczą. W związku z tym, a także wobec niespełnienia pozostałych przesłanek, ubezpieczonemu nie przysługuje prawo do emerytury pomostowej.

Bezspornie wnioskodawca jest osobą urodzoną po 31 grudnia 1948r., w dniu 10 listopada 2015r. ukończył 60 lat, a także legitymuje się okresem składkowym i nieskładkowym wynoszącym co najmniej 25 lat, gdyż wykazał staż ubezpieczeniowy w wymiarze 42 lata i 6 dni. Rozważając kwestię wykazania co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze należy wskazać, że praca na stanowisku maszynisty offsetowego odpowiada rodzajowo pracom w szczególnych warunkach wymienionym w wykazie A dziale XI poz. 4 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, jako drukowanie i uszlachetnianie druków. Organ rentowy do pracy w szczególnych warunkach zaliczył okres zatrudnienia ubezpieczonego od 1.08.1992r. do 10.11.1993r., tj. w wymiarze 1 roku, 3 miesięcy i 10 dni, niewątpliwie zatem W. B. przed dniem 1 stycznia 1999r. wykonywał prace w szczególnych warunkach w rozumieniu art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, który to przepis zawiera bezpośrednie odesłanie do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. Nie został jednak spełniony warunek wymieniony w punkcie 6 powołanego wyżej przepisu art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych, albowiem wnioskodawca po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywał pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 w/w ustawy.

Załącznik nr 1 do ustawy o emeryturach pomostowych zawiera wykaz prac w szczególnych warunkach, zaś załącznik nr 2 - wykaz prac o szczególnym charakterze. Wykaz prac określonych w art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych jest zamknięty i nie podlega uzupełnieniu w postępowaniu sądowym, co oznacza, że cech pracy "o szczególnym charakterze" lub "w szczególnych warunkach" nie mogą posiadać inne prace, choćby sposób ich wykonywania i ich jakość mogła obniżyć się z wiekiem. Załączniki nr 1 i 2, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 3 tej ustawy, nie kwalifikują pracy operatora, maszynisty typograficznego i offsetowego polegającej na drukowaniu i uszlachetnianiu druku jako pracy w warunkach szczególnych czy też o szczególnym charakterze, jak to czynił załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w wykazie A dziale XI, poz. 4. Dodatkowo należy wskazać, że możliwość uzyskania emerytury pomostowej przez osoby niespełniające warunku z art. 4 pkt 6 przewiduje art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych, według którego prawo to przysługuje osobie, która po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3, ale w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3. Powyższe oznacza, że art. 49 w miejsce warunku z art. 4 pkt 6 wprowadza wymóg, aby ubezpieczony spełniał w dniu wejścia w życie ustawy (1 stycznia 2009 r.) warunek posiadania co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, które odwołują się do wykazów prac ujętych w załącznikach nr 1 i 2 do w/w ustawy (por. wyrok SA w Lublinie z dnia 13 marca 2014, III AUa 1531/13, LEX nr 1441422). W realiach niniejszej sprawy wnioskodawca nie spełnia warunku z art. 49, bowiem praca wykonywana przez niego przed podjęciem działalności gospodarczej, czyli przed 1 listopada 2002r. nie została wymieniona w wykazie stanowiącym załącznik do ustawy o emeryturach pomostowych. Określenie "okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3", zawarte w art. 49 pkt 3 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych, oznacza okres pracy wskazany w art. 3 ust. 1 i 3 tej ustawy, bez wliczania do niego okresów pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 32 i 33 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (por. wyrok SN z dnia 4 września 2012 r. I UK 164/12, LEX nr 1284720; wyrok SA w Lublinie z dnia 9 stycznia 2013 r., III AUa 1050/12, LEX nr 1254418). Osoba ubiegająca się o emeryturę pomostową, która po dniu 31 grudnia 2008 r. nie kontynuuje pracy w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze i legitymuje się w związku z tym jedynie stażem pracy "szczególnej" według poprzednio obowiązujących przepisów, może nabyć prawo do tej emerytury jedynie wówczas, gdy dotychczasowy staż pracy można kwalifikować, jako pracę w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych (por. powołane wyżej wyroki SN z dnia 13 marca 2012 r., II UK 164/11 i z dnia 4 września 2012 r., I UP 164/12 oraz wyrok SA w Lublinie z dnia 13 marca 2014, III AUa 1531/13, LEX nr 1441422). Niewątpliwie ubezpieczony wykonywał pracę w szczególnych warunkach przed 1 stycznia 1999r. - co potwierdzają zarówno zeznania świadków i ubezpieczonego, jak i dokumenty znajdujące się w aktach organu rentowego zawierające informacje o charakterze i stanowisku pracy ubezpieczonego - jednak jest to praca w szczególnych warunkach w rozumieniu art. 32 w zw. z art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, a nie praca w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych. Ponadto z pracownikiem, ubiegającym się o prawo do emerytury pomostowej, musi nastąpić rozwiązanie stosunku pracy, o czym w przypadku ubezpieczonego nie może być mowy, gdyż obecnie prowadzi on pozarolniczą działalność gospodarczą.

Całokształt okoliczności sprawy wykazał zatem, że ubezpieczony nie spełnia wszystkich przesłanek do przyznania prawa do emerytury pomostowej, a zaskarżone decyzje z dnia 11 marca 2016r. i 22 kwietnia 2016r. są prawidłowe. Wobec powyższego, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc, oba odwołania podlegały oddaleniu.

W postępowaniu odwoławczym Sąd nie zastępuje organu rentowego i nie może rozpatrywać kwestii wykraczających poza zakres zaskarżonych decyzji. Jak już wskazano, zarówno wniosek ubezpieczonego, jak i zaskarżone decyzje dotyczyły prawa do emerytury pomostowej, zaś dochodzenie przed Sądem prawa do świadczenia z ubezpieczenia społecznego, które nie było przedmiotem decyzji organu rentowego jest niedopuszczalne. Co za tym idzie, wniosek o przyznanie prawa do emerytury w warunkach szczególnych na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych zgłoszony przez pełnomocnika ubezpieczonego na rozprawie w dniu 3 listopada 2016r. jako nowe żądanie podlegał przekazaniu organowi rentowemu do rozpoznania z mocy art. 477 ¹⁰ § 2 kpc. Zakład Ubezpieczeń Społecznych rozpozna teraz żądanie W. B. pod kątem przesłanek z art. 184 w/w ustawy a nie przepisów ustawy o emeryturach pomostowych.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie powołanych przepisów, orzeczono jak w sentencji wyroku.