Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 września 2019r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 września 2019r. w S.

odwołania R. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 19 marca 2019 r. Nr (...)

w sprawie R. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo R. C. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 01 marca 2019r. do 30 października 2019r.

UZASADNIENIE

Decyzją z (...)2019r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił R. C. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 1 marca 2019r. wskazując, że u ubezpieczonego nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył R. C. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazał na schorzenia trzustki, które uniemożliwiają mu pracę. Do 28 lutego 2019r. był uprawniony do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, a od 1 marca 2019r. organ rentowy odmówił mu dalszego prawa do renty. Z decyzją tą nie zgadza się, gdyż stan jego zdrowia nie uległ poprawie od czasu poprzedniego orzeczenia (odwołanie k.2 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 14 marca 2019r., która nie stwierdziła u ubezpieczonego niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę tej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony R. C. uprzednio uprawniony był do renty z tytułu niezdolności do pracy. W okresie od 1 lutego 2015r. do 31 stycznia 2017r. ubezpieczony miał przyznane prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (akta rentowe za wnioskiem z 2 lutego 2015r.). Od 1 lutego 2017r. do 28 lutego 2019r. był on uprawniony do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. W ostatnim okresie ,tj. od 1 września 2018r. do 28 lutego 2019r. podstawę powyższego uprawnienia stanowiła decyzja organu rentowego z 13 września 2018r. (decyzja z 13 września 2018r. ustalająca prawo ubezpieczonego do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na okres od 1 września 2018r. do 28 lutego 2019r. k.111 akt rentowych). W dniu 18 stycznia 2019r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek k.119 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 26 lutego 2019r. ustalił, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (orzeczenie lekarza orzecznika z 26 lutego 2019r. k.121 akt rentowych). Na skutek sprzeciwu ubezpieczonego od powyższego orzeczenia lekarza orzecznika ubezpieczony skierowany został na badanie przez komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 14 marca 2019r. ustaliła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (sprzeciw ubezpieczonego od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS k.128 akt rentowych – tom dokumentacji medycznej i orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 14 marca 2019r. k.123 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 19 marca 2019r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (decyzja z 19 marca 2019r. k.127 akt rentowych).

Ubezpieczony ma niespełna (...) lat i wykształcenie w zawodzie murarza. Pracował jako robotnik budowlany w firmie Usługi (...) w B. od 1 marca 2005r. do 30 kwietnia 2006r. (świadectwo pracy z 2 maja 2006r. k.9 akt rentowych), a następnie na stanowisku betoniarza-zbrojarza w Zakładach Produkcji (...) w S. w okresie od 16 sierpnia 2006r. do 31 marca 2013r. (umowa zlecenie z 16 sierpnia 2006r. oraz świadectwo pracy z 31 marca 2013r. k.10-11 akt rentowych). W okresie od 2 października 2000r. do 31 maja 2001r., od 7 czerwca 2002r. do 28 lutego 2005r., od 5 czerwca 2006r. do 15 sierpnia 2006r. oraz od 4 czerwca 2013r. do 22 stycznia 2014r. był zarejestrowany jako osoba bezrobotna (zaświadczenie Powiatowego Urzędu Pracy w S. z 11 lutego 2015r. k.15 akt rentowych). W okresie od 1 stycznia 2014r. do 30 września 2014r. ubezpieczony pobierał zasiłek opiekuńczy w związku z opieką nad niepełnosprawną żoną M. C. (zaświadczenie Wójta Gminy Z. k.16 akt rentowych).

W 2015r. ubezpieczony przebył złamanie prawej kości piętowej z leczeniem operacyjnym. Ponadto w 2015r. ubezpieczony był hospitalizowany z powodu ciężkiego ostrego zapalenia trzustki. W dniu 22 grudnia 2016r. przeszedł zabieg endoskopowy wytworzenia gastrocystostomii z założeniem samorozprężającej się protezy do przewodu trzustkowego. W styczniu 2017r. przebył zabieg laparoskopowy nekrektomii trzustki i drenażu torbieli trzustki. W lutym 2017r. przeszedł zabieg usunięcia protezy z przewodu trzustkowego. Obecnie ubezpieczony wymaga dalszej obserwacji, leczenia specjalistycznego oraz wykonywania badań kontrolnych. Ubezpieczony zgłasza brak apetytu, okresowo występujące biegunki, wymioty i ogólne osłabienie, a ponadto spadek wagi ciała 12 kg w ciągu 3 tygodni. Powyższe powoduje, ze ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolny do pracy od 1 marca 2019r. do 30 października 2019r. (orzeczenie lekarskie i opinia zespołu biegłych z zakresu chirurgii, gastroenterologii i chirurgii naczyniowej k.13 oraz 14-15 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego R. C. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2016r., poz.887 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie ubezpieczenia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania ubezpieczenia. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającego mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia, czy u ubezpieczonego istnieje w dalszym ciągu niezdolność do pracy, a jeżeli tak to jakiego stopnia. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu medycyny. Sporządzona na tę okoliczność opinia zespołu biegłych w składzie chirurg, gastroenterolog, chirurg naczyniowy dała podstawy do ustalenia, że od 1 marca 2019r. ubezpieczony jest nadal osobą niezdolną do pracy, przy czym jest to częściowa niezdolność do pracy, a przewidywany okres trwania tej niezdolności to 30 października 2019r. W złożonej opinii biegli rozpoznali u ubezpieczonego opisane wyżej schorzenie trzustki i przedstawili przebieg specjalistycznego leczenia poczynając od 2015r. W ocenie biegłych gastrologa i chirurga naczyniowego choroba trzustki, w tym towarzyszące jej objawy osłabienia organizmu, biegunki, wymioty, spadek masy ciała wymagają dalszej obserwacji, specjalistycznego leczenia i wykonania kontrolnych badań, co uzasadnia orzeczenie częściowej niezdolności do pracy w okresie od 1 marca 2019r. do 30 października 2019r. (opinia biegłych k.13, 14-15 akt sprawy).

Analizując powyższą opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że daje ona podstawę do oparcia na niej rozstrzygnięcia. Została ona sporządzona przez osoby posiadające specjalistyczną wiedzę z zakresu schorzeń dotykających ubezpieczonego. Jej wydanie poprzedziła analiza dokumentacji medycznej zgromadzonej w sprawie oraz przeprowadzenie badania ubezpieczonego. Opinia jest spójna i należycie uzasadniona. Sąd nie uwzględnił wniosku organu rentowego o dopuszczenie dowodu z opinii nowego zespołu biegłych z zakresu chirurgii i gastroenterologii, gdyż w ocenie Sądu zastrzeżenia organu rentowego do opinii dotychczasowych biegłych (zgłoszone w piśmie na k.27 akt sprawy) stanowią jedynie polemikę z prawidłowymi ustaleniami biegłych. Wbrew twierdzeniom organu rentowego opinia biegłych jest spójna. Ubezpieczony do 28 lutego 2019r. był uznany przez organ rentowy za całkowicie niezdolnego do pracy. Obecnie w dalszym ciągu utrzymują się u niego negatywne objawy choroby odnotowane w orzeczeniu lekarskim biegłych (k.13 akt sprawy). Dodać należy, że już po wydaniu opinii przez biegłych ubezpieczony był hospitalizowany w oddziale chirurgii, gdzie przechodził badania diagnostyczne, na które zwracali uwagę biegli w złożonej opinii (karta informacyjna z leczenia szpitalnego w okresie od 5 do 8 sierpnia 2019r. k.30 akt sprawy).

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji wyroku.