Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 sierpnia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	st. sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2018 r. w S.

odwołania M. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w W.

z dnia 11 grudnia 2017 r. Nr (...)

w sprawie M. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w W.

o należności z tytułu składek

I.  oddala odwołanie;

II.  odstępuje od obciążania M. P. kosztami postępowania.

Sygn. akt: IV U 181/18 UZASADNIENIE

Decyzją z 11 września 2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w W., działając na podstawie art.83 ust.1, art.32 i art.46 ust.1 ustawy z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych stwierdził, że M. P. jest dłużnikiem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, które wraz z należnymi odsetkami za zwłokę naliczonymi na dzień wydania decyzji ,tj. na dzień 11 grudnia 2017r. wynosi 43 906,98 złotych. Zadłużenie dotyczy okresu od kwietnia 2014r. do lutego 2017r.

Odwołanie od w/w decyzji złożył M. P. wnosząc o jej zmianę i odstąpienie od żądania należności z tytułu składek. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że zadłużenie w opłacie składek powstało na skutek braku odpowiedniej ilości środków finansowych i dotyczy okresu, gdy pełnił funkcję prezesa zarządu (...) Sp. z o.o. W latach 2014-2017 w/w spółka nie przynosiła dochodów, ale straty, i obecnie uiszczenie należności przekracza jego możliwości finansowe. Do odwołania skarżący dołączył odpis wniosku o umorzenie składek datowany na 10 stycznia 2018r., który złożył w organie rentowym w dniu 15 stycznia 2018r. (odwołanie wraz z załącznikiem k.3-6 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa wskazane w zaskarżonej decyzji i podnosząc, że skarżący jako osoba prowadząca działalność gospodarczą nie dopełnił obowiązku nałożonego w art.46 ust.1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, który zobowiązuje do rozliczania i opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy. Zaskarżona decyzja ma charakter deklaratoryjny i jedynie potwierdza istniejący stan prawny i faktyczny, którego podłożem jest składana przez płatnika składek miesięczna deklaracja rozliczeniowa wraz z wymaganymi miesięcznymi raportami rozliczeniowymi. Odnosząc się do wniosku ubezpieczonego o umorzenie należności organ rentowy wskazał, że wniosek skarżącego o umorzenie składek z 10 stycznia 2018r. został przekazany do komórki merytorycznej i z uwagi na złożone odwołanie od decyzji zadłużeniowej zostanie on rozpatrzony po zakończeniu postępowania odwoławczego od w/w decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.8-9 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Skarżący M. P. był jednoosobowym wspólnikiem (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.. Jednocześnie był prezesem zarządu powyższej spółki. Zaskarżona decyzja dotyczy składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za skarżącego jako osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą. Za okres objęty zaskarżoną decyzją ,tj. za okres od kwietnia 2014r. do lutego 2017r. skarżący nie opłacił należnych składek na swoje ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy (zeznania skarżącego M. P. k.28v akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie M. P. podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art.6 ust.1 pkt 5 ustawy z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2015r., poz.121 ze zm.) obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność, a w myśl art.8 ust.6 pkt 4 tejże ustawy za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Z kolei w myśl art.12 ust.1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu podlegają osoby podlegające ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Płatnikiem składek na ubezpieczenie społeczne za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą jest osoba ubezpieczona, co w okolicznościach sprawy oznacza, że skarżący jest płatnikiem składek za siebie w okresie, w którym był wspólnikiem jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością – art.4 pkt 2 lit. d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Zgodnie z art.46 ust.1 powyższej ustawy płatnik składek jest obowiązany wg zasad wynikających z przepisów ustawy obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonego oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy. Z mocy art.32 przedmiotowej ustawy powyższe uregulowanie stosuje się odpowiednio do składek na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Emerytur Pomostowych oraz na ubezpieczenie zdrowotne.

W złożonych zeznaniach skarżący przyznał, że w okresie objętym zaskarżoną decyzją nie opłacił składek za swoją osobę z uwagi na brak dochodów. Organ rentowy wydając zaskarżoną decyzję stwierdził istnienie zadłużenia po stronie skarżącego jako płatnika składek i brak jest podstaw do zmiany takiego rozstrzygnięcia - art.83 ust.1 pkt 3 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Dodać przy tym należy, że skarżący nie zakwestionował wysokości zadłużenia. Co do wniosku ubezpieczonego o umorzenie przedmiotowych należności wskazać należy, że rozstrzygnięcie w tym zakresie wymaga odrębnej decyzji organu rentowego i złożenie takiego wniosku nie miało wpływu na rozstrzygnięcie niniejszej sprawy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴ §1 kpc odwołanie oddalił.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art.102 kpc mając na uwadze zeznania skarżącego o trudnej sytuacji finansowej i braku środków na spłatę głównego zadłużenia oraz konieczność bieżącego utrzymania żony i dziecka, a w niedługim czasie również drugiego dziecka.