II Ka 668/23 - wyrok Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2023-08-25

Sygn. akt II Ka 668/23



WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 sierpnia 2023 r.


Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:


Przewodniczący:

Sędzia SO Dariusz Półtorak

Sędziowie:

SO Anita Kowalczyk- Makuła

SR del. Paweł Mądry (spr.)


Protokolant:

st. sekr. sąd. Beata Defut-Kołodziejak

przy udziale Prokuratora Artura Trębickiego

po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2023 r.

sprawy skazanego S. S.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Garwolinie

z dnia 21 czerwca 2023 r. sygn. akt II K 1014/22

w zaskarżonej części wyrok utrzymuje w mocy;

zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. B. P. kwotę 240 zł (w tym 44,88 zł podatku VAT) tytułem obrony skazanego sprawowanej z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

zwalnia skazanego od zapłaty wydatków postępowania odwoławczego określając, że ponosi je Skarb Państwa.
















































UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 668/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok łączny Sądu Rejonowego w Garwolinie z dnia 21 czerwca 2023 r. w sprawie II K 1014/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----


--------------

------------------------------------------------------------------

-------------------

-----------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

---------

--------------

------------------------------------------------------------------

----------------------

-----------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

--------------------

-------------------------------------

--------------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

--------------------

--------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

rażąca niewspółmierność kary łącznej pozbawienia wolności
w wymiarze 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności, przy zastosowaniu wadliwych kryteriów jej wymiaru i niewystarczającym uwzględnieniu okoliczności przemawiających za orzeczeniem kary łagodniejszej

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- na wstępie należy zauważyć, iż zaskarżone orzeczenie zostało wydane z rażącym naruszeniem prawa karnego materialnego, tj. przepisu art. 81 ust. 2 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami (...) oraz uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem (...). Zgodnie z tym przepisem do kar prawomocnie orzeczonych po dniu 24 czerwca 2020r. stosuje się przepisy rozdziału IX Kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym po 24 czerwca 2020r. Tymczasem Sąd Rejonowy orzekając w sprawie (a zatem łącząc jedynie kary prawomocnie orzeczone po dniu 24.06.2020r.) bezpodstawnie zastosował przepisy KK w brzmieniu obowiązującym do 24 czerwca 2020 r., błędnie powołując się na treść art. 4 § 1 kk. Niemniej z uwagi na granice zaskarżenia (w tym kierunek złożonej apelacji) Sąd Okręgowy nie mógł dokonać zmiany w zaskarżonym wyroku na niekorzyść skazanego.

- zatem zgodnie z treścią art. 85 § 1 i § 2 kk, art. 86 § 1 kk i art. 87 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym od 24 czerwca 2020 r., w niniejszym stanie faktycznym możliwe było orzeczenie kary łącznej w wymiarze od 1 roku pozbawienia wolności do 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

- zdaniem Sądu Okręgowego, kara łączna 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności została określona słusznie przez Sąd Rejonowy przy zastosowaniu zasady asperacji. Należy zauważyć, iż orzeczona kara łączna jest zbliżona do tej, która zostałaby wymierzona w przypadku pełnej absorpcji, o co wnosi skarżąca. Tu trzeba przypomnieć, że wyrok łączny jest instytucją mającą racjonalizować wymiar kary, a nie służyć wyłącznie poprawie sytuacji skazanych. Dlatego też stosowanie absorpcji przy wymiarze kary łącznej nie może być sprzeczne z zapobiegawczymi
i wychowawczymi celami kary i działać demoralizująco na sprawców przestępstw, służąc odbieraniu kary łącznej, jako instytucji będącej swoistym premiowaniem osób popełniających szereg przestępstw. Wymiar kary łącznej ma w swej istocie charakter ocenny i to, że orzeczona kara nie spełnia oczekiwań skazanego, a nawet w odczuciu społecznym może uchodzić za surową, nie oznacza, że można ją skutecznie kwestionować w postępowaniu odwoławczym. Co więcej, sąd odwoławczy nie jest uprawniony do modyfikowania kary, niejako według własnych odczuć, gdyż sądowi pierwszej instancji przyznana jest swoboda jej wymiaru, a ingerencja jest dopuszczalna jedynie wówczas, gdy wymierzona kara cechuje się rażącą niewspółmiernością (wyrok SA w Białymstoku z 22.10.2019 r., II AKa 182/19, LEX nr 3222191).

- odnosząc się do zarzutu skarżącej o zaistnieniu rażącej niewspółmierności kary, nie sposób się z nim zgodzić, albowiem zarzut ten może być uznany za trafny i zasadny wówczas, gdy różnica pomiędzy karą orzeczoną przez sąd I instancji a karą jaką należałoby orzec w następstwie prawidłowo zastosowanych dyrektyw wymiaru kary jest istotna, wyraźna oraz gdy sąd meriti pominie określone okoliczności o charakterze łagodzącym lub też gdy wprawdzie tego rodzaju okoliczności formalnie uwzględni, ale nie nada im właściwego znaczenia. Jak wynika z uzasadnienia zaskarżonego wyroku, Sąd Rejonowy zauważył wszystkie okoliczności łagodzące i obciążające zaistniałe i mające zastosowanie w niniejszej sprawie, a przede wszystkim stan zdrowia skazanego, na który m.in. składają się zaburzenia zachowania i osobowości, a także jego prawidłowe funkcjonowanie podczas pobytu w zakładzie karnym, czy też krytyczne ocenianie swojego wcześniejszego nagannego zachowania. Ponadto, Sąd I instancji właściwie nadał im odpowiednią rangę i znaczenie przy orzekaniu o przedmiotowej karze łącznej, co przeczy podniesionemu przez obrońcę zarzutowi.

- reasumując całość powyższych rozważań stwierdzić należy, iż Sąd Odwoławczy nie dopatrzył się przesłanek przemawiających za złagodzeniem orzeczonej wobec skazanego
w pierwszoinstancyjnym postępowaniu kary łącznej, stosując przy określeniu jej wymiaru zasadę absorpcji. Obrońca nie zaprezentował żadnych nowych argumentów przemawiających za przychyleniem się do wyrażonego w środku odwoławczym wniosku, ani też nie wykazał, ażeby Sąd I instancji okoliczności tego rodzaju pominął, czy choćby zmarginalizował. W związku z tym uznać należy, iż sankcja karna zaproponowana przez Sąd Rejonowy jest sprawiedliwa, słuszna, spełnia funkcje prewencji generalnej i indywidualnej, a także nie nosi cech wskazanych w art. 438 pkt 4 kpk. Stąd, nie było podstaw, by podjąć ingerencję w treść zaskarżonego wyroku.

Wniosek

wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku w części dotyczącej kary, poprzez obniżenie kary łącznej pozbawienia wolności do kary 1 roku pozbawienia wolności

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

wobec niezasadności zarzutu podniesionego przez obrońcę skazanego, wniosek apelacyjny nie zasługiwał na uwzględnienie

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok w zaskarżonej części

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

wskazano w rubryce 3.1 co do zaskarżonej części wyroku; jednocześnie Sąd Okręgowy nie dopatrzył się istnienia uchybień podlegających rozpatrzeniu z urzędu

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Sąd Okręgowy mając na uwadze treść wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 grudnia 2022 r. w sprawie SK 78/21, zgodnie z § 11 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie i § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. B. P. kwotę 240 zł (w tym 44,88 zł podatku VAT) tytułem obrony skazanego sprawowanej z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

III

Na podstawie art. 634 kpk w zw. z art. 624 § 1 kpk Sąd Okręgowy zwolnił skazanego od wydatków za II instancję stwierdzając, że poniesie je Skarb Państwa. Za rozstrzygnięciem tej treści przemawia trudna sytuacja materialna skazanego.

PODPIS





















































































1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

W części orzeczonej kary

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana





Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agnieszka Walerczak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację:  Dariusz Półtorak,  Anita Kowalczyk-Makuła
Data wytworzenia informacji: