II Ka 603/23 - wyrok Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2023-09-28

Sygn. akt II Ka 603/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 września 2023 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

SSO Agata Kowalska (spr.)

Sędziowie:

SO Agnieszka Karłowicz

SO Karol Troć

Protokolant:

st. sekr. sad. Agnieszka Walerczak

przy udziale Prokuratora Krzysztofa Cieplińskiego

po rozpoznaniu w dniu 28 września 2023 r.

sprawy skazanego K. B.

na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Garwolinie

z dnia 17 maja 2023 r. sygn. akt II K 69/23

I.  wyrok w zaskarżonej części utrzymuje w mocy;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. U. 147,60 zł (w tym 27,60 zł podatku VAT) za obronę z urzędu wykonywaną w imieniu skazanego w postępowaniu odwoławczym;

III.  zwalnia skazanego od wydatków postępowania odwoławczego przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 603/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok łączny Sądu Rejonowego w Garwolinie z dnia 17 maja 2023 roku w sprawie II K 69/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

---------

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

------------------

------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

------------------

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia mający wpływ na jego treść, a polegający na ustaleniu przez Sąd, że wielokrotna karalność skazanego oraz świadome łamanie porządku prawnego uzasadnia zastosowanie w stanie sprawy zasady asperacji, a orzeczenie kary łącznej 7 lat pozbawienia wolności spełni cele wychowawcze i zapobiegawcze, bez należytego uwzględnienia zachowania się skazanego w warunkach izolacji oraz treści pozytywnej prognozy penitencjarnej, co przemawia za ustaleniem iż skazany zrozumiał już popełnione błędy , co daje możliwość przewidywania, iż w przyszłości nie powróci do konfliktu z prawem i jego dalsza izolacja od społeczeństwa na tak długi okres czasu jest nieuzasadniona,

2.  rażącą niewspółmierność orzeczonej wobec skazanego kary łącznej 7-miu lat pozbawienia wolności przejawiającej się w niezastosowaniu w stanie sprawy zasady asperacji, ale uwzględniającej w pełni okoliczność, iż cele wychowawcze i zapobiegawcze wykonywanych już wobec skazanego kar pozbawienia wolności zostały w większości zrealizowane ,co wynika z dowodów w postaci dokumentacji dotyczącej zachowania i postawy skazanego K. B.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja obrońcy jako bezzasadna, nie zasługiwała na uwzględnienie. W wyniku przeprowadzonej kontroli odwoławczej, Sąd Okręgowy nie stwierdził, aby Sąd I instancji wydając zaskarżony wyrok łączny dopuścił się błędu w ustaleniach faktycznych wskazanego w zarzucie apelującego. W ocenie Sądu Okręgowego, w orzeczeniu pierwszoinstancyjnym należycie uwzględniono wszelkie zaistniałe w sprawie okoliczności łagodzące, w tym opinię o skazanym z jednostki penitencjarnej, w której obecnie przebywa. W orzecznictwie wprost wskazuje się, iż zachowanie skazanego w czasie wymierzania kary łącznej może mieć znaczenie dla wymiaru kary, ale okoliczności tej nie można nadawać nadmiernego znaczenia, bo ma ono jedynie funkcję subsydiarną (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 12 września 2013 r., sygn. II AKa 142/13, LEX nr 1366142). W świetle powyższego to, iż skazany w zakładzie karnym przestrzega regulaminu odbywania kary, nie może determinować w stopniu postulowanym przez jego obrońcę tak daleko idącego wpływu na rozstrzygnięcie o karze łącznej, albowiem taka postawa jest obowiązkiem każdej osoby przebywającej w warunkach penitencjarnych.

Odnosząc się do zarzutu rażącej niewspółmierności orzeczonej kary łącznej, zdaniem Sądu odwoławczego, Sąd I instancji prawidłowo określił jej granice w wyniku objęcia węzłem kary łącznej skazań ze spraw wskazanych w rubryce 3 tabelarycznego uzasadnienia (k. 48). Rozstrzygnięcie o karze łącznej ferowano w granicach od 3 lat i 8 miesięcy do 10 lat pozbawienia wolności. Sąd Rejonowy jako karę łączną orzekł 7 lat pozbawienia wolności, a zatem karę opartą na zasadzie asperacji. Aby niewspółmierność kary miała charakter określony w art. 438 pkt 4 kpk, tj. była rażąca, musi zachodzić znaczna, wyraźna, nie dająca się zaakceptować dysproporcja między karą wymierzoną a karą sprawiedliwą, zasłużoną na podstawie ustalonych okoliczności sprawy relewantnych dla wymiaru kary. Tylko wtedy można uznać, że przesłanka rażącej niewspółmierności kary jest spełniona, jeżeli z punktu widzenia nie tylko sprawcy, ale i ogółu społeczeństwa, orzeczona kara jawi się jako niesprawiedliwa, zbyt drastyczna, przynosząca nadmierną dolegliwość.

W przedmiotowej sprawie Sąd Okręgowy nie podzielił stanowiska obrońcy, iż pierwszoinstancyjne rozstrzygnięcie o karze łącznej 7 lat pozbawienia wolności spełnia kryteria z art. 438 pkt 4 kpk. Skoro kara łączna stanowi syntetyczną, całościową ocenę zachowań skazanego, to winna być także racjonalną z prewencyjnego punktu widzenia reakcją na popełnione przestępstwa, nie zaś przejawem bliżej nieuzasadnionej i wręcz niezrozumiałej ze społecznego punktu widzenia pobłażliwości. Kontrola instancyjna zaskarżonego wyroku łącznego doprowadziła Sąd Okręgowy do przekonania, że Sąd I instancji trafnie ocenił związek czasowy oraz przedmiotowo-podmiotowy pomiędzy przestępstwami, za które K. B. został skazany prawomocnymi wyrokami podlegającymi łączeniu. Zdaniem Sądu odwoławczego, właściwie uwzględniono wszystkie okoliczności wynikające z kodeksowych dyrektyw wymiaru kary łącznej (art. 85a kk) i brak było podstaw do ingerencji w zaskarżone rozstrzygnięcie w postulowanym przez obrońcę kierunku. W przekonaniu Sądu Okręgowego, wszystkim okolicznościom łagodzącym w zaskarżonym wyroku nadano właściwą rangę i znaczenie, w konfrontacji z innymi kryteriami wymiaru kary łącznej, co znalazło odzwierciedlenie w jej wymiarze.

Kierując się przedstawionymi wyżej racjami, Sąd Okręgowy nie dostrzegł przesłanek warunkujących zasadność złagodzenia wobec K. B. orzeczonej w zaskarżonym wyroku kary łącznej.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku w części dotyczącej orzeczenia o karze poprzez obniżenie orzeczonej kary łącznej wobec skazanego do wysokości 5 lat pozbawienia wolności

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Bezzasadność zarzutów warunkowała bezzasadność wniosku.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu I instancji utrzymano w mocy.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Bezzasadność wniesionej apelacji i brak okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Sad Okręgowy ustalił wysokość wynagrodzenia za obronę z urzędu w postępowaniu odwoławczym na podstawie § 17 ust. 5 w zw. z § 4 ust. 1-4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2019 roku, poz. 18) i zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. U. kwotę 147,60 zł (w tym VAT 27,60 zł).

III.

Na podstawie art. 634 kpk w zw. z art. 624 § 1 kpk Sąd Okręgowy zwolnił skazanego od wydatków za II instancję, stwierdzając, że poniesie je Skarb Państwa. Za rozstrzygnięciem tej treści przemawia sytuacja materialna skazanego.

7.  PODPIS

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Olewińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację:  Agata Kowalska,  Agnieszka Karłowicz ,  Karol Troć
Data wytworzenia informacji: