Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II Ka 508/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2019-01-25

Sygn. akt II Ka 508/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 stycznia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

SSO Grażyna Jaszczuk

Protokolant:

st.sekr.sądowy Agata Polkowska

przy udziale Prokuratora Luby Fiłoc

po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2019 r.

sprawy K. Z. (1)

oskarżonego z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk, art. 279 § 1 kk

na skutek apelacji, wniesionej przez pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego

od wyroku Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim

z dnia 17 kwietnia 2018 r. sygn. akt II K 1150/17

w zaskarżonej części wyrok utrzymuje w mocy; zasądza od S. K. (1) na rzecz Skarbu Państwa 60 złotych tytułem opłaty za II instancję oraz 20 złotych tytułem wydatków postępowania odwoławczego.

Sygn. akt II Ka 508/18

UZASADNIENIE

K. Z. (1) oskarżony był o to, że:

I.  w dniu 19 kwietnia 2015 r. w miejscowości P. w województwie (...) działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą dokonał kradzieży z włamaniem samochodu marki C. (...) o nr rej. (...) o wartości 30.000 złotych w ten sposób, że po uprzednim pokonaniu zabezpieczeń fabrycznych w w/w pojeździe dokonał zaboru pojazdu w celu przywłaszczenia na szkodę R. S., tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.

II.  w dniu 15 maja 2015 r. w M. działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą dokonał kradzieży z włamaniem samochodu marki C. (...) o nr rej. (...) w ten sposób, że po uprzednim pokonaniu zabezpieczeń fabrycznych w w/w pojeździe dokonał zaboru pojazdu w celu przywłaszczenia wraz ze znajdującymi się w jego wnętrzu przedmiotami w postaci: CB radia marki P. z anteną, fotelika marki M. C., płaszcza damskiego, męskiej kurtki myśliwskiej, latarki samochodowej, ładowarki samochodowej, okularów polaryzujących, nawigacji marki N. i B. wraz z ładowarkami, głośników marki N. o łącznej wartości 42.900 złotych na szkodę J. D. i firmy (...). zo.o., tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.

III.  w nocy z 11 na 12 czerwca 2015 r. w miejscowości M., powiat (...) działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą dokonał kradzieży z włamaniem pojazdu marki C. (...) o nr rej. (...) o nr VIN (...) o wartości 20 000 złotych w ten sposób, że po uprzednim pokonaniu zabezpieczeń fabrycznych w w/w pojeździe dokonał zaboru pojazdu w celu przywłaszczenia na szkodę firmy (...). zo.o., tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.

IV.  w okresie od 27 lipca 2015 r. do 28 lipca 2015 r. w W. w województwie (...), działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą dokonał kradzieży z włamaniem samochodu marki C. (...) o nr rej. (...) o nr VIN (...) o wartości 20.000 złotych w ten sposób, że po pokonaniu zabezpieczeń fabrycznych w w/w pojeździe dokonał jego zaboru na szkodę W. S. i K. P., tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.

V.  w nocy z 30 na 31 lipca 2015 r. w G. w województwie (...) działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą dokonał kradzieży z włamaniem samochodu marki P. (...) o nr rej. (...) o nr VIN (...) wraz ze znajdującymi się w jego wnętrzu przedmiotami w postaci: końcówki haka holowniczego, słupka betonowego, 20 sztuk kołków drewnianych, taśmy stalowej mierniczej o długości 50 metrów, tyczki do pomiarów geodezyjnych, butów roboczych, maczety marki F., szpadla, czapki z daszkiem koloru beżowego, nawigacji, płyt CD, okularów korekcyjnych o łącznej wartości 30.000 złotych na szkodę P. K., tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.

VI.  w nocy z 30 na 31 lipca 2015 r. w M. w województwie (...) działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą dokonał kradzieży z włamaniem samochodu marki C. (...) o nr rej. (...) o nr VIN (...) o wartości 20.000 złotych w ten sposób, iż po pokonaniu zabezpieczeń fabrycznych w w/w pojeździe dokonał zaboru pojazdu na szkodę firmy (...). zo.o. oraz M. i S. K. (1), tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.

VII.  w dniu 21 kwietnia 2016 r. w miejscowości J., powiat (...), województwo (...) działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą dokonał kradzieży z włamaniem samochodu marki P. (...) o nr rej. (...) o nr VIN (...) o wartości 50.000 złotych w ten sposób, że po pokonaniu zabezpieczeń fabrycznych w w/w pojeździe dokonał zaboru pojazdu na szkodę S. K. (2), tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.

VIII.  w nocy z 16 na 17 maja 2016 r. w miejscowości G. w województwie (...) działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą dokonał kradzieży z włamaniem samochodu marki P. (...) o nr rej. (...) o nr VIN (...) o wartości 40.000 złotych w ten sposób, że po pokonaniu zabezpieczeń fabrycznych w w/w pojeździe dokonał zaboru pojazdu na szkodę E. A., tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.

IX.  w nocy 17 maja 2016 r. w miejscowości G., gmina S., powiat (...), województwo (...) działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą usiłował dokonać kradzieży z włamaniem samochodu marki P. (...) o nr rej (...) o nr VIN (...) o wartości 30.000 złotych w ten sposób, że po uprzednim wypchnięciu pojazdu z posesji i pokonaniu zabezpieczeń fabrycznych w w/w pojeździe dostał się do jego wnętrza, lecz zamierzonego celu nie osiągnął ze względu na brak możliwości uruchomienia pojazdu, czym działał na szkodę P. S. (1), tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k.

P. T. oskarżony był o to, że:

X.  w dniu 15 maja 2015 r. w miejscowości B., gmina D., powiat (...) działając wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi osobami przyjął na przechowanie i pomógł w ukryciu a następnie dokonał demontażu pojazdu marki C. (...) o nr rej. (...) o nr identyfikacyjnym VIN (...) o wartości 42.900 złotych stanowiący własność J. D. wiedząc, że przedmiotowy pojazd został uzyskany za pomocą czynu zabronionego, tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k.

Z. K. oskarżony był o to, że:

XI.  w dniu 15 maja 2015 r. w miejscowości B., gmina D., powiat (...) działając wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi osobami przyjął na przechowanie i pomógł w ukryciu a następnie dokonał demontażu pojazdu marki C. (...) o nr rej. (...) o nr identyfikacyjnym VIN (...) o wartości 42.900 złotych stanowiący własność J. D. wiedząc, że przedmiotowy pojazd został uzyskany za pomocą czynu zabronionego, tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k.

P. S. (2) oskarżony był o to, że:

XII.  w nieustalonym czasie po dniu 28 lipca 2015 r. w miejscowości S., powiat (...), województwo (...) przyjął a następnie pomógł w ukryciu pojazdu marki C. (...) o nr rej. (...) o wartości 20.000 złotych stanowiący własność W. S. i K. P. wiedząc, że przedmiotowy pojazd został uzyskany za pomocą czynu zabronionego, tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k.

Sąd Rejonowy w Mińsku Mazowieckim wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2018r. orzekł:

I. Oskarżonego K. Z. (1) uznał za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w punktach: I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII i IX aktu oskarżenia, stanowiących występki z art. 279 § 1 k.k., a także z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k., przyjmując zmienione opisy czynów z punktów:

- IV (czwartego) ustalając, że w okresie od 27 lipca 2015 r. do 28 lipca 2015 r. w W. w województwie (...), działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą dokonał kradzieży z włamaniem samochodu marki C. (...) o nr rej. (...) o nr VIN (...) o wartości 20.000 złotych w ten sposób, że po pokonaniu zabezpieczeń fabrycznych w tym pojeździe dokonał jego zaboru w celu przywłaszczenia na szkodę W. S. i K. P.,

- V (piątego) ustalając, że w nocy z 30 na 31 lipca 2015 r. w G. w województwie (...), działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą dokonał kradzieży z włamaniem samochodu marki P. (...) o nr rej. (...) o nr VIN (...) wraz ze znajdującymi się w jego wnętrzu przedmiotami w postaci: końcówki haka holowniczego, słupka betonowego, 20 sztuk kołków drewnianych, taśmy stalowej mierniczej o długości 50 metrów, tyczki do pomiarów geodezyjnych, butów roboczych, maczety marki F., szpadla, czapki z daszkiem koloru beżowego, nawigacji, płyt CD, okularów korekcyjnych, w ten sposób, że po pokonaniu zabezpieczeń fabrycznych w tym pojeździe dokonał ich zaboru w celu przywłaszczenia na łączną kwotę 30.000 złotych na szkodę P. K.,

- VI (szóstego) ustalając, że w nocy z 30 na 31 lipca 2015 r. w M. w województwie (...) działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą dokonał kradzieży z włamaniem samochodu marki C. (...) o nr rej. (...) o nr VIN (...) o wartości 12.200 złotych w ten sposób, iż po pokonaniu zabezpieczeń fabrycznych w tym pojeździe dokonał jego zaboru w celu przywłaszczenia na szkodę firmy (...) Sp. z o.o. oraz M. K. i S. K. (1),

- VII (siódmego) ustalając, że w dniu 21 kwietnia 2016 r. w miejscowości J., powiat (...), województwo (...) działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą dokonał kradzieży z włamaniem samochodu marki P. (...) o nr rej. (...) o nr VIN (...) o wartości 50.000 złotych w ten sposób, że po pokonaniu zabezpieczeń fabrycznych w tym pojeździe dokonał jego zaboru w celu przywłaszczenia na szkodę S. K. (2),

- VIII (ósmego) ustalając, że w nocy z 16 na 17 maja 2016 r. w miejscowości G. w województwie (...) działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą dokonał kradzieży z włamaniem samochodu marki P. (...) o nr rej. (...) o nr VIN (...) o wartości 40.000 złotych w ten sposób, że po pokonaniu zabezpieczeń fabrycznych w tym pojeździe dokonał jego zaboru w celu przywłaszczenia na szkodę E. A.,

- IX (dziewiątego) ustalając, że w nocy 17 maja 2016 r. w miejscowości G., powiat (...), województwo (...) działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą usiłował dokonać kradzieży z włamaniem w celu przywłaszczenia samochodu marki P. (...) o nr rej (...) o nr VIN (...) o wartości 30.000 złotych na szkodę P. S. (1) w ten sposób, że po uprzednim wypchnięciu pojazdu z posesji i pokonaniu zabezpieczeń fabrycznych w w/w pojeździe dostał się do jego wnętrza, lecz zamierzonego celu nie osiągnął ze względu na trudności w uruchomieniu pojazdu,

i za każdy z tych czynów skazał go i uznając, że czyny te zostały popełnione w warunkach ciągu przestępstw na podstawie art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 33 § 2 k.k. oraz w zw. z art. 91 § 1 k.k. w brzmieniu tego przepisu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. a także w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierzył za nie jedną karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz jedną karę grzywny w rozmiarze 100 (stu) stawek dziennych, przyjmując, na podstawie art. 33 § 3 k.k., iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 50 (pięćdziesiąt) złotych;

II. na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. w brzmieniu tych przepisów obowiązującym przed 1 lipca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej w punkcie I wyroku kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 3 (trzech) lat;

III. na podstawie art. 63 § 1 k.k. w brzmieniu tego przepisu obowiązującym przed 1 lipca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania w dniach od 4 października 2016 r. do dnia 5 października 2016 r., tj. 2 (dwa) dni, przyjmując, ze jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny;

IV. Oskarżonych P. T. i Z. K. w ramach czynów zarzucanych im w punktach X i XI aktu oskarżenia, uznał za winnych tego, że w dniu 15 maja 2015 r. w miejscowości B., powiat (...) działając wspólnie i w porozumieniu przyjęli na przechowanie i pomogli w ukryciu a następnie dokonali demontażu pojazdu marki C. (...) o nr rej. (...) o nr identyfikacyjnym VIN (...) o wartości 38.000 stanowiącego własność J. D. wiedząc, że przedmiotowy pojazd został uzyskany za pomocą czynu zabronionego, w postaci kradzieży z włamaniem, tj. czynu stanowiącego występek z art. 291 § 1 k.k., i za czyn ten na podstawie tego przepisu skazał P. T. i Z. K., zaś na podstawie art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 58 § 3 k.k. w brzmieniu tego przepisu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierzył każdemu z tych oskarżonych kary grzywny w rozmiarze po 100 (sto) stawek dziennych, przyjmując, na podstawie art. 33 § 3 k.k., iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 40 (czterdziestu) złotych;

V. na podstawie art. 63 § 1 k.k. w brzmieniu tego przepisu obowiązującym przed 1 lipca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczył oskarżonemu P. T. okres zatrzymania w dniach od 5 października 2016 r. do dnia 6 października 2016 r., tj. 2 (dwa) dni, przyjmując, ze jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny, a także zalicza Z. K. okres zatrzymania w dniach od 5 października 2016 r. do dnia 6 października 2016 r., tj. 2 (dwa) dni, przyjmując, ze jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny;

VI. Oskarżonego P. S. (2) uznał za winnego czynu zarzucanego mu w punkcie XII aktu oskarżenia stanowiącego występek z art. 291 § 1 k.k., i za czyn ten na podstawie tego przepisu skazał go, zaś na podstawie art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 37a k.k. w brzmieniu tego przepisu obowiązującym przed dniem 15 kwietnia 2016 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierzył karę grzywny w rozmiarze 100 (sto) stawek dziennych, przyjmując, na podstawie art. 33 § 3 k.k., iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 40 (czterdziestu) złotych;

VII. na podstawie art. 63 § 1 i § 5 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczył oskarżonemu P. S. (2) okres zatrzymania w dniach od 5 października 2016 r. od godz. 07:45 do dnia 6 października 2016 r. do godz. 14:55, tj. 2 (dwa) dni, przyjmując, ze jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny;

VIII. zasądził od K. Z. (1) na rzecz oskarżyciela posiłkowego S. K. (1) kwotę 619,92 złotych tytułem ustanowionego w sprawie zastępstwa procesowego;

IX. zwolnił oskarżonych od uiszczania opłat oraz zwrotu wydatków postępowania, przejmując te ostatnie na rachunek Skarbu Państwa.

Wyrok w stosunku do oskarżonych P. T., Z. K. i P. S. (2) uprawomocnił się w I instancji, zaś apelację od wyroku wniósł pełnomocnik oskarżycieli posiłkowych S. K. (1) i spółki (...) sp. z o.o., na podstawie art. 425 § 2 kodeksu postępowania karnego na niekorzyść oskarżonego K. Z. (1) brak rozstrzygnięcia w wyroku Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim II Wydział Karny z dnia 17 kwietnia 2018 roku, wydanego w sprawie II K 1150/17, w przedmiocie zgłoszonego wniosku o obowiązku naprawienia szkody na rzecz spółki (...) sp. z o.o. poprzez zapłatę przez oskarżonego K. Z. (1) na rzecz pokrzywdzonej spółki kwoty w wysokości 7.200 (siedem tysięcy dwieście) złotych, co stanowi również przykład obrazy prawa materialnego tj. art. 46 kodeksu karnego poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i nie zobowiązanie oskarżonego do naprawienia szkody, pomimo zgłoszenia takiego wniosku w tej sprawie. Zaskarżam również brak zasądzenia w pkt. VIII wyroku od K. Z. (2) na rzecz spółki (...) kosztów tytułem ustanowionego zastępstwa procesowego. W pozostałym zakresie wyroku nie kwestionuję.

Z uwagi na powyższe zarzuty skarżący wniósł o:

a)  uzupełnienie orzeczenia z dnia 17 kwietnia 2018 roku w stosunku do oskarżonego K. Z. (1) poprzez:

- orzeczenie wobec oskarżonego K. Z. (1) obowiązku naprawienia szkody wobec spółki (...) sp. z o.o. poprzez zapłatę przez oskarżonego K. Z. (1) na rzecz pokrzywdzonej spółki kwoty w wysokości 7.200 (siedem tysięcy dwieście) złotych;

- zasądzenie od K. Z. (1) na rzecz spółki (...) sp. z o.o. kwoty 619,92 złotych tytułem ustanowionego zastępstwa procesowego;

- zasądzenie od oskarżonego K. Z. (1) na rzecz oskarżycieli posiłkowych kosztów ustanowionego zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych jest niezasadna i nie zasługuje na uwzględnienie. Przede wszystkim stwierdzić należy, że sąd odwoławczy rozpoznaje apelację w granicach środka odwoławczego, a wyjątkowo w szerszym zakresie tj. w razie zaistnienia bezwzględnej przyczyny odwoławczej bądź rażącej niesprawiedliwości wyroku. W związku z tym, przedmiotowa apelacja została rozpoznana w odniesieniu jedynie do oskarżyciela posiłkowego spółki (...) sp. z o.o., bowiem tego dotyczą zarzuty i wnioski.

Z aktu oskarżenia złożonego w niniejszej sprawie wynikało, że w nocy z 30 na 31 lipca 2015 r. w M. w województwie (...) oskarżony K. Z. (1), działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą dokonał kradzieży z włamaniem samochodu marki C. (...) o nr rej. (...) o nr VIN (...) o wartości 20.000 złotych w ten sposób, iż po pokonaniu zabezpieczeń fabrycznych w w/w pojeździe dokonał zaboru pojazdu na szkodę firmy (...) Sp. z o.o. oraz M. i S. K. (1). Prokurator jako pokrzywdzonych wskazał zarówno Spółkę będącą właścicielem pojazdu, jak i M. i S. K. (1), które to osoby użytkowały przedmiotowy pojazd. Formalnie zatem S. K. (1) był pokrzywdzonym i mógł pełnić rolę oskarżyciela posiłkowego, ale faktycznie szkodę poniosła wyłącznie Spółka i tylko ona może być podmiotem jakichkolwiek roszczeń. Zauważyć należy, że sąd I instancji po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, w zaskarżonym wyroku zmienił wysokość szkody samochodu marki C. (...) o nr rej. (...) o nr VIN (...) z kwoty 20.000 złotych wskazanej w akcie oskarżenia do kwoty 12.200 złotych, a szkoda w tej wysokości nie została zakwestionowana w apelacji pełnomocnika. Przedmiotowa szkoda została pokryta przez ubezpieczyciela, a zatem została wyrównana. W tej sytuacji zrozumiały jest brak rozstrzygnięcia, o jakim mowa w apelacji pełnomocnika, ale nie zamyka to prawa do dochodzenia roszczeń w innym procesie. Wskazana przez apelującego kwota obowiązku naprawienia szkody w wysokości 7.200 złotych w zasadzie nie wiadomo z czego ma wynikać w sytuacji, gdy skarżący nie kwestionuje wysokości szkody wskazanej w wyroku.

Z tych względów apelacja pełnomocnika okazała się niezasadna.

Zamęt wprowadzony przez pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych w zakresie reprezentacji spowodował, że zarówno sąd I instancji, jak i sąd II instancji zawarł nieprawidłowe rozstrzygnięcie w zakresie kosztów procesu. Sąd I instancji w zakresie zasądzenia zwrotu kosztów zastępstwa procesowego na rzecz (...) Sp. z o.o rozstrzygnie po zwrocie akt. Natomiast w tym trybie w przedmiocie kosztów sądowych za II instancję nie może orzec Sąd Okręgowy, chyba że rozstrzygnięcie w tym przedmiocie zostanie zaskarżone.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy w Siedlcach orzekł, jak w wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Olewińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację:  Grażyna Jaszczuk
Data wytworzenia informacji: