Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Przewodniczący:

SSO Paweł Mądry

Protokolant:

sekr. sąd. Kinga Łempicka

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 479/25

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim z dnia 11 kwietnia 2025 roku sygn. akt II K 273/24

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----

-----------------------

--------------------------------------------------------------------

----------------

----------------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----------

------------------------

--------------------------------------------------------------------

----------------

----------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

-------------------

----------------------------------------

----------------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-------------------

----------------------------------------

----------------------------------------------------------------------------------

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

zarzut obrazy przepisów postępowania, a mianowicie art. 5 § 2, art. 7, art. 410 i art. 424 § 1 kpk poprzez:

1. nienależyte rozważenie i ocenienie wyjaśnień oskarżonego J. P. (1) odnośnie posiadania uprawnień do kierowania pojazdami i braku świadomości wydania przez Starostę M. decyzji administracyjnej nr (...) z dnia 16 sierpnia 2012 r. o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi według kategorii A, B, C, D, BE, CE, DE, T prawa jazdy - co w konsekwencji doprowadziło do bezpodstawnego uznania oskarżonego J. P. (1) za winnego popełnienia czynu z art. 180a kk w sytuacji, gdy z prawidłowo ocenionego materiału dowodowego sprawy wynika, że oskarżony co prawda wiedział o toczącym się wobec niego postępowaniu administracyjnym w sprawie skierowania go na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji do kierowania pojazdami w zakresie posiadanych uprawnień kategorii A, B, C, D, BE, CE, DE, T, jednak nie był świadomy tego, że w czasie, gdy oczekiwał na badania lekarskie w uprawnionym Ośrodku medycyny pracy, Starosta M. decyzją z dnia 16 lipca 2012 r. nr (...) z urzędu wszczął postępowanie administracyjne w sprawie cofnięcia mu uprawnień kierowania pojazdami silnikowymi według kategorii A, B, C, D, BE, CE, DE, T prawa jazdy, a następnie wydał decyzję z dnia 16 sierpnia 2012 r. nr (...) o cofnięciu mu uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi według kategorii A, B, C, D, BE, CE, DE, T prawa jazdy, gdyż nie odebrał powyższych decyzji oraz nie zapoznał się z nimi będąc przekonanym, że postępowanie administracyjne przed Starostą M. cały czas jest w toku, a sprawa jest na etapie wykonania badań lekarskich i wydania orzeczenia lekarskiego, które ostatecznie wpłynęło do Starostwa Powiatowego w M. w dniu 31 grudnia 2012 r. i stwierdzało brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania przez oskarżonego pojazdami silnikowymi, do których jest wymagane posiadanie prawa jazdy kategorii A, B, T, B+E, a nadto oskarżony do czasu zdarzenia posiadał dokument prawa jazdy, ponieważ nikt mu go nie odebrał i nie wzywał do jego wydania oraz 11-krotnie był legitymowany przez funkcjonariuszy Policji podczas kontroli drogowych, którzy - tak jak oskarżony - do dnia 9 września 2023 r. nie wiedzieli, że J. P. (1) cofnięto uprawnienia do kierowania pojazdami, zaś z powszechnie dostępnych danych z Centralnej Ewidencji Kierowców wynika, że oskarżony cały czas posiada on uprawnienia do kierowania pojazdami wszystkich kategorii, co w połączeniu z wyjaśnieniami oskarżonego J. P. (1) i zeznaniami świadków A. K. i M. K., zgodnie z którymi oskarżony na informację od policjantów podczas kontroli drogowej w dniu 9 września 2023 r. odnośnie tego, że zostały mu cofnięte uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi według kategorii A, B, C, D, BE, CE, DE, T zareagował szczerym zdziwieniem i był przekonany, że posiada wymagane uprawnienia oraz nie był w stanie wytłumaczyć, dlaczego miałyby mu zostać cofnięte - co w konsekwencji doprowadziło do nienależytej i jednostronnie niekorzystnej oceny dowodów oraz odmówienia wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego przy jednoczesnym braku wykazania, że oskarżony J. P. (1) podejmując decyzję o prowadzeniu samochodu w dniu zdarzenia był świadomy wydania przez Starostę M. decyzji z dnia 16 sierpnia 2012 r. nr (...) o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi według kategorii A, B, C, D, BE, CE, DE, T prawa jazdy, a tym samym, że działał umyślnie w zamiarze ewentualnym, co skutkowało błędnym uznaniem go za winnego czynu zarzucanego mu w akcie oskarżenia;

2. nienależyte rozważenie i ocenienie zeznań świadków A. K. i M. K., które prawidłowo ocenione wskazywały, że podczas kontroli drogowej w dniu 9 września 2023 r., na informację od policjantów, że oskarżonemu zostały cofnięte uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi według kategorii A, B, C, D, BE, CE, DE, T zareagował on szczerym zdziwieniem, ponieważ był przekonany, że posiada wymagane uprawnienia i nie był w stanie wytłumaczyć, dlaczego miałyby mu zostać cofnięte tym bardziej, że w postępowaniu administracyjnym prowadzonym przez Starostę M. w sprawie nr (...) dotyczącej skierowania oskarżonego na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji do kierowania pojazdami w zakresie posiadanych uprawnień kategorii A, B, C, D, BE, CE, DE, T poddał się on wymaganym i odpowiednim badaniom lekarskim, które doprowadziły do wydania przez (...) Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy orzeczenia lekarskiego nr (...) z dnia 21 listopada 2012 r., które w dniu 31 grudnia 2012 r. zostało przesłane do Starostwa Powiatowego w M. oraz stwierdzało brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania przez oskarżonego pojazdami silnikowymi, do których jest wymagane posiadanie prawa jazdy kategorii A, B, T, B+E, a nadto oskarżony do dnia zdarzenia, tj. 9 września 2023 r. posiadał dokument prawa jazdy, ponieważ nikt mu go nie odebrał i nie wzywał do jego wydania oraz 11 razy był legitymowany przez funkcjonariuszy Policji podczas kontroli drogowych, którzy tak jak oskarżony do dnia 9 września 2023 r. nie wiedzieli, że J. P. (1) cofnięto uprawnienia do kierowania pojazdami, zaś z dostępnych dla oskarżonego i innych osób danych z Centralnej Ewidencji Kierowców wynika, że cały czas posiada on uprawnienia do kierowania pojazdami wszystkich kategorii - co w konsekwencji doprowadziło do nienależytej oceny powyższych dowodów oraz niewykazania, że oskarżony J. P. (1) podejmując decyzję o prowadzeniu samochodu w dniu zdarzenia był świadomy wydania przez Starostę M. decyzji z dnia 16 sierpnia 2012 r. nr (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi według kategorii A, B, C, D, BE, CE, DE, T prawa jazdy, a tym samym, że działał umyślnie w zamiarze ewentualnym, co skutkowało błędnym uznaniem go za winnego czynu zarzucanego mu w akcie oskarżenia;

3. nienależyte rozważenie i ocenienie dowodów z dokumentów, a w szczególności dokumentów znajdujących się w aktach postępowania administracyjnego w sprawie nr (...) dotyczącej oskarżonego J. P. (1), w tym odpisu decyzji Starosty M. (k. 6-7) oraz informacji o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego (k. 13) i danych z Centralnej Ewidencji Kierowców z dnia 8 kwietnia 2025 r. (k. 107-107 v), które prawidłowo ocenione w korelacji z dowodami z wyjaśnień oskarżonego J. P. (1) oraz zeznań świadków A. K. i M. K. wskazywały, że oskarżony J. P. (1) nie popełnił zarzucanego mu czynu z art. 180a kk oraz że oskarżony co prawda wiedział o toczącym się wobec niego postępowaniu administracyjnym w sprawie skierowania go na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji do kierowania pojazdami w zakresie posiadanych uprawnień kategorii A, B, C, D, BE, CE, DE, T, jednak nie był świadomy tego, że w czasie, gdy czekał na wydanie orzeczenia lekarskiego przez (...) Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w P. Oddział w W., Starosta M. decyzją z dnia 16 lipca 2012 r. nr (...) z urzędu wszczął postępowanie administracyjne w sprawie cofnięcia mu uprawnień kierowania pojazdami silnikowymi według kategorii A, B, C, D, BE, CE, DE, T prawa jazdy, a następnie wydał decyzję z dnia 16 sierpnia 2012 r. nr (...) o cofnięciu mu uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi według kategorii A, B, C, D, BE, CE, DE, T, gdyż nie odebrał powyższych decyzji oraz nie zapoznał się z nimi trwając w przekonaniu, że postępowanie cały czas się toczy, a sprawa jest na etapie wykonania badań lekarskich, które ostatecznie wpłynęły do Starostwa Powiatowego w M. w dniu 31 grudnia 2012 r. i stwierdzały brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania przez oskarżonego pojazdami silnikowymi, do których jest wymagane posiadanie prawa jazdy kategorii A, B, T, B+E, a nadto oskarżony cały czas posiadał dokument prawa jazdy, ponieważ nikt mu go nie odebrał i nie wzywał do jego wydania, 11 razy był legitymowany przez funkcjonariuszy Policji, którzy do dnia 9 września 2023 r. - tak jak oskarżony - nie wiedzieli, że J. P. (1) cofnięto uprawnienia do kierowania pojazdami, zaś z dostępnych dla oskarżonego i innych osób danych z Centralnej Ewidencji Kierowców wynika, że cały czas posiada on uprawnienia do kierowania pojazdami wszystkich kategorii, a powyższe okoliczności potwierdzają wyjaśnienia oskarżonego i zeznania świadków A. K. i M. K., zgodnie z którymi podczas kontroli drogowej w dniu 9 września 2023 r. oskarżony był szczerze zaskoczony informacją uzyskaną od policjantów o cofnięciu mu uprawnień do kierowania pojazdami wszystkich kategorii, albowiem był przekonany, że posiada wymagane uprawnienia i nie był w stanie wytłumaczyć, dlaczego miałyby mu zostać cofnięte - co w konsekwencji doprowadziło do nienależytej oceny powyższych dowodów oraz niewykazania, że oskarżony J. P. (1) podejmując decyzję o prowadzeniu samochodu w dniu zdarzenia był świadomy wydania przez Starostę M. decyzji z dnia 16 sierpnia 2012 r. nr (...) o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi według kategorii A, B, C, D, BE, CE, DE, T, a tym samym, że działał umyślnie w zamiarze ewentualnym oraz nieuwzględnienie, że oskarżony znajdował się w usprawiedliwionym błędzie co do okoliczności stanowiącej znamię występku z art. 180a kk zarzucanego mu w akcie oskarżenia, co skutkowało błędnym uznaniem go za winnego popełnienia tego przestępstwa;

- błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę tego orzeczenia poprzez dowolne, nie poparte dowodami, niezgodne z zasadami wiedzy, doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania przyjęcie, iż oskarżony J. P. (1) w dniu 9 września 2023 r. w K. (...) woj. (...) nie stosując się do decyzji Starosty M. z dnia 16.08.2012 r. o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami kat. A, B, C, D, BE, CE, DE, T prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy V. nr rej. (...) w sytuacji, gdy z prawidłowo ocenionego materiału dowodowego sprawy wynika, że oskarżony co prawda wiedział o toczącym się wobec niego postępowaniu administracyjnym w sprawie skierowania go na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji do kierowania pojazdami w zakresie posiadanych uprawnień kategorii A, B, C, D, BE, CE, DE, T, jednak nie był świadomy tego, że w czasie, gdy oczekiwał na wydanie orzeczenia lekarskiego przez (...) Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w P. Oddział w W., Starosta M. decyzją z dnia 16 lipca 2012 r. nr (...) z urzędu wszczął postępowanie administracyjne w sprawie cofnięcia mu uprawnień kierowania pojazdami silnikowymi według kategorii A, B, C, D, BE, CE, DE, T prawa jazdy, a następnie wydał decyzję z dnia 16 sierpnia 2012 r. nr (...) o cofnięciu mu uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi według kategorii A, B, C, D, BE, CE, DE, T, gdyż nie odebrał powyższych decyzji oraz nie zapoznał się z nimi trwając w przekonaniu, że postępowanie cały czas się toczy, a sprawa jest na etapie wykonania badań lekarskich i wydania orzeczenia lekarskiego, które wpłynęło do Starostwa Powiatowego w M. w dniu 31 grudnia 2012 r. i stwierdzało brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania przez oskarżonego pojazdami silnikowymi, do których jest wymagane posiadanie prawa jazdy kategorii A, B, T, B+E, a nadto oskarżony do dnia zdarzenia posiadał i posługiwał się dokumentem prawa jazdy, ponieważ nikt mu go nie odebrał i nie wzywał do jego wydania oraz 11-krotnie był legitymowany przez funkcjonariuszy Policji podczas kontroli drogowych, którzy do dnia 9 września 2023 r. - tak jak oskarżony - nie wiedzieli, że cofnięto mu uprawnienia do kierowania pojazdami, zaś z dostępnych dla oskarżonego i innych osób danych z Centralnej Ewidencji Kierowców wynika, że nadal posiada on uprawnienia do kierowania pojazdami wszystkich kategorii, co w połączeniu z wyjaśnieniami oskarżonego J. P. (1) i zeznaniami świadków A. K. i M. K., zgodnie z którymi oskarżony na informację uzyskaną od policjantów podczas kontroli drogowej w dniu 9 września 2023 r., odnośnie tego, że zostały mu cofnięte uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi według kategorii A, B, C, D, BE, CE, DE, T zareagował szczerym zdziwieniem, ponieważ był przekonany, że posiada wymagane uprawnienia i nie był w stanie wytłumaczyć, dlaczego miałyby mu zostać cofnięte - co w konsekwencji doprowadziło do nienależytej i jednostronnie niekorzystnej dla oskarżonego oceny dowodów przy jednoczesnym niewykazaniu, że oskarżony J. P. (1) podejmując decyzję o prowadzeniu samochodu w dniu zdarzenia był świadomy wydania przez Starostę M. decyzji z dnia 16 sierpnia 2012 r. nr (...) o cofnięciu mu uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi według kategorii A, B, C, D, BE, CE, DE, T prawa jazdy, a tym samym, że działał umyślnie w zamiarze ewentualnym oraz nieuwzględnienia, że oskarżony znajdował się w usprawiedliwionym błędzie co do okoliczności stanowiącej znamię występku z art. 180 a kk zarzucanego mu w akcie oskarżenia, co skutkowało błędnym uznaniem go za winnego popełnienia tego przestępstwa.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- apelacja obrońcy oskarżonego jako bezzasadna nie zasługiwała na uwzględnienie. W ocenie Sądu Okręgowego zasadność ocen i wniosków wyprowadzonych przez Sąd I instancji z okoliczności ujawnionych w toku przewodu sądowego, odpowiada zasadom logicznego rozumowania i zasadom doświadczenia życiowego. Fakt ten nie pozwala na przyjęcie, iż w niniejszej sprawie Sąd Rejonowy przekroczył granice swobodnej oceny dowodów, a w efekcie dopuścił się błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku, mogącego mieć wpływ na treść wydanego orzeczenia co do czynu zarzucanego oskarżonemu w akcie oskarżenia.

- w kontekście zarzutów podniesionych w treści apelacji, wskazać należy, że istotą występku z art. 180a kk jest zachowanie sprawcy polegające na prowadzeniu pojazdu na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu, przy jednoczesnym niezastosowaniu się do decyzji właściwego organu o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami. Warunkiem odpowiedzialności karnej jest zatem nie tyle samo zachowanie polegające na kierowaniu pojazdem bez posiadania uprawnień (jest ono penalizowane poprzez art. 94 § 1 kw), ale musi być ono powiązane z niezastosowaniem się do wydanej uprzednio i wykonalnej decyzji administracyjnej właściwego organu o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi. Bezsporne jest zatem, że występek z art. 180a kk może popełnić tylko taka osoba, wobec której zapadła określona decyzja administracyjna i tylko w okresie, na jaki cofnięto w niej uprawnienie do kierowania pojazdami mechanicznymi. Jak wynika z akt przedmiotowej sprawy, decyzją Starosty M. z dnia 16 sierpnia 2021 roku, nr. (...), zostały cofnięte oskarżonemu J. P. (1) uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi wg. kat. A, B, C, D, BE, CE, DE, T prawa jazdy.

- w toku postępowania oskarżony wyjaśniał, iż nie był świadomy tego, że uprawnienia do kierowania pojazdami zostały mu cofnięte. Twierdzenia te stoją w sprzeczności ze zgromadzonym materiałem dowodowym w postaci dokumentów z akt postępowania administracyjnego, z których wynika, iż oskarżony wiedział o toczącym się postępowaniu, miał świadomość jego przedmiotu, a co więcej – brał w nim aktywny udział, informując Starostę M. o wyznaczonym terminie badania lekarskiego (k. 75). Pomimo upływu terminu badań, oskarżony nie dołączył ich wyniku do postępowania administracyjnego w wyznaczonym do tego czasie. Wobec tego, w dniu 16 sierpnia 2012 r. została wydana wobec niego decyzja o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami. Decyzja ta w dacie popełnienia czynu była ostateczna, a co za tym idzie, stanowiła decyzję, o której mowa w art. 180a kk.

- mając na względzie powyższe okoliczności, w ocenie Sądu Okręgowego, Sąd meriti w sposób prawidłowy ocenił wyjaśnienia oskarżonego, zestawiając ich treść z pozostałym zgromadzonym i ocenionym materiałem dowodowym, co doprowadziło do prawidłowego ustalenia, że oskarżony w dniu 9 września 2023 roku, decydując się na prowadzenie samochodu osobowego co najmniej zdawał sobie sprawę z tego, że w przeszłości toczyło się wobec niego postępowanie administracyjne w sprawie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi, które mogło skończyć się decyzją administracyjną cofającą uprawnienia, wobec niezłożenia przez J. P. (2) wyników badania lekarskiego w zakreślonym terminie. Działaniu oskarżonego towarzyszył zamiar bezpośredni ewentualny, bowiem J. P. (2) godził się, tj. akceptował mogący nastąpić stan rzeczy, że w przypadku kontroli drogowej okaże się, iż uprawnienia zostały mu cofnięte w wyniku postępowania administracyjnego, o którym wiedział. Jednocześnie, wbrew twierdzeniom skarżącego, okoliczność, iż funkcjonariusze policji zatrzymujący oskarżonego do kontroli w latach 2012- 2021, poprzedzających kontrolę w wyniku której sporządzono wniosek o ukaranie do sądu, nie dysponowali wiedzą o cofnięciu oskarżonemu uprawnień nie oznacza, iż decyzja ta nie została wydana, bądź nie obowiązuje w obrocie prawnym.

- obrońca oskarżonego w pkt I.2. apelacji zarzuca nienależyte rozważenie i ocenienie zeznań świadków A. K. i M. K.. Zdaniem skarżącego, prawidłowa ocena zeznań tych świadków prowadziłaby do wniosku, że oskarżony zareagował szczerym zdziwieniem na informację o cofnięciu uprawnień. W ocenie Sądu, sformułowany w ten sposób zarzut jako bezzasadny nie zasługiwał na uwzględnienie. W toku postępowania przygotowawczego, świadek A. K. zrelacjonował czynności, które dokonywał po zatrzymaniu oskarżonego do kontroli drogowej. W odniesieniu do tego, co w trakcie kontroli mówił mu J. P. (1), świadek zeznał jedynie, że mężczyzna nie potrafił wytłumaczyć, dlaczego ma cofnięte uprawnienia i twierdził, że je posiada. (k. 9) W toku postępowania sądowego, świadek potwierdził wcześniejsze zeznania i wskazał, że w trakcie rozmowy, J. P. (1) tłumaczył się, że posiada uprawnienia i nie wie, dlaczego zostały mu cofnięte. Oskarżony twierdził, że nie otrzymał żadnej decyzji i ma przy sobie dokument prawa jazdy, który w trakcie kontroli okazał. Natomiast świadek M. K. przesłuchany w postępowaniu sądowym zeznał, że całą kontrolę oraz rozmowę z oskarżonym przeprowadzał A. K., dlatego nie ma on wiedzy na temat jej przebiegu. Wbrew twierdzeniom skarżącego, żaden ze świadków nie mówił o „szczerym zdziwieniu” oskarżonego, a jedynie A. K. w sposób rzeczowy zrelacjonował, że J. P. (1) podczas kontroli nie wiedział, dlaczego ma cofnięte uprawnienia. Nadto przebieg rozmowy oskarżonego z funkcjonariuszami nie stanowi wiarygodnej podstawy do rekonstruowania stanu wiedzy oskarżonego co do uprawnień do kierowania pojazdami, gdyż oskarżony w czasie kontroli drogowej zapewniał nie tylko o tym, że posiada uprawnienia, lecz także że kierowany przez niego samochód posiada ważne badania techniczne. Jak następnie ustalili funkcjonariusze, obie te okoliczności nie okazały się prawdziwe.

- w tym miejscu, odnosząc się również do zarzutu I.3., należy wskazać, że jak słusznie ustalił Sąd Rejonowy, oskarżony w dniu zdarzenia wiedział o tym, że toczyło się wobec niego postępowanie administracyjne w przedmiocie skierowania go na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji do kierowania pojazdami i miał świadomość, że nie poddał się badaniom w zakreślonym do tego terminie. Jednocześnie, nie ulega wątpliwości, że ostateczna decyzja administracyjna dot. J. P. (1) wywoływała swoje skutki, nawet w sytuacji, gdy oskarżony jej nie odebrał, a przesyłka wróciła do organu jako niepodjęta w terminie. Dla prawnokarnej oceny zachowania J. P. (1) nie ma również znaczenia, że dysponował on blankietem prawa jazdy, bowiem fakt posiadania fizycznego dokumentu prawa jazdy nie przesądza o jego aktualności. Jak wynika z akt postępowania administracyjnego, oskarżony wielokrotnie był wzywany do jego wydania, czego nie uczynił. Ostatecznie, niezwrócenie dokumentu do właściwego urzędu nie miało znaczenia dla konsekwencji prawnych wydanej wobec oskarżonego decyzji administracyjnej, bowiem informacja o cofnięciu mu uprawnień do prowadzenia pojazdów mechanicznych została wprowadzona do właściwego systemu informatycznego. Nieświadomość treści wydanej decyzji nie wyłącza winy oskarżonego w sytuacji, gdy miał on świadomość toczącego się wobec niego postępowania administracyjnego i mógł spodziewać się jego wyniku, lecz ostatecznie przyjął postawę bierną wyrażającą się niedostarczeniem wyników badań w zakreślonym terminie oraz ignorowaniem przesyłek.

- w ocenie Sądu Okręgowego, Sąd meriti, zebrany w sprawie materiał dowodowy, w aspekcie jego wiarygodności, poddał rzetelnej, wszechstronnej, obiektywnej ocenie, co pozwoliło na ustalenie zgodnego z rzeczywistością stanu faktycznego sprawy, prowadzącego do słusznego uznania, że oskarżony J. P. (1) swoim zachowaniem opisanym w zarzucie aktu oskarżenia wyczerpał dyspozycję art. 180a kk. W konsekwencji, niezasadny okazał się również zarzut błędu w ustaleniach faktycznych sformułowany w apelacji, który ma charakter wtórny wobec zarzutów naruszenia prawa procesowego. Tym samym niezasadność zarzutów związanych z oceną zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego implikuje niezasadność zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych. Sąd Okręgowy w Siedlcach dokonując kontroli instancyjnej uznał, iż ustalenia faktyczne dokonane w niniejszej sprawie przez Sąd I instancji są pozbawione jakiegokolwiek błędu, trafne, prawidłowe oraz mające pełne oraz logiczne oparcie w wiarygodnym materiale dowodowym, a zatem nie mogą być uznane za błędne.

Wniosek

wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku w całości poprzez uniewinnienie oskarżonego J. P. (1) od popełnienia czynu zarzucanego mu w akcie oskarżenia, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutów skutkowała bezzasadnością wniosków

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

cały wyrok

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

bezzasadność wniesionej apelacji i brak okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-----------------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

------------------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

-----------------------

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Sąd Okręgowy na podstawie art. 636 § 1 kpk w zw. z art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 123 z późn. zm.) zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 120 złotych tytułem kosztów postępowania odwoławczego (100 złotych opłaty oraz 20 złotych tytułem ryczałtu za doręczanie pism w postępowaniu odwoławczym).

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

cały wyrok

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana