II Ka 265/24 - wyrok Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2024-06-04

Sygn. akt II Ka 265/24

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 czerwca 2024r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

SSO Dariusz Półtorak

Protokolant:

st.sekr.sądowy Agnieszka Walerczak

przy udziale Prokuratora Renaty Duszczyk

po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2024 r.

sprawy G. C.

oskarżonego z art. 178a § 1 kk

na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim

z dnia 6 listopada 2023 r. sygn. akt II K 778/20

I.  wyrok utrzymuje w mocy;

II.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa opłatę za II instancję w wysokości 300 złotych oraz obciąża go wydatkami postępowania odwoławczego w kwocie 20 złotych.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

Ii Ka 265/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 06 listopada 2023r. w sprawie II K 778/20

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Zawarte w pkt I-II apelacji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Środek odwoławczy obrońcy oskarżonego G. C. został uznany jako bezzasadny i nie zasługiwał na uwzględnienie.

Skarżący, podnosząc zarzut obrazy wskazanych przez niego przepisów proceduralnych stanął na stanowisku, iż Sąd meriti ocenił materiał dowodowy w postaci wyjaśnień oskarżonego, opinii biegłych z zakresu toksykologii oraz zeznań świadków M. G. oraz J. M. w sposób niewłaściwy, niezgodny ze wskazaniami wiedzy, zasad prawidłowego rozumowania i doświadczenia życiowego, co doprowadziło do poczynienia błędnych ustaleń faktycznych, skutkujących niesłusznym przypisaniem oskarżonemu winy za zarzucony mu czyn. Odnosząc się do przedmiotowych zarzutów na wstępie wskazać należy, iż Sąd Rejonowy -wbrew stanowisku autora apelacji ocenił materiał dowodowy zgodnie z zasadami płynącymi z art. 7 k.p.k., kierując się w tym wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego. Wyjaśnienia oskarżonego słusznie zostały uwzględnione jedynie w części jako wiarygodne (co do spożywania przez niego alkoholu już po zakończeniu kierowania samochodem), natomiast za niewiarygodne w kluczowej ich części, tj. odnośnie stanu nietrzeźwości w jakim się znajdował kierując autem. Można i tak uznać, że sąd I instancji przyjął wersję wydarzeń jak najbardziej korzystną dla G. C. ustalając, że dokonał tzw. nadpicia alkoholu już po kierowaniu samochodem. W zaistniałej sytuacji, obserwując zachowanie M. G., mógł przecież się spodziewać i przypuszczać, że podejmie on dalsze działania zmierzające do powstrzymania oskarżonego od ewentualnego ponownego kierowania pojazdem, włącznie z powiadomieniem organów ścigania. Dlatego, każdy myślący racjonalnie człowiek powstrzymałby się od spożywania alkoholu stojąc przed wielce możliwą perspektywą badania na jego zawartość. Należy jednak pamiętać, że w przedmiotowej sprawie wyrok zaskarżony został jedynie na korzyść, co powoduje, że Sąd Odwoławczy niejako związany jest i nie może dokonać modyfikacji ustaleń w omawianym zakresie. Jednakże pomimo przyjęcia tej korzystnej dla oskarżonego wersji wydarzeń, zebrany w sprawie materiał dowodowy daje w pełni podstawy do uznania, że w chwili kierowania pojazdem mechanicznym G. C. znajdował się w stanie nietrzeźwości. Dowodem na to wskazującym są opinie biegłych z zakresu toksykologii, zarówno główna, jak uzupełniająca, wywołana celem ustosunkowania się do pytań obrońcy. Tak więc biegli stwierdzili, że przy nawet deklarowanej przez oskarżonego ewentualnej ilości i rodzaju wypitego alkoholu, co miałoby mieć miejsce po zakończeniu jazdy samochodem, stężenie alkoholu we krwi oskarżonego już wcześniej przekraczałoby stężenie 0,5 promila, co daje podstawy do przyjęcia, że w chwili zdarzenia znajdował się w stanie nietrzeźwości. Niezrozumiałe są zawarte w uzasadnieniu apelacji zastrzeżenia odnośnie ustaleń sądu meriti, co do ilości alkoholu wypitego przez oskarżonego już po wyjściu auta, skoro opierają się one wprost na jego wyjaśnieniach- G. C. opisał przecież, że alkohol miał spożywać z „piersiówki" o pojemności 200 ml., nie opróżniając całej butelki. W zakresie potencjalnego wpływu na wynik badania wcześniej spożytego śniadania, to do tej kwestii biegli ustosunkowali się w opinii uzupełniającej nie widząc podstaw do weryfikacji swojego stanowiska zajętego w pierwotnej opinii. Dlatego Sąd Okręgowy nie widzi podstaw do zajęcia odmiennego stanowiska, niż Sąd I instancji, który uznał tą opinię za w pełni wiarygodną dokonując na jej podstawie ustaleń faktycznych w zakresie stanu nietrzeźwości oskarżonego w chwili kierowania samochodem, i co należy podkreślić-przyjmując wersję dla niego najbardziej korzystną.

W apelacji zarzut obrazy przepisów proceduralnych odnosi się również do ,niewłaściwej zdaniem skarżącego, oceny dowodów z zeznań świadków M. G. i J. M., jednakże obrońca w żaden sposób tego zarzutu nie próbował nawet uzasadnić, co powoduje, że Sąd Odwoławczy nie widzi potrzeby szerszego się do niego ustosunkowywania.

W sytuacji, gdy nie było podstaw do uwzględnienia zarzutów odnoszących się do uchybień natury proceduralnej, a kwestionujących ocenę dowodów, na podstawie których sąd meriti dokonał ustaleń faktycznych, Sąd Odwoławczy nie widział również podstaw do uznania zasadności zarzutu wtórnego kwestionującego te ustalenia.

Wniosek

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego lub uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania .

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok w całości

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wskazano w rubryce 3.1. Jednocześnie Sąd Okręgowy nie dopatrzył się uchybień podlegających rozpatrzeniu z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Sąd Okręgowy, na podstawie art. 636 § 1 kpk, obciążył oskarżonego kosztami postępowania odwoławczego ustalając ich wysokość na podstawie art. 3 ust. 1 w zw. z art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca o opłatach w sprawach karnych (Dz.U.z 2023r. poz. 123) oraz §1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (Dz. U. nr z 2013r. poz. 663 z p.zm.).

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Całość wyroku

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Olewińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację:  Dariusz Półtorak
Data wytworzenia informacji: