Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 19 listopada 2024 roku

Sąd Rejonowy w Radomiu I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodnicząca:	asesor sądowy M. M.
Protokolant:	Sylwia Janik

po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2024 roku na rozprawie w R.

sprawy z wniosku R. P.

z udziałem A. G., M. S., S. G., R. S.

o upoważnienie do dokonania czynności zwykłego zarządu

postanawia:

upoważnić R. P. do dokonania czynności zwykłego zarządu nieruchomością wspólną oznaczoną ewidencyjnie jako działka o numerze (...), położoną w R., przy ulicy (...), obręb (…), dla której Sąd Rejonowy w Radomiu prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), polegającej na umieszczeniu w gruncie wskazanej działki kabla energetycznego stanowiącego wewnętrzną linię zasilającą dla budynku mieszkalnego wybudowanego na działce (...).

Sygn. akt I Ns 750/23

UZASADNIENIE

Ostatecznie zmodyfikowanym w dniu 25 października 2024 roku wnioskiem wnioskodawca R. P. (1), reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika (pełnomocnictwo – k. 7), wniósł o upoważnienie przez Sąd do wykonania czynności dotyczącej zarządu działki ewidencyjnej numer (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta (...) poprzez umieszczenie w gruncie kabla energetycznego stanowiącego wewnętrzną linię zasilającą dla budynku mieszkalnego wnioskodawcy wybudowanego na działce (...).

W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazał, że na działce (...) stanowiącej współwłasność uczestników tego postępowania jest urządzenie energetyczne i linia zasilająca budynki mieszkalne uczestników. Współwłaściciele A. i S. G. (1) nie wyrażają zgody na przeprowadzenie linii zasilającej przez nieruchomość objętą wnioskiem. Wnioskodawca uzyskał potwierdzenie w (...) S.A., że zostanie wykonane dla jego działki (...) dodatkowe złącze kablowo-pomiarowe w drodze publicznej, więc wnioskodawca musi wyłącznie doprowadzić do swojej działki linię zasilającą (pismo ze zmodyfikowanym stanowiskiem – k. 80).

Uczestnicy: A. G., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika (pełnomocnictwo – k. 45), oraz S. G. (2), także reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika (pełnomocnictwo – k. 66), wnieśli o oddalenie wniosku. Wskazali, że wnioskodawca nieumiejętnie sformułował swój pierwotny wniosek, chcąc zmusić wnioskodawców do bezprawnych działań. Ich ostateczne stanowisko, w którym zażądali oddalenia wniosku w zmodyfikowanej wersji uzasadnili tym, że skoro złożyli oświadczenie o wyrażeniu zgody na położenie kabla skierowane do wnioskodawcy, to postanowienie Sądu nie będzie potrzebne (odpowiedź na wniosek – k. 90-90v). Do odpowiedzi na wniosek załączyli oświadczenie adresowane do R. P. (2), datowane na 8 listopada 2024 roku, w którym oboje wskazali, że m.in. wyrażają zgodę na położenie kabla elektrycznego stanowiącego własność R. P. (1) na działce (...)
z uwzględnieniem istniejącej już infrastruktury technicznej (k. 91).

Uczestnicy R. i M. S. przyłączyli się do wniosku R. P. (1) (protokół rozprawy – k. 93v).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Uczestnicy postępowania są współwłaścicielami nieruchomości oznaczonej ewidencyjnie jako działka numer (...) położonej w R. przy ulicy (...), dla której Sąd Rejonowy w Radomiu prowadzi księgę wieczystą o numerze (...). Małżonkowie R. i M. S. – w 1/4 części na zasadzie ustawowej wspólności majątkowej, R. P. (2) w 23/100 części oraz małżonkowie A.
i S. G. (1) w 52/100 części na zasadzie ustawowej wspólności majątkowej (wydruk z księgi wieczystej (...) – k. 18-20).

Właścicielem nieruchomości oznaczonej ewidencyjnie jako działka (...), dla której Sąd Rejonowy w Radomiu prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), jest wyłącznie R. P. (1) (wydruk z księgi wieczystej (...) – k. 15-17).

Nieruchomość oznaczona ewidencyjnie jako działka (...) stanowi drogę publiczną. Tam jest zlokalizowane złącze elektroenergetyczne, skąd przewody energetyczne do swoich nieruchomości mają podłączone małżonkowie G. i S.. Do tej nieruchomości dochodzi działka (...), umożliwiając uczestnikom dostęp do drogi publicznej (okoliczności bezsporne, szkic – k. 14).

Działka (...) jest drogą wewnętrzną dla uczestników postępowania, z jednej strony ma dostęp do drogi publicznej (działka (...)), zaś jej pozostałe krawędzie graniczą
z działkami poszczególnych uczestników. Matka wnioskodawcy w przeszłości podzieliła należącą do siebie nieruchomość i pośrodku zostawiła drogę, właśnie działkę numer (...). Nie ma pomiędzy współwłaścicielami tej nieruchomości żadnych sporów co do jej wykorzystywania – jest to droga dojazdowa do każdej z działek a także miejsce, którędy doprowadzone są media do poszczególnych działek. Nieruchomość jest obciążona służebnością przesyłu wody i gazu. Wyłącznie do działki wnioskodawcy R. P. (1) nie ma poprowadzonej linii energetycznej (okoliczność bezsporna, szkic – k. 14).

(...) S.A. z siedzibą w L. Oddział S. Rejon Energetyczny K., w odpowiedz na pismo R. P. (1), udzielił informacji,
że możliwe jest doposażenie złącza kablowo-pomiarowego przy działce (...) i wykonanie wewnętrznej linii zasilającej od tego złącza do domu R. P. (1). Ta rozbudowa złącza
i przyłączenie nowego kabla energetycznego nie wpłynie negatywnie na jakość energii elektrycznej dostarczanej do domu uczestników małżonków G. (pismo z (...) k. 74).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dołączone do akt sprawy dokumenty, których prawdziwość nie budziła żadnych zastrzeżeń Sądu ani uczestników. Ponadto stan faktyczny w sprawie był zasadniczo bezsporny, ustalony w oparciu o oświadczenia uczestników. Ostatecznie Sąd zdecydował oddalić wniosek uczestnika S. G. (2)
o zwrócenie się do (...) z pytaniami wskazanymi w piśmie z 23 października 2024 roku (k. 79), bowiem odpowiedzi na zawarte tam pytania, które miały wpływ
na rozstrzygnięcie sprawy, zostały już przez (...) udzielone i załączone przez wnioskodawcę – powoływane wyżej pismo z k. 74.

Sąd pominął także dowód z przesłuchania uczestników, ponieważ pozostały materiał dowodowy był w sprawie wystarczający, same oświadczenia uczestników były ze sobą zbieżne.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Wniosek R. P. (1) zasługiwał na uwzględnienie w jego zmodyfikowanej wersji.

Istota rozstrzygnięcia sprawy sprowadza się do kwestii dopuszczalności zastosowania w sprawie art. 201 kc. (...) rozstrzygnięcia sprawy leży w ocenie wnioskowanej czynności R. P. (1) jako czynności zarządu nieruchomością i ocenie, czy czynność ta przekracza czy nie przekracza zwykłego zarządu. Zgodnie bowiem z powołanym przepisem do czynności zwykłego zarządu rzeczą wspólną potrzebna jest zgoda większości współwłaścicieli. W braku takiej zgody każdy ze współwłaścicieli może żądać upoważnienia sądowego do dokonania czynności – a zatem niezależnie od wielkości udziałów w prawie własności nieruchomości także i R. P. (1) byłby upoważniony do złożenia wniosku. Inaczej niż w przypadku, gdyby Sąd ocenił czynność tę jako przekraczającą zwykły zarząd (art. 199 zd. 2 kc).

Sąd rozpoznający niniejszą sprawę uznał, że czynność, do jakiej upoważnienia żąda wnioskodawca, nie przekracza czynności zwykłego zarządu nieruchomością. Uczestnicy współwłaściciele działki (...) umówili się, że będzie ona wykorzystywana jako dojazd oraz jako droga do podłączenia wszelkich mediów, pod ziemią będą przechodziły wszelkie kable do działek. Obecnie jeden z wnioskodawców chce zrealizować właśnie takie swoje uprawnienie – najprościej mówiąc – przeprowadzić pod wspólną działką kabel elektroenergetyczny do swojej posesji. Kabel ten będzie wpięty do złącza znajdującego się poza działką (...). Takie wykorzystanie działki (...) nie będzie więc niczym nadzwyczajnym ponad to, jak się dotychczas współwłaściciele umówili i jak tę działkę wykorzystują. Sąd w pełni podziela stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w uchwale
z dnia 19 kwietnia 2002 roku w sprawie III CZP 18/02 (LEX nr 55488), gdzie stwierdzono,
że „instalowanie kanalizacji sanitarnej, opadowej i wodociągu na nieruchomości, będącej przedmiotem współwłasności, może mieścić się w ramach zwykłego zarządu, jeżeli nieruchomość służy współwłaścicielom wyłącznie do ułatwienia korzystania z innych nieruchomości (wspólna droga), a wymieniona na wstępie inwestycja ma na celu zwiększenie użyteczności jednej z nich”, dalej wskazano, że „do czynności zwykłego zarządu zalicza się wszelkie czynności, mające na celu utrzymanie rzeczy w dotychczasowym stanie oraz zarządzanie nią dla umożliwienia korzystania z niej i pobierania pożytków”. Nie ma wątpliwości, że przyłącze elektroenergetyczne do działki, gdzie wnioskodawca buduje dom, zwiększa użyteczność jego nieruchomości. Skoro wspólna nieruchomość służy współwłaścicielom wyłącznie jako droga dojazdowa i działka do podłączenia wszelkich mediów, to przeprowadzenie przez nią kolejnego kabla dla wnioskodawcy pozostaje
w zgodzie z jej służebnym charakterem i może być uznane za czynność zwykłego zarządu. Wobec tego wnioskodawca miał uprawnienie do tego, aby w ogóle wniosek w sprawie złożyć. Niezależnie od tego, że uczestnicy ostatecznie przyznali, że wnioskowana czynność ich zdaniem nie przekracza zwykłego zarządu nieruchomością wspólną, to Sąd był zobligowany do samodzielnej oceny.

Wobec powyższego, Sąd ustalił, że wnioskodawca może żądać upoważnienia do dokonania określonej we wniosku czynności. Czynność ta jest bez wątpienia uzasadniona społecznie i gospodarczo, nie stanowi też nadmiernego obciążenia nieruchomości, nie zmienia jej dotychczasowego przeznaczenia, jest też realizacją dobrosąsiedzkich relacji i po prostu odpowiada zwykłym ludzkim zasadom współżycia społecznego. Czynność jest też technicznie dopuszczalna i możliwa do realizacji (co potwierdza korespondencja wnioskodawcy z (...)). Rzeczą uczestników, którzy oponowali wnioskowi było wskazanie na takie argumenty, które przemawiałyby za uznaniem, że położenie kabla energetycznego w sposób postulowany przez wnioskodawcę naruszałoby prawa pozostałych współwłaścicieli. Zamiast tego wymienieni powołali się ostatecznie na fakt złożenia oświadczenia, gdzie zgadzają się na położenie kabla „elektrycznego”, a co ich zdaniem skutkować powinno oddaleniem wniosku.

Zdaniem Sądu nie stanowi to skutecznego argumentu, choćby dlatego,
że oświadczenie dotyczy kabla „elektrycznego”, a nie energetycznego. Wiedzą powszechną
i wcale nie specjalistyczną jest to, że są to dwa odmienne rodzaje przewodów. W sytuacji mocnego konfliktu sąsiedzkiego, jaki ujawnił się na kanwie tej sprawy, Sąd nie może zakładać dobrej woli współdziałania u żadnego z uczestników. A zatem tak naprawdę oświadczenie wnioskodawców dotyczy innego kabla niż ten, który zamierza położyć wnioskodawca. Wnioskodawca podjął już pierwsze kroki do ustalenia, czy jest technicznie możliwe położenie kabla energetycznego i złożył do akt sprawy pismo z informacją z (...), że taka inwestycja technicznie jest możliwa.

Przytoczyć należy w tym miejscu także pogląd z postanowienia Sądu Najwyższego
z dnia 21 listopada 1980 roku w sprawie III CRN 166/80 (LEX nr 2597), zgodnie z którym „instalowanie przewodów wodociągowych nie jest czynnością faktyczną, która prowadziłaby do zmiany przeznaczenia gruntu, zmiany jego konfiguracji oraz przeszkadzałaby współwłaścicielom w korzystaniu ze wspólnego gruntu (wspólnej drogi). Chwilowe niedogodności wynikające z prowadzonych prac ziemnych nie zmieniają charakteru takiej czynności, jako czynności zwykłego zarządu”. Ten pogląd także w całości należy zaaprobować. Również w niniejszej sprawie nic nie wskazuje na to, aby rzeczywista niedogodność związana z położeniem kabla energetycznego mogła potencjalnie polegać
na czymś więcej niż chwilowym przeprowadzaniu prac ziemnych na nieruchomości.

Z uwagi na powyższe Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia, upoważniając R. P. (2) do dokonania czynności zwykłego zarządu nieruchomością wspólną oznaczoną ewidencyjnie jako działka o numerze (...) położoną w R., przy ulicy (...), dla której Sąd Rejonowy w Radomiu prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), która polegać będzie na umieszczeniu w gruncie wskazanej działki kabla energetycznego stanowiącego wewnętrzną linię zasilającą dla budynku mieszkalnego wybudowanego na działce (...).

Orzeczenie o kosztach postępowania Sąd oparł na ogólnej zasadzie z art. 520 § 1 kpc, że każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawi, a co za tym idzie – nie było konieczności powtarzania tej normy w treści sentencji postanowienia.

asesor sądowy Magdalena Mital

(…)

05.02.2025 r. asesor sądowy Magdalena Mital