Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 152/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

R. D.

w dniu 11 grudnia 2022 r. w msc. K.gm. W. kilkukrotnie zadał E. M. (1) uderzenia pięścią w twarz, na skutek czego pokrzywdzony się przewrócił, czym spowodował u niego złamanie ściany dolnej i przyśrodkowej lewego oczodołu, złamanie kości nosa, krwiaka powiek oka lewego, otarcia naskórka i powierzchownych ran skóry w obrębie twarzy, wylewu podspojówkowego oka lewego, obrzęku tkanek miękkich w okolicy oczodołowej lewej, stłuczenia tkanek miękkich stawu skokowego prawego, obrzęku tkanek miękkich w obrębie nosa, które to obrażenia skutkowały naruszeniem czynności narządów ciała na okres przekraczający dni siedem

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. Odbywanie się w dniu 10 grudnia 2022 r. w msc. K. gm. W. w P. D. spotkania wigilijnego i 50 urodzin M. T.

Wyjaśnienia oskarżonego

200-201, 288

Zeznania świadka E. M. (1)

202-203, 288

Zeznania świadka E. M. (2)

230-231

Zeznania świadka M. S.

281

Zeznania świadka S. K.

229

Zeznania świadka M. T.

278-279

Zeznania świadka R. G.

279-280

Zeznania świadka R. A.

77

Zeznania świadka R. K.

227-228

Zeznania świadka K. K.

228

2. Po północy, czyli 11 grudnia 2022 r. spotkanie E. M. (1) z R. G. i R. D. w łazience

Wyjaśnienia oskarżonego

200-201, 288

Zeznania świadka E. M. (1)

202-203, 288

Zeznania świadka R. G.

279-280

3. stan nietrzeźwości E. M. (1); spożywanie alkoholu przez R. D.

Cz. wyjaśnienia oskarżonego

200-201, 288

Zeznania świadka E. M. (1)

202-203, 288

Zeznania świadka E. M. (2)

230-231

Zeznania świadka R. G.

279-280

Cz. zeznania świadka R. K.

227-228

Cz. zeznania świadka K. K.

228

Protokół badania stanu trzeźwości

20-22

Świadectwo wzorcowania

23

4. Scysja pomiędzy E. M. (1) a R. D. wywołana tym, że E. M. (1) nie chciał mu podać ręki

Cz. wyjaśnienia oskarżonego

200-201, 288

Cz. zeznania świadka E. M. (1)

202-203, 288

Cz. zeznania świadka E. M. (2)

230-231

Cz. zeznania świadka M. S.

281

Cz. Zeznania świadka S. K.

229

Zeznania świadka R. G.

279-280

5. wyprowadzenie E. M. (1) przez R. D. z budynku

Cz. wyjaśnienia oskarżonego

200-201, 288

Zeznania świadka E. M. (1)

202-203, 288

Zeznania świadka E. M. (2)

230-231

Cz. zeznania świadka M. S.

281

Cz. Zeznania świadka S. K.

229

Cz. Zeznania świadka R. K.

227-228

Cz. zeznania świadka K. K.

228

Zeznania świadka R. G.

279-280

Protokół zatrzymania rzeczy

12-14

Nagranie

288

Protokół odtworzenia płyty

146

6. zadanie przez R. D. ciosów w twarz E. M. (1), po których to mężczyzna przewrócił się na ziemię

Cz. wyjaśnienia oskarżonego

200-201, 288

Zeznania świadka E. M. (1)

202-203, 288

Zeznania świadka E. M. (2)

230-231

7. doznanie przez E. M. (1) na skutek uderzeń złamania ściany dolnej i przyśrodkowej lewego oczodołu, złamania kości nosa, krwiaka powiek oka lewego, otarcia naskórka i powierzchownych ran skóry w obrębie twarzy, wylewu podspojówkowego oka lewego, obrzęku tkanek miękkich w okolicy oczodołowej lewej, stłuczenia tkanek miękkich stawu skokowego prawego, obrzęku tkanek miękkich w obrębie nosa, które to obrażenia skutkowały naruszeniem czynności narządów ciała na okres przekraczający dni siedem

Zeznania świadka E. M. (1)

202-203, 288

Zeznania świadka E. M. (2)

230-231

Zeznania świadka R. A.

77

Zeznania świadka R. K.

227-228

Zeznania świadka K. K.

228

Dokumentacja zdjęciowa i medyczna

25

Opinia medyczna

27-32

8. złożenie przez R. D. zawiadomienia o spowodowaniu u niego przez E. M. (1) obrażeń

Dokumentacja zdjęciowa i medyczna

103-114

Zawiadomienie

128-133

Opinia

139-140

9. sytuacja oskarżonego

Karta karna

100-101, 285-286

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Cz. wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony nie przyznał się do winy i wyjaśnił, że to pokrzywdzony był agresywny, chciał się bić, a zdarzenie polegało na wzajemnym zadawaniu sobie ciosów. Sąd dał wiarę oskarżonemu tylko w takim zakresie, w jakim jego wyjaśnienia nie były sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym, któremu Sad dał wiarę.

2.

Cz. zeznania świadka E. M. (1)

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka co do istoty sprawy tj., że został wyprowadzony przez oskarżonego i uderzony w twarz, ponieważ zeznania te znajdują potwierdzenie częściowo w nagraniu video, nadto są zgodne z zasadami logiki i doświadczenia życiowego.

3.

Cz. zeznania świadka R. G.

Sąd częściowo dał wiarę zeznaniom świadka, tj. odnośnie kłótni w łazience, ponieważ okoliczność ta znalazła potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym, któremu Sad dał wiarę.

4.

Cz. zeznania świadka M. S.

Cz. zeznania świadka S. K.

Sąd częściowo dał wiarę świadkom tj. odnośnie słyszanej kłótni i zdarzenia jako takiego, ponieważ świadkowie jako obsługa obiektu nie byli związani z żadną ze stron.

5.

Cz. zeznania świadka E. M. (2)

Cz. zeznania świadka K. K.

Cz. zeznania świadka R. K.

Zeznania świadka M. T.

Zeznania świadka R. A.

Sąd dał wiarę świadkom częściowo tj. odnośnie obrażeń pokrzywdzonego, mechanizmu ich powstania, ponieważ zeznania świadków znalazły potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym.

Sąd dał wiarę M. T. i R. A., chociaż ich zeznania nie odnosiły się do istoty sprawy, ponieważ świadkowie nie widzieli przebiegu zdarzenia, a swe informacje czerpali od osób trzecich.

6.

Protokół badania stanu trzeźwości Świadectwo wzorcowania

Protokół zatrzymania rzeczy Protokół odtworzenia płyty

Dokumentacja zdjęciowa i medyczna

Zawiadomienie

Nagranie

Opinia medyczna

Karta karna

Sąd dał wiarę dokumentom, uznając, że zostały sporządzone przez odpowiednie służby i odpowiadają one podjętym przez nie czynnościom Wiarygodność dokumentów nie była kwestionowana.

Co do nagrania, to Sąd dał mu wiarę, uznając, że nie było ono w żaden sposób modyfikowana, żadna ze stron zresztą nie kwestionowała zapisu monitoringu.

Sąd dał wiarę opiniom jako fachowym, pełnym, odpowiadającym na zadane pytania.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Cz. wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony podkreślał, że to było tzw. solo, a pokrzywdzony w jego kierunku także wyprowadzał ciosy. Sąd nie dał wiary oskarżonemu co do istoty sprawy, ponieważ jego wyjaśnienia sprzeczne są z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, któremu Sąd dał wiarę, jak też zasadami logiki.

Cz. zeznania świadka E. M. (1)

Sąd nie dał wiary pokrzywdzonemu odnośnie przebiegu zajścia w łazience, w której to relacji przedstawiał się wyłącznie jako ofiara napaści oskarżonego, ponieważ z zeznań R. G., ale przede wszystkim M. S. wynikało, że obydwaj mężczyźni się kłócili.

Cz. zeznania świadka M. S.

Cz. zeznania świadka S. C.. zeznania świadka E. M. (2)

Cz. zeznania świadka K. K.

Cz. zeznania świadka R. K.

Sąd nie dał wiary świadkom w zakresie, w którym twierdzili, że to oskarżony napadł werbalnie na pokrzywdzonego, natomiast ten był wyłącznie ofiarą, ponieważ z zeznań świadka M. S. wynikało, że mężczyźni kłócili się „wet za wet”.

Sąd nie dał też wiary świadkom w części, w której twierdzili, że obydwaj mężczyźni swobodnie wyszli z budynku, ponieważ zeznania te sprzeczne są z zawartością nagrania z monitoringu, na którym wprost widać jak oskarżony prowadzi pokrzywdzonego, a następnie wypycha go z budynku.

Zeznania świadka P. K.

Zeznania świadka K. G.

Zeznania świadka D. K.

Zeznania świadka D. G.

Zeznania świadka D. W.

Świadek nie miał żadnych informacji w sprawie.

Zeznania świadka L. S.

Sąd pominął w swoich ustaleniach zeznania świadka, ponieważ jest on całkowicie niewiarygodny. W pierwszych swoich zeznaniach podaje, że była na zewnątrz, kiedy to na dwór wyszli E. M. (1) i R. D., ale nic nie widziała, po czym na rozprawie podała, że biło się dwóch mężczyzn, ale nie potrafiła podać czy ciosy padały z obydwu stron, czy z jednej. W ocenie Sadu zeznania świadka nie wnoszą nic do sprawy i nie można na ich podstawie dokonać żadnych ustaleń.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Art. 157§1 kk stanowi, że kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, inny niż określony w art. 156 § 1, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, że oskarżony i pokrzywdzony w dniu 11 grudnia 2022 r. znaleźli się w łazience P. D.. Doszło pomiędzy nimi do scysji, związanej z tym, że E. M. (1) nie chciał podać ręki R. D.. Pomiędzy mężczyznami doszło do kłótni.

Analizując zeznania świadków należy co do zasady stwierdzić, że w zależności od tego, kto brał udział, w której imprezie, taką relację przedstawił, przy czym samego zajścia na dworze nie widział nikt. W takiej sytuacji pozostawały wyjaśnienia oskarżonego i zeznania pokrzywdzonego, które były ze sobą sprzeczne. Sąd dał wiarę pokrzywdzonemu odnośnie tego, że nie miał zamiaru się bić, mając na uwadze zawartość nagrania. Sąd nie dał wiary oskarżonemu i R. G., którzy wskazali, że obydwaj mężczyźni wyszli na zewnątrz, że by się bić na tzw. solo. Niewątpliwie pomiędzy R. D. a E. M. (1) doszło do kłótni, w której kłócili się równo, co potwierdził M. S., będący pracownikiem obiektu, który słyszał ową kłótnię. Gdyby było tak, jak twierdzili oskarżony i świadek G., nie byłoby potrzeby wyprowadzać pokrzywdzonego, ponieważ ten sam szedłby na zewnątrz, chcąc się bić z oskarżonym. Tymczasem, niezależnie od twierdzeń wszystkich świadków, pokrzywdzony został wyprowadzony z budynku. Oczywiście nie był ciągnięty, wleczony, popychany, ale niewątpliwie wyprowadzony, na co jednoznacznie wskazuje nagranie. W tym zakresie zatem Sąd dał wiarę pokrzywdzonemu, jak też dał mu wiarę odnośnie otrzymanych ciosów. Oskarżony wskazywał, że miał uszkodzenia kości dłoni, co miało być spowodowane parowaniem ciosów pokrzywdzonego, Sąd nie dał mu jednak w tym zakresie wiary. Zauważyć należy, że E. M. (1) nie miał żadnych obrażeń dłoni, które mogłyby odpowiadać obrażeniom dłoni oskarżonego. W świetle poczynionych jednoznacznych ustaleń zdaniem Sądu nie ulega wątpliwości, że oskarżony dopuścił się popełnienia zarzuconego mu czynu, tj. spowodowania obrażenia pokrzywdzonego, które, zgodnie z opinią biegłego, zakwalifikowane zostały z art. 157§1 kk. Podkreślane naganne zachowanie pokrzywdzonego, niepodanie przez niego ręki, konfrontacyjne zachowanie, w ocenie Sądu nie świadczą o fałszywości zeznań pokrzywdzonego, a stanowią swego rodzaju uzasadnienie zachowania oskarżonego. Oskarżony w chwili popełnienia zarzuconego mu czynu był zdolny do ponoszenia odpowiedzialności karnej ze względu na wiek oraz posiadał pełną zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Nie działał w warunkach, wyłączających winę, bądź odpowiedzialność karną. Okoliczności te wskazują, że swoimi procesami woli oskarżony obejmował swoją świadomością podjęte działania i zadając pokrzywdzonemu ciosy przewidując możliwość spowodowania uszczerbku na jego zdrowiu godził się na to (zamiar ogólny). Każdy człowiek, zadając uderzenia w twarz, musi być świadomy możliwości powstania określonych obrażeń. Świadczy to o towarzyszącej oskarżonemu w trakcie popełniania czynu winie umyślnej (art. 9§1 kk). Z tych względów prawidłowość przyjętej w akcie oskarżenia kwalifikacji prawnej zachowania oskarżonego nie budzi wątpliwości.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

---

---

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

---

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

---

☐

3.5.  Uniewinnienie

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

I., II., III.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd kierował się wskazaniami art. 53 kk. Sąd miał na uwadze charakter czynu, ujemne konsekwencje urazów w postaci hospitalizacji pokrzywdzonego, operacji, towarzyszącemu obrażeniom bólowi, konieczności rehabilitacji, ale także zachowanie pokrzywdzonego. Zauważyć trzeba, że oskarżony prowadził ustabilizowany tryb życia, ma pracę, rodzinę, dotychczas nie był karany. Sąd, mając to na uwadze, wymierzył oskarżonemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres 2 lat próby i 1000 zł grzywny. Zdaniem Sądu kara ta jest adekwatna zarówno do winy R. D., jak i stopnia społecznej szkodliwości jego czynu.

Wobec złożonego przez pokrzywdzonego wniosku, w trybie art. 46§2 kk, w zestawieniu z charakterem urazów i ich skutkami Sąd zdecydował się na zasądzenie na jego rzecz kwoty 20000 zł. W wyniku zdarzenia, będącego przedmiotem niniejszego postępowania, E. M. (1) niewątpliwie doznał krzywdy. Zgodnie z utrwalonym poglądem orzecznictwa i doktryny, określając wysokość zadośćuczynienia, sąd powinien wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, mające wpływ na rozmiar doznanej krzywdy, a zwłaszcza stopień i czas trwania cierpień fizycznych i psychicznych (pobyt w szpitalu, bolesność urazów, ich natężenie i rozmiar, konieczność poddania się zabiegom operacyjnym), trwałość skutków czynu niedozwolonego, prognozy na przyszłość (polepszenie lub pogorszenie stanu zdrowia), wiek poszkodowanego a także niemożność wykonywania ulubionego zawodu, uprawiania sportów, pracy twórczej, artystycznej (Kodeks Cywilny Z Komentarzem pod red. Jana Winiarza, Wydawnictwo Prawnicze Warszawa 1989 r., str. 447).

Jak wynika z zeznań pokrzywdzonego i jego żony, dokumentacji medycznej i opinii biegłej doznane przez pokrzywdzonego obrażenia były dość poważne. W związku z doznanymi urazami pokrzywdzony był hospitalizowany. W okresie tym wyłączony był z normalnego funkcjonowania, poddany został zabiegowi operacyjnemu. Z relacji pokrzywdzonego wynika, że odczuwa on do chwili obecnej konsekwencje zdarzenia. Biorąc pod uwagę powyższe, jak też niemożność dokładnego oszacowania należnej kwoty, Sąd orzekł nawiązkę w kwocie 20000 zł.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V.

Sąd obciążył oskarżonego kosztami postępowania w kwocie 574,50 zł, na którą złożyła się opłata w kwocie 280 zł i wydatki w kwocie 294,50 zł.

6.  1Podpis

Sędzia Nina Kober