Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 29.03.21r. (data stempla k- 45) powód A. M., reprezentowany przez pełnomocnika r.pr. M. D., wniósł o zasądzenie od pozwanego Koła (...) kwoty 30.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Uzasadnił, że domaga się zasądzenia odszkodowania z tytułu szkody łowieckiej wyrządzanej przez zwierzynę leśną w płodach rolnych powoda. A. M. nasadził na działce nr (...) położonej w K., gminie M. (...)) 25.000 sadzonek sałaty lodowej. W dniu 11.11.2020r. zostało przyjęte zgłoszenie szkody łowieckiej w płodach rolnych. Wniosek o szacowanie szkody został skierowany do K. (...) jako dzierżawcy odwodu łowieckiego, na terenie którego została wyrządzana szkoda . Zostały przeprowadzone oględziny oraz szacowanie ostateczne. Zgodnie z protokołem szacowania ostatecznego nr 2 z dnia 19.11.2020r. szkoda została wyrządzona przez sarny. Jakość płodu rolnego została oceniona jako „dobra”. Obszar uprawy, objęty szkodą to 0,6 ha. Natomiast uprawa została zniszczona w 100 %. Wysokość odszkodowania została oszacowana na kwotę 3000 zł. W dniu 26.11.2020r. powód złożył odwołanie od szacowania ostatecznego nr 2 z 19.11.2020r. do Nadleśniczego Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe N. zarzucając brak określenia wysokości plonu z 1 ha oraz brak określenia ceny rynkowej skupu płodu rolnego, co doprowadziło do ustalenia wysokości odszkodowania w sposób niezgodny z przepisami. Na skutek wniesionego odwołania przeprowadzone zostało szacowanie ostateczne w dniu 11.12.2020r. Zgodnie z protokołem nr (...) ocena stanu i jakości uprawy była niemożliwa, gdyż uprawa została zaorana. Protokół ten zawierał zastrzeżenie, że strony zawrą pisemne porozumienie dotyczące wysokości odszkodowania w ciągu 7 dni. Ponieważ nie doszło do zawarcia ugody Nadleśniczy Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe N. wydał decyzję (...).12.2020r. nr (...) o umorzeniu postępowania. Powodem był brak możliwości ustalenia gatunku zwierząt, które wyrządziły szkodę, oceny jej stanu i jakości upraw, ustalenia procentu zniszczenia uprawy. Powód zakupił 25.000 sztuk sadzonek sałaty, które zostały posadzone na miejscu wystąpienia szkody za cenę 75.000 zł. Po dokonaniu korekty po uwzględnieniu nieponiesionych kosztów zbioru, transportu oraz przechowywania sałaty lodowej wysokość szkody określił na kwotę 30.000 zł. Jako podstawę prawna wskazała art. 46e ust. 4 ustawy prawo łowieckie ( pozew k- 3-11).

Pozwany, reprezentowany przez pełnomocnika adw. K. S., wniósł o oddalenie powództw ponad kwotę 3.000 zł i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego. Wskazał, że nie dał powodu do wytoczenia powództwa i wniósł o niezasądzanie kosztów procesu i zastępstwa procesowego w zakresie uznanego powództwa. Uzasadnił, że powód sporządził pismo informujące pozwanego na dzień 15.10.2021r., które pozwany otrzymał 10.11.2020r.. Według treści zgłoszenia, szkoda powstała od 15.09.2020r. do 10.10.2020r. Natomiast zgodnie z § 2 rozporządzenia Ministra Środowiska z 16.04.2019r. w sprawie szczegółowych warunków szacowania szkód w uprawach i płodach rolnych właściciel albo posiadacz gruntu rolnego, na którym powstała szkoda łowiecka, zgłasza ją w postaci papierowej lub elektronicznej wniosek o szacowanie szkód łowieckich w terminie 3 dni od dnia jej stwierdzenia. Pozwany podniósł, że powód nie interesował się uprawą przez miesiąc. Powód nie dokonał zbioru. W okresie wystąpienia szkody sałata powinna być już zebrana. Powód nie podpisał protokołu i nie akceptował jego ustaleń, zatem nie może się powoływać na jego ustalenia. Następnie zaorał uprawę i nie było możliwe dokonania oceny zgłoszonej szkody w administracyjnym postępowaniu odwoławczym. Pozwany uznał szkodę do kwoty 3.000 zł tj. wartości zakupu nasion przez powoda. Powód w znaczący sposób przyczynił się do rozmiaru szkody (odpowiedź na pozew k- 55-56).

Pismem z dnia 25.08.2022r. (data stempla) powód cofnął pozew co do kwoty 3.000 zł z odsetkami z uwagi na zapłatę przez pozwanego tej kwoty w toku procesu oraz wniósł o zasądzenie kwoty 27.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych (pismo k- 247-249, k- 255).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód A. M. użytkuje działkę nr (...) położoną w miejscowości w K., gmina M., o w pow. 1,80 ha. W 2020r. na całej powierzchni posadził kapustę (...), jarmuż i sałatę lodową. W okresie od 14-15.10.2020r. telefonował do Prezesa Koła (...) z informacją o wyrządzeniu szkody przez sarny. Początkowo główki sałaty lodowej były ponadgryzane, co je dyskwalifikowało do sprzedaży. Uzyskał informację, aby zgłosić szkodę pisemnie. Powód wysłał list zwykły (zeznania powoda A. M. k- 81-83, k- 234, pismo pozwanego – 122, okoliczność bezsporna).

W dniu 09.11.2020r. zadzwonił, żeby dowiedzieć się kiedy dojdzie do oględzin. Prezes K. poinformował go, że nie otrzymał takiego zgłoszenia. Następnie odnalazł list w szynce i przyjął jako datę zgłoszenia dzień, w którym odnalazł list 10.11.2020r. (zeznania prezesa Koła (...) z siedzibą w W. S. P. k- 83-84, k- 234, pismo pozwanego – 122, okoliczność bezsporna).

W ciągu tego miesiąca sałata lodowa została zjedzona w całości. Liczba sadzonek wynosiła 25.000 sztuk. Została posadzona w okresie lipiec do 5 sierpnia 2020r., wysadzona do gruntu z paletek. Na polu rośnie przez okres 50-60 dni. Powód wykonywał opryski co pięć dni (zeznania powoda A. M. k- 81-83, k- 234, zeznania świadka P. G. k- 84-85, w części zeznania świadka M. B. k- 85-86, dokumentacja fotograficzna z wydrukiem lokalizacji k- 142-190, płyta CD k- 192, faktury VAT (...), k- 17, faktura VAT (...) k- 18).

Powód ponownie zadzwonił do prezesa pozwanego Koła (...) 15.11.2020r. Po dwóch dniach przyjechali przedstawiciele pozwanego (zeznania powoda A. M. k- 81-83, k- 234). Po dokonaniu oględzin przez S. I. i P. R., oddelegowanych przez pozwanego, został sporządzony protokół szacowania ostatecznego nr 2 z dnia 19.11.2020r., w którym określono, że szkoda została wyrządzona przez sarnę, stan uprawy został określony jako dobry, obszar uprawy na którym wystąpiła szkoda 0,6 ha, a rozmiar szkody 100%. Pozostałe części protokołu nie zostały wypełnione, natomiast ustalono wysokość odszkodowania do wypłaty na kwotę 3.000 zł. Podpis złożyli przedstawiciele pozwanego S. I. i P. R.. Nie wykonali dokumentacji fotograficznej. Protokół został sporządzony 2 dni po oględzinach. Powód nie złożył podpisu. Przedstawiciele pozwanego dążyli do zawarcia ugody z powodem, a zaproponowana wysokość odszkodowania 3.000 zł stanowiła koszt nasion (protokół szacowania ostatecznego nr 2 z dnia 19.11.2020r. k- 21-24, zeznania świadka S. I. k- 86-87, zeznania świadka P. R. k- 87).

A. M. złożył odwołanie od szacowania ostatecznego szkody łowieckiej Koła (...) do Nadleśniczego Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe N. zarzucając brak określenia wysokości plonu z 1 ha oraz brak określenia ceny rynkowej skupu płodu rolnego, co doprowadziło do ustalenia wysokości odszkodowania w sposób niezgodny z przepisami. (odwołanie k- 25-28). Nadleśniczy N. wezwał pozwanego do wyjaśnienia w jakim dniu dokonano szacowania ostatecznego i wyjaśnienia rozbieżności pomiędzy datą protokołu z 19.11.2020r. a szacowaniem w dniu 24.11.2020r., czy protokół zawierał załączniki, czy w czynnościach szacowania ostatecznego brał udział poszkodowany, jakie były przyczyny braku podpisu powoda pod protokołem oraz w jaki sposób wyliczono pozycję nr 13 b protokołu i dlaczego nie został uzupełniona pozycja nr 9 i 11 (wezwania z 07.12.2020r. k- 121). W odpowiedzi z 12.12.2020r. pozwany wyjaśnił, że szacowania ostatecznego dokonano w dniu 24.11.2020r., poinformował, że powód kontaktował się telefonicznie dwa razy z prezesem Koła (...) ok 15.10.2020r., a następnie 09.11.2020r. informując o wysłaniu listu zwykłego w dniu 19.10.2020r., a w zgłoszeniu odebranym przez pozwanego w dniu 10.11.2020r. wynikało, że szkoda wyrządzona przez sarny powstała miedzy 15.09. a 10.10.2020r., wyznaczono osoby uprawnione do szacowania szkody, dokonano oględzin, a następnie szacowania ostatecznego w dniu 24.11.2020r. (pismo pozwanego – 122, zgłoszenie szkody łowieckiej k- 135-138). Powód wykonał prace polowe związane z zaoraniem uprawy (okoliczność bezsporna).

Na skutek wniesionego odwołania przeprowadzone zostało szacowanie ostateczne w dniu 11.12.2020r. Zgodnie z protokołem nr (...) ocena stanu i jakości uprawy była niemożliwa, gdyż uprawa została zaorana. Protokół ten zawierał zastrzeżenie, że strony zawrą pisemne porozumienie dotyczące wysokości odszkodowania w ciągu 7 dni. Zarówno o treści porozumienia jak i jego braku zawiadomią N. ( protokół nr (...) z dnia 11.12.2020r. k- 123-124, dokumentacja fotograficzna k- 126-128).

Na mocy decyzji nr (...) z 23.12.2020r. Nadleśniczego Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe N. umorzył postępowanie w sprawie (decyzja k- 33-35).

Pozwany przekazem pocztowym z dnia 22.04.2022r., doręczonym powodowi w dniu 26.04.2022r. zapłacił niesporną kwotę 3.000 zł ( k- 214b, okoliczność bezsporna).

Wartość należnego powodowi odszkodowania z tytułu szkody łowieckiej wyniosła 51.885,18 zł (pisemna opinia biegłej z zakresu szacowania szkód w uprawach rolnych, szacowania szkód łowieckich W. M. k- 203-211).

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na dokumentacji zgormadzonej w toku administracyjnego postępowania szacowania ostatecznego szkody łowieckiej, które nie były kwestionowane przez strony, a także zeznaniach stron oraz świadków S. I. (k- 86-87) i P. R. (k- 87) w zakresie przeprowadzonej procedury szacowania ostatecznego szkody przez pozwane Koło (...). Zeznania świadków P. G. (k- 84-85), w części zeznania świadka M. B. (k- 85-86) stanowią dowód wystąpienia szkody u powoda, rodzaju szkody i jej rozmiaru. Rozbieżności w zeznaniach świadka M. B. i P. G. co do okresu powstania szkody (sierpień – wrzesień oraz wrzesień – październik) wynikają z różnej percepcji, a także upływu czasu, co też świadkowie podkreślili w zeznaniach. Zatem ustalenia w tym zakresie Sąd oparł na zeznaniach powoda oraz dokumentach dotyczących zgłoszenia szkody, dokumentacji fotograficznej z 19.11.2020r. k- 142-190, płyta CD k- 192. Bezsporny między stronami był fakt wystąpienia szkody łowieckiej wywołanej przez sarny w uprawie powoda.

Ponieważ sporna była wysokość szkody, jej rozmiar, poniesione koszty przez powoda na uprawę sałaty lodowej to ustalenie powierzchni uszkodzonej uprawy, procentu zniszczenia oraz stan uprawy Sąd oparł się na danych zawartych w protokole z dnia 19.11.2020r., który to dokument został sporządzony po oględzinach wykonanych przez przedstawili uprawnionych do szacowania szkód i podpisany przez te osoby. Świadek S. I. szacuje szkody od 15 lat, zatem ma uprawnienia i duże doświadczenie w tym zakresie. Ponadto nie wykonano dodatkowej dokumentacji np. fotograficznej z przebiegu oględzin, dokumentację fotograficzną z dnia 19.11.2020r. przedstawił powód. Natomiast protokół ten nie mógł stanowić podstawy ustalenia wysokości odszkodowania, ponieważ nie był kompletny, a kwota 3000 zł nie została ustalona w oparciu o przepisy dotyczące szacowania szkód, a wpisana została wysokość kosztów związanych z nabyciem sadzonek. Zeznania świadka S. I., że nie uzupełnili pozycji 9 i 11 protokołu, ponieważ rozmiar szkody wydał im się podejrzany (nie było żadnej główki kapusty, o sarny nie mogły zjeść takiej uprawy w dwa czy trzy tygodnie) nie są przekonujące. Tymczasem powód zgłaszał szkodę w październiku, a oględziny miały miejsce 17.11.2020r., po miesiącu od zgłoszenia. Wobec powyższego Sąd zasięgnął wiadomości specjalnych i ustalił wysokość należnego odszkodowania w oparciu o pisemną opinię biegłej z zakresu szacowania szkód w uprawach rolnych, szacowania szkód łowieckich W. M. (k- 203-211). Opinia jest zupełna, weryfikowalna, stanowcza, zrozumiała i rzetelna. Biegła w sposób wyczerpujący odniosła się do materiału dowodowego w sprawie, a także przedstawiła metodologię ustalania rozmiaru szkody w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 16 kwietnia 2019r. w sprawie szczegółowych warunków szacowania szkód w uprawach i płodach rolnych. Należy podkreślić, że opinia nie była kwestionowana przez strony.

Sąd zważył, co następuje:

Zagadnienia związane ze szkodą łowiecką zostały uregulowane ustawą z 13 paździrnika1995 r. – Prawo łowieckie (Dz.U. 2022.1173 tj.) zwana dalej ustawą. Na postawie art. 49 powołanej ustawy Minister Środowiska wydał rozporządzenie z 16 kwietnia 2019 r. w sprawie szczegółowych warunków szacowania szkód w uprawach i płodach rolnych (Dz.U. 2019.poz. 776), zwane rozporządzeniem. Przepisy art. 46 ustawy wyróżniają m.in. szkodę wyrządzoną w uprawach i płodach rolnych przez sarny. Warunkiem ubiegania się o odszkodowanie za zniszczenia spowodowane przez zwierzynę łowną jest, że szkoda została wyrządzona w uprawach i płodach rolnych.

Należy podkreślić, że art. 46 ustawy ma na celu ochronę poszkodowanego, gdy poniósł on szkodę w uprawach i płodach rolnych. Nie ma on bowiem żadnych środków ochrony przed zachowaniem zwierząt wyrządzających mu szkodę.

Artykuł 431 k.c. ma zastosowanie wyłącznie do zwierząt hodowanych, nie znajduje natomiast zastosowania, jeżeli szkodę spowodowało zwierzę żyjące w stanie wolnym. Stąd też zastosowanie w niniejszej sprawie mają przepisy powołanej ustawy oraz rozporządzenia.

Legitymacja pozwanego nie była sporna, podobnie nie było sporne, że w uprawie rolnej powoda została wyrządzona szkoda przez sarny.

Procedurę zgłaszania szkód i ich szacowania rozpoczyna złożenie wniosku przez właściciela lub posiadacz gruntu, na którym wystąpiła szkoda o szacowanie szkód w tym ustalenie wysokości odszkodowania do dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego. Wniosek może być złożony w formie papierowej lub elektronicznej. Powinien on zawierać: imię i nazwisko albo nazwę, adres miejsca zamieszkania albo adres i siedzibę oraz numer telefonu właściciela albo posiadacza gruntów rolnych, wskazanie miejsca wystąpienia szkody, wskazanie rodzaju uszkodzonej uprawy lub płodu rolnego (art. 46 ust. 4 ustawy). Paragraf 2 ust. 1 rozporządzenia określa, że czas na zgłoszenie szkody wynosi maksymalnie 3 dni od dnia jej stwierdzenia.

Szacowanie szkody składa się z oględzin oraz szacowania ostatecznego. Do przeprowadzenia szacowania szkód, a także ustalania wysokości odszkodowania wyznaczono zespół składający się z przedstawiciela wojewódzkiego ośrodka doradztwa rolniczego, przedstawiciela dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego oraz pokrzywdzonego właściciela albo posiadacza gruntów rolnych, na terenie których wystąpiła szkoda. Oględzin dokonuje się niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku o oszacowanie szkody i ustalenie wysokości odszkodowania. Oględzin lub ostatecznego szacowania szkody nie wstrzymuje nieobecność osoby poszkodowanej. Musi ona jednak zostać poinformowana o ich terminie przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego. Zawiadomiony musi zostać również wojewódzki ośrodek doradztwa rolniczego właściwy ze względu na miejsce wystąpienia szkody, nie później niż przed upływem 3 dni od dnia otrzymania wniosku pokrzywdzonego rolnika. Zawiadomienia dokonuje dzierżawca albo zarządca obwodu łowieckiego (§ 2 ust. 2 rozporządzenia), natomiast § 3 rozporządzenia określa sposób ustalenia gatunku zwierzyny, rodzaju uprawy lub płodu rolnego, obszaru uprawy, szacunkowego obszaru uprawy, która została uszkodzona.

Ze wszystkich czynności dokonywanych przez zespół dzierżawca albo zarządca obwodu łowieckiego sporządza protokół, który powinien zawierać: imiona i nazwiska osób biorących udział w oględzinach, datę sporządzenia protokołu oraz datę dokonania oględzin, dane podlegające ustaleniu podczas oględzin, o których mowa w art. 46a ust. 1 ustawy, szkic sytuacyjny uszkodzonej uprawy oraz czytelne podpisy osób biorących udział w oględzinach. Członkowie zespołu szacującego szkody mają prawo wnieść zastrzeżenia do protokołu wraz z uzasadnieniem. W protokole umieszcza się informację o braku zastrzeżeń albo o wniesionych zastrzeżeniach. Szacowania ostatecznego dokonuje się najpóźniej w dzień sprzętu, przed dokonaniem sprzętu uszkodzonej uprawy, a w przypadkach, o których mowa w art. 46 ust. 7 ustawy, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 46 ust. 3 ustawy. Jeżeli rolnik zamierza dokonać sprzętu uszkodzonych upraw lub płodów rolnych musi o tym zawiadomić szacującego szkodę nie później niż 7 dni przed planowanym zbiorem. Zawiadomienie musi nastąpić w formie pisemnej. Natomiast o terminie dokonania szacowania ostatecznego szkody dzierżawca albo zarządca obwodu łowieckiego zawiadamia właściciela albo posiadacza gruntów rolnych oraz wojewódzki ośrodek doradztwa rolniczego, nie później niż przed upływem 3 dni od dnia otrzymania powiadomienia o planowanym sprzęcie upraw lub płodów rolnych. Podczas szacowania ostatecznego ustala się: gatunek zwierzyny, która wyrządziła szkodę, rodzaj uprawy lub płodu rolnego, stan i jakość uprawy lub jakość płodu rolnego, obszar całej uprawy lub szacunkową masę zgromadzonego płodu rolnego, obszar uprawy, która została uszkodzona, lub szacunkową masę uszkodzonego płodu rolnego, procent zniszczenia uprawy na uszkodzonym obszarze, plon z 1 ha oraz wysokość odszkodowania. Wypłaty odszkodowania dokonuje dzierżawca albo zarządca obwodu łowieckiego w terminie 30 dni od dnia sporządzenia protokołu z szacowania ostatecznego, od którego nie wniesiono odwołania. Właścicielowi albo posiadaczowi gruntów rolnych, na terenie których wystąpiła szkoda oraz dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego, przysługuje odwołanie do nadleśniczego Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe właściwego ze względu na miejsce wystąpienia szkody. Odwołanie wnosi się w terminie 7 dni od podpisania protokołu. W celu rozpatrzenia odwołania nadleśniczy dokonuje odpowiednio oględzin lub szacowania ostatecznego, nie później niż w terminie 7 dni od dnia otrzymania odwołania. W czynnościach tych mogą brać udział członkowie zespołu, a na wniosek członka zespołu w oględzinach lub szacowaniu ostatecznym może również brać udział przedstawiciel izby rolniczej.

Po zakończeniu oględzin lub szacowania ostatecznego sporządza się protokół, do którego dołącza się opinię przedstawiciela izby rolniczej, jeśli w oględzinach lub szacowaniu brał on udział. Opinia ta jednak nie wiąże nadleśniczego. Zgodnie z art. 46e ustawy nadleśniczy w terminie 14 dni od dnia otrzymania protokołów wydaje decyzję ustalającą wysokość odszkodowania, w której uwzględnia ustalenia zawarte w protokołach. Poszkodowany, dzierżawca albo zarządca obwodu łowieckiego może odwołać się od decyzji w terminie trzech miesięcy od dnia jej doręczenia, wnosząc powództwo do sądu właściwego ze względu na miejsce wystąpienia szkody.

Wobec złożonego skutecznie powództwa wspominane protokoły oględzin i ostatecznego oszacowania szkody są częścią materiału dowodowego zbieranego w sprawie o ustalanie odszkodowania za szkodę wyrządzoną przez zwierzęta łowne. Nie stanowią one aktów administracyjnych (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 6.07.2021r. III Czp 48/20).

W niniejszej sprawie czynności związane z dokonaniem oględzin odbyły się po upływie około miesiąc od zgłoszenia szkody przez powoda ( przesyłka nie została podjęta ze skrzynki przez osobę uprawnioną, co nastąpiło po telefonie powoda), a protokół nie zawierał wszystkich danych niezbędnych do ustalania wysokości odszkodowania zgodnie z procedurą opisaną powyżej. Następnie powód dokonał zaorania uprawy z uwagi na cykl prac polowych, co uniemożliwiło dokonanie tych czynności w postępowaniu odwoławczym. Z załączonych zdjęć do protokołu z 11.12.2020r. wynika, że w tym okresie pole było już pokryte śniegiem.

Jeśli chodzi o zarzut przyczynienia się powoda do zwiększenia rozmiaru szkody to ciężar dowodu w tym zakresie obciążał pozwanego zgodnie z art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c. i temu obowiązkowi pozwany nie sprostał. Po pierwsze posiadacz nieruchomości rolnej nie dysponuje, poza możliwością działań prewencyjnych, żadnymi środkami ochrony przed zachowaniem zwierząt łownych. Obowiązuje go wynikający z praw łowieckiego zakaz płoszenia, chwytania, przetrzymywania, ranienia i zabijania zwierzyny. Po drugie nie sposób zarzucać powodowi, że działał nieracjonalnie, zwlekał, nie zebrał plonów w okresie wystąpienia szkody, celowo usunął uprawy. Z materiału dowodowego nie można wysnuć takich wniosków i twierdzenia pozwanego w tej części są gołosłowne. Ponadto okres administracyjnej procedury odwoławczej przypadał już na okres zimowy. Nie można czynić zarzutu powodowi, że postępował zgodnie z cyklem prac polowych. Od zgłoszenia szkody do oględzin upłynął okres miesiąca, a szkoda powstawała sukcesywnie. Zniszczenie uprawy przez sarny nie było zdarzeniem jednorazowym. Ponadto trudno uznać, że poszkodowany świadomie działał na swoją szkodę, skoro poniósł koszty, poświecił czas i utrzymuje się z tej uprawy. Z opinii biegłego wynika, że rozmiar szkody był znaczy, a jej wysokość jest wyższa, niż wynika z żądania powoda. Dlatego też Sąd uwzględnił żądanie powoda w zakresie zgłoszonym pismem z dnia 25.08.2022r. (k- 247, k- 255).

Zgodnie bowiem z treścią art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego ż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia-aż do wydania wyroku. Sąd co do zasady związany jest cofnięciem pozwu, gdy okoliczności sprawy wskazują, że czynność ta jest sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

Mając na względzie, iż powód skutecznie cofnął pozew ze zrzeczeniem się roszczenia z uwagi na podniesiony przez pozwanego zarzut uregulowania należności dochodzonych pozwem w w/w zakresie, Sąd na zasadzie art. 203 k.p.c. w zw. z art. 355 § 1 k.p.c., postępowanie w tym zakresie umorzył, o czym orzeczono jak w punkcie II sentencji wyroku.

W przedmiocie odsetek orzeczono na podstawie art. 481 § 1 k.c. , zgodnie z którymi jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, choćby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Jeżeli Sąd uwzględnił powództwo w całości lub w znacznej części to wygrywającym jest powód. Jeśli pozwany dał powód do wytoczenia powództwa, to zaspokojenie przez niego roszczenia w toku procesu należy traktować jako równoznaczne z przegranym procesem. ( por. orzeczenie SN z 21 lipca 1951 r. C 593/51 OSN 1952, nr 2, poz. 49). Na koszty procesu składa się opłata sądowa od pozwu w kwocie 1500 zł, zaliczka 800 zł na poczet wynagrodzenia biegłego, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 3600 zł ustalone zgodnie z § 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2018.265), opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł. W świetle powyższego Sąd zasądził o pozwanego na rzecz powoda kwotę 5.917 zł, tytułem zwrotu kosztów procesu, o czym orzeczono, jak w punkcie III sentencji wyroku. Należy podnieść, że pozwany nie uiścił uznanej kwoty przed rozpoczęciem procesu, a powód był zobowiązany terminem do wystąpienia na drogę sądową, który wynikał z regulacji ustawowych.

sędzia Anna Miłosz

Z/ 1. odnotować

2. odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego adw. K. S. – przez PI, o czym zawiadomić, informując w trybie art. 369§ 1 ¹ k.p.c., że termin do sporządzenia uzasadnienia był przedłużony i termin do wniesienia apelacji wynosi trzy tygodnie od dnia doręczenia wyroku z uzasadnieniem.

14.11.22r. sędzia Anna Miłosz