Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

W dniu 19 czerwca 2017 roku do VI Wydziału Cywilnego Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie wpłynął pozew (...) Banku (...) Spółki Akcyjnej w W. przeciwko pozwanym B. R. i W. R. o zapłatę kwoty 63.344,95 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od kwoty 58.989,57 zł od dnia 20 czerwca 2017 roku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż księgach rachunkowych powoda stwierdzone zostało na dzień 19 czerwca 2017 roku istnienie wymagalnej i niespłaconej wierzytelności obciążającej solidarnie pozwanych wynikającej z czynności bankowej kredytu odnawialnego z dnia 10 października 2014 roku, na którą składają się należność główna w wysokości 58.989,57 zł, należność z tytułu poniesionych kosztów w wysokości 65 zł, należność z tytułu odsetek naliczonych do dnia 19 czerwca 2017 roku w wysokości 4.290,38.

W dniu 4 kwietnia 2017 roku powód skierował do pozwanych wezwanie do zapłaty. (k. 3 – 5).

W dniu 14 września 2017 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w sprawie VI Nc-e (...) zgodnie z żądaniem pozwu (k. 6).

Od nakazu tego w przepisanym terminie pozwani złożyli sprzeciw, w którym wnieśli o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu sprzeciwu od nakazu zapłaty pozwani podnieśli, iż strony zawarły umowę kredytu, jednak ze względu na przejściowe problemy związane z płynnością finansową zwracali się do powoda o renegocjację umowy oraz starali się na bieżąco regulować zobowiązania. Do porozumienia z bankiem nie doszło, nie zostali oni jednak poinformowani o zerwaniu umowy (k. 7 – 10v.).

Postanowieniem z dnia 31 października 2017 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Radzyniu Podlaskim (k. 15).

Na wyznaczonych terminach rozpraw żądna ze stron nie stawiła się.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 10 października 2014 roku powód (...) Bank (...) Spółka Akcyjna w W. zawarł z pozwanym W. R. umowę nr (...) kredytu obrotowego (...) pozostawionego do dyspozycji jako: kredyt w rachunku bieżącym (...). Na podstawie tej umowy powód udzielił pozwanemu kredytu w wysokości 86.300 zł (dowód: umowa kredytu – k. 76 – 77v.).

W dniu 26 sierpnia 2015 roku powód zawarł z pozwanym umowę ugody, której przedmiotem było zadłużenie pozwanego wynikające z opisanej powyżej umowy kredytu obrotowego. W umowie tej strony ustaliły spłatę długu pozwanego w wysokości 82.735,81 zł w 36 równych miesięcznych ratach zgodnie z harmonogramem dołączonym do umowy ugody. Powód zastrzeg sobie prawo wypowiedzenia umowy w przypadku, gdy pozwany nie będzie realizował postanowień umowy, w szczególności wówczas, gdy zadłużenie przeterminowane będzie utrzymywało się dłużej niż 30 dni. Okres wypowiedzenia wynosi 30 dni licząc od dnia następnego po dniu doręczenia wypowiedzenia (dowód: umowa ugody – k. 80 – 81).

Zabezpieczeniem umowy ugody było poręczenie udzielone przez pozwaną B. R. (dowód: poręczenie – k. 82 – 82v.).

Pismami z dnia 4 kwietnia 2017 roku powód wezwał pozwanych do zapłaty kwoty 62.116,68 zł, na którą składały się kapitał w wysokości 58.989,57 zł, odsetki w wysokości 3.062,11 zł oraz prowizje i opłaty w wysokości 65 zł (dowód: wezwania do zapłaty – k. 84, 86).

Wezwania do zapłaty odebrała matka powoda – S. R. w dniu 18 kwietnia 2017 roku (dowód: dowody doręczenia – k. 85, 87).

W dniu 19 czerwca 2017 roku powód (...) Bank (...) Spółka Akcyjna w W. wystawił wyciąg z ksiąg bankowych nr (...), w którym stwierdzono, że w księgach banku figuruje wymagalne zadłużenie pozwanych z tytułu przedmiotowej umowy w wysokości 63.344,95 zł, na która składają się kwoty:

1.  należność główna w kwocie 58.989,57 zł,

2.  odsetki umowne od dnia 20 lipca 2016 roku do dnia 18 czerwca 2017 roku włącznie w wysokości 4.290,38 zł,

3.  koszty opłat i prowizji w wysokości 65 zł

W wyciągu wskazano, iż dalsze odsetki w wysokości czterokrotności kredytu lombardowego NBP, które na dzień wystawienia wyciągu wynoszą 10% w stosunku rocznym, jednak nie wyższe niż odsetki maksymalne za opóźnienie, należne są od kwoty wymagalnego roszczenia w wysokości 58.898,57 zł od dnia 19 czerwca 2017 roku do dnia zapłaty (dowód: wyciąg z ksiąg bankowych – k. 29)

Wyżej wymieniony stan faktyczny został ustalony na podstawie wyżej wymienionych dokumentów o niekwestionowanej przez strony treści, odnośnie której również Sąd nie znalazł podstaw do podważenia ich prawdziwości.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W niniejszej sprawie powód dochodzi od pozwanych należności z tytułu umowy kredytu bankowego. Roszczenie powoda znajduje oparcie w art. 69 ust 1 i art. 75 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – prawo bankowe (t. jedn. Dz. U. z 2012r., poz. 1376 z późn. zm.).

Strona powodowa wykazała w niniejszej sprawie fakt zawarcia umowy kredytu ora umowy ugody bankowej, uzyskania kwoty kredytu przez pozwanego oraz powstanie zaległości w spłatach. Postanowienia umowy nie budziły wątpliwości interpretacyjnych. Powód skutecznie wypowiedział umowę kredytu, zaś pozwani nie wykazali, że zaległość uzasadniająca wypowiedzenie umowy nie istniała, nie zostały przedstawione jakiekolwiek dowody spłaty kredytu.

Strona pozwana nie złożyła również dowodów spłaty umowy kredytu w wysokości wyższej, niż wskazana w wyciągu z ksiąg banku.

Pozwana B. R. zobowiązała się w umowie poręczenia do wykonania zobowiązania względem powoda na wypadek nie wykonania go przez pozwanego W. R. (art. 876§1 kc).

Mając na uwadze powyższe Sąd zasądził solidarnie od pozwanych W. R. i B. R. na rzecz powoda (...) Banku (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 58.989,57 zł z umownymi odsetkami według stopy procentowej wynikającej z uchwał Zarządu (...) S.A. właściwej dla kredytów przeterminowanych i pozostawionych po okresie wypowiedzenia w stan natychmiastowej wykonalności w wysokości czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego NBP jednak nie więcej niż wysokość odsetek maksymalnych ustawowych za opóźnienie określonych w art. 481§2 ¹ k.c. za okres od dnia 20 czerwca 2017 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 4.355,38 zł tytułem odsetek umownych wskazanych w pozwie, opłat i prowizji.

Żądanie zasądzenia odsetek umownych uzasadnia przepis art. 481 kc. Wysokość stopy procentowej odsetek umownych została określona w umowie, zaś jej wysokość za poszczególne okresy wynika z wyciągu ksiąg banku.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu oparte jest na przepisie art. 98§1 i 2 kpc i wynika z zasady odpowiedzialności za wynik procesu. Pozwani przegrali niniejszy proces i winni zwrócić powodowi koszty poniesione przez niego, na które składają się opłata od pozwu w wysokości 792 zł opłaty skarbowe od pełnomocnictw w wysokości 34 zł (k. 31, 54) opłaty notarialne za potwierdzenie dokumentów z oryginałem w łącznej wysokości 11,07 zł (k. 30, 32, 53).

Mając na uwadze powyższe Sąd zasądził solidarnie od pozwanych W. R. i B. R. na rzecz powoda (...) Banku (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 837,07 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Z przytoczonych wyżej względów i z mocy powołanych przepisów Sąd orzekł jak w wyroku.