Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 429/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

B. M.

w dniu 28 lutego 2022 r. w miejscowości K., woj. (...), na drodze (...) kierując samochodem osobowym marki F. (...) nr rej. (...), nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że w wyniku zaśnięcia zjechał z jezdni, uderzył w separator i bariery ochronne, doprowadzając do wywrócenia pojazdu w przydrożnym rowie, w wyniku czego pasażer pojazdu M. L. doznał obrażeń ciała w postaci: złamanie trzonu mostka podłużne z przemieszczeniem odłamu kostnego, otarci naskórka na przedniej powierzchni okolicy mostkowej klatki piersiowej, które to obrażenia spowodowały u pokrzywdzonego rozstrój zdrowia i naruszenie czynności narządu ciała trwające dłużej niż 7 dni,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 28 lutego 2022 roku B. M. wraz ze swoim pracodawcą M. L. podróżowali samochodem F. (...) z W. w kierunku L. drogą ekspresową (...), a dalszym jej przebiegu (...) W G. zatrzymali się na posiłek i kawę w restauracji (...), a następnie kontynuowali jazdę w kierunku L. poruszając się z prędkością 110 km/h

wyjaśnienia oskarżonego

114v

zeznania M. L.

115v

na wysokości K. B. M. kierujący pojazdem stracił przytomność przez co samochód uderzył w separator i bariery ochronne, co kolejno doprowadziło do wywrócenia pojazdu w przydrożnym rowie

wyjaśnienia oskarżonego

114v-115

zeznania M. L.

115v-116

protokół oględzin

3-4

Protokół oględzin miejsca

9-10

Materiał poglądowy

49-50

szkic

57

Protokół oględzin monitoringu

58-61

Nagranie monitoringu

62

M. L. doznał obrażeń ciała w postaci: złamania trzonu mostka podłużnego z przemieszczeniem odłamu kostnego, otarcia naskórka na przedniej powierzchni okolicy mostkowej klatki piersiowej, które to obrażenia spowodowały u pokrzywdzonego rozstrój zdrowia i naruszenie czynności narządu ciała trwające dłużej niż 7 dni

zeznania M. L.

116

Dokumentacja medyczna

21-45, 68-71

Opinia lekarska

46

B. M. w chwili wypadku cierpiał na nierozpoznany w tamtym czasie zespół wazowagalny – dodatni w fazie czynnej, z reakcją typu mieszanego, co było przyczyną pełnej utraty przytomności w chwili wypadku; stan zdrowia oskarżonego w czasie okresowych badań pracowniczych, diagnostyki realizowanej w ramach podstawowej opieki zdrowotnej lekarza rodzinnego nie budził zastrzeżeń medycznych

wyjaśnienia oskarżonego

115, 115v

zeznania M. L.

116

Dokumentacja medyczna

119

Opinia biegłego

144-148, 160v-161

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.OCena DOWOdów

2.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

wyjaśnienia oskarżonego

zeznania M. L.

Ustalenia faktyczne sprawy są w ogóle niesporne i jednoznacznie ustalone tak dowodami osobowymi jak i materialnymi, jak chociażby nagrania z monitoringu. Cały przebieg wypadku, okoliczności go poprzedzające są niesporne i oczywiste. Nie ma żadnych innych dowodów przeciwnych, które powodowałyby tylko wątpliwość co do przyczyn i chronologii zdarzeń.

Zarówno wyjaśnienia oskarżonego jak i zeznania świadka są zgodne i wzajemnie się wspierają tak w zakresie niniejszego faktu jak i kolejnych, które w szczególności jako pozwalające na ustalenie przebiegu zdarzeń należało uznać za wiarygodne

2.

wyjaśnienia oskarżonego

zeznania M. L.

protokół oględzin

Protokół oględzin miejsca

Materiał poglądowy

szkic

Protokół oględzin monitoringu

Nagranie monitoringu

Oskarżony i świadek zgodnie przedstawią, że wypadek niespodziewany przez żadnego z nich – M. (...) zajmował się telefonem i nie obserwował drogi ani oskarżonego, wydarzył się nagle i na skutek utraty przytomności (tak oskarżony) przez oskarżonego, co później znalazło potwierdzenie w dokumentacji medycznej i opinii biegłego. Jasne jest i nie budzi żadnych wątpliwości, że bez innych czynników zewnętrznych, a na skutek nagłej utraty przytomności oskarżony zjechał z drogi i doprowadził do wypadku uderzając w bariery. Sam przebieg wypadku został przecież uwidoczniony także na nagraniu z monitoringu i wszystkie dowody w zakresie opisanego faktu są zborne i wzajemnie się uzupełniają, a przez to należało je w całości uznać za wiarygodne.

3.

zeznania M. L.

Dokumentacja medyczna

Opinia lekarska

zgodne i wiarygodne dowody. Dokumentacja medyczna w połączeniu ze zeznaniami świadka, które pozostają zgodne z zapisami procedur medycznych, podjętych co wymaga podkreślenia bezpośrednio po wypadku, to dowody, które nie pozwalają na żadne wątpliwości, co do tego, że stwierdzone obrażenia ciała były następstwem wypadku. Potwierdza to także opinia lekarska, która ocenia i jednoznacznie kategoryzuje wszystkie dane medyczne pozostając przy tym jasną, pełną i nie zawierającą sprzeczności.

4.

wyjaśnienia oskarżonego

zeznania M. L.

Dokumentacja medyczna

Opinia biegłego

Jak się okazało, a oskarżony podjął już skuteczne leczenie cierpiał on na nieuświadomiony problem medyczny o podłożu kardiologicznym. Nie ma wątpliwości, co do rzetelności zgromadzonych danych medycznych. Wywołana przez Sąd opinia, w istocie niekwestionowana jest jasna, pełna i nie zawiera sprzeczności. Sam biegły potwierdza, że dostępna w aktach sprawy dokumentacja medyczna (...) Instytutu (...) w W. jest wystarczająca do zrozumienia problemu medycznego oskarżonego, jest spójna, opisuje stan chorego i istotę problemu nie posiada braków co bez żadnych wątpliwości pozwala tak w procesie diagnostyczno-leczniczym Instytutu (...) jak i w opinii biegłego na rozpoznanie bez żadnych wątpliwości, że oskarżony cierpiał na nierozpoznany zespół wazowagalny, który doprowadził do utraty przytomności i zakończył się zjechaniem do rowu i spowodowaniem wypadku.

2.2.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2.Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5.Uniewinnienie

1.

B. M.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Zarzut aktu oskarżenia wskazuje w zakresie naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym sprowadza się do wskazania, że oskarżony na skutek zaśnięcia zjechał z jezdni, uderzył w bariery i zjechał do rowu, gdzie doszło do wywrócenia pojazdu. Zarzut opiera się więc na stwierdzeniu, że oskarżony zasnął. Trudno o bezpośrednie odniesienie do skodyfikowanych zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Zabrakło jednak ustalenia dlaczego oskarżony zasnął. A przecież zarówno oskarżony jak i świadek wskazywali, że oskarżony był wyspany, nic w czasie jazdy nie wskazywało, że może dojść do „odcięcia” oskarżony wg posiadanej wiedzy nie był chory na cukrzycę, nie posiadał zdiagnozowanych schorzeń, przechodził badania okresowego, a krótko przed wypadkiem obaj spożywali posiłek i pili kawę. Nie powinno wobec tego w normalnych warunkach dojść do zaśnięcia oskarżonego w czasie jazdy. To wymagało ustalenia dlaczego oskarżony „zasnął”. To oskarżony pierwotnie przecież przyznający się formalnie do winy podjął starania w kierunku zdiagnozowania swojego problemu, który przy specjalistycznej opiece stał się jasny i oczywisty i w zupełności tłumaczy przyczyny wypadku i przeczy naruszeniu zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

Zasada ostrożności jest wyrażona w art. 3 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym. Zgodnie z tym przepisem uczestnik ruchu i inna osoba znajdująca się na drodze są obowiązani zachować ostrożność, a gdy ustawa tego wymaga, szczególną ostrożność, unikać wszelkiego działania, które mogłoby spowodować zagrożenie bezpieczeństwa lub porządku ruchu drogowego, ruch ten utrudnić albo w związku z ruchem zakłócić spokój lub porządek publiczny oraz narazić kogokolwiek na szkodę.

Jak wskazuje się w doktrynie chodzi o tzw. ostrożność zwykłą, odpowiadającą zachowaniu podejmowanemu przez dobrego kierowcę. Wzorcem zachowania jest tzw. "rozważny kierowca", czyli osoba, która ma odpowiednie przygotowanie teoretyczne i niezbędne doświadczenie w prowadzeniu pojazdu oraz cechuje się starannym i sumiennym wykonywaniem obowiązków (wyr. SN z 18.2.1969 r., Rw 39/69, OSNKW 1969, Nr 7–8, poz. 98; wyr. SN z 30.5.1995 r., III KRN 20/95, OSNKW 1995, Nr 11–12, poz. 84, z glosą aprobującą R.A. Stefańskiego, PiP 1996, Nr 6, s. 105–111).

Chodzi o obiektywne zachowanie uczestnika ruchu drogowego, więc obiektywne reguły ostrożności. Ocena tego zachowania dokonywana jest z punktu widzenia zgodności z zasadami ostrożnej jazdy, jakie powinny być zastosowane w określonej sytuacji (R.A. Stefański, Glosa do wyr. SN z 30.5.1995 r., III KRN 20/95). Jak wskazywał Sąd Najwyższy "rozważne i ostrożne prowadzenie pojazdu polega na przedsięwzięciu przez kierowcę wszystkich czynności, które według obiektywnej oceny są niezbędne do zapewnienia optymalnego bezpieczeństwa ruchu w danej sytuacji oraz na powstrzymaniu się od czynności, które według tejże oceny mogłyby to bezpieczeństwo zmniejszyć" (Wytyczne Wymiaru Sprawiedliwości SN z 28.2.1975 r., V KZP 2/74, OSNKW 1975, Nr 3–4, poz. 33, Nt 6; wyr. SN z 16.7.1976 r., VI KRN 135/76, OSNKW 1976, Nr 10–11, poz. 130; wyr. SN z 18.2.1969 r., Rw 39/69, OSNKW 1969, Nr 7–8, poz. 98).

W ocenianej sytuacji oskarżonemu można by zarzucić, że nie zaniechał jazdy, gdyby miał wiedzę o swoim, problemie i ograniczeniach, które mogłyby wpłynąć na bezpieczeństwo w komunikacji.

Opinia biegłego (k.148) stwierdza jednoznacznie, że stwierdzone u oskarżonego schorzenie kardiologiczne mogło i z wysokim prawdopodobieństwem doprowadziło do chwili zarzucanego mu czynu do wywołanego chorobowo epizodu utraty przytomności, a na skutek tego oskarżony mógł spowodować wypadek. Dodatkowo i paradoksalnie spożycie posiłku, które miało miejsce zwiększyło prawdopodobieństwo wystąpienia omdlenia w przebiegu zdiagnozowanego schorzenia. Jednocześnie chodziło o zjawisko przebiegające bardzo dynamiczne, w którym wystąpienie pierwszych niepokojących objawów dzieli od pełnej utraty przytomności jedynie kilka, czy kilkanaście sekund.

Jednocześnie co niezmiennie ważne, skoro oskarżony doświadczył już wcześniej takich niezrozumiałych dla niego epizodów utraty przytomności (w przeciągu 10 lat) uwzględnić należy to co wskazuje biegły (k.160), że mimo, iż jest to dość prosty do rozwiązania problem medyczny to jego diagnostyka nie jest oczywista bo nie zawsze dochodzi do utraty przytomności, problem nie jest uchwyty w badaniach diagnostycznych i nie jest rozpoznawany np. przez lekarza pierwszego kontaktu, a dopiero powtarzalność sytuacji, wywiad, obserwacja kardiologiczna i neurologiczna łącznie może dopiero pozwolić na postawienie rozpoznania. Oskarżony miał w przeszłości podobne epizody, które ani jego, ani lekarza rodzinnego, lekarza medycyny pracy czy inny personel medyczny nie skłoniły do pogłębienia diagnostyki. Dopiero zaistniały wypadek skłonił go do zainteresowania i głębszej wnikliwości w zakresie rozpoznania problemu, którego istota pozostawała dla niego nieznana, a występujące epizody nieprzewidywalne i zawsze będące zaskoczeniem, do tego sporadyczne odbierał jako możliwe do zaistnienia w przypadku każdego przeciętnego człowieka.

Oparcie zarzutu naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym na tej tylko podstawie, że u oskarżonego doszło do zatrzymania serca na kilka sekund, którego to problemu nie uświadamiał sobie i nie mógł wiedzieć, że zagraża on prowadzeniu przez niego pojazdu w ocenie Sądu nie może prowadzić do uznania jego winy w zakresie spowodowana wypadku drogowego.

Jedynie słuszne wobec braku winy i to mimo, że doszło do powstania obrażeń ciała u pokrzywdzonego było zatem uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu.

4.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

5.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

Zgodnie z art. 632 pkt 2 kpk należało określić, że koszty procesu ponosi Skarb Państwa.

6.1Podpis