Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia, 5 maja 2017 roku

Sąd Rejonowy w Puławach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Marek Stachoń

Protokolant: Sekretarz Sądowy Katarzyna Wiejak

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2017 roku w Puławach

sprawy z powództwa M. K.

przeciwko (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W.

o zapłatę-o zadośćuczynienie

I.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W. na rzecz powódki M. K. kwotę 10.001 zł (dziesięć tysięcy jeden złotych) z odsetkami ustawowymi od dnia 16 kwietnia 2013 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W. na rzecz powódki M. K. kwotę 4800 zł (cztery tysiące osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  zwrócić powódce M. K. ze Skarbu Państwa – kasy Sądu Rejonowego w Puławach kwotę 149 zł (sto czterdzieści dziewięć złotych) tytułem niewykorzystanej zaliczki wpisanej pod poz. 500007119534.

I C 1193 /1 4

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2014 roku działająca przez pełnomocnika powódka M. K. wniosła pozew przeciwko (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. o zasądzenie na jej rzecz kwoty 10001 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę w związku ze zdarzeniem z dnia 11 stycznia 2013 roku wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 16 kwietnia 2013 roku do dnia zapłaty.

W odpowiedzi na pozew pełnomocnik pozwanego (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. nie uznał powództwa i wniósł o jego oddalenie w całości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka M. K. w dniu 11 stycznia 2013 roku około godziny 12:30 M. K. idąc chodnikiem wzdłuż ulicy (...) na wysokości Galerii (...) pośliznęła się na oblodzonej i nie posypanej nawierzchni, gdyż w miejscu, gdzie doszło do wypadku chodnik nie był właściwie posypany i było ślisko (zeznania świadków: E. B. – k. 139-139v, I. L. – k. 139v-140), a podczas upadku doznała złamania kości nadgarstka (dokumentacja medyczna – k. 16-21), które to złamanie spowodowało 5 % uszczerbek na zdrowiu (wypis orzeczenia – k. 28). Spowodowane wypadkiem uszkodzenie ciała odbiło się negatywnie na funkcjonowaniu M. K. zarówno przy czynnościach samoobsługowych w domu jak toaleta czy ubieranie się jak też przy pracy w gospodarstwie rolnym, które stanowi jej źródło utrzymania, a z której to pracy była przez pewien czas wyłączona (zeznania świadków: Z. K. – k. 140-140v, R. K. – k. 140v, M. W. – k. 140v-141 i G. K. – k. 141-141v). Chodnik, na którym doszło do wypadku leży w pasie drogowym ulicy (...), która jest w zarządzie Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad (niesporne), która ubezpieczyła się od odpowiedzialności cywilnej w (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. (kopia umowy – k. 145-153). Generalna Dyrekcja Dróg i Autostrad Odział w L. zawarła umowę z J. Z. przedsiębiorcą prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą Zakład (...) (...)-(...) M., G. 85A dotyczącą zimowego utrzymania sieci drogowej administrowanej przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w L. – Rejon w P. w latach 2012-2016 (odpis umowy – k. 161-167). Firma ta wykonywała odśnieżanie i posypywanie chodników, których powierzchnia na ul. (...) wynosiła 14569 m2, ale w dniu 11 stycznia 2013 roku posypywanie chodników dotyczyło mniejszej powierzchni 14 400 m2 (sprawozdania z wykonanych prac – k. 83-101). W okresie od 1 grudnia 2012 roku do 28 lutego 2013 roku Straż Miejska otrzymała 71 zgłoszeń dotyczących nieodśnieżonych albo śliskich chodników na terenie miasta P. w tym dwa zgłoszenia o śliskim nieodśnieżonym chodniku dotyczyły ulicy (...) w dniach 19 grudnia 2012 roku i 5 lutego 2013 roku i po wszystkich zgłoszeniach Straż Miejska podejmowała interwencję u zarządcy drogi (odpowiedź Straży Miejskiej w P. – k. 184). M. K. doznała złamania dalszej nasady prawej kości promieniowej, które wiązało się z bolesnością, ograniczeniami ruchowymi i koniecznością założenia opatrunku unieruchamiającego, a po jego zdjęciu rehabilitacji, ale obecnie skutki złamania nie występują (opinia biegłego lekarza – k. 200).

Sąd zważył, co następuje:

Ponieważ chodnik, na którym doszło do złamania nadgarstka przez M. K., leży w pasie drogi krajowej nr (...), odpowiedzialność za jego właściwe czyli bezpieczne dla użytkowników utrzymanie ponosi Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad. Złamanie jakiego doznała M. K. zostało zawinione przez zarządcę drogi, ponieważ droga ta nie została należycie przygotowana do bezpiecznego użytkowania w okresie zimowym, gdyż nie była należycie posypana i była śliska. Złamania kończyn na skutek przewrócenia na śliskiej nawierzchni są częstymi i normalnymi następstwami zaniedbań jak te, do których doszło w przedmiotowym przypadku, więc w ocenie sądu istnieją podstawy do uznania odpowiedzialności Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad za zaistniałą szkodę na zasadzie art. 415 k.c., art. 444 § 1 k.c. i art. 445 § 1 k.c. nadmienić należy, że miejsce, w którym doszło do wypadku, położone jest w ścisłym centrum miasta w pobliżu wielu biur, urzędów, sklepów oraz centrum handlowego i odbywa się tam wzmożony ruch pieszy, więc niewłaściwe posypanie tego miejsca stwarzało wysokie prawdopodobieństwo niebezpiecznego przewrócenia się pieszego i nie była to chwilowa sytuacja, gdyż świadkowie E. B. i I. L. stwierdziły śliskość chodnika i jego niewłaściwe posypanie idąc rano do pracy, a do wypadku z udziałem powódki doszło po godzinie dwunastej, więc było dostatecznie dużo czasu, by przy dołożeniu należytej staranności właściwie zabezpieczyć chodnik w tym miejscu. Wprawdzie art. 429 k.c. stanowi, że powierzający wykonanie czynności nie ponosi odpowiedzialności, jeżeli powierzył jej wykonanie osobie, przedsiębiorstwu lub zakładowi, które w zakresie swej działalności zawodowej trudnią się wykonywaniem takich czynności, ale wynika to z domniemania, że takie powierzenie czynności świadczy o dochowaniu należytej staranności przy wyborze, które w niniejszej sprawie zostało obalone w chwili, gdy Straż Miejska zgłosiła zarządcy drogi o nie prawidłowym zimowym utrzymaniu drogi przez wykonawcę. Pozwany nie wykazał, by zarządca drogi w jakikolwiek sposób próbował spowodować właściwe wykonanie powierzonych czynności przez wykonawcę, a w piśmie z dnia 16 kwietnia 2013 roku (k. 41-42) zawarł nieprawdziwe stwierdzenia, że nie wpłynęły żadne informacje o występujących utrudnieniach na chodniku w miejscu zdarzenia przed powstaniem szkody. Zarządca drogi powierzając wykonanie utrzymania zimowego dróg nie przestał być zarządcą i powinien mieć wgląd w wykonanie obowiązków przez wykonawcę i w razie stwierdzenia nieprawidłowości reagować, co nie miało miejsca i przesądza zdaniem sądu o odpowiedzialności Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, która ubezpieczyła się od odpowiedzialności cywilnej w (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W., więc na mocy art. 822 § 1 k.c. żądanie wypłaty zadośćuczynienia od tej firmy było zasadne podobnie jak wysokość, która wynosi pięć najniższych wynagrodzeń miesięcznych, więc przy cierpieniach i utrudnionym funkcjonowaniu osobistym i zawodowym przez okres kilku miesięcy jest jak najbardziej adekwatna oraz zasadne jest żądanie odsetek od dnia, w którym zarządca drogi niezasadnie odmówił wypłaty odszkodowania popadając tym samym w zwłokę.

O kosztach sąd orzekł w oparciu o art. 98 kodeksu postępowania cywilnego.