Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 16.03.2016 r.

Sąd Rejonowy Lublin-Wschód w Lublinie z/s w Świdniku w III Wydziale Karnym, w składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Jesipowicz

po rozpoznaniu na posiedzeniu sprawy

M. D., oskarżonego o czyn z art. 267 § 3 kk

z urzędu

w przedmiocie wniosku pokrzywdzonej A. S. o umorzenie postępowania w trybie art. 59 a § 1 kk;

postanawia

1.  na zasadzie art. 59a § 1 kk postępowanie karne wobec M. D. o czyn z art. 267 § 3 kk umorzyć;

2.  z mocy art. 632 ust 2 kpk kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Do tut. Sądu Rejonowego wpłynął wniosek pokrzywdzonej o umorzenie postępowania karnego wobec M. D. z uwagi na fakt, iż strony zawarły ugodę dot. wszystkich toczących się pomiędzy nimi postępowań, mocą której zobowiązały się do polubownego załatwienia spraw.

W myśl art. 59a § 1 kk jeżeli przed rozpoczęciem przewodu sądowego w pierwszej instancji sprawca, który nie był uprzednio skazany za przestępstwo umyślne z użyciem przemocy, pojednał się z pokrzywdzonym, w szczególności w wyniku mediacji i naprawił szkodę lub zadośćuczynił wyrządzonej krzywdzie, umarza się, na wniosek pokrzywdzonego, postępowanie karne o występek zagrożony karą nieprzekraczającą 3 lat pozbawienia wolności, a także o występek przeciwko mieniu zagrożony karą nieprzekraczającą 5 lat pozbawienia wolności, jak również o występek określony w art. 157 § 1.

§ 2. Jeżeli czyn został popełniony na szkodę więcej niż jednego pokrzywdzonego, warunkiem zastosowania § 1 jest pojednanie się, naprawienie przez sprawcę szkody oraz zadośćuczynienie za wyrządzoną krzywdę w stosunku do wszystkich pokrzywdzonych.

§ 3. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli zachodzi szczególna okoliczność uzasadniająca, że umorzenie postępowania byłoby sprzeczne z potrzebą realizacji celów kary.

Mając na względzie treść § 1 tego artykułu, zważywszy na fakt, iż w nn sprawie nie zachodzą okoliczności przewidziane w § 3 (oskarżony nie był karany – k. 423, czyn nie cechuje się znaczną społeczną szkodliwością), należało orzec jak wyżej.