Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Białej Podlaskiej I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Agnieszka R. Niedźwiecka
Protokolant:	protokolant sądowy Agnieszka Neuman

po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2016r. w Białej Podlaskiej na rozprawie

sprawy

z powództwa H. W. (1)

przeciwko J. W. (1), A. W. (1) i J. W. (2)

o zapłatę

1.zasądza solidarnie od pozwanych J. W. (1), A. W. (1) i J. W. (2) na rzecz powódki H. W. (1)

kwotę 906,98 (dziewięćset sześć złotych dziewięćdziesiąt osiem groszy) złotych z odsetkami od dnia 13 października 2011r do dnia 31 grudnia 2015 roku według stopy odsetek ustawowych oraz od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty według stopy odsetek ustawowych za opóźnienie ;

2. w pozostałej części powództwo oddala ;

3. zasądza solidarnie od pozwanych J. W. (1), A. W. (1) i J. W. (2) na rzecz powódki H. W. (1)

kwotę 197,50 ( sto dziewięćdziesiąt siedem złotych pięćdziesiąt groszy ) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu w tym kwotę 135,00 ( sto trzydzieści pięć ) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego ;

4. zasądza od powódki H. W. (1) na rzecz pozwanej J. W. (1) kwotę 465,00 ( czterysta sześćdziesiąt pięć ) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego ;

5. zasądza od powódki H. W. (1) solidarnie na rzecz pozwanych J. W. (1), A. W. (1) i J. W. (2) kwotę 883,93 ( osiemset osiemdziesiąt trzy złote dziewięćdziesiąt trzy grosze ) złote tytułem zwrotu części poniesionych wydatków ;

6. zasądza od powódki H. W. (1) na rzecz Skarbu Państwa –Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej kwotę 2.115,85 ( dwa tysiące sto piętnaście złotych osiemdziesiąt pięć groszy) tytułem zwrotu części poniesionych wydatków a pokrytych tymczasowo z sum budżetowych Skarbu Państwa;

7. ściągnąć od powódki H. W. (1) na rzecz Skarbu Państwa -Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej kwotę 22,00 (dwadzieścia dwa) złote tytułem nieuiszczonej opłaty sądowej od rozszerzonego powództwa ;

8 . wyrokowi w pkt. 1 do kwoty 832,14 (osiemset trzydzieści dwa złote czternaście groszy ) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności .

Sygn. akt I C 20/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 13 października 2011r. wniesionym do Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej I Wydział Cywilny powódka H. W. (1) wskazujac jako pozwanego W. W. (1) wniosła o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kwoty 3.600,00 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty a nadto wniosła o zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu według norm prawem przepisanych oraz wniosła o zwolnienie jej od kosztów sądowych .

Uzasadniając roszczenie powódka podała, że strony niniejszego pozwu zamieszkują sąsiadujące ze sobą działki położone w miejscowości C. gm. B.. Podała ,że od wielu lat między sąsiadami trwają waśnie i że w dniu 27 września 2011r. pozwany wkroczył na jej posesję z siekierą , którą to dokonał zniszczenia 12 krzewów tuj przez podcięcie ich gałęzi oraz bocznych odnóg krzewów .Wskazała ,że przedmiotowe krzewy tuj mają po 6 lat i zostały zakupione po 50,00 zł. za jeden krzak. Podniosła powódka ,że po powrocie do domu i widząc zniszczenia zgłosiła ten fakt na Policję i wówczas na miejsce przybyła Policja , która dokonała oględzin uszkodzonych tuj a następnie udała się do miejsca zamieszkania pozwanego , który to wedle twierdzeń powódki miał przyznać się do uszkodzenia tuj . Wskazała powódka ,że tuje znajdujace się na jej posesji w żaden sposób nie wchodziły na posesję pozwanego i nie utrudniały mu codziennego funkcjonowania . Podała ,że pozwany wyrządził szkodę w jej mieniu i na podstawie art. 415 kc. obowiązany jest do jej naprawienia . Podała ,że w obecnej sytuacji przywrócenie stanu poprzedniego nie może mieć miejsca i dlatego ma zastosowanie dyspozycja art. 363 §1 kc – czyli żądanie zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej , wskazała ,że wartość rynkowa jednej tui to kwota 300,00 zł.. Dodała ,że tuje kupowała po 50,00 zł. za jedna sztukę i następnie rosły na jej posesji przez okres 6 lat w czasie to którego czasu powódka stosowała liczne zabiegi pielęgnacyjne . Podała ,że w dniach 16-17 września 2011r. wraz z córkami dokonała czyszczenia i pielęgnacji tuj przed zimą, w tym usunięcia suchych gałęzi. Podała ,że w dniu 29 września 2011r. skierowała do pozwanego wezwanie do zapłaty kwoty 3.600,00 zł. jednak z uwagi ,że nie zareagował na nie w wyznaczonym terminie dlatego wniesienie pozwu stało sie konieczne i uzasadnione.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej z dnia 15 listopada 2011r. oddalono wniosek powódki o zwolnienie jej od kosztów sądowych - k.15-16.

W toku postępowania po stronie powódki H. W. (1) i po stronie pozwanego W. W. (1) wstąpili fachowi pełnomocnicy.

Na pierwszej rozprawie pełnomocnik powódki poparł powództwo i wniósł o zasądzenie kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych zaś pełnomocnik pozwanego powództwa nie uznał i wniósł o jego oddalenie i zasądzenie kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych .

W toku postępowania a mianowicie w dniu 16 czerwca 2013r. zmarł pozwany W. W. (1) (k.181) i postanowieniem z dnia 15 października 2013r. na podstawie art. 174 §1 pkt. 1 kpc zawieszono postępowanie w sprawie – k. 184 . Postanowieniem z dnia 08 stycznia 2015r. podjęto postępowanie w sprawie z udziałem następców prawnych W. J. W. , A. W. (1) i J. W. (2) ( w dalszej częśći uzasadanienia A. W. (1) i J. W. (2)) - k. 204.

Pismem z dnia 07 kwietnia 2015 roku ( data wniesienia do sądu ) pełnomocnik powódki rozszerzył powództwo i wniósł o zasądzenie solidarnie od pozwanych na rzecz powódki kwoty 4.032,00 zł. z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie solidarnie od pozwanych na rzecz powódki kosztów postępowania w tym ksztów zastępstwa procesowego( k. 234-235) . Uzasadniając rozszerzenie powództwa wskazano ,że powódka wnosząc pozew domagała się zasądzenia na jej rzecz kwoty 3.600,00 zł., która to kwota została wyliczona przez nią osobiście ,zaś w toku postępowania była wywołana opinia biegłego rzeczoznawcy majątkowego , który wyliczył szkodę na kwotę 4.032,00 zł. i dlatego powódka rozszerza kwotę dochodzoną pozwem o kwotę 432,00 zł. z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Pozwani w tym J. W. (1) - reprezentowana przez fachowego pełnomocnika początkowo nie uznawali powództwa i wnosili o jego oddalenie i zasądzenie kosztów postepowania według norm prawem przepisanych w tym pozwana J. W. (1) o zasądzenie także kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych .

Na rozprawie w dniu 15 czerwca 2016r. pełnomocnik powódki doprecyzował powództwo w ten sposób,że wniósł o zasądzenie solidarnie od pozwanych kwoty 4.032,00 zł. z tym,że od kwoty 3.600,00 zł. z ustawowymi osdsetkami od dnia wniesienia pozwu tj. od dnia 13 października 2011r. do dnia 31 grudnia 2015r. i od 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, a od kwoty 432,00 zł. z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu - rozszerzenia tj. od dnia 07 kwietnia 2015r. do dnia 31 grudnia 2015r. i od 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty z odsetkami ustawowymi za opóźnienie oraz zasądzenia solidarnie od pozwanych na rzecz powódki kosztów postepowania według norm prawem przepisanych w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych .

Pełnomocnik pozwanej J. W. (1) na rozprawie w dniu 15 czerwca 2016r. uznał powództwo do kwoty 832,14 zł. oświadczajac ,że za podstawę uznania przyjmuje wyliczenie biegłego J. R. a uznanie dotyczy tuj oznaczonych numerami od 2 do 12 nadto wniósł o zasądzenie na rzecz pozwanej J. W. (1) od powódki kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 600,00 zł. i obciążenie powódki w całości kosztami procesu co jest konsekwencją uznania powództwa w znacznie mniejszym zakresie niż kwota żądana pozwem. Pozwani A. W. (1) i J. W. (2) uznali powództwo do kwoty 832,14 zł.. Pozwani w pozostałej części powództwa nie uznali i wnieśli o jego oddalenie.

Sąd Rejonowy ustalił i zważył co następuje :

H. W. (1) zamieszkuje i w 2011 r. zamieszkiwała w miejscowości C. gmina B. . Nieruchomość jej w 2011r. graniczyła z nieruchomością na której zamieszkiwał W. W. (1) wraz z żoną J. W. (1). (...) między sobą były rozgrodzone metalową siatką stanowiącą własność W. W. (1) ( bezsporne ) . Na swojej posesji H. W. (1) przy granicy z działką należącą do małżonków W. posadziła tuje, które na dzień 27 września 2011. miały wysokość od 3,30 m do 4,70 m..

W dniu 27 września 2011r. pomiędzy godziną 13.00 -14.00 W. W. (1) korzystając z nieobecności H. W. (2) na jej posesji wszedł na jej nieruchomość i dokonał uszkodzenia 12 tuj stanowiących własność powódki przez obcięcie ich dolnych gałęzi od podłoża w górę do wysokości siatki ogrodzeniowej czyli do wysokosci 1,4 m.. Przy tym płocie poza uszkodzonymi przez W. W. (1) tujami rosły jeszcze kolejne tuje, które zostały nieznacznie uszkodzone . Powódka po powrocie do domu zauważyła zniszczenie tuj i fakt ten zgłosiła na policję . Tego dnia interweniowali funkcjonariusze policji z K. w B. w osobach J. K. i D. R.. W trakcie interwencji W. W. (1) przyznał się ,że to on dokonał uszkodzenia tuj powódki.

H. W. (1) pismem z dnia 29 września 2011r. skierowanym do W. W. (1) wezwała go do zapłaty w terminie do dnia 05 października 2011r. kwoty 3.600,00 zł. w związku z naruszeniem mienia w postaci 12 sztuk tuj po 300,00 zł. jedna .Wezwanie zostało wysłane do W. W. (1) listem poleconym w dniu 29 września 2011r.. W. W. (1) nie zareagwał na w/w wezwanie.

W toku postępowania sądowego w dniu 03 października 2012r. dokonano z udziałem biegłego M. Ć. oględzin sądowych tuj, które uszkodził W. W. (1).

W dniu 16 czerwca 2013r. zmarł pozwany W. W. (1) i spadek po nim na podstawie Aktu Poświadczenia Dziedziczenia sporządzonym przez notarusza J. N. w dniu 20 stycznia 2014r. –Repertorium A numer (...) nabyli żona J. W. (1) i dzieci A. W. (1) oraz J. W. (2) po 1/3 części każde z nich, do dnia wyrokowania nie dokonano podziału spadku po W. W. (1).

Gałęzie w tujach od numeru 1 do 12 zostały przez W. W. (1) podcięte od podłoża do wysokości ogrodzenia – czyli do wysokości 1,4 m. W chwil obecnej na tujach tych pojawiają się odrosty w mejscach obcięcia gałęzi , jednak jest ich znaczne mnej niż ilość wyciętych przez W. W. (1) gałęzi.Obecnie tuja numer jeden jest niemal w całości koloru brązowego, co wskazuje na jej ewentualny stan chorobowy, który może być wynikiem podcięcia gałęzi i niekorzystnych warunków pogodowych a tym samym większej podatności na porażenie pantogenami chorobotwórczymi .

Powódka nie usunęła –nie wykopała podciętych i uszkodzonych w dniu 29 września 2011r. przez W. W. (1) tuj a w toku trwającego postępowania H. W. (1) dokonała przycięcia wierzchołków tuj tak by osiagnąć ich wysokość około 3,5 m..

Wartość tuj przed ich uszkodzeniem wynosiła : dla tui nr 1 – 115,14 zł, dla tui nr 2 –230,28 zł, dla tui nr 3 –201,50 zł, dla tui nr 4 –230,28 zł, dla tui nr 5 –230,28 zł, dla tui nr 6 –230,28 zł, dla tui nr 7 –220,68 zł, dla tui nr 8 –211,09 zł, dla tui nr 9 –230,28 zł, dla tui nr 10 –230,28 zł, dla tui nr 11 –230,28 zł, i dla tui nr 12 – 230,28 zł.. – razem wartość tuj przed ich uszkodzeniem wynosiła 2.590,65 zł. . Natomiast wartość tuj po ich uszkodzeniu wynosiła : dla tui nr 1 –74,84 zł, dla tui nr 2 –149,68 zł, dla tui nr 3 –130,97zł, dla tui nr 4 –149,68zł, dla tui nr 5 –149,68zł, dla tui nr 6 –149,68 zł, dla tui nr 7 –143,44zł, dla tui nr 8 –137,21zł, dla tui nr 9 –149,68zł, dla tui nr 10 –149,68zł, dla tui nr 11 –149,68 zł, i dla tui nr 12 – 149,68zł..- razem wartość tuj po ich uszkodzeniem wynosiła 1.683,67 zł. . Szkoda jaką poniosła powodka w zwiażku z podcięciem przez W. W. (1) 12 tuj wyniosła więc na dzień 29 września 2011roku 906,98 zł. .

H. W. (1) utrzymuje się z renty w kwocie 752 ,00 zł. , nie ma nikogo na utrzymaniu i jest w 1/5 współwłaścicielem działki z domem.

Pozwana J. W. (1) utrzymuje się z emerytury w kwocie 1.660,00 zł. , nie ma nikogo na utrzymaniu i jest w 4/6 współwłaścicielem mieszkania w bloku.

Pozwana A. W. (1) utrzymuje się z wynagrodzenia za pracę w kwocie 3.300,00 zł. , nie ma nikogo na utrzymaniu i jest w 1/6 współwłaścicielem mieszkania w bloku.

Pozwany J. W. (2) utrzymuje się z gospodarstwa rolnego o powierzchni 1,47 ha, nie ma nikogo na utrzymaniu i jest w 1/6 współwłaścicielem mieszkania w bloku oraz jest właścicielem działki zabudowanej domem. Jego żona pracuje zawodowo poza rolnictwem .

Powyższy stan faktyczny Sąd Rejonowy ustalił w oparciu o : wezwanie do zapłaty skierowane do W. W. (1) wraz z dowodem nadania – k. 5-6, informację K. w B. wraz z kserokpią notatników służbowych –k.45-51, zdjęcia tuj złożone przez strony postępowania- k. 31-32 i 55 , protokół z sądowych oględzin tuj – k. 68-69, akt zgonu W. W. (1) –k. 181, Akt Poświadczenia Dziedziczenia – k. 200, opinię pismną biegłego z zakresu rolnictwa M. Ć. wraz z dokumentacja fotograficzną –k. 103-110 wraz z opinią uzupełniajacą k. 137 i 276-281, opinię pismną biegłego z zakresu rolnictwa i rzeczoznawcy majątkowego J. R.- k. 327-351, zeznania świadka E. W. – k. 58-58v , zeznania świadka A. W. (2) – k. 58v -59, zeznania świadka D. R. – k. 59-59v , zeznania powódki H. W. (1) złozone w trybie art. 299 kpc -k. 407- 407v w zw. z k. 33v-34 , zeznania pozwanej J. W. (1) złozone w trybie art. 299 kpc -k. 408v -409 , zeznania pozwanej A. W. (1) złozone w trybie art. 299 kpc -k. 407v -408 w zw. z k.231-231v , zeznania pozwanego M. W. złozone w trybie art. 299 kpc -k. 408—408v w zw. z k.231v -232 .

Sąd nie znalazł powodów ku temu by zdyskredytować dowody nieosobowe w postaci - wezwania do zapłaty skierowane do W. W. (1) wraz z dowodem nadania , informacji K. w B. wraz z kserokopią notatników służbowych , zdjęć tuj złożonych przez strony postępowania , protokółu z sądowych oględzin tuj , aktu zgonu W. W. (1) , Aktu Poświadczenia Dziedziczenia w oparciu o które ustalono stan faktyczny. Dowody te nie były kwestionowane przez strony postępowania a i sąd nie znalazł powodów ku temu by je zdyskredytować choćby w części .

Dokonując oceny zeznań świadków E. W. , A. W. (2) i D. R. Sąd uznał je za wiarygodne w części , w której są one zgodne z ustalonym stanem faktycznym i ze zgromadzonymi w sprawie dowodami nieosobowymi obdarzonymi przez Sąd wiarą a także z obdarzonymi walorem wiarygodności zeznaniami powódki i pozwanych . Dokonując oceny zeznań świadków E. W. i A. W. (2) Sąd miał w polu widzenia okloliczność ,że są to osoby najbliższe powódce, jednak ta okoliczność nie może zdeprecjonować ich zeznań . Wskazać należy,że świadkowie ci zeznawali po odebraniu przyrzeczenia i zdaniem Sądu nie mieli powodów ku temu by zeznawać nieprawdę i narażać się na odpowiedzialność karną za fałszywe zeznania . Wskazać nadto należy na okoliczność , na którą wskazała E. W. ,że tuje zostały obciosane od strony nieruchomości W. W. (1) co przeczy jednocześnie zeznaniom powódki ,że tuje zostały poobcinane z trzech stron , na taką okoliczność wskazuje także świadek D. R. -funkcjonariusz policji interweniujący w dniu kiedy dokonano podcięcia tuj. Także E. W. wskazała ,że czyszczenie tuj nie obejmowało samych drzewek , obejmowało ono czyszczenie pod drzewkami , co także przeczy zeznaniom powódki , która wskazywała ,że dokonywała czyszczenia tuj w tym usuwania z nich uschniętych gałęzi.

Zeznania powódki H. W. (1) Sąd uznał za wiarygodne w częśći , w której są one zgodne z ustalonym stanem faktycznym i w części w której korespondują one z pozostałym obdarzonym walorem wiarygodności materiałem dowodowym. Nie są zdaniem Sądu wiarygodne jej zeznania w części , w których wskazała ,że tuje obcięto z trzech stron i że dokonywała czyszczenia drzewek z uschniętych gałęzi , w tej bowiem częśći przeczą tym zeznaniom zeznania jej córki E. W..

Sąd nie znalazł powodów ku temu by zdyskredytować zeznania pozwanych , poza częścią w ktorych wskazywali ,że powódka obrywała odrosty pojawiajace sie w tujach , bowiem jak wskazał biegły M. Ć. w swojej opinii odrosty , które się pojawiały z racji niekorzystnych dla nich warunków – zacienienie i sam dół roślin mogły odpadać same co stwierdził w tujach numer 3,4,10 i 11. Podnieść nalezy,że pozwani nie widzieli by powódka obrywała odrosty .Pozwani przyznali w swoich zeznaniach ,że W. W. (1) dokonał pobcinania części gałęzi tuj i że nie dokonał zabezpieczenia tuj po ich obcięciu . W tym zakresie zeznania te korespondują z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym .

W toku postępowania sądowego wywołano opinię pisemną biegłego z zakresu rolnictwa M. Ć. wraz z dokumentacja fotograficzną –k. 103-110 wraz z opinią uzupełniajacą k. 137 i i 276-281. Biegły w /w opiniach wskazał na uszkodzena 12 tuj , na ilość obciętych w nich gałęzi i wysokość do której obcięto gałęzie – do wysokości siatki 1,4 m. Biegły wskazał,że gałęzie tuj 2,5,6,8,9,10 11 i12 dotykały do siatki ogrodzeniowej a nawet mogły przez nią przechodzić. Podał biegły,że uszkodzenia dokonane na tujach 1-12 mają charakter deformujacy i negatywnie rzutują na ich wartość główne w wymiarze estetycznym i żywopłotowym , nadto biegły wskazał,że tuja nr 1 na wysokośći 0,8 m. od wierzchołka jest brązowa co może świadczyć o jej zainfekowaniu grzybicą ,jednak stwierdzenie tej okolicznoci jest możliwe po przeprowadzeniu specjalistycznych badań w tym zakresie ( o co strony nie wnioskowały) . Wskazał biegły ,że sposób odcięcia gałęzi ma charakter uszkodzenia trwałego i wprawdzie na odcięciach pojawiły się odrosty jednak nie spowoduje to zregenerowania roślin do stanu sprzed ich uszkodzenia.Wskazano,że odcięcia gałęzi dokonano sekatorem ogrodniczym , który to najmniej uszkadza roślinę w przypadku jej cięcia. Wskazał biegły,że odcięcie gałęzi w dokonanym zakresie nie stanowiło bezpośredniego zagrożenia uschnięcia tuj natomiast wpłynęło na deformację ich rozrostu i na estetykę, mogło także wpłynąć na osłabienie roślin szczególnie w niekorzystnych warunkach pogodowych - ich większej podatności na porażenie pantogenami chorobotwórczymi . W kolejnej opini uzupełniajacej biegły M. Ć. wskazał,że skutki odcięcia w 2011r. gałęzi tuj nadal są widoczne , bowiem mimo odrastających gałęzi – w liczbie mniejszej niż liczba obcietych gałęzi - widoczna jest deformacja krzewów co ma wpływ na ich estetykę. Biegły wskazał,że nie jest możliwe ustalenie czy powódka nie dokonywała obrywania odrostów , bowiem jak wynika z uzasadnienia opinii odrosty z uwagi na ich położenie – dół krzaków tuj i wysokosć tuj ponad 3 m . powoduje ,że odrosty same mogą usychać i odpadać , co biegły stwierdził w tujach – 3,4,10 i 11.

W ocenie sądu opinie biegłego M. Ć. zasługują na obdarzene ich walorem wiarygodności. Wskazać nalezy,że jest to biegły z dużym doświadczenem dysponujacy odpowiednia wiedzą fachową w zakresie w jakim opiniował , należycie szczegółowo uzasadniał opinie .

W toku postępowania wywołano także opinię pisemną biegłego rzeczoznawcy majątkowego P. K. – k.153 celem wyliczenia wartości tuj przed i po ich uszkodzeniu . Biegły uznając oględziny tuj za zbędne przyjął ,że wartość jednej tui o wysokości 3,8-4m wynosiła 420,00 zł. i tym samym wskazał,że łączna wartość roślin to kwota 5.040,00 zł. i wskazał ,że wartość uszkodzonych roślin to 20 % i kwota 1008,00 zł. i dlatego ustalił ,że wartość szkody wynosi 4.032,00 zł. Podnieść należy,że zdaniem Sądu opinii tej nie można uznać za pełną, zupełną jasną , opinia ta bowiem nie zawiera uzasadnienia ani nie wskazuje sposobu w jaki biegły wyliczył wartość poszczególnych tuj i szkody. Biegły dokonał łącznego wyliczenia wartości tuj i szkody , nie wyliczył wartości poszczególnych tuj i wysokosci szkody w odnieseniu do poszczególnych tuj. Opinię tę zakwestionował pelnomocnik pozwanego W. W. (1) ( k. 162-163 stawiajac jej konkretne zarzuty ) . Sąd wprawdzie dopuścił dowód z uzupełniajacej opinii tego biegłego , jednak z uwagi na zgon W. W. postanowieniem z dnia 01 kwietnia 2015r. ( k. 230v ) uchylił postanowienie z dnia 23 sierpnia 2013r.. Opina ta z racji na jej braki nie stanowiła podstawy wyrokowania w niniejszej sprawie .

W toku postępowania sądowego wywołano także opinię pisemną biegłego z zakresu rolnictwa i rzeczoznawcy majątkowego J. R. – k. 327-351 celem wyliczenia wartości tuj przed i po uszkodzeniu i wartości szkody jaką poniosła powódka w związku z uszkodzeniem tuj czy straciły one swoje walory użytkowe i estetyczne. Biegły J. R. w swojej opinii wskazał wartość każdej z 12 tuj przed ich uszkodzeniem i po uszkodzeniu i podał, że łączna wartość tuj przed uszkodzeniem to kwota 2.590,65 zł. zaś łączna wartość tuj po ich uszkodzeniu to kwota 1.683,67zł. . Wskazał, że zmniejszenie wartości tuj po ich uszkodzeniu wynosi łącznie 906,98 zł.. Biegły wskazał,że sposób obcięcia gałęzi tuj przez W. W. (1) nie wpłynął na ich stan zdrowotny zaś wpłynął na ich wygląd estetyczny głównie od strony posesji pozwanych. Podnieść należy,że opinia ta została wydana po dokonaniu oględzin, jest ona jasna , pełna , logiczna i została należycie przez biegłego uzasadniona .

Reasumując opinie biegłych M. Ć. i J. R. zasługują w pełni na wiarę, albowiem całkowita bezstronność, obiektywizm oraz profesjonalizm, którymi to cechami legitymowali się biegli przy sporządzaniu opinii bezsprzecznie wskazują, zdaniem Sądu, na racje w nich przedstawione. Biegli wyczerpująco odpowiedzieli na wszystkie pytania zadane pytania .Biegli dysponowali niezbędnymi dokumentami i bogatą dokumentacją fotograficzną, a także odpowiednią wiedzą i doświadczeniem, a nadto przed wydaniem opini dokonali oględzin tuj , co pozwoliło na kompleksowość wydanych przez nich opinii. Sąd nie znalazł więc jakichkolwiek podstaw uzasadniających podważenie ich wiarygodności i pozwalających na zakwestionowanie ich walorów dowodowych. Prezentowane przez tych biegłych stanowisko było logiczne, wyczerpujące i profesjonalnie uzasadnione. W ocenie Sądu opinie biegłego M. Ć. i J. R. są logiczne , jasne, dokonano w nich analizy stanu 12 tuj będących przedmiotem niniejszego postępowania .

Nie zasługiwał na uwzględnienie wniosek powódki o przeprowadzenie konfrontacji biegłego J. R. z biegłym P. K. jako spóźniony i zmierzajacy do przedłużenia postępowania dowodowego. Wskazać należy , że powódka w piśmie z dnia 22 kwietnia 2016r. , które wpłynęło do sądu w dniu 27 kwietnia 2016r. ( k. 368 ) , a które to pismo sporządził jej pełnomocnik ( vide oświadczenie powódki z k. 406v ) wskazała ,że kwestionuje oipnię z dnia 31 marca 2016r. w całosci i podtrzymuje opinię biegłego sądowego wydana w dniu 11 marca 2013r. . Podnieść należy, że w w/ piśmie nie sformułowano zarzutów co do opinii J. R. i nie wniesiono o dokonanie konfrontacji z biegłym P. K. , który to wniosek został wywiedziony dopiero na rozprawie w dniu 15 czerwca 2016r..

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

W niniejszej sprawie powódka po rozszerzeniu i doprecyzowaniu powództwa dochodziła zasądzenia solidarnie od pozwanych odszkodowania w kwocie 4.032,00 zł upatrując podstawy faktycznej swojego roszczenia w szkodzie wywołanej działaniem W. W. (1)- poprzednika prawnego pozwanych , który to pod nieobecność H. W. (1) wszedł na jej posesję i przy użyciu siekiery dokonał obcięcia od dołu gałęzi w 12 tujach . Powództwo jest zasadne jednak nie w wysokości żadanej przez powódkę.

Bezspornym w sprawie jest ,że W. W. (1) dokonał uszkodzenia 12 tuj i że spadek po nim nabyli żona J. W. (1) i dzieci A. W. (1) oraz J. W. (2) i że do dnia wyrokowania nie dokonano działu spadku po W. W. (1). Bezspornym w przedmiotowej sprawie było i to że powódka dokonała nasadzeń uszkodzonych tuj około 6 lat przed ich uszkodzeniem. Spór dotyczył natomiast oceny wysokości szkody.

Zgodnie z dyspozycją art. 415 k.c kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę obowiązany jest do jej naprawienia.

Konstrukcja odpowiedzialności deliktowej, o której mowa w treści art. 415 kc, stanowi odpowiedzialność odszkodowawczą za czyn niedozwolony i opiera się na trzech przesłankach: zdarzeniu, z którym system prawny wiąże odpowiedzialność na określonej zasadzie oraz szkodzie i związku przyczynowym między owym zdarzeniem a szkodą.

Do przesłanek odpowiedzialności deliktowej należą: zdarzenie, z którym system prawny wiąże odpowiedzialność na określonej zasadzie, oraz szkoda i związek przyczynowy między owym zdarzeniem a szkodą. Przy ustalaniu odpowiedzialności z tytułu czynów niedozwolonych znajdują zastosowanie przepisy ogólne dotyczące związku przyczynowego, szkody i sposobów jej naprawienia (art. 361–363 k.c.). Zasadą odpowiedzialności deliktowej przewidzianej w art. 415 kc jest wina, będąca odzwierciedleniem podmiotowej strony czynu, którą należy wykazać wraz z bezprawnością rozumianą jako niezgodność zachowania się sprawcy z porządkiem prawnym.

Jeszcze raz podkreślić należy,że opinia beglego J. R. nie nasuwała w ocenie Sądu żadnych wątpliwości. Biegły w sposób jasny, logiczny i kompleksowy w oparciu o specjalistyczną wiedzę i doświadczenie zawodowe dokonał wyliczenia wartości poszczególnych tuj przed i po uszkodzeniu oraz wyliczył wartość poniesionej przez H. W. (1) szkody jaką poniosła w związku z działaniem W. W. (1) w dniu 29 września 2011r. , które doprowadziło do uszkodzenia 12 lut powódki . Powódka w ocenie Sądu poniosła szkodę w kwocie 906, 98 zł.. Zdaniem Sądu powódka nie udowodniła ,że poniosła szkodę w wysokości 4.032,00 zł.. Roszczenie zostało sformułowane w sposób ogólny, co nie pozwalało na jego weryfikację. Powódka nie przedstawiła wiarygodnych dowodów , które wykazałyby,że poniosła ona szkodę w tej wysokości – nie przedstawiła żadnych dowodów świadczących o tym ile kosztowało ją nawożenie i pielęgnacja tuj, na co wskazywała w uzasadnieniu pozwu .

Odszkodowanie ze swej natury ma bowiem za zadanie wyrównanie uszczerbku w mieniu poszkodowanego. Zgodnie z dyspozycja art.363§ 1kc naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.W niniejszej sprawie nie jest możliwe przywrócenie stanu poprzedniego i dlatego odszkodowanie należy się w pieniądzu.

Podstawą ustaleń co do wysokosci szkody była opinia biegłego sądowego J. R. oraz M. Ć. , którzy wskazali na niebudzącą wątpliwości szkodę w postaci wycięcia gałęzi w 12 tujach .Powyższe potwierdzili przesłuchani w sprawie świadkowie i strony postępowania w tym pozwani , którzy uznali powództwa co do kwoty 832,14 zł. a także wynika ta okoliczność z oględzin sądowych z dnia 03 października 2012r..Określając wartość szkody doznanej przez powódkę w związku z uszkodzeniem w dniu 29 wrzśnia 2011r. 12 sztuk tuj Sąd odniósł ją do wartości wyliczonej w opinii biegłego J. R..

Wskazać jednak należy,że W. W. (1) nie dokonał całkowitego usunięcia gałęzi z 12 tuj , dokonał ich częśćiowego usunięcia co spowodowało na co wskazywali biegli utratę walorów estetycznych tuj , jednak nie spowodowała ta okoliczność konieczności ich wycięcia .

Mając na uwadze powyzsze Sąd przyjął ,że szkoda jaką poniosła powódka to kwota 906,98 zł. i taką kwotę sąd zasądził solidarne od pozwanych na rzecz powódki z odsetkami od dnia 13 października 2011r do dnia 31 grudnia 2015 roku według stopy odsetek ustawowych oraz od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty według stopy odsetek ustawowych za opóźnienie a w pozostałej części powództwo oddalił ( vide pkt.1 i 2 wyroku ).

P. należy ,że w toku postępowania zmarł pozwany , w miejsce którego Sąd wezwał do udziału w sprawie jego spadkobierców.

Zgodnie z dyspozycją art. 922§1 kc prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób .

Zgodnie z art. 1030 kc. do chwili przyjęcia spadku spadkobierca ponosi odpowiedzialność za długi spadkowe tylko ze spadku. Od chwili przyjęcia spadku ponosi odpowiedzialność za te długi z całego swego majątku.

Wskazać należy, że spadek po W. W. (1) jego spadkobiercy - pozwani przyjęli wprost – vide kserokopia Aktu Poświadczenia D. z dnia 20 stycznia 2014r.- k.200-201 . Do chwili wyrokowania pozwani – spadkobiercy W. W. (1) nie dokonali działu spadku po W. W. (1) i dlatego ponoszą oni soldarną odpowiedzialność . Dyspozycja art. 1034 § 1 kc stanowi ,że do chwili działu spadku spadkobiercy ponoszą solidarną odpowiedzialność za długi spadkowe. Jeżeli jeden ze spadkobierców spełnił świadczenie, może on żądać zwrotu od pozostałych spadkobierców w częściach, które odpowiadają wielkości ich udziałów. § 2 w/w przepisu stanowi zaś ,że od chwili działu spadku spadkobiercy ponoszą odpowiedzialność za długi spadkowe w stosunku do wielkości udziałów.

O odsetkach orzeczono na zasadzie art. 481 § 1 i 2 k.c. – zgodnie z żadaniem pozwu . Z uwagi na uznanie powództwa przez pozwanych co do kwoty 832,14 zł. na podstawie art. 333§ 1 pkt 2 kpc Sąd wyrokowi w pkt. 1 do kwoty 832,14 zł nadał rygor natychmiastowej wykonalności ( vide pkt. 8 wyroku ) .

Zgodnie z dyspozycją art. 108 § 1kpc Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji. Rozstrzygnięcie o kosztach procesu zapadło na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. i art. 100 k.p.c.

W sprawie na wniosek powódki i strony pozwanej były dopuszczone dowody z oględzin i opinii biegłych.

Wydatki związane z przeprowadzeniem tych dowodów wyniosły łącznie 4.515,85zł ( vide k.73, 124, 229,293,364) z czego z zaliczki uiszczonej przez powódkę i pozwanych pokryto je w części a mianowicie do kwoty 2.400,00 zaś kwota 2.115,85 zł została pokryta tymczasowo ze Skarbu Państwa . Ponadto powódka uiściła opłatę sądową od pozwu przy jego wniesieniu w kwocie 180,00 zł nie uiściła opłaty w kwocie 22,00 zł. przy rozszerzeniu powództwa o kwotę 432,00 zł. . Do uiszczenia pozostała więc kwota 2.115,85 zł. tytułem poniesionych wydatków w sprawie, a która to pokryta została tymczasowo z sum budżetowych Skarbu Państwa oraz kwota 22,00 zł. tytułem opłaty sądowej od rozszerzonego powództwa .

Stosownie do przepisu art. 83 ust. 1 u.k.s.c., jeżeli czynność połączona z wydatkami zostaje podjęta z urzędu, sąd zarządzi wykonanie tej czynności, a kwotę potrzebną na ich pokrycie wykłada tymczasowo Skarb Państwa. Dotyczy to także dopuszczenia i przeprowadzenia przez sąd z urzędu dowodu niewskazanego przez stronę. W orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie Sąd orzeka o poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa wydatkach, stosując odpowiednio przepisy art. 113 u.k.s.c. . Z kolei art. 113 ust. 1 i 2 u.k.s.c. stanowi, że kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu.

Zgodnie z art. 130 ³ § 2 kpc jeżeli obowiązek uiszczenia lub uzupełnienia opłaty powstał na skutek rozszerzenia lub innej zmiany żądania, z innych przyczyn niż wymienione w § 1, albo po wysłaniu odpisu pisma innym stronom, a w braku takich stron - po wysłaniu zawiadomienia o terminie posiedzenia, przewodniczący wzywa zobowiązanego do uiszczenia należnej opłaty w terminie tygodnia, a jeżeli mieszka on lub ma siedzibę za granicą i nie ma w kraju przedstawiciela - w terminie nie krótszym od miesiąca. W razie bezskutecznego upływu terminu, sąd prowadzi sprawę bez wstrzymywania biegu postępowania, a o obowiązku uiszczenia opłaty orzeka w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji, stosując odpowiednio zasady obowiązujące przy zwrocie kosztów procesu.

Z uwagi na fakt, że powódka wygrała niniejszą sprawę w 22,5 % a pozwani w tej wysokości przegrał sprawę Sąd dokonał podziału poniesionych w sprawie kosztów w stosunku 22,5% do 77,5 % i w związku z tym zasądził od pozwanych solidarnie na rzecz powódki kwotę 197,50 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu w tym kwotę 135,00 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego mająć w tym względzie na uwadze art. 100 kpc i art. w zw. z § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.).Na w/w kwotę skłąda sie kwota 45,50 zł ( 22,5% od należnej opłaty od pozwu w kwocie 202 , 00 zł, kwota 17,00 zł. od uiszczonej opłaty od pełnomocnictwa i kwota 135,00 zł jako 22,5 % z kwoty 600,00 zł. wynagrodzenia adwokata ).

Sąd zasądził od powódki H. W. (1) na rzecz pozwanej J. W. (1) kwotę 465,00 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego mając na uwadze ,że powódka przegrała sprawę w 77,5 % i mając na uwadze § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.) .

Sąd zasądził od powódki H. W. (1) solidarnie na rzecz pozwanych J. W. (1), A. W. (1) i J. W. (2) kwotę 883,93 złote tytułem zwrotu części poniesionych wydatków oraz zasądził od powódki na rzecz Skarbu Państwa –Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej kwotę 2.115,85 złotych tytułem zwrotu części poniesionych wydatków a pokrytych tymczasowo z sum budżetowych Skarbu Państwa oraz nakazał ściągnąć od powódki na rzecz Skarbu Państwa -Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej kwotę 22,00 złote tytułem nieuiszczonej opłaty sądowej od rozszerzonego powództwa .

Wskazać należy ,że łączne wydatki w sprawie wyniosły 4.515,85 zł i z uwagi na fakt, że powódka przegrała sprawę w 77,5 % winna ona ponieść wydatki w kwocie 3.499,78 zł. a w toku sprawy wydatkowała kwotę 500,00 zł ( zaliczka k. 94) zaś pozwani przegrali sprawę w 22,5 % więc ich obciążają wydatki w kwocie 1.016,07 zł. a łącznie uiścili zaliczki w kwocie 1900,00 zł. ( k. 99,260 i 308). Tak więc powódka zobowiązana została do zwrotu pozwanym kwoty 883,93 zł. a na rzecz Skarbu Państwa kwoty 2.115,85 zł. oraz kwoty 22,00 zł tytułem opłaty od rozszerzonego powództwa , która to kwota nie została uiszczona przy jego rozszerzeniu.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.