Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2015r.

Sąd Okręgowy w Lublinie w XI Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie: Przewodniczący: SO Elżbieta Daniluk

Sędziowie: SO Elżbieta Kowalska

SO Magdalena Kurczewska – Śmiech –spr.

Protokolant: st. prot. Małgorzata Polaczek

przy udziale Prokuratora Doroty Kalinowskiej

po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2015r.

sprawy B. S. (1)

oskarżonego z art. 286 §1 kk

na skutek apelacji wniesionych przez prokuratora i obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej

z dnia 12 sierpnia 2014r. sygn. akt II K 691/13

I.  uchyla zaskarżony wyrok w części dotyczącej uniewinnienia oskarżonego od czynów z pkt od II do VI i sprawę B. S. w tym zakresie przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Białej Podlaskiej;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy, uznając apelację obrońcy oskarżonego za oczywiście bezzasadną;

III.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa za postępowanie odwoławcze 100 (sto) złotych opłaty oraz 20 (dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu poniesionych wydatków.

XI Ka 1117/14

UZASADNIENIE

B. S. został oskarżony o to ,że:
I.w dniu 11 czerwca 2012 r w B. woj. (...) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej po uprzednim wprowadzeniu go w błąd doprowadził J. S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 198 złotych w ten sposób, że prowadząc sklep internetowy (...); sprzedał pokrzywdzonemu dwie pamięci P., a następnie po otrzymaniu zapłaty zaniechał wywiązania się z zawartej umowy nie przesyłając sprzedawanego towaru; tj. o czyn z art. 286 §1 kk;

II.w dniu 8 listopada 2012 r w B. woj. (...) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej po uprzednim wprowadzeniu go w błąd doprowadził G. P. (2) do niekorzystnego rozporządzenia pieniędzmi w kwocie 44.99 złotych w ten sposób, że podając się na P. S. w portalu internetowym Allegro na aukcji nr (...) oferował do sprzedaży pamięć typu P. (...), a następnie po otrzymaniu pieniędzy przesłał pokrzywdzonemu uszkodzoną pamięć; tj. o czyn z art. 286 §1 kk

III.w bliżej nieustalonym okresie od 30 października 2012 r do 11 listopada 2012 r w B. woj. (...) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej po uprzednim wprowadzeniu go w błąd doprowadził G. W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 39,99 złotych w ten sposób, że podając się na P. S. w portalu internetowym Allegro na aukcji nr (...) oferował do sprzedaży pamięć typu P. (...) a następnie po otrzymaniu pieniędzy przesłał pamięć nie spełniającą warunków zawartych w umowie; tj. o czyn z art. 286 §1 kk

IV.w dniu 12 listopada 2012 r w B. woj. (...) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej po uprzednim wprowadzeniu go w błąd doprowadził M. P. (1) do niekorzystnego rozporządzenia pieniędzmi w kwocie 44.02 złotych w ten sposób, że podając się na P. S. w portalu internetowym Allegro na aukcji nr (...) oferował do sprzedaży pamięć typu P. (...) a następnie po otrzymaniu pieniędzy przesłał pamięć nie spełniającą warunków zawartych w umowie; tj. o czyn z art. 286 §1 kk;

V.w dniu 13 listopada 2012 r w B. woj. (...) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej po uprzednim wprowadzeniu go w błąd doprowadził J. J. do niekorzystnego rozporządzenia pieniędzmi w kwocie 44.02 złotych w ten sposób, że podając się na P. S. w portalu internetowym Allegro na aukcji nr (...) oferował do sprzedaży pamięć typu P. (...) a następnie po otrzymaniu pieniędzy przesłał pokrzywdzonemu uszkodzoną pamięć; tj. o czyn z art. 286 §1 kk

VI.w dniu 15 listopada 2012r B. woj. (...) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej po uprzednim wprowadzeniu go w błąd doprowadził M. M. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 39,99 złotych w ten sposób, że podając się na P. S. w portalu internetowym Allegro na aukcji nr (...) oferował do sprzedaży pamięć typu P. (...) a następnie po otrzymaniu pieniędzy przesłał pokrzywdzonemu dwa P., z czego jeden był uszkodzony; tj. o czyn z art. 286 §1 kk

VII.w dniu 16 listopada 2012 r w B. woj. (...) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej po uprzednim wprowadzeniu go w błąd doprowadził M. P. (2) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 44,99 złotych w ten sposób, że podając się na P. S. w portalu internetowym Allegro na aukcji nr (...) oferował do sprzedaży pamięć typu P. (...) a następnie po otrzymaniu pieniędzy zaniechał wywiązania się z zawartej umowy nie przesyłając sprzedanego towaru; tj. o czyn z art. 286 §1 kk

VIII.w dniu 19 listopada 2012 r w B. woj. (...) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej po uprzednim wprowadzeniu go w błąd doprowadził D. K. do niekorzystnego rozporządzenia pieniędzmi w kwocie 42 złotych w ten sposób, że podając się na P. S. w portalu internetowym Allegro na aukcji nr (...) oferował do sprzedaży pamięć typu P. (...) a następnie po otrzymaniu pieniędzy zaniechał wywiązania się z zawartej umowy nie przesyłając sprzedanego towaru; tj. o czyn z art. 286 §1 kk

IX.w dniu 19 listopada 2012 r w B. woj. (...) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej po uprzednim wprowadzeniu w błąd doprowadził B. K. do niekorzystnego rozporządzenia pieniędzmi w kwocie 43.50złotych w ten sposób, że podając się na P. S. w portalu internetowym Allegro na aukcji nr (...) oferował do sprzedaży pamięć typu P. (...) a następnie po otrzymaniu pieniędzy zaniechał wywiązania się z zawartej umowy nie przesyłając sprzedanego towaru; tj. o czyn z art. 286 §1 kk

X.w dniu 21 listopada 2012 r w B. woj. (...) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej po uprzednim wprowadzeniu go w błąd doprowadził H. K. do niekorzystnego rozporządzenia pieniędzmi w kwocie 44,99 złotych w ten sposób, że podając się na P. S. w portalu internetowym Allegro na aukcji nr (...) oferował do sprzedaży pamięć typu P. (...) a następnie po otrzymaniu pieniędzy typu P. (...) a następnie po otrzymaniu pieniędzy zaniechał wywiązania się z zawartej umowy nie przesyłając sprzedanego towaru; tj. o czyn z art. 286 §1 kk;

XI.w dniu 5 stycznia 2013 r w B. woj. (...) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej po uprzednim wprowadzeniu go w błąd doprowadził G. P. (3) do niekorzystnego rozporządzenia pieniędzmi w kwocie 45 złotych w ten sposób, że prowadząc sklep internetowy (...) sprzedał pokrzywdzonemu pamięć typu P. a następnie po otrzymaniu zapłaty zaniechał wywiązania się z zawartej umowy nie przesyłając sprzedanego towaru; tj. o czyn z art. 286 §1 kk

Wyrokiem z dnia 12 sierpnia 2014 r w sprawie II K 691/13 Sąd Rejonowy w Białej Podlaskiej uniewinnił oskarżonego od dokonania zarzuconych mu czynów z pkt. II –VI aktu oskarżenia;

Uznał go natomiast winnym tego, że w B. woj. (...) działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej;

-w dniu 11 czerwca 2012 r doprowadził J. S. do niekorzystnego rozporządzenia kwotą 198 złotych poprzez wprowadzenie go w błąd co do zamiaru dostarczenia zakupionych za pośrednictwem Internetu dwóch pamięci przenośnych (p.

-w dniu 16 listopada 2012 r doprowadził M. P. (2) do niekorzystnego rozporządzenia kwotą 44,99 złotych w ten sposób, ze podając się na P. S. w portalu internetowym Allegro na aukcji nr (...) wprowadził ją w błąd co do zamiaru dostarczenia zakupionej w ten sposób pamięć przenośnej ((...)

-w dniu 19 listopada 2012 r doprowadził D. K. do niekorzystnego rozporządzenia kwotą 42 złote w ten sposób, że podając się na P. S. w portalu internetowym Allegro na aukcji nr (...) wprowadził go w błąd co do zamiaru dostarczenia zakupionej w ten sposób pamięć przenośnej ((...));

-w dniu 19 listopada 2012 r doprowadził B. K. do niekorzystnego rozporządzenia kwotą 43,50 złotych w ten sposób, że podając się na P. S. w portalu internetowym Allegro na aukcji nr (...) wprowadził go w błąd co do zamiaru dostarczenia zakupionej ten sposób pamięć przenośnej (...)

-w dniu 21 listopada 2012 r doprowadził H. K. do niekorzystnego rozporządzenia kwotą 44,99 złotych w ten sposób, że podając się P. S. w portalu internetowym Allegro na aukcji nr (...) wprowadził go w błąd co do zamiaru dostarczenia zakupionej w ten sposób pamięć przenośnej ((...)

-w dniu 5 stycznia 2013 r doprowadził G. P. (2) do niekorzystnego rozporządzenia kwotą 45 złotych poprzez wprowadzenie go w błąd co do zamiaru dostarczenia zakupionej za pośrednictwem Internetu pamięci przenośnej (pendrive), z których to czynów każdy stanowi wypadek mniejszej wagi określony w art. 286 § 3 w zw. z § 1 kk a popełnione zostały w krótkich odstępach czasu i w podobny sposób i za to, na podstawie art. 286 § 3 kk w zw. z art. 91 §1 kk i za to wymierzył mu karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych ustalając wartość stawki, na mocy art. 33 §3 kk na kwotę 10 złotych;

Na podstawie art. 627 kpk zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa tytułem zwrotu wydatków kwotę 90 złotych oraz 100 złotych opłaty.

Apelację od powyższego wyroku wniósł prokurator zaskarżając wyrok w zakresie zarzuconych oskarżonemu aktem oskarżenia przestępstw z pkt. II – VI na niekorzyść oskarżonego. Zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, a mający wpływ na jego treść, polegający na niesłusznym przyjęciu, że okoliczność przesłania przez oskarżonego pokrzywdzonym niesprawnych bądź niezgodnych z treścią oferty egzemplarzy pamięci przenośnej typu pendrive wywołuje jedynie odpowiedzialność cywilną co doprowadziło do nieuzasadnionego uniewinnienia oskarżonego od zarzuconych mu aktem oskarżenia przestępstw z pkt II-VI podczas gdy prawidłowa analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, iż zachowanie oskarżonego wypełniło znamiona przestępstw z art. 286 kk. Wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Apelację złożył także obrońca oskarżonego zaskarżając wyrok co do pkt.2 i zarzucając iż Sąd I instancji bezzasadnie utożsamił sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej z działaniem profesjonalnym, podczas gdy profesjonalne działanie winno towarzyszyć takowej, ale w świetle zasad doświadczenia życiowego nie zawsze tak jest, szczególnie na początku jej prowadzenia; pominął fakt, że w połowie grudnia 2012 roku oskarżony części transakcji realizował w sposób w pełni satysfakcjonujący nabywców, a trudno przyjąć, że oskarżony „wyrywkowo” i losowo chciał oszukać część nieznanych sobie kontrahentów, a wobec innych zamierzał rzetelnie wywiązać się ze swoich zobowiązań.

Wniósł o uniewinnienie oskarżonego ewentualnie o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Złożył wniosek o nieobciążanie oskarżonego kosztami postępowania odwoławczego.

Sąd Okręgowy zważył co następuje: apelacje prokuratora, o ile domaga się uchylenia sprawy do ponownego rozpoznania w zaskarżonym zakresie jest zasadna.

Rację ma prokurator wskazując na błąd w ustaleniach faktycznych, polegającym na niesłusznym przyjęciu, że okoliczność przesłania przez oskarżonego pokrzywdzonym niesprawnych bądź niezgodnych z treścią oferty egzemplarzy pamięci przenośnej typu pendrive, wywołuje jedynie odpowiedzialność cywilną, co doprowadziło do uniewinnienia oskarżonego od dokonania czynu z art. 286 kk. Analiza uzasadnienia sądu rejonowego k.586, co do przesłanki uniewinnienia oskarżonego od dokonania czynów od II - VI wskazuje, iż przyjął on, że oskarżony przesłał pokrzywdzonym zamówiony towar, a co za tym idzie wywiązał się z umowy internetowej, które z nimi zawarł. Usprawiedliwił to, że oskarżony wysyłając niesprawny sprzęt jedynie go nie sprawdził, co przesądza o braku zamiaru po jego stronie i skutkowało uniewinnieniem oskarżonego od postawionych mu zarzutów.

Zasadny jest zarzut prokuratora, że z prawidłowo ocenionych dowodów w postaci zeznań pokrzywdzonych, sąd wyciągnął nieprawidłowe wnioski, skutkujące uniewinnieniem oskarżonego od zarzutów, w sytuacji gdy prawidłowa ocena prawna jego zachowania winna prowadzić do uznania, że wyczerpało ono dyspozycję art. 286 par. 1 kk. Zarzucił zasadnie, że sądowi umknął całokształt okoliczności związanych z zachowaniem się oskarżonego, które tylko gdyby było incydentalne mogło by stanowić o odpowiedzialności wyłącznie cywilnoprawnej.

Istotnie zdaniem Sądu Okręgowego sąd I instancji wnioskując co do winy oskarżonego uczynił to w sposób pobieżny i jednostronny. Pominął okoliczności , które winny być uwzględnione w zakresie oceny tego czy oskarżony celowo i umyślnie wprowadzał pokrzywdzonych w błąd, dla doprowadzenia ich do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Skutkowało to poczynieniem ustaleń faktycznych niezgodnych z zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

Sąd Rejonowy wnioskując co do zamiaru oskarżonego zasadnie wskazał, że uznanie winy B. S. powinno wynikać z udowodnienia, że już w momencie zawierania umowy sprzedający nie miał zamiaru wywiązania się z jej warunków, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i wprowadzenia kontrahenta w błąd, co do istotnej okoliczności dotyczącej zawieranej umowy. W sytuacji kiedy oskarżony nie przyznał się do dokonania zarzuconych mu czynów, wnioskowanie to winno nastąpić w oparciu o całokształt okoliczności dotyczących zachowania się B. S.. Także tych, które miały miejsce po zawarciu zobowiązania i niewykonaniu lub nienależytym wykonaniu go.

Sąd powinności tej nie wykonał i nie przeanalizował faktu, że oskarżony miał zarejestrowaną działalność gospodarczą ( k. 125) w Polsce pod nazwą (...)kom B. S. (1), z siedzibą przy ul. (...) w B.. Tak prowadzona działalność gospodarcza w nadanym nr regon i numerem NIP identyfikowała go w obrocie gospodarczym w zakresie czynności handlowych , które prowadził w internecie. Tymczasem oskarżony nie posługiwał się tymi danymi w transakcjach handlowych z pokrzywdzonymi wymienionymi w pkt. od II – VI. Używał on w kontaktach z pokrzywdzonymi jako sprzedający danych P. G. G. L. (...) L. A. (...)-(...) C. S. Z. (...) ( k. 47, 191,206).

Jeśli się zważy na fakt, iż z notatki urzędowej ( k. 61) wynika, że adres tej firmy to Ł. 11/31 B. i firma nie jest zarejestrowana w bazie REGON i CEL PESEL, to ten zabieg stosowany przez oskarżonego nie mógł być pominięty i nieprzeanalizowany przez sąd. Jest to bowiem konieczne dla oceny zachowania oskarżonego i ustalenia tego czy to zachowanie nie stanowiło już o wprowadzeniu w błąd pokrzywdzonych i wywołaniu u nich fałszywego przekonania, że firmą sprzedającą jest firma amerykańska. W powszechnym zaś odbiorze mogło rodzić skutki domniemanej solidności i tego, że amerykańska spółka będzie wywiązywała się z zawartych kontraktów. To zaś skłaniać do zawarcia transakcji handlowej z tym a nie innym podmiotem gospodarczym.

W kontekście tego należało rozważyć i przeanalizować twierdzenia oskarżonego B. S. dotyczące mężczyzny o imieniu P., który wg niego istniał i był jego partnerem handlowym. Osoba ta bowiem podpisywała się pod korespondencją, gdzie zapewniano pokrzywdzonych o uznaniu reklamacji i tym, że towar zostanie wymieniony. Wprowadzenie do wykonania umów z pokrzywdzonymi tej osoby, winno być szczegółowo przeanalizowane przez sąd, stanowiło bowiem o kształtowaniu u pokrzywdzonych określonego wyobrażenia dotyczącego realizacji umowy. Mężczyzna ten w e-mailach posługiwał się językiem polskim a zapewnienia z korespondencji na k. 44 powinny być przeanalizowane pod kątem tego, na ile oskarżony tworzył fikcyjną rzeczywistość dla uzyskania zamierzonego przez siebie celu. Ma to znaczenie w kontekście zeznań M. P. (3), który twierdził przecież, że oskarżony sam prowadził sprzedaż wysyłkową w B., jedynie przez dwa tygodnie korzystając z jego pomocy.

Sąd Rejonowy tego nie uczynił, co skutkuje tym, iż należy przyznać rację prokuratorowi w zakresie w jakim zarzuca on jedynie wybiórczą ocenę materiału dowodowego i płynące stąd wadliwe ustalenia.

Nie sposób zaakceptować wnioskowania sądu co do tego, że oskarżony wywiązał się z zawartych umów, co zasadnie podnosi prokurator, jako przesądzające o wyłącznie cywilnej odpowiedzialności oskarżonego. Na k. 48, 50,52,53-56, zawarte są parametry sprzętu jaki miał być wysłany. P. miały być nowe, z obudową chroniącą przed uszkodzeniami, z określonymi standardami technicznymi i niezawodne, określonej marki. Przesłane pokrzywdzonym nośniki pamięci przenośnej nie spełniały takich wskaźników, co wynika z ich twierdzeń i być może wynikało stąd, że były sprowadzane jak twierdził oskarżony w ilości hurtowych z C.. Stanowiły wg. nabywców „buble”( k. 140).Kwestia ta nie została w żaden sposób przeanalizowana przez sąd I instancji, co stanowi uchybienie rzutujące na ocenę winy oskarżonego i tego czy wprowadzał on kontrahentów w błąd czy też nie.

Rację ma prokurator wskazując, że sąd nie nadał właściwego waloru zachowaniom oskarżonego wobec pokrzywdzonych po zawartych umowach, kiedy unikał ich, nie odbierał telefonów kierując nieprawdziwe zapewnienia , że sprzęt zostanie wymieniony w wyniku uwzględnienia reklamacji.

Okoliczność ta winna być także przez sąd oceniona, łącznie w faktami wskazanymi wyżej. To bowiem dopiero umożliwi wnioskowanie o zamiarze oskarżonego i tego czy wypełnił on dyspozycję art. 286 par. 1 kk czy nie.

Wskazane uchybienia skutkowały koniecznością uchylenia zaskarżonego wyroku do ponownego rozpoznania w zakresie pkt. II – VI. W pozostałym zakresie sąd utrzymał zaskarżony wyrok w mocy uznając apelację obrońcy oskarżonego za oczywiście bezzasadną. Brak wniosku ze strony obrony o uzasadnienie orzeczenia w tej części, skutkuje sporządzeniem uzasadnienia w zakresie narzuconym przez treść orzeczenia.

Przy ponownym rozpoznaniu sąd przeprowadzi postępowanie dowodowe w całości w odniesieniu do zakwestionowanych i uchylonych zarzutów, korzystając z możliwości ujawnienia zeznań świadków przesłuchanych w drodze pomocy prawnej. Odbierze wyjaśnienia od oskarżonego , o ile zechce je złożyć. Dokona oceny zachowań oskarżonego, z uwzględnieniem powyższych uwag i w oparciu o nie odtworzy zamiar oskarżonego. Będzie miał na uwadze także pozostałe wyroki skazujące, które zapadły przeciwko niemu i przeanalizuje akta spraw, w których zostały orzeczone. Dopiero bowiem pełna wiedza na temat działalności internetowej oskarżonego, z uwzględnieniem dat wszczęcia pozostałych postepowań karnych przeciwko niemu i tego co działo się po tych datach, umożliwi dokonanie prawidłowych ocen tak w zakresie faktów jak i odpowiedzialności karnej. Dowody oceni z poszanowaniem art. 5 i 7 kpk, bacząc by zapadłe orzeczenie było wolne od błędów. Właściwie oceni szkodliwość społeczną zachowań B. S.. I o ile zajdzie konieczność sporządzenia uzasadnienia w sprawie wypełni ten obowiązek zgodnie z normą art. 424 par. 1 kpk

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

Magdalena Kurczewska – Śmiech Elżbieta Daniluk Elżbieta Kowalska