Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 sierpnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie w XI Wydziale Karnym-Odwoławczym

w składzie: Przewodniczący: SSO Arkadiusz Śmiech

Sędziowie: SO Elżbieta Daniluk – spr.

SO Włodzimierz Śpiewla

Protokolant: prot. Katarzyna Zabielska

przy udziale Prokuratora Beaty Syk - Jankowskiej

po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2013 roku

sprawy S. W.

oskarżonego z art. 289 § 2 k.k. i in.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Puławach VII Zamiejscowy Wydział Karny z/s w Rykach

z dnia 10 kwietnia 2013 r. sygn. akt VII K 276/13

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę oskarżonego S. W.przekazuje Sądowi Rejonowemu w Puławach VII Zamiejscowy Wydział Karny z/s w Rykach do ponownego rozpoznania.

XI Ka 645/13

UZASADNIENIE

S. W. został oskarżony o to, że:

I. w dniu 21 czerwca 2012 r. w S., woj. (...), dokonał zaboru w celu krótkotrwałego użycia samochodu ciężarowego marki M. (...) typu chłodnia o nr rej. (...) koloru białego o numerze VIN (...) wartości 15 000 zł na szkodę K. B. i J. M., a następnie umyślnie dokonał jego zniszczenia poprzez podpalenie przedmiotowego samochodu, w wyniku czego uległ on całkowitemu zniszczeniu, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne,

tj. o przestępstwo z art. 289 § 2 kk w zb. z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i w zw. z art. 64 § 1 kk

II. w dniu 21 czerwca 2012 r. w S. woj. (...), w ruchu lądowym na ul. (...) i drodze wojewódzkiej nr (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości wynoszącym około 1,8 ‰ alkoholu we krwi prowadził samochód osobowy marki M. (...) typu chłodnia o nr rej. (...) o numerze VIN (...), przy czym czynu tego dopuścił się w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Rykach II Wydział Karny z dnia 8 lipca 2009 r. o sygn. II K 273/09 za czyn z art. 178a § 2 kk

tj. o przestępstwo z art. 178a § 4 kk w zw. z art. 178a § 1 kk

Wyrokiem z dnia 10 kwietnia 2013 r. Sąd Rejonowy w Puławach VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Rykach uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie I czynu, wyczerpującego dyspozycję art. 289 § 2 kk w zb. z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i w zw. z art. 64 § 1 kk, i za to na podstawie art. 289 § 2 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierzył mu karę roku pozbawienia wolności, a nadto uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie II czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178a § 4 kk w zw. z art. 178a § 1 kk i za to na podstawie art. 178a § 4 kk, wymierzył mu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

na podstawie art. 85 kk w zw. z art. 86 § 1 kk orzeczone wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności połączył i jako karę łączną wymierzył oskarżonemu karę roku i czterech miesięcy pozbawienia wolności;

na podstawie art. 46 § 1 kk orzekł od oskarżonego obowiązek naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych K. B. i J. M. kwoty 15000 złotych;

zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, wydatkami obciążając Skarb Państwa.

Apelację od powyższego wyroku wniósł prokurator w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonego, a zarzucił mu obrazę przepisów prawa karnego materialnego, a mianowicie art. 42 § 2 kk poprzez zaniechanie orzeczenia obligatoryjnego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, w sytuacji gdy Sąd zobligowany był do orzeczenia zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych albo pojazdów mechanicznych określonego rodzaju.

Wskazując na powyższe wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec oskarżonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres czterech lat. Na rozprawie odwoławczej rzecznik oskarżenia wnosił o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Trafność podniesionego w apelacji zarzutu przesądza o konieczności uwzględnienia wniesionego środka odwoławczego w sposób wnioskowany na rozprawie odwoławczej.

Przepis art. 387 § 2 kpk, dający sądowi orzekającemu prawo do uwzględnienia wniosku oskarżonego o wymierzenie mu określonej kary bez przeprowadzenia postępowania dowodowego, nie pozbawia tegoż sądu uprawnienia do ingerencji w treść wniosku nie tylko po to, by osiągnięte były cele postępowania, a zatem by zaproponowana kara spełniała swoje funkcje w zakresie odpowiedniej do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu represji oraz wychowawczą i w zakresie społecznego oddziaływania, ale także po to, by wydany w uwzględnieniu wniosku wyrok nie był sprzeczny z prawem.

Temu też służy uregulowanie zawarte w § 3 i art.387 kpk, umożliwiające sądowi uzależnienie uwzględnienia wniosku od zaproponowanej przez sąd jego modyfikacji i nie uwzględnienia wniosku, a w konsekwencji rozpoznania sprawy na zasadach ogólnych w sytuacji braku podstaw do jego uwzględnienia. Spektrum sytuacji, w których sąd może wniosku nie uwzględnić jest znaczne i dla potrzeb niniejszej sprawy nie ma potrzeby głębszych dywagacji w tym zakresie. Stwierdzić jedynie należy, że żadne względy nie mogą usprawiedliwiać wydawania wyroków sprzecznych z prawem.

Trafnie podnosi skarżący, że Sąd Rejonowy z obrazą art. 42 § 2 kk zaakceptował wniosek S. W. o wymierzenie mu za czyn z art. 178a § 4 kk w zw. z art. 178a § 1 kk jedynie kary pozbawienia wolności w sytuacji, gdy za tego rodzaju przestępstwo zobligowany był również do orzeczenia środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju. Przyczyn tego stanu rzeczy nie wyjaśniają pisemne motywy wyroku.

Stwierdzone uchybienie i jego ranga, uzasadniają konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy Sądowi Rejonowemu w Puławach VII Zamiejscowemu Wydziałowi Karnemu z siedzibą w Rykach do ponownego rozpoznania, bowiem nie było możliwości jego konwalidacji w postępowaniu odwoławczym.

Jedynym zaleceniem, jakie może być udzielone Sądowi Rejonowemu, to nakaz respektowania przy ponownym rozpoznaniu sprawy przepisów prawa karnego procesowego i materialnego.

Z tych powodów, Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.