Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Lublinie XI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Sędzia SO Sławomir Kaczor

Protokolant: prot. Małgorzata Purc

po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2013 r.

sprawy J. P.

obwinionego z art. 51 § 1 kw i in.

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Łukowie

z dnia 4 kwietnia 2013r. sygn. akt II W 1571/11

I.  uchyla zaskarżony wyrok w zakresie rozstrzygnięcia dotyczącego czynu zarzuconego obwinionemu w pkt I wniosku o ukaranie i na podstawie art. 5 § 1 pkt 4 k.p.s.w. postępowanie o ten czyn umarza;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  wydatkami poniesionymi w sprawie obciąża Skarb Państwa.

XI Ka 587/13

UZASADNIENIE

J. P. obwiniony został o to, że:

I. w nocy 11/12 kwietnia 2011r. w miejscowości P. (...) gmina Ł.woj. (...)zakłócił spoczynek nocny B. B.i J. W.w ten sposób, że włączał głośną muzykę i trzaskał drzwiami

tj. o wykroczenie z art.51 § 1 k.w.

II. w dniu 30 marca 2011r. w miejscowości P. (...) gmina Ł.woj. (...)dokonał czynności mogącej spowodować pożar

tj. o wykroczenie z art.82 § 5 k.w.

III. w okresie od 1 marca 2011r. do 30 kwietnia 2011r. przy ul. (...) w Ł. woj. (...) złośliwie niepokoił B. B. w ten sposób, że wkładał różne przedmioty do wkładki zamka drzwi wejściowych do jej gabinetu lekarskiego

tj. o wykroczenie z art.107 k.w.

IV. w dniu 28 kwietnia 2011r. w miejscowości P. (...) gmina Ł.woj. (...)dokonał umyślnego uszkodzenia wkładki zamka o wartości 233 zł na szkodę B. B.

tj. o wykroczenie z art.124 § 1 k.w.

V. w dniu 9 kwietnia 2011r. w w miejscowości P. (...) gmina Ł.woj. (...)dokonał umyślnego uszkodzenia wkładki zamka o wartości 70 zł na szkodę B. B.

tj. o wykroczenie z art.124 § 1 k.w.

Wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2013r. Sąd Rejonowy w Łukowie:

- uznał obwinionego za winnego dokonania zarzuconego mu wykroczenia z pkt I wniosku o ukaranie i za to na podstawie art.51 § 1 k.w. wymierzył obwinionemu karę grzywny w kwocie 100 zł;

- odnośnie czynu z pkt II wniosku o ukaranie postępowanie umorzył;

- uniewinnił obwinionego od dokonania czynów zarzuconych w pkt III, IV i V;

- zasądził od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa 100 zł tytułem zryczałtowanych wydatków postępowania oraz 30 zł tytułem opłaty.

Od wyroku tego apelację wniósł obrońca obwinionego. Zaskarżając rozstrzygnięcie w zakresie uznania obwinionego za winnego zakłócenia spoczynku nocnego w nocy z 11 na 12 kwietnia 2011r. oraz w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania zarzucił:

1. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku mający wpływ na jego treść, a polegający na przyjęciu, że J. P.w nocy z 11 na 12 kwietnia 2011r. w miejscowości P. (...) zakłócił umyślnie spoczynek nocny B. B.i J. W.;

II. naruszenie art.7 k.p.k. w zw. z art.109 § 2 k.p.w. polegające na dokonaniu oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w sposób sprzeczny z zasadami doświadczenia życiowego i przyjęcie, że obwiniony umyślnie zakłócał spoczynek nocny B. B. i J. W., chociaż okoliczności tej poza najbliższą rodziną pokrzywdzonych nikt nie potwierdził i wbrew temu co wynika z uzasadnienia, nie wynika ona z zeznań J. Ś., który na rozprawie w dniu 7 listopada 2012r. zeznał, że „określiłby to jako normalnie włączony telewizor” i wyjaśnił, że układ domu stron, hol, powoduje, że głos się roznosi, co wskazuje, że zamiarem obwinionego nie było zakłócenie spoczynku nocnego pokrzywdzonych, a jedynie oglądanie telewizora w nocy, co miało wpływ na treść rozstrzygnięcia.

Podnosząc powyższe zarzuty skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie J. P. od zarzuconego mu czynu, ewentualnie o umorzenie postępowania na podstawie art.45 § 1 k.w.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

O uniewinnieniu obwinionego na obecnym etapie postępowania nie może być mowy. Sąd Rejonowy poczynił w zakresie pierwszego z czynów zarzuconych obwinionemu prawidłowe ustalenia faktyczne w oparciu o materiał dowodowy, którego ocena jest wolna od nieprawidłowości. Skarżący zdaje się więc nie zauważać, że „normalnie włączony telewizor” o godzinie 3 nad ranem może skutecznie zakłócić odpoczynek innym domownikom, co wynika zresztą wprost z zeznań obiektywnego świadka, jakim jest J. Ś.. Szersze uzasadnianie tego stanowiska, a tym samym dalsze wykazywanie oczywistej nietrafności argumentacji zawartej w apelacji, jest zbyteczne.

Pomimo powyższego zaskarżony wyrok nie może się ostać. Rzecz bowiem w tym, że czyn przypisany obwinionemu miał miejsce w nocy z 11/12 kwietnia 2011r. zaś zgodnie z regulacją art.45 § 1 k.w. karalność wykroczenia ustaje jeżeli od daty jego popełnienia upłynął rok, jeżeli zaś w tym czasie wszczęto postępowanie okres przedawnienia wynosi 2 lata od popełnienia czynu. Sytuacja taka ma natomiast miejsce w sprawie niniejszej, w której postępowanie przeciwko obwinionemu wszczęto w dniu 27 grudnia 2011r. W konsekwencji karalność czynu jakiego dopuścił się J. P. ustała w dniu 12 kwietnia 2013r. W związku zaś z zaistnieniem – już po dacie wydania zaskarżonego wyroku – negatywnej przesłanki procesowej określonej w art.5 § 1 pkt 4 k.p.w. wyrok ten należało w omawianym zakresie uchylić i postępowanie umorzyć.

Z tych względów Sąd Okręgowy na podstawie art.437 § 2 k.p.k. w zw. z art.109 § 2 k.p.w. orzekł jak w wyroku. Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów postępowania nastąpiło na podstawie art.118 § 2 k.p.w.