Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 kwietnia 2018 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Dorota Stańczyk
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Beata Pełczyńska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2018 roku w L.

sprawy A. A.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o prawo do renty

na skutek odwołania A. A.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 5 września 2016 roku znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala wnioskodawcy A. A. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 grudnia 2014 roku do dnia 31 grudnia 2018 roku.

Sygn. akt VIII U 3351/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 5 września 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił A. A. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 roku, poz. 887). W uzasadnieniu wskazano, że Komisja Lekarska ZUS orzekła, że nie jest on niezdolny do pracy (decyzja, k. 89 a.r.).

W dniu 8 września 2016 roku skarżący wniósł odwołanie od powyższej decyzji, domagając się jej zmiany i ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. (odwołanie - k. 2 a.s.).

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację prezentowaną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji (k. 3 a.s.).

Sąd Okręgowy w Lublinie ustalił, co następuje:

Wnioskodawca A. A. urodził się w dniu (...), ma wykształcenie wyższe, jest inżynierem budowlanym .Od 1999r. prowadzi w ramach działalności gospodarczej pralnię.W dniu 5 listopada 2012r. złożył po raz pierwszy wniosek o przyznanie mu renty. Był on uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 26.12.2012r. do dnia 30.06.2013r. (decyzje, k. 23, 55 a.r., wyrok Sądu Okręgowego oddalający odwołanie od decyzji z dnia 21.08.2012r.,k.78 a.r. ). W dniu 16 grudnia 2014 roku A. A. złożył kolejny wniosek o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k. 79-80 a.r.).

Lekarz Orzecznik w dniu 8 lipca 2016 roku stwierdził brak niezdolności do pracy (k.86 a.r.) Od powyższego orzeczenia został zgłoszony sprzeciw (k. 87 a.r ). Orzeczeniem z dnia 26.08.2016r. Komisja Lekarska ZUS również uznała, że skarżący nie jest niezdolny do pracy (k.88 a.r.).

Powołując się na powyżej wskazane orzeczenie Komisji Lekarskiej organ rentowy wydał zaskarżoną w niniejszym postępowaniu decyzję . W sporządzonej w toku postępowania przed Sądem opinii z 14.11.206r.biegli lekarze kardiolog J. M. i lekarz medycyny pracy K. Z. nie stwierdzili niezdolności do pracy .W uzasadnieniu podali, że leczy się on przewlekle z powodu (...)W 2014r. był ponownie hospitalizowany z objawami (...)Mimo tego biegli uznali, że może on wykonywać zatrudnienie na zajmowanym wcześniej stanowisku jako właściciel pralni( opinia, k. 12-14 a.s.).

W opinii uzupełniającej, wydanej przez tych biegłych w związku z zastrzeżeniami zgłoszonymi przez skarżącego, biegli podtrzymali swoją opinię i ponownie podnieśli, że badany jest w stanie pracować jako osoba kierująca pralnią, praca ta nie wiąże się z zagrożeniem wypadkowym, nie obciąża w sposób znaczący(...) (opinia, k. 38 a.s.).

A. A. ponownie zgłosił zastrzeżenia do opinii podając, że wbrew jej treści musiał ponownie poddać się kolejnemu (...)(dokumentacja, k.45) . Biegły lekarz specjalista z zakresu kardiologii L. J. oraz medycyny pracy M. M. w opinii z dnia 20.11.2017 roku rozpoznali u wnioskodawcy:(...)Uznali oni, że wnioskodawca jest okresowo częściowo niezdolny do pracy od 9 lipca 2014r. do 31 grudnia 2018 roku. W uzasadnieniu wskazali, że po analizie dokumentacji medycznej i badaniu skarżącego należy uznać, że ze względu na (...) istnieje u badanego częściowa niezdolność do pracy W związku z (...)(opinia, k. 60 a.s.).

Do tej opinii organ rentowy nie wniósł zastrzeżeń, mimo, że doręczając mu odpis opinii Sąd zakreślił 14-dniowy termin na zgłoszenie ewentualnych uwag do opinii i wniosków dowodowych pod rygorem pominięcia ( zarządzenie, k. 67 a.s.), odpis zarządzenia doręczono w dniu 22.01.2018r. (k.74 a.s.).

Wnioskodawca również nie zgłaszał zastrzeżeń do powyższej opinii. Biegli całościowo oceniając stan zdrowia skarżącego, w tym dołączoną nową dokumentację medyczną, uznali, że chorzenia, na które cierpi wymagają wyjątkowo oszczędzającego trybu życia i powodują istnienie częściowej niezdolności do pracy

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o powołane dowody z dokumentów zawartych w aktach sprawy i aktach ubezpieczeniowych, które obdarzono wiarą w całości. Przedłożone dokumenty nie były kwestionowane przez żadną ze stron.

Sąd podzielił w całości opinię biegłych sądowych z dnia 20.11.2017r. . Została ona wydana przez specjalistów z zakresu schorzeń występujących u wnioskodawcy, po uprzedniej analizie akt sprawy, przeprowadzeniu badań skarżącego i zapoznaniu się z dotyczącą jego osoby dokumentacją lekarską. Opinia jest rzetelna i wyczerpująca oraz pozbawiona jakichkolwiek sprzeczności. Ma charakter całościowy, zawiera analizę chorób występujących u skarżącego oraz określenie ich wpływu na jego zdolność do pracy . Wnioski płynące z opinii są jasne i poparte przekonywującą argumentacją. Biegli dokładnie przeanalizowali dostępną dokumentację leczenia skarżącego, odebrali od niego wywiad oraz poczynili na tej podstawie odpowiednie wnioski. Istotne jest w sprawie , że złożył on koleją dokumentację medyczną z pobytu w szpitalu w lutym 2017r.

W ocenie Sądu, wydana w sprawie opinia jest kompletna, jasna i należycie uzasadniona, a tym samym przedstawia wystarczające wiadomości specjalne, niezbędne do merytorycznego rozstrzygnięcia zarzutów zawartych w odwołaniu (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 września 1999 roku, II UKN 96/99, OSNP z 2000 roku Nr 23, poz. 869). W tej sytuacji Sąd Okręgowy nie prowadził dalszego postępowania dowodowego. Dalsze dopuszczanie kolejnych opinii byłoby uzasadnione tylko wówczas, kiedy sporządzone opinie byłyby sprzeczne lub niewłaściwie uzasadnione. Sąd Okręgowy podziela bowiem w pełni stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w wyroku z dnia 27 lipca 2010 roku (II CSK 119/10, LEX nr 603161) oraz postanowieniu z dnia 19 sierpnia 2009 roku (III CSK 7/09, LEX nr 533130) zgodnie z którym Sąd ma obowiązek dopuszczenia dowodu z dalszych biegłych lub opinii instytutu, gdy zachodzi taka potrzeba, a więc wtedy gdy przeprowadzona już opinie zawierają istotne luki, są niekompletne, bo nie odpowiadają na postawione tezy dowodowe, niejasne, czyli nienależycie uzasadnione lub nieweryfikowalne, to jest gdy przedstawiona ekspertyza nie pozwala organowi orzekającemu zweryfikować zawartego w niej rozumowania co do trafności wniosków końcowych. Z taką sytuacją nie mamy do czynienia w rozpoznawanej sprawie.

Z tych względów Sąd nie podzielił opinii z dnia 14.11.2016 r. biegłych lekarzy kardiologa J. M. i lekarza medycyny pracy K. Z. , którzy nie uznali skarżącego za niezdolnego do pracy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie jest zasadne.

Zgodnie z art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U z 2017 roku, poz. 1383, ze zmianami), renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1)  jest niezdolny do pracy;

2)  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 i 7 ustawy albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji (art. 12 ust. 2 i 3 ustawy).

Z tego też względu zaskarżona w niniejszym postępowaniu decyzja jest nieprawidłowa, a odwołanie wnioskodawcy podlega uwzględnieniu, poprzez przyznanie renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 grudnia 2014 ( data złożenia wniosku) roku do dnia 31 grudnia 2018 roku.

Mając powyższe na uwadze oraz na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. Sąd Okręgowy orzekł, jak w sentencji.