Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2016 roku do Sądu Okręgowego w Lublinie wpłynął wniosek obrońcy T. N. o wydanie wyroku łącznego na zasadzie absorbcji.

Jak wynika z analizy karty karnej skazanego (k. 26-31), akt sprawy oraz dołączonych odpisów wyroków dotyczących T. N., został on skazany następującymi prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w T. G.z dnia 4 lipca 2006 roku w sprawie VI K 619/05 za przestępstwo wyczerpujące dyspozycję art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełnione w okresie od dnia 25 sierpnia 2004 roku do dnia 11 września 2004 roku na karę roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata, na podstawie art. 33 § 2 k.k. orzeczono karę grzywny w wymiarze 100 (sto) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 40 (czterdzieści) złotych,

postanowieniem Sądu Rejonowego w T. G.z dnia 12 października 2010 roku zarządzono wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności za nieuiszczoną grzywnę;

2.  Sądu Rejonowego w L. z dnia 8 sierpnia 2006 roku w sprawie IX K 660/05 za przestępstwo wyczerpujące dyspozycję art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., popełnione w okresie od dnia 30 września 2004 roku do dnia 19 listopada 2004 roku na karę roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata, na podstawie art. 33 § 2 k.k. orzeczono karę grzywny w wymiarze 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych,

postanowieniem Sądu Rejonowego wL.z dnia 21 sierpnia 2008 roku zarządzono wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności za nieuiszczoną grzywnę;

3.  Sądu Rejonowego w L. z dnia 28 grudnia 2006 roku w sprawie XV K 262/06 za przestępstwo wyczerpujące dyspozycję art. 286 § 1 k.k., popełnione w dniu 19 września 2005 roku na karę roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata, na podstawie art. 33 § 2 k.k. orzeczono karę grzywny w wymiarze 100 (sto) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych,

postanowieniem Sądu Rejonowego w L. z dnia 10 września 2010 roku zarządzono wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności za nieuiszczoną grzywnę;

4.  Sądu Rejonowego w L.z dnia 19 kwietnia 2007 roku w sprawie IX K 806/06 za przestępstwo wyczerpujące dyspozycję art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., popełnione w dniu 5 października 2004 roku na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata, na podstawie art. 33 § 2 k.k. orzeczono karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych;

5.  Sądu Rejonowego w L.z dnia 16 listopada 2007 roku w sprawie IV K 340/07 za przestępstwo wyczerpujące dyspozycję art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełnione w okresie od dnia 26 czerwca 2004 roku do dnia 3 stycznia 2005 roku na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 5 (pięć) lata, na podstawie art. 33 § 2 k.k. orzeczono karę grzywny w wymiarze 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 15 (piętnaście) złotych,

postanowieniem Sądu Rejonowego w L. z dnia 2 lipca 2010 roku zarządzono wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności za nieuiszczoną grzywnę;

6.  Sądu Rejonowego w L. z dnia 4 lipca 2008 roku w sprawie XV K 1067/07 za przestępstwo wyczerpujące dyspozycję art. 286 § 1 k.k., popełnione w okresie od dnia 20 listopada 2004 roku do dnia 30 listopada 2004 roku na karę roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat, na podstawie art. 33 § 2 k.k. orzeczono karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

7.  Sądu Rejonowego w L. z dnia 23 listopada 2009 roku w sprawie XV Ks 364/09 za przestępstwo wyczerpujące dyspozycję art. 54 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s., na karę grzywny w wymiarze 40 (czterdzieści) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych,

8.  Sądu Rejonowego w L. z dnia 13 listopada 2009 roku w sprawie III Ks 5/07 za przestępstwa wyczerpujące dyspozycję: I. art. 56 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s., popełnione w okresie od dnia 12 do 25 stycznia 2006 roku na karę grzywny w wymiarze 200 (dwieście) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 40 (czterdzieści) złotych, II. art. 54 § 1 k.k.s., popełnione w okresie od dnia 1 stycznia 2006 roku do dnia 30 kwietnia 2006 roku na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata oraz karę grzywny w wymiarze 200 (dwieście) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 40 (czterdzieści) złotych, III. art. 60 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s., popełnione w okresie od dnia 1 lutego 2005 roku do 31 grudnia 2005 roku na karę grzywny w wymiarze 100 (sto) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 40 (czterdzieści) złotych,

orzeczone kary grzywy połączono i jako karę łączną wymierzono 450 (czterysta pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 40 (czterdzieści) złotych;

9.  Sądu Rejonowego w L.z dnia 14 lipca 2009 roku w sprawie XV Ks 237/09 za wykroczenie wyczerpujące dyspozycję art. 57 § 2 k.k.s., popełnione w okresie od stycznia 2007 roku do stycznia 2008 roku na karę grzywny w wysokości 2600 (dwa tysiące sześćset) złotych;

10.  Sądu Rejonowego w L. z dnia 13 sierpnia 2010 roku w sprawie III Ks 2/09 za przestępstwa wyczerpujące dyspozycję: I. art. 54 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s., popełnione w okresie od stycznia do grudnia 2006 roku na roku pozbawienia wolności oraz na karę grzywny w wymiarze 200 (dwieście) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych, II. art. 56 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s., popełnione w dniu 30 kwietnia 2007 roku na karę roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 200 (dwieście) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych, III. art. 60 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s., popełnione w okresie od stycznia do grudnia 2006 roku na karę grzywny w wymiarze 100 (sto) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych,

orzeczone kary pozbawienia wolności i grzywy połączono i jako karę łączną wymierzono karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat oraz na karę łączną grzywny w wysokości 400 (czterysta) stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych; przy czym następnie zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności, a kara łączna grzywny została w całości wykonana;

11.  Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L. z dnia 16 maja 2011 roku w sprawie III K 609/11 połączono jednostkowe kary pozbawienia wolności oraz grzywny orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w T. G.z dnia 4 lipca 2006 roku w sprawie VI K 619/05 (pkt 1), Sądu Rejonowego w L.z dnia 8 sierpnia 2006 roku w sprawie IX K 660/05 (pkt 2), Sądu Rejonowego wL.z dnia 28 grudnia 2006 roku w sprawie XV K 262/06 (pkt 3), Sądu Rejonowego w L. z dnia 19 kwietnia 2007 roku w sprawie IX K 806/06 (pkt 4), Sądu Rejonowego w L.z dnia 16 listopada 2007 roku w sprawie IV K 340/07 (pkt 5), Sądu Rejonowego w L. z dnia 4 lipca 2008 roku w sprawie XV K 1067/07 (pkt 6), Sądu Rejonowego w L.z dnia 23 listopada 2009 roku w sprawie XV Ks 364/09 (pkt 7), Sądu Rejonowego wL.z dnia 13 listopada 2009 roku w sprawie III Ks 5/07 (pkt 8) i jako kary łączne wymierzono – karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat oraz karę grzywny w wysokości 400 (czterysta) stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych;

12.  Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L. z dnia 28 marca 2013 roku w sprawie IV K 340/13 za przestępstwo wyczerpujące dyspozycję: I. art. 60 § 1 k.k.s., popełnione w okresie od dnia 1 stycznia 2007 roku do dnia 31 grudnia 2007 roku na karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych, II. art. 60 § 2 k.k.s., popełnione w okresie od dnia 1 stycznia 2007 roku do dnia 31 grudnia 2007 roku na karę grzywny w wysokości 100 (sto) stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych,

orzeczone kary grzywy połączono i jako karę łączną wymierzono karę grzywny w wysokości 100 (sto) stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych, a kara ta nie została dotychczas wykonana;

13.  Sądu Okręgowego wL.z dnia 27 lutego 2013 roku w sprawie IV K 407/11 za przestępstwo wyczerpujące dyspozycję art. 294 § 1 kk w zw. z art. 291 § 1 kk w zb. z art.18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk, w zb. z art. 271 § 3 kk, w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 12 kk, popełnione w okresie od dnia 22 czerwca 2007 roku do dnia 30 października 2007 roku na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat oraz na karę grzywny w wysokości 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 200 (dwieście) złotych,

przy czym następnie, postanowieniem Sądu Okręgowego wL.z dnia 27 października 2015 roku, zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności, a kara łączna grzywny została w całości wykonana;

14.  Sądu Rejonowego w P. z dnia 7 sierpnia 2014 roku w sprawie II K 70/13 za przestępstwo wyczerpujące dyspozycję art. 52 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku o ochronie danych osobowych (t.j. Dz.U. 2002, Nr 101, poz. 926, ze zm.), popełnione w okresie od dnia 11 stycznia 2010 roku do dnia 6 września 2011 roku na karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem przepracowania 20 (dwudziestu) godzin miesięcznie na cele społeczne z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata;

15.  Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L. z dnia 5 maja 2015 roku w sprawie III K 267/15 za przestępstwo wyczerpujące dyspozycję art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk, popełnione w okresie od dnia 17 stycznia 2014 roku do dnia 27 stycznia 2014 roku na karę roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata;

16.  Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L.z dnia 2 marca 2011 roku w sprawie III Ks 116/11 za przestępstwo wyczerpujące dyspozycję art. 77 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s i art. 9 § 3 k.k.s., popełnione w okresie od dnia 20 kwietnia 2009 roku do dnia 20 czerwca 2009 roku oraz od dnia 20 lipca 2009 roku do dnia 20 stycznia 2010 roku, na karę grzywny w wysokości 30 (trzydzieści) stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych; przy czym kara grzywny została w całości wykonana;

17.  Sądu Rejonowego Lublin-Zachód wL.z dnia 25 sierpnia 2015 roku w sprawie III K 368/15 za przestępstwo wyczerpujące dyspozycję art. 54 § 2 k.k.s. w zw. z art. 54 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 4 k.k.s., popełnione w okresie od dnia 24 kwietnia 2012 roku do dnia 25 października 2012 roku na karę 10 (dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej pracy 25 (dwudziestu pięciu) godzin w stosunku miesięcznym oraz na karę grzywny w wysokości 100 (sto) stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 90 (dziewięćdziesiąt) złotych; przy czym kary te dotychczas nie zostały wykonane;

18.  Sądu Okręgowego w L. z dnia 1 sierpnia 2016 roku w sprawie IV K 471/15 za przestępstwo wyczerpujące dyspozycję: I. art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 271 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., popełnione w okresie od dnia 28 października 2010 roku do dnia 12 grudnia 2011 roku na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, II. art. 230 § 1 k.k., popełnione w okresie od kwietnia 2011 roku do grudnia 2012 roku na karę roku pozbawienia wolności,

orzeczone kary pozbawienia wolności połączono i jako karę łączną wymierzono karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności.

Sąd zważył co następuje.

W realiach niniejszej sprawy zachodzą warunki do wydania wyroku łącznego względem T. N..

Jako przedpole rozważań w niniejszej sprawie wskazać należy, iż Sąd miał na względzie, iż z dniem 1 lipca 2015 roku weszła w życie ustawa z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 20 marca 2015 r.). Wskazaną nowelą przepis art. 85 § 1 k.k. otrzymał następujące brzmienie: „Jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną”. Stosowanie jednak do treści art. 19 cyt. ustawy zmieniającej, przepisu art. 85 k.k. i następnych z rozdziału IX kodeksu karnego w brzmieniu nadanym wskazaną ustawą, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie tejże ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie tej ustawy.

Zważywszy, że wobec T. N. po dniu 1 lipca 2015 roku, w dniu 25 sierpnia 2015 roku zapadł wyrok skazujący Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L. w sprawie III K 368/15, który uprawomocnił się w dniu 7 grudnia 2015 roku (informacja z K. k. 30) oraz w dniu 1 sierpnia 2016 roku zapadł wyrok skazujący Sądu Okręgowego w L. w sprawie IV K 471/15, który uprawomocnił się w dniu 13 sierpnia 2016 roku (odpis wyroku k. 69-71), w omawianym układzie procesowym rozważyć należało, czy z uwzględnieniem art. 4 § 1 k.k. zastosowanie znajdą przepisy rozdziału IX kodeksu karnego w brzmieniu sprzed nowelizacji czy też po.

W tym stanie rzeczy należy wskazać, że przy zastosowaniu ww. przepisów w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 roku łączeniu podlegałyby kary pozbawienia wolności w dwóch zbiegach oraz kary grzywny w jednym zbiegu.

W pierwszym zbiegu odnośnie kary pozbawienia wolności należałoby połączyć jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami: Sądu Rejonowego w L. z dnia 13 sierpnia 2010 roku w sprawie III Ks 2/09 oraz Sądu Okręgowego w L. z dnia 27 lutego 2013 roku w sprawie IV K 407/11.

W drugim zaś należałoby połączyć kary jednostkowe pozbawienia wolności oraz kary ograniczenia wolności orzeczone wyrokami: Sądu Rejonowego w P. z dnia 7 sierpnia 2014 roku w sprawie II K 70/13, Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L. z dnia 5 maja 2015 roku w sprawie III K 267/15, Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L. z dnia 25 sierpnia 2015 roku w sprawie III K 368/15 oraz Sądu Okręgowego w L. z dnia 1 sierpnia 2016 roku w sprawie IV K 471/15.

Odnośnie kary grzywny, łączeniu podlegałyby jednostkowe kary grzywny orzeczone wyrokami: Sądu Rejonowego w L. z dnia 13 sierpnia 2010 roku w sprawie III Ks 2/09, Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L.z dnia 28 marca 2013 roku w sprawie IV K 340/13, Sądu Okręgowego w L. z dnia 27 lutego 2013 roku w sprawie IV K 407/11 oraz Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L.z dnia 2 marca 2011 roku w sprawie III Ks 116/11.

Natomiast przy zastosowaniu tych przepisów w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 roku łączeniu podlegałyby kary pozbawienia wolności oraz ograniczenia wolności orzeczone wyrokami: Sądu Rejonowego w L.z dnia 13 sierpnia 2010 roku w sprawie III Ks 2/09, Sądu Okręgowego w L. z dnia 27 lutego 2013 roku w sprawie IV K 407/11, Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L.z dnia 5 maja 2015 roku w sprawie III K 267/15, Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L.z dnia 25 sierpnia 2015 roku w sprawie III K 368/15 oraz Sądu Okręgowego w L. z dnia 1 sierpnia 2016 roku w sprawie IV K 471/15. Odnośnie kary łącznej grzywny zgodnie ze stanem prawnym obecnie obowiązującym, łączeniu podlegałyby kary grzywny orzeczonej wyrokami: Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L. z dnia 28 marca 2013 roku w sprawie IV K 340/13 oraz Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L.z dnia 25 sierpnia 2015 roku w sprawie III K 368/15.

W obu rozważanych wariantach uprzednio wydany wyrok łączny Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L. z dnia 16 maja 2011 roku w sprawie III K 609/11 nie uległby rozwiązaniu i jaki taki w dalszym ciągu podlegałby wykonaniu.

W ocenie Sądu nie można stwierdzić, iż względniejsze dla skazanego byłoby zastosowanie przepisów rozdziału IX Kodeksy karnego w brzmieniu obowiązującym przez dniem 1 lipca 2015 roku. Dlatego Sąd orzekł o karach łącznych pozbawienia wolności i grzywny na podstawie obecnie obowiązujących przepisów.

Za powyższym przemawia fakt, że zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 1 lipca 2015 roku w pierwszym zbiegu łączeniu podlegałyby dwie kary jednostkowe po roku pozbawienia wolności (orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w L.z dnia 13 sierpnia 2010 roku w sprawie III Ks 2/09) oraz kara 2 lat pozbawienia wolności (orzeczona wyrokiem Sądu Okręgowego w L. z dnia 27 lutego 2013 roku w sprawie IV K 407/11). Co za tym idzie Sąd orzekłby karę łączną w przedziale od 2 lat do 4 lat pozbawienia wolności. W drugim zbiegu łączeniu podlegałyby kary jednostkowe: 8 miesięcy ograniczenia wolności (orzeczona w wyroku Sądu Rejonowego w P.z dnia 7 sierpnia 2014 roku w sprawie II K 70/13), przy przyjęciu, iż miesiąc kary równoważny jest 15 dniom kary pozbawienia wolności, roku pozbawienia wolności (orzeczona w wyroku Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L. z dnia 5 maja 2015 roku w sprawie III K 267/15), 10 miesięcy ograniczenia wolności (orzeczona w wyroku Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L.z dnia 25 sierpnia 2015 roku w sprawie III K 368/15), przy przyjęciu, iż miesiąc kary równoważny jest 15 dniom kary pozbawienia wolności oraz kary jednostkowe 2 lat i roku pozbawienia wolności (orzeczone w wyroku Sądu Okręgowego w L. z dnia 1 sierpnia 2016 roku w sprawie IV K 471/15). Sąd w tym zbiegu orzekałby karę łączną pozbawienia wolności w przedziale od 2 lat do 4 lat i miesięcy pozbawienia wolności. Biorąc pod uwagę, iż wykonanie kary roku pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L. z dnia 5 maja 2015 roku w sprawie III K 267/15 zostało warunkowo zawieszone na okres próby wynoszący 3 lata, to zgodnie z treścią art. 89 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 lipca 2015 roku, możliwym byłoby orzeczenie kary łącznej pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Zważywszy jednak na ilość przestępstw, ich rodzaj i wymiar kar jednostkowych w ocenie Sądu brak byłoby podstaw do wymierzenia za czyny objęte w/w wyrokami kary łącznej w wymiarze pozwalającym na warunkowe zawieszenie jej wykonania zgodnie z art. 69 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 lipca 2015 roku.

W kwestii kary łącznej należy mieć na uwadze, iż w rozważanej sytuacji łączeniu podlegałyby kary jednostkowe grzywny 200 stawek, 200 stawek, 100 stawek, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 złotych (orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w L.z dnia 13 sierpnia 2010 roku w sprawie III Ks 2/09), jednostkowe kary grzywny 50 stawek i 100 stawek, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 złotych (orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L.z dnia 28 marca 2013 roku w sprawie IV K 340/13), kary grzywny w wysokości 150 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 200 złotych (orzeczona wyrokiem Sądu Okręgowego w L. z dnia 27 lutego 2013 roku w sprawie IV K 407/11) oraz kara grzywny w wysokości 30 stawek, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 złotych (orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L. z dnia 2 marca 2011 roku w sprawie III Ks 116/11). Powyższe oznacza, iż Sąd orzekałby karę łączną grzywny w przedziale od 200 do 810 stawek dziennych.

Natomiast łącząc kary na zasadach określonych po dniu 1 lipca 2015 roku łączeniu podlegałyby kary: kara łączna 2 lat pozbawienia wolności orzeczoną w wyroku w sprawie III Ks 2/09 Sądu Rejonowego w L., kara 2 lat pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie IVK 407/11 Sądu Okręgowego w L. kara roku pozbawienia wolości z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat, orzeczoną w sprawie IIIK 267/15 Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w L., przyjmując, że miesiąc tej kary jest równoważny 15 dniom kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, kara 10 miesięcy ograniczenia wolności orzeczonej w sprawie IIIK 368/15 Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w L., przyjmując, że miesiąc tej kary jest równoważny 15 dniom kary pozbawienia wolności oraz kara łączna 2 lat pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie IVK 471/15 Sądu Okręgowego wL..

Sąd orzekałby jedną karę łączną pozbawienia wolności w przedziale od 2 lat do 6 lat i 11 miesięcy.

Odnośnie kary łącznej grzywny w stanie prawnym obowiązującym po 1 lipca 2015 roku połączeniu uległyby: kara łączna 100 stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 złotych orzeczona w wyroku Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L. w sprawie IV K 340/13 oraz kara 100 stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 90 złotych orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L. w sprawie III K 368/15. W tym układzie istniałaby możliwość orzeczenia kary łącznej grzywny w wymiarze od 100 do 200 stawek dziennych.

Już sam fakt, iż w stanie prawnym po nowelizacji Sąd orzekłby jedną karę łączną pozbawienia wolności, której dolna granica wynosi 2 lata, a górna 6 lat i 11 miesięcy przemawia za korzystniejszym dla T. N. rozstrzygnięciem. Orzekając bowiem wedle przepisów obowiązujących do dnia 1 lipca 2015 roku, łączeniu podlegałyby kary orzeczone tymi samymi wyrokami, poza karą 8 miesięcy ograniczenia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat. Kara ta nie zostałoby połączona w obecnie obowiązującym stanie prawnym, bowiem art. 89 § 1 k.k. w znowelizowanym brzmieniu takiej możliwości nie przewiduje, a przewidywał przed dniem 1 lipca 2015 roku. Jest to jednak kwestia marginalna i pozostaje bez większego znaczenia w kontekście względności kar łącznych pozbawienia wolności. Sąd orzekłby dwie kary łączne pozbawienia wolności – jedną w wymiarze od 2 do 4 lat, a drugą od 2 lat do 4 lat i 9 miesięcy.

Powyższe przemawia za zastosowaniem nowych przepisów w myśl art. 4 § 1 k.k., brak jest bowiem podstaw by uznać, iż stan prawny obowiązujący przed dniem 1 lipca 2015 roku był dla T. N. korzystniejszy.

Zgodnie z art. 85 § 1 k.k. w brzmieniu obecnie obowiązującym jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Z kolei § 2 cytowanego artykułu wskazuje, iż podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 k.k., w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1. Powyższe wyłączyło możliwość łączenia kar grzywny orzeczonej wyrokami: Sądu Okręgowego w L.z dnia 27 lutego 2013 roku w sprawie IV K 407/11 oraz Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L.z dnia 2 marca 2011 roku w sprawie III Ks 116/11, które zostały w całości wykonane.

Pozostałe kary grzywny, nie objęte wcześniej wydanym wyrokiem łącznym (w sprawie III K 609/11 Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L. orzeczone względem T. N. nie zostały wykonane na dzień 13 września 2016 roku, tj. dzień wydania wyroku w sprawie niniejszej. Wykonane nie zostały także kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami: Sądu Rejonowego w L.z dnia 13 sierpnia 2010 roku w sprawie III Ks 2/09, Sądu Okręgowego w L.z dnia 27 lutego 2013 roku w sprawie IV K 407/11, Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L.z dnia 5 maja 2015 roku w sprawie III K 267/15, Sądu Okręgowego w L. z dnia 1 sierpnia 2016 roku w sprawie IV K 471/15 i ograniczenia wolności orzeczone w wyroku Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L.z dnia 25 sierpnia 2015 roku w sprawie III K 368/15.

Zgodnie z art. 85a k.k. orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Przy ustalaniu wysokości kary łącznej pozbawienia wolności oraz grzywny w niniejszej sprawie Sąd miał na uwadze także treść orzeczenia Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 9 maja 2001 r. w sprawie AKa 65/01 (Prok. i Pr. 2002, Nr 7-8 poz. 20) w myśl którego, zastosowanie zasady absorpcji, asperacji czy kumulacji przy orzekaniu tak kary łącznej, jak i wydawaniu wyroku łącznego uwarunkowane jest przede wszystkim relacjami zachodzącymi pomiędzy prawomocnie osądzonymi czynami, objętymi tymże skazaniem. Relacje te sprowadzają się do określenia, jak bliski związek przedmiotowo-podmiotowy łączy te czyny oraz w jakich odstępach czasu zostały popełnione. Im bliższe są te relacje, tym bardziej wyrok łączny powinien być zbliżony do dopuszczalnego minimum, uwarunkowanego wysokością kar orzeczonych za przestępstwa, objęte tym wyrokiem.

Należy przy tym zauważyć, iż stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynów nie mogą być okolicznościami rzutującymi na wymiar kary łącznej. Zostały one bowiem zbadane i właściwie ocenione już na etapie orzeczeń jednostkowych i wpłynęły na wysokość poszczególnych kar. Niewątpliwie natomiast Sąd wydający wyrok łączny winien kierować się dyrektywą prewencji indywidualnej oraz generalnej. Chodzi tutaj w szczególności o to, aby właściwie ukształtowana kara łączna oddziaływała wychowawczo na sprawcę przestępstwa oraz chroniła społeczeństwo przed niebezpieczeństwem ponownego ataku skierowanego na dobra chronione prawem. Kara ta powinna również kształtować w społeczeństwie świadomość prawną. Jak podkreśla się w orzecznictwie „sąd orzekający nie jest uprawniony do ponownego rozważenia tych samych okoliczności, które legły u podstaw wymiaru kar w poprzednio osądzonych sprawach” (wyrok SN z 25 października 1983 r., IV KR 213/83, OSNKW 1984, z. 5 – 6, poz. 65), lecz powinien przede wszystkim w procesie kształtowania kary łącznej wyciągnąć odpowiednie wnioski z faktu wielości dokonanych przez sprawcę przestępstw, gdyż wielość przestępstw prowadzi do zmiany wartości prognostycznych, co do sprawcy oraz rzutuje na karę z punktu widzenia jej społecznego oddziaływania.

Orzekając karę łączną pozbawienia wolności i grzywny Sąd uwzględnił wszystkie wskazane wyżej okoliczności.

Zdaniem Sądu przy ustalaniu wymiaru kar łącznych zasadne było zastosowanie zasady asperacji.

Łączeniu podlegały kary 2 lat (III Ks 2/09), 2 lat (IV K 407/11), 6 miesięcy (III K 267/15) 5 miesięcy (III K 368/15) oraz 2 lat pozbawienia wolności (IV K 471/15), a nadto kary grzywny 100 stawek dziennych po 50 złotych każda (IV K 340/13) i 100 stawek dziennych po 90 złotych każda (III K 368/15).

Wymierzona kara łączna 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 110 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 złotych uwzględnia związek podmiotowy i przedmiotowy pomiędzy przestępstwami. Skazany jest osobą wielokrotnie karaną. Okazał brak poszanowania norm prawa. Jednak w ocenie Sądu cel orzeczonych kar zostanie osiągnięty przy wskazanym wyżej wymiarze kary. Przy wskazaniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 50 złotych Sąd wziął pod uwagę sytuację materialną skazanego, jego ograniczone możliwości zarobkowe z uwagi na przebywania w zakładzie karnym.

Dodać należy, iż nie bez znaczenia pozostaje także fakt, że kary jednostkowe pozbawienia wolności składające się na karę łączną orzeczone względem T. N., nie są karami długoterminowymi, najdłuższa z nich wynosi 2 lata. Dlatego też w realiach niniejszej sprawy, zważywszy na wielokrotną karalność, zastosowanie zasady absorpcji kar byłoby nienależytym premiowaniem skazanego, prowadząc tym samym do jego bezkarności za te czyny, a w konsekwencji powodując, iż kara nie spełniałaby swoich funkcji represyjnych oraz wychowawczych i to zarówno w aspekcie indywidualnym, jak i społecznym. Z kolei kara łączna zarówno pozbawienia wolności jak i grzywny wymierzona na zasadzie kumulacji, byłaby w ocenie Sądu zbyt surowa z uwagi na zbliżone okresy popełniania czynów zabronionych oraz ich kwalifikację.

Na poczet orzeczonej kary łącznej 3lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności Sąd zaliczył skazanemu na podstawie art. 63 § 1 k.k. i art. 577 k.p.k. okresy dotychczas odbytych kar z połączonych wyroków.

Sąd uznał, że ukształtowana w wyroku kara łączna będzie odebrana jako sprawiedliwa, skutkując jednocześnie utwierdzeniem w społeczeństwie przekonania o konieczności przestrzegania porządku prawnego. Na ten fakt wskazuje również stopień demoralizacji skazanego, dla którego wejście w konflikt z prawem nie miało jednorazowego, przypadkowego charakteru.

Wobec braku warunków do wydania wyroku łącznego obejmującego wyroki z pkt. od 1 do 9 oraz z pkt 11 (VI K 619/05, IX K 660/05, XV K 262/06, IX K 806/06, IV K 340/07, XV K 1067/07, XV Ks 364/09, III Ks 5/07, XV Ks 237/09 i III K 609/11) na podstawie art. 572 k.p.k. należało umorzyć postępowanie w tym zakresie.

Uwzględniając sytuację finansową skazanego oraz uznając, iż orzeczona kara łączna grzywny stanowi już wystarczającą dolegliwość, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił T. N. od ponoszenia kosztów sądowych, które przejął na rachunek Skarbu Państwa.

Z tych wszystkich względów orzeczono jak w sentencji.