Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 grudnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Płocku Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSO Renata Szatkowska

Protokolant sekretarz sądowy Anna Bogacz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 grudnia 2015r. w Płocku

sprawy z powództwa (...)

przeciwko G. W.

o zapłatę

1.  zasądza od G. W. na rzecz Intrum (...) kwotę 154.343,12 zł (sto pięćdziesiąt cztery tysiące trzysta czterdzieści trzy złotych dwanaście groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia 20 stycznia 2014r. do dnia zapłaty oraz kwotę 5.530 zł (pięć tysięcy pięćset trzydzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu,

2.  oddala powództwo w pozostałej części,

3.  nakazuje pobrać od G. W. na rzecz S. (...) kwotę 5.789 zł (pięć tysięcy siedemset osiemdziesiąt dziewięć złotych) tytułem części opłaty od pozwu oraz kwotę 2.285,86 zł (dwa tysiące dwieście osiemdziesiąt pięć złotych osiemdziesiąt sześć groszy) tytułem zwrotu wydatków.

I C 988/14

UZASADNIENIE

(...) wniósł o zasądzenie od G. W. kwoty 154.373,51 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesieni pozwu do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu fundusz wskazał, iż żądana kwota wynika z umowy kredytowej, zawartej przez pozwaną z bankiem (...) w dniu 6 października 2009r., z której wierzytelność została przelana na jego rzecz umową z dnia 20 czerwca 2013r. Podał, iż na kwotę dochodzoną pozwem składa się :

- należność główna – 104.796,38 zł,

- odsetki ustawowe naliczone od należności głównej od dnia 25 czerwca 2013r. do dnia 15 stycznia 2014r. – 7.614,25 zł,

- odsetki umowne naliczone przez pierwotnego wierzyciela – 41.622,05 zł,

- koszty naliczone przez pierwotnego wierzyciela- 340,83 zł.

S.wydał w dniu 28 stycznia 2014r. nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, którym zasądził dochodzoną należność wraz z odsetkami i koszami postępowania.

G. W. wniosła sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty, w którym:

1.  zakwestionowała prawo powoda do dochodzenia od niej roszczenia, gdyż

nie zawierała z powodem umowy kredytowej,

2 .podała, iż ma wątpliwości co do zgodności z prawem umowy przelewu wierzytelności,

3. zakwestionowała wysokość zgłoszonego roszczenia, wskazała, iż wg niej

roszczenie jest zawyżone.

Postanowieniem z dnia 17 marca 2014r. S. stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i przekazał sprawę do tut. sądu wg właściwości ogólnej.

W piśmie procesowym z dnia 30 maja 2014r. powód wskazał, iż wierzytelność, będącą przedmiotem niniejszej sprawy, nabył od (...) na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 20 czerwca 2013r. Na kwotę dochodzoną pozwem składa się :

- kapitał w wysokości 104.796,38 zł ( kolumna 20),

- odsetki umowne ( naliczone przez cedenta) w wysokości 41.622,05 zł ( kolumna 22),

- koszty, naliczone przez pierwotnego wierzyciela w kwocie 340,83 zł ( kolumna 23),

- odsetki ustawowe, naliczone przez powoda od kwoty 104.796,38 zł w wysokości 13 % rocznie za okres od 25 czerwca 2013r. ( data skuteczności cesji) do dnia 15 stycznia 2014r. ( data bezpośrednio poprzedzająca datę wytoczenia powództwa).

Podał, iż S. w sprawie(...) nadał klauzulę wykonalności bte, wystawionemu przez (...).

Na rozprawie w dniu 30 października 2014r. pozwana podniosła, iż :

- powództwo nie zostało udowodnione ani co do zasady, ani co do wysokości, nie złożono bowiem oryginału umowy przelewu, a złożona kopia nie jest kompletna, zawiera zacieniowane miejsca, a te zacieniowane fragmenty mogą być istotne dla rozstrzygnięcia sprawy,

- nie wiadomo, w jaki sposób powód wyliczył odsetki.

W piśmie z 5 stycznia 2015r. G. W. podniosła zarzuty, iż :

- brak dowodu istnienia i wysokości roszczenia w dniu cesji, bo umowa kredytowa stanowi tylko dowód zaciągnięcia zobowiązania, a tego pozwana nie kwestionuje, a umowa cesji to dokument prywatny, który stanowi dowód tylko tego, że obie strony umowy złożyły oświadczenia woli o istnieniu wierzytelności wobec pozwanej,

- brak dowodu, czy osoby które w imieniu banku podpisały umowę cesji, były do tego upoważnione,

- bank w piśmie z dnia 17 lipca 2013r. nie poinformował pozwanej o wysokości wierzytelności,

- powód złożył do akt sprawy wyciąg z umowy cesji, którego fragmentaryczność nie pozwala na ocenę umowy,

- załącznik nr 1 do aneksu umowy nie precyzuje, o jaki aneks chodzi, tj. nie podaje numeru aneksu ani daty aneksu,

- na załączniku nr 1 do aneksu nie ma żadnych podpisów, tylko parafki na niektórych stronach.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 6 października 2009r. G. W. zawarła z (...) S.A. w W. Oddział nr 2 w P. umowę kredytu gotówkowego na cele konsumpcyjne w kwocie 150.000 zł na okres do dnia 6 października 2014r. Kredyt miał zostać spłacony wraz z odsetkami w 60 miesięcznych ratach – wg planu spłaty. W § 15 ustalono, iż bank może wypowiedzieć umowę w przypadku m.in. wystąpienia zaległości w spłacie dwóch pełnych rat. Termin wypowiedzenia ustalono na 30 dni, przy czym wcześniej bank winien wezwać do zapłaty zaległości w terminie 7 dni od otrzymania wezwania – pod rygorem wypowiedzenia ( v. umowa kredytu gotówkowego z dnia 6 października 2009r. k. 56-59 ). Pożyczka miała być spłacana wg harmonogramu spłat kredytu, poczynając od 6 listopada 2009r. do 6 października 2014r. po 3.113,74 zł miesięcznie ( v. harmonogram spłat kredytu k. 64-67).

W dniu zawarcia umowy bank przelał na konto pozwanej kwotę kredytu ( v. potwierdzenie uruchomienia kredytu k. 60).

Ponieważ pozwana zalegała ze spłatą rat kredytu, bank wezwał ją w dniu 18 października 2011r. do zapłaty zaległości , wskazał, iż zalega z płatnością rat kredytu na kwotę 6.947,79 zł, odsetek i opłat bankowych na kwotę 2.452,38 zł, odsetek za nieterminową spłatę kredytu na kwotę 187,56 zł . Bank zagroził, iż brak wpłaty zaległości w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego pisma powoduje, że bank wypowiada umowę , termin wypowiedzenia wynosi 30 dni, wypowiedzenie oznacza obowiązek spłaty całej kwoty, tj. 104.796,38 zł z odsetkami i opłatami ( v. wezwanie do zapłaty i wypowiedzenie k. 68 ). G. W. otrzymała powyższe pismo w dniu 3 listopada 2011r. (v. potwierdzenie odbioru przez pozwaną wypowiedzenia umowy k. 69-70 ). W dniu 12 grudnia 2011r. bank wysłał pozwanej monit do zapłaty zaległości kredytowej; pozwana odebrała go w dniu 27 grudnia 2011r. ( v. monit wraz z potwierdzeniem odbioru przez pozwaną k. 71- 73).

W dniu 7 marca 2012r. (...) wystawił przeciwko G. W. bankowy tytuł egzekucyjny na kwotę : - 104.796,38 zł należności głównej, - 10.688,44 zł odsetek, naliczonych do 6 marca 2012r. ( włącznie) wg 22%, 23%, 24%, - 182,66 zł opłat z tytułu umowy kredytowej z 6 października 2009r. ( v. bankowy tytuł egzekucyjny k. 76).

Postanowieniem z dnia 12 kwietnia 2012r. S. (...)w sprawie (...) nadał powyższemu bte klauzulę wykonalności ( v. postanowienie z dnia 12 kwietnia 2012r. k. 78).

(...) wniosła w dniu 16 sierpnia 2012r. o wszczęcie egzekucji przeciwko pozwanej na podstawie bte z dnia 7 marca 2012r. ( v. wniosek o wszczęcie egzekucji k. 79).

Postanowieniem z 23 kwietnia 2013r. komornik umorzył egzekucję z uwagi na jej bezskuteczność ( v. postanowienie o umorzeniu egzekucji k. 123).

W dniu 26 maja 2013r. (...) złożył wniosek o umorzenie egzekucji przeciwko pozwanej z uwagi na sprzedaż wierzytelności powodowi ( v. wniosek o umorzenie egzekucji k.81).

W dniu 20 czerwca 2013r. (...) SA w W. zawarła z powodem umowę sprzedaży przedmiotowej wierzytelności W aneksie nr (...) do umowy strony ustaliły, iż nabywca nabył wierzytelność w dniu 25 czerwca 2013r.; przedmiot zbycia strony umowy wyszczególniły w załączniku nr 1 do aneksu pod pozycją (...) , w którym wymienione są dane pozwanej, jej adres, dane umowy kredytowej, wysokość zobowiązania na dzień 25 czerwca 2013r. : 104.796,38 zł - należność główna, 41.622,05 zł – odsetki, 340,83 zł - koszty ogólne . Umowę w imieniu (...) podpisały G. Ż. i M. W. na podstawie udzielonych im pełnomocnictw z dnia 17 września 2012r. i z dnia 12 czerwca 2013r. ( v. umowa sprzedaży wierzytelności k. 40-55).

Pismem z 17 lipca 2013r. (...) poinformował pozwaną o przelewie wierzytelności na rzecz powoda z datą 25 czerwca 2013r. ( v. pismo (...) z dnia 17 lipca 2013r. k. 84).

Pismem z dnia z 18 lipca 2013r. powód wezwał G. W. do zapłaty zaległości z tytułu umowy kredytowej, podał jednocześnie informację o umowie przelewu na swoją rzecz przedmiotowej wierzytelności ( v. wezwanie do zapłaty k. 82-83).

Pismem z dnia 10 listopada 2014r. (...) SA potwierdziła sprzedaż przedmiotowej wierzytelności z tytułu umowy kredytowej pozwanej ( v. pismo (...) SA z dnia 10 listopada 2014r. k. 128).

G. W. uiściła na poczet spłaty należności kredytowej łączną kwotę 65.489,35 zł, w tym : - 45.203,62 zł tytułem spłaty kapitału kredytu ( raty bieżące i przeterminowane), - 19.982,06 zł tytułem odsetek umownych, - 303,67 zł tytułem odsetek karnych od kredytu przeterminowanego. Kwoty te wpłacała w okresie od 6 listopada 2009r. do 27 lipca 2011r. Na dzień 11 grudnia 2011r. zalegała z zapłatą kwoty kapitału w wysokości 6.906,85 zł i kwoty odsetek w wysokości 2.637,23 zł, łącznie 9.544,08 zł ( v. historia rachunku pozwanej k. 129-175, opinia biegłej B. B. k. 316- 338).

Powyższy stan faktyczny ustalony został na podstawie dokumentów w postaci : umowy kredytu gotówkowego z dnia 6 października 2009r. ( k. 56-59 ), harmonogramu spłat kredytu ( k. 64-67), potwierdzenia uruchomienia kredytu ( k. 60), wezwania do zapłaty i wypowiedzenia ( k. 68 ), potwierdzenia odbioru przez pozwaną wypowiedzenia umowy ( k. 69-70 ), monitu wraz z potwierdzeniem odbioru przez pozwaną ( k. 71- 73), bankowego tytułu egzekucyjnego ( k. 76), postanowienia z dnia 12 kwietnia 2012r. ( k. 78), wniosku o wszczęcie egzekucji ( k. 79), umowy sprzedaży wierzytelności( k. 40-55), wniosku o umorzenie egzekucji ( k.81), wezwania do zapłaty ( k. 82-83), pisma (...) z dnia 17 lipca 2013r. ( k. 84), postanowienia o umorzeniu egzekucji ( k. 123), pisma (...) SA z dnia 10 listopada 2014r. ( k. 128), historii rachunku bankowego pozwanej ( k. 129-175) , a także w oparciu o opinię biegłej B. B. ( k. 316- 338).

Pozwana nie udowodniła, by spłaciła kredyt w większej kwocie, niż 65.489,35 zł. Taka wysokość wynika z analizy jej rachunku bankowego, przeprowadzonej przez biegłą. Ciężar wykazania wielkości spłaconego kredytu obciąża, zgodnie z art. 6 kc, pozwaną. G. W. nie przedstawiła sądowi żadnego dowodu odnośnie wysokości spłaconych przez nią kwot kredytu; co więcej, nie potrafiła nawet określić, jakie kwoty kredytu spłaciła.

Niezasadne są zastrzeżenia pozwanej do opinii biegłej, B. B.. Rolą biegłej było wyliczenie matematyczne kwot pozostałych do spłat z tytułu umowy kredytowej z uwzględnieniem danych odnośnie spłat, wynikających z historii rachunku bankowego pozwanej. Nie należało do zakresu opinii badanie, czy bank prawidłowo dokonywał pobrań z rachunku pozwanej. To na pozwanej, jak to już wcześniej wskazano, ciąży obowiązek wykazania, czy i jakie kwoty oraz w jakim terminie zapłaciła na poczet należności kredytowej. Jeśli w ocenie pozwanej, zapłaciła ona inne kwoty lub w innych terminach, niż wynikało to ze zgromadzonego materiału dowodowego, winna w tym zakresie przeprowadzić stosowny dowód. Odnośnie harmonogramu spłat kredytu, zauważyć trzeba, że – zgodnie z § 27 umowy- stanowi on część umowy. Nie jest zatem możliwe, by pozwana jako strona umowy nie otrzymała powyższego dokumentu.

Sąd zważył, co następuje:

Powód opiera swoje roszczenia na treści przepisu art. 509 kc, zgodnie z którym wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią ( przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania; wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

(...) SA mocą umowy sprzedaży wierzytelności przeniosła na rzecz powoda wierzytelność, przysługującą jej od G. W. z tytułu umowy kredytowej . Powodowy fundusz jest zatem uprawniony do dochodzenia powyższej wierzytelności od pozwanej , natomiast pozwana, odmawiając zapłaty tej należności, może korzystać z wszelkich zarzutów, jakie miała przeciwko b. w chwili powzięcia wiadomości o przelewie ( art. 513 § 1 kc).

Pozwana nie kwestionowała faktu zawarcia umowy kredytowej z b., ani faktu uzyskania od banku kwoty umówionego kredytu.

Zakwestionowała natomiast uprawnienie powoda do dochodzenia należności, twierdząc, iż nie zawierała z funduszem umowy kredytowej.

Stanowisko pozwanej w tym zakresie jest niezasadne. Podkreślić bowiem należy, iż w wyniku umowy przelewu z dnia 20 czerwca 2013r., przeszedł na nabywcę, czyli powodowy fundusz, ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, który zostaje wyłączony z dotychczasowego stosunku zobowiązaniowego, jaki wiązał go z dłużnikiem; wierzytelność przechodzi na nabywcę w takim stanie, w jakim była w chwili zawarcia umowy o przelew. Powód nabył zatem wierzytelność, przysługującą b. od G. W. w takiej kwocie, jaką zalegała ona b. na dzień nabycia wierzytelności i na tej podstawie może dochodzić od dłużnika przedmiotowej wierzytelności.

Umowa przelewu z dnia 20 czerwca 2013r. została podpisana w imieniu dotychczasowego wierzyciela przez G. Ż. i M. W.; ich umocowanie do działania w imieniu (...) wynikało z pełnomocnictw z dnia 17 września 2012r. i z dnia 12 czerwca 2013r.

Umowa przelewu nie wymagała zgody dłużnika, zawiera wszystkie niezbędne elementy, jej zawarcie nie sprzeciwia się ustawie, zastrzeżeniu umownemu ani właściwości zobowiązania. Na rozprawie w dniu 23 marca 2015r. peł. powoda okazał oryginał przedmiotowej umowy, oryginał aneksu oraz oryginał załącznika nr1 do aneksu, których to dokumentów pozwana nie kwestionowała.

Dla skutecznego przeniesienia wierzytelności nie ma znaczenia okoliczność, iż w piśmie z dnia 17 lipca 2013r. (...) nie poinformowała pozwanej o wysokości sprzedanej wierzytelności. B.nie miał takiego obowiązku. Pozwana zaś, jako kredytobiorca, powinna wiedzieć, ile spłaciła kredytu i w związku z tym, jaka jest zaległość, na tej podstawie łatwo mogła wyliczyć, w jakiej kwocie b. sprzedał jej wierzytelność. Poza tym, nic nie stało na przeszkodzie, by zwróciła się dob. lub f. o informację na temat wielkości sprzedanej wierzytelności. Należy podkreślić, że f.zawiadomił ją pismem z dnia 18 lipca 2013r. o wielkości jej zadłużenia, które kupił od b.

Nie ma więc racji pozwana, zgłaszając wątpliwości co do zgodności umowy przelewu z prawem.

G. W. nie sprecyzowała, dlaczego w jej ocenie roszczenie jest zawyżone, ale skoro wniosła o oddalenie powództwa w całości, należało ustalić, czy zasadna jest wysokość roszczenia dochodzonego pozwem.

Ponieważ kredyt nie był spłacany terminowo, pozwana zalegała bowiem z zapłatą dwóch rat, bank wezwał ją do uiszczenia zaległości w określonym terminie z zastrzeżeniem, iż brak wpłaty spowoduje wypowiedzenie umowy. Od 3 listopada 2011r. pozwana miała 7 dni na uiszczenie należności. Skoro tego nie zrobiła do 10 listopada 2011r., to 11 listopada 2011r. nastąpiło wypowiedzenie umowy z terminem wypowiedzenia 30 dni, czyli wypowiedzenie stało się skuteczne w dniu 11 grudnia 2011r. Na dzień 11 grudnia 2011r. G. W. zalegała z zapłatą kwoty kapitału w wysokości 6.906,85 zł i kwoty odsetek w wysokości 2.637,23 zł, łącznie 9.544,08 zł, a zatem powyżej dwóch pełnych rat kredytu. Z tą datą roszczenieb. stało się wymagalne w całości.

Kwota udzielonego kredytu wynosiła 150.000 zł, pozwana spłaciła z tego tytułu kwotę 45.203,62 zł , czyli do zapłaty pozostało 104.796,38 zł należności głównej. Takiej też kwoty dochodzi powód.

Łączna kwota odsetek za okres od 6 października 2009r. ( data podpisania umowy kredytowej) do 25 czerwca 2013r. ( data zbycia wierzytelności) wyniosła 41.597,17 zł, z czego 4.119,25 zł to odsetki od kapitału bieżącego i 37.477,92 zł odsetki od kapitału przeterminowanego. Powód dochodzi z tego tytułu kwoty o 24,88 zł większej, w tej zatem części powództwo oddalono jako niezasadne. Odsetki ustawowe naliczone od należności głównej tj. od kwoty 104.796,38 zł za okres od 25 czerwca 2013r. do 15 stycznia 2014r. wynoszą 7.614,25 zł, czyli taką kwotę, jakiej dochodzi w tym zakresie powód.

Odnośnie kosztów w kwocie 340,83 zł, trzeba podkreślić, iż powód nie wykazał w pełni ich wysokości. Z postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności wynika, iż koszty uzyskania klauzuli wyniosły 152,66 zł. Umowa kredytowa przewidywała w § 2, iż b. pobiera od kredytobiorcy prowizje i opłatyb. za czynności związane z obsługą kredytu. Jak wynika z b. tytułu egzekucyjnego koszty te wyniosły 182,66 zł . Czyli łączna kwota kosztów wynosi 335,32 zł, więc mniej, niż żąda z tego tytułu powód o 5,51 zł . Dlatego zasądzono 335,32 zł i oddalono powództwo w pozostałej części.

Łączna wysokość należnej powodowi kwoty wynosi zatem 154.343,12 zł.

O dalszych odsetkach orzeczono jak poniżej :

- powód skumulował żądanie odsetek od należności głównej za okres od 6 października 2009r. ( data podpisania umowy kredytowej) do 25 czerwca 2013r. ( data zbycia wierzytelności) i za okres od 25 czerwca 2013r. do dnia 15 stycznia 2014r. Czyli do zasądzenia pozostają jeszcze odsetki ustawowe od należności głównej od 16 stycznia 2014r. do dnia zapłaty. Ponieważ powód żąda odsetek za okres późniejszy, tj. od dnia wniesienia pozwu ( 20 stycznia 2014r.), zasądzono odsetki od tej daty,

- od zaległych odsetek można żądać odsetek za okres od dnia wytoczenia o nie powództwa ( art. 482 kc), stąd od kwoty skumulowanych odsetek umownych i ustawowych zasądzono odsetki od dnia 20 stycznia 2014r.,

- od kosztów, związanych z wystawieniem (...) i nadaniem mu klauzuli wykonalności, odsetki mogą być dochodzone wg zasad, określonych w art. 455 kc w zw. z art. 481 kc, tj. za okres po wezwaniu do zapłaty. Powód wezwał G. W. do zapłaty powyższych kosztów w lipcu 2013r. Stąd żądanie odsetek od daty późniejszej, tj. od 20 stycznia 2014r., uznać należało za uzasadnione.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 kpc. Pozwana przegrała proces w zasadzie w całości; oddalono powództwo bowiem w niewielkiej kwocie, obciążono ją więc w całości kosztami procesu.

Koszty powoda : 1.930 zł ( część opłaty od pozwu) + 3.600 zł ( wynagrodzenie pełnomocnika). czyli 5.530 zł.

Pełna opłata od pozwu wynosi 7.719 zł, powód uiścił 1.930 zł, pozostało do zapłaty 5.789 zł.

Wydatki na opinie biegłej wyniosły 2.285,86 zł.

z/ doręczyć odpis wyroku wraz z uzasadnieniem peł. pozwanej.