VII K 627/20 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2021-03-10
UZASADNIENIE |
|||||||||||||||
Formularz UK 1 |
Sygnatura akt |
VII K 627/20 |
|||||||||||||
Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza. |
|||||||||||||||
1. USTALENIE FAKTÓW |
|||||||||||||||
1.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
|||||||||||||
1 |
M. Ł. |
w dniu 06.09.2020 r. ok. godz. 3:00 w P. na ulicy (...) woj. (...) prowadził pojazd mechaniczny – samochód osobowy marki H. (...) o nr rej. (...), w ruchu lądowym będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godz. 3:24 do stężenia na poziomie 1,14 promila, o godz. 3:32 do stężenia na poziomie 1,20 promila alkoholu w wydychanym powietrzu czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, tj. o czyn z art. 178 a § 1 kk |
|||||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione |
Dowód |
Numer karty |
|||||||||||||
1. W dniu 06.09.2020 roku około godziny 3:00 przy ulicy (...) w P. M. Ł. prowadził pojazd marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Wjechał na parking, zaparkował. Po tym jak wysiadł z samochodu, na widok funkcjonariuszy Policji zmienił kierunek marszu. Na skutek przeprowadzonego pieszego pościgu został zatrzymany. Interwencja Policji została zainicjowana przez świadka, który widział kierującego podczas rozpoczynania jazdy samochodem i podejrzewał, że może być nietrzeźwy. |
Wyjaśnienia oskarżonego M. Ł. Zeznania świadka S. K. |
48v-49 19v, 49-49v |
|||||||||||||
2. M. Ł. po przewiezieniu do K. (...) w P. został poddany badaniom stanu trzeźwości urządzeniem A. (...) Wynik badania przeprowadzonego o godz. 3:24 wskazywał na stężenie alkoholu we krwi na poziomie 1,14 ‰, a o godzinie 3:32 na stężenie na poziomie 1,20 ‰. |
Zeznania świadka S. K. Protokół badania trzeźwości |
19v, 49-49v 3 |
|||||||||||||
3. M. Ł. nie był uprzednio karany. |
Karta karna |
9 |
|||||||||||||
1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
|||||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione |
Dowód |
Numer karty |
|||||||||||||
2. OCena DOWOdów |
|||||||||||||||
2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
|||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
|||||||||||||
1 |
Wyjaśnienia oskarżonego M. Ł. |
Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Treść tego oświadczenia, analogicznie jak złożonych wyjaśnień nie nasuwa wątpliwości na tle całokształtu zgromadzonych dowodów, a w szczególności wyników badań trzeźwości opisanych w protokole badania trzeźwości. |
|||||||||||||
1, 2 |
Zeznania świadka S. K. |
Zeznaniom wskazanego świadka należy przyznać walor wiarygodnych. Świadek relacjonuje co do okoliczności znanych mu z tytułu obowiązków zawodowych. Jawi się jako osoba bezstronna. Nie ma podstaw do kwestionowania jego zeznań. Relacja ta znajduje odzwierciedlenie w pozostałym, niekwestionowanym materiale dowodowym , a w szczególności protokole badania trzeźwości. |
|||||||||||||
2 |
Protokół badania trzeźwości |
Dokument ten został sporządzony w sposób jasny i przejrzysty, a stężenie alkoholu podane zostało we właściwych jednostkach (promilach). O warunkach oraz sposobach prowadzenia badań mających na celu ustalenie zawartości w organizmie alkoholu traktuje ustawa z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2007r., Nr 70, poz. 473 z późn. zm.). Ustawodawca zawarł w cytowanej ustawie delegację dla ministra zdrowia do określenia warunków i sposobów prowadzenia takich badań. Aktualnie zasady te reguluje rozporządzenie Ministra Zdrowia i Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28.12.2018r. (Dz.U. z 2018r., poz. 2472) w sprawie badań na zawartość alkoholu w organizmie, bardzo szczegółowo traktując o problematyce badań nieinwazyjnych za pomocą tzw. analizatora wydechu. Treść protokołu dowodzi, iż badania trzeźwości oskarżonego prowadzono zgodnie ze wskazaniami § 3 ust. 1 pkt 1 oraz § 4 ust. 2 powołanego wyżej rozporządzenia. |
|||||||||||||
Świadectwo wzorcowania Karta karna |
Nie budzą wątpliwości co do autentyczności, ani rzetelności. |
||||||||||||||
2.2.
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
|||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
|||||||||||||
3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU |
|||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Oskarżony |
||||||||||||||
☐ |
3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem |
1 |
M. Ł. |
||||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
|||||||||||||||
Oskarżony dopuścił się występku wyczerpującego dyspozycję art. 178a § 1 kk. Stan nietrzeźwości w myśl art. 115 § 16 kk zachodzi wówczas, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Oznacza to, że organ orzekający nie musi wykazać, iż zachowanie sprawcy sprowadziło zagrożenie, a nawet udowodnienie przez oskarżonego, że w konkretnej sytuacji zagrożenie nie powstało i powstać nie mogło jest bezskuteczne i z odpowiedzialności za przestępstwo z art. 178 a § 1 kk nie zwalnia. Oskarżony niewątpliwie spożywał alkohol i znajdował się w stanie nietrzeźwości, co wynika z protokołu badania trzeźwości. Kierując samochodem osobowym w stanie nietrzeźwości zrealizował znamiona zarzucanego mu czynu stanowiącego przestępstwo z art. 178a § 1 kk. W sprawie nie zachodzą żadne okoliczności wyłączające bezprawność czynu oskarżonego, albo jego winę. W momencie podejmowania zarzucanego oskarżonemu działania przestępnego był on osobą dojrzałą i w pełni poczytalną. Oskarżony jest zdolny do rozpoznania bezprawności swojego czynu, znajduje się w sytuacji, która nie wyklucza możliwości dania posłuchu normie prawnej. Znajdował się on w normalnej sytuacji motywacyjnej, zatem można było od niego wymagać zachowań zgodnych z prawem a nie zachowań realizujących znamiona przestępstw. |
|||||||||||||||
☐ |
3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem |
||||||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
|||||||||||||||
☐ |
3.3. Warunkowe umorzenie postępowania |
||||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania |
|||||||||||||||
☐ |
3.4. Umorzenie postępowania |
||||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania |
|||||||||||||||
☐ |
3.5. Uniewinnienie |
||||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia |
|||||||||||||||
4. KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie |
|||||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||||
M. Ł. |
1 |
Kara 50 stawek dziennych grzywny jest adekwatna do stopnia winy oskarżonego oraz stopnia społecznej szkodliwości jego czynu, a uwzględnia: okoliczności obciążające: - stężenie alkoholu we krwi, bo przekraczające ponad dwukrotnie ustawowy próg trzeźwości, okoliczności łagodzące: - przyznanie do winy, - uprzednia niekaralność. Przy kształtowaniu wysokości grzywny (jednej stawki dziennej na kwotę 20 zł) Sąd miał na uwadze treść art. 53 § 2 kk i 33 § 3 kk. |
|||||||||||||
M. Ł. |
2 |
Ponieważ oskarżony dopuścił się przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w ruchu drogowym w stanie nietrzeźwości, Sąd na podstawie art. 42 § 2 kk zobligowany był orzec zakaz prowadzenia wszelkich podjazdów mechanicznych lub pojazdów mechanicznych określonego rodzaju. Ten środek karny ma nie tylko charakter represyjny, lecz także pełni funkcję prewencyjną, poprzez wyeliminowanie z ruchu drogowego osoby stwarzającej zagrożenie dla bezpieczeństwa w ruchu lądowym. Orzeczenie go w wymiarze 3 lat będzie spełni opisane wyżej funkcje tego środka karnego. W ocenie Sądu pozbawienie oskarżonego uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi w ruchu lądowym na okres 3 lat zapewni realizację wychowawczych i zapobiegawczych celów wskazanego środka karnego. |
|||||||||||||
M. Ł. |
3 |
Celem wzmocnienia orzeczenia o karze i prewencyjnego oddziaływania orzeczenia, jak również dla podkreślenia naganności i bezprawności zachowania oskarżonego polegającego na kierowaniu pojazdem w stanie nietrzeźwości (art. 178a § 1 kk), Sąd mając za podstawę treść art. 43a § 2 kk orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w wysokości 5.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej. |
|||||||||||||
5. 1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU |
|||||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||||
M. Ł. |
4 |
W oparciu o treść art. 63 § 1 i 5 kk Sąd zobligowany jest zaliczyć oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie na poczet orzeczonej kary aby dolegliwość związana z pozbawieniem wolności nie pozostała poza nawiasem wymierzonej i podlegającej wykonaniu kary pozbawienia wolności albo orzeczonej kary ograniczenia wolności lub kary grzywny. Tak więc zaliczenie okresu zatrzymania na poczet jednej z wymienionych kar stanowi ustawowe dobrodziejstwo dla oskarżonego. W orzecznictwie Sądu Najwyższego zgodnie wyrażany jest pogląd, iż okres rzeczywistego pozbawienia sprawcy wolności w sprawie podlega zaliczeniu na poczet kary podlegającej efektywnemu wykonaniu (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 sierpnia 1970 r., RNw 33/70, LEX nr 21325, wyrok SN z 24 sierpnia 1988 r., V KRN 161/88, OSNPG 1988, z. 12, poz. 129; wyrok SN z 18 stycznia 1993 r., III KRN 158/92). W świetle powyższych rozważań zasadne jest zaliczenie na poczet orzeczonej kary grzywny okresu zatrzymania w sprawie. |
|||||||||||||
7.6. inne zagadnienia |
|||||||||||||||
W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, |
|||||||||||||||
Obrońca oskarżonego zawnioskował o warunkowe umorzenie postępowania karnego. Warunkowe umorzenie postępowania karnego jest środkiem probacyjnym, który Sąd może zastosować wobec uprzednio niekaranego sprawcy przestępstwa zagrożonego karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 5 lat w sytuacji, gdy wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy nie karanego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie on przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu należy wziął pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej i grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy. Oskarżony nie był uprzednio karany, co otwiera drogę do rozważań o stopniu winy i społecznej szkodliwości jego czynu. Te należy ocenić jako znaczne. Ustawowy stopień trzeźwości oskarżony przekroczył ponad dwukrotnie. Wsiadł do pojazdu i prowadził pojazd mechaniczny, mimo tego, iż na krótko przed zatrzymanie spożywał alkohol. W spawie nie ma żadnych okoliczności, która chociażby w minimalnym stopniu usprawiedliwiała zachowanie oskarżonego realizujące znamiona przestępstwa. Odwołując się do zeznań świadka S. K., oskarżony na widok funkcjonariuszy Policji zaczął się oddalać, co wymagało podjęcia pościgu. Zapiski w notatce urzędowej sporządzonej przez wskazanego funkcjonariusza dowodzą, iż oskarżony nie stosował się do poleceń funkcjonariuszy realizujących czynność zatrzymania. Zachowywał się nieodpowiednio, był opryskliwy, arogancki. Ani postawa oskarżonego w toku interwencji, ani dotychczasowy sposób życia nie dają podstaw do sięgnięcia po instytucję warunkowego umorzenia postępowania. |
|||||||||||||||
7. KOszty procesu |
|||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||||||
5 |
W oparciu o art. 626 § 1 kpk w zw. z art. 618 § 1 kpk, art. 616 § 2 kpk, art. 627 kpk Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa: a/ tytułem wydatków kwotę 70 złotych obejmującą: - opłatę przewidzianą za udzielenie informacji z rejestru skazanych –30 zł, - ryczał za doręczenia korespondencji w postępowaniu przygotowawczym oraz sądowym (§ 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym /Dz. U. Nr 108, poz. 1026 z późn. zm./) – 40 zł, b/ tytułem opłaty kwotę 100 złotych - ustaloną na podstawie art. 3 ust. 1 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 roku , Nr 49, poz. 223 z późn. zm.). |
||||||||||||||
6. 1Podpis |
|||||||||||||||
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim
Data wytworzenia informacji: