Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1685/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

T. S.

I. z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Fakt 1

Od 2021r. A. W. pozostawała w konkubinacie z T. S., któremu pozwoliła zamieszkać w swoim mieszkaniu przy ul. (...) w P. (...)

Z czasem, za sprawą nadużywania alkoholu przez oskarżonego i jego narastającej agresji, ich związek zaczął się psuć. Wskutek powtarzających się awantur, wielokrotnego niszczenia siekierą drzwi do mieszkania i celowego uszkodzenia samochodu, z początkiem 2023 r. pokrzywdzona zdecydowała się definitywnie rozstać z oskarżonym, czego ten nie chciał przyjąć do wiadomości. Chociaż wyprowadził się z mieszkania byłej partnerki wielokrotnie nachodził ją dobijając się do drzwi, ubliżając jej i wykrzykując, że ją zniszczy i zabije. Awanturował się także w jej miejscu pracy, dzwonił i wysyłał obraźliwe wiadomości.

W dniu 29 czerwca 2023 r., kiedy A. W. wchodziła do domu, czekający na klatce schodowej nietrzeźwy oskarżony wtargnął za nią do mieszkania i nie chciał go opuścić. Rozpętał awanturę, w trakcie której chwycił za leżący na szafce kuchenny nóż i ruszył w stronę byłej konkubiny. Wywiązała się szarpanina - pokrzywdzona nie będąc w stanie wyrwać mu noża zaczęła głośno wyzwać pomocy, przez co oskarżony jeszcze bardziej się zdenerwował i zamachnął się na pokrzywdzoną zatrzymując nóż na jej klatce piersiowej. Po chwili wyszedł z mieszkania grożąc, że i tak ją "dorwie". A. W. była zszokowana zachowaniem byłego partnera i choć w przeszłości niejednokrotnie cofała składane przez siebie wnioski o jego ściganie za groźny i niszczenie mienia, teraz z obawy o własne bezpieczeństwo wezwała policję. Oskarżony zdążył jednak zbiec.

T. S. został zatrzymany dopiero w dniu 1 lipca 2023 r., a po zwolnieniu, w dniu 2 lipca 2023 r. zastosowano wobec niego dozór kuratora z jednoczesnym zakazem zbliżania się i kontaktowania z A. W.. Na kilka tygodni przestał pić, przeprosił za swoje zachowanie pokrzywdzoną i za jej zgodą, a niekiedy z jej inicjatywy, ponownie zaczął się z nią spotykać, mimo orzeczonego zakazu. Para nie mieszkała już jednak razem.

1. zeznania A. W.

3-4v, 286-287v

2. screen wiadomości

7

3. zeznania R. L.

287v- 288,

177-178

4. częściowo wyjaśnienia oskarżonego T. S.

285v-286

Fakt 2

Przez kilka tygodni oskarżony zachowywał abstynencję, ale potem wrócił do picia.

W dniu 23 września 2023 r. późnym wieczorem przyszedł do A. W. prosząc, aby pozwoliła mu wejść i zwrócić przyprowadzony rower. Gdy pokrzywdzona, nie podejrzewając złych zamiarów, otworzyła drzwi T. S. oświadczył, że jest głupia, bo wpuściła do mieszkania swojego mordercę. Słowa te przeraziły pokrzywdzoną i choć próbowała nakłonić byłego partnera do spokojnej rozmowy oskarżony wpadł w furię. Rzucił się na A. W. przewracając ją na łóżko i najpierw zaczął uderzać rękoma po głowie, a po chwili jedną nogą nadepnął na jej głowę, a drugą zaczął ją kopać po całym ciele. Krzyczał, że ją zabije i zanim przyjedzie policja to będzie już martwa. Pokrzywdzona nie była w stanie się obronić więc głośno wzywała pomocy, wskutek jeden z sąsiadów - P. D. wezwał policję.

T. S. kolejny raz zdołał uciec przed przybyciem patrolu zabierając ze sobą plecak byłej partnerki wraz z jego zawartością.

Dwa dni później ponownie oczekiwał na A. W. na klatce schodowej, gdy ta wychodziła do pracy. Nie mogąc się od niego uwolnić, przestraszona kobieta taktycznie zaproponowała, żeby odprowadził ją kawałek, aby jak najszybciej znaleźć się w bezpiecznym miejscu wśród ludzi. Oskarżony oddał jej wówczas kartę bankomatową, którą zabrał razem z plecakiem z jej mieszkania.

T. S. został zatrzymany wieczorem w dniu 5 października 2023 r., w pobliżu bloku pokrzywdzonej a następnie tymczasowo aresztowany. W chwili zatrzymania miał przy sobie dwa noże kuchenne o długości ostrzy odpowiednio 19,5 i 20,5 cm.

1. zeznania A. W.

286-287v, 44-45, 99-101

2. zeznania P. D.

52-53

3. karta informacyjna i opinia sądowo-lekarska

46, 64

4. protokoły zatrzymania osoby i oględzin rzeczy

69-69v

92-94v

5. częściowo wyjaśnienia T. S.

285v -286, 74-76v

Fakt 3

Rozwój umysłowy i sprawność funkcji intelektualnych A. W. mieszczą się w granicach normy. Pokrzywdzona dysponuje zdolnością do wiernego odtwarzania spostrzeżeń, nie przejawia skłonności do fantazjowania i konfabulacji, nie pozostaje pod wpływem czynników zewnętrznych mogących mieć wpływ na jej relacje. Jej wypowiedzi nie są zniekształcone stanem emocjonalnym i z psychologicznego punktu widzenia pozostaje wiarygodnym źródłem informacji

opinia psychologiczna

155-158v

1.1.2.

T. S.

II. z art. 35 ust. 1a Ustawy o ochronie zwierząt w zw. z art. 4 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Fakt 4

Podczas pierwszego zatrzymania T. S. w dniu 1 lipca 2023 r. funkcjonariusze policji ujawnili przy nim szczeniaka rasy mieszanej, którego w/w trzymał w kapturze swojej bluzy. Uszy psa były sklejone klejem i związane wstążką. Oskarżony wyjaśnił, że zabieg ten miał spowodować, aby zwierzę w przyszłości miało stojące uszy. Klej zaaplikował osobiście, za namową osoby, od której otrzymał szczeniaka kilka dni przed zatrzymaniem.

Klej w sposób trwały związał się ze skórą psa powodując zaburzenia w przepływie krwi i zagrożenie martwicą.

1. notatka urzędowa

9-9v

2. ocena weterynaryjna

10

3. zeznania M. K.

16-16v

4. częściowo wyjaśnienia oskarżonego T. S.

285v -286

1.1.3.

T. S.

z art. 278 § 5 kk w zw. z art. 278 § 1 kk i art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Fakt 5

Uciekając z mieszkania A. W. po awanturze w dniu 23 września 2023 r. oskarżony zabrał należący do niej plecak z zawartością portfela, w którym znajdowały się m.in. jej dowód osobisty, karta bankomatowa (...) oraz prawo jazdy i karta biblioteczna.

Kartę bankomatową oskarżony oddał pokrzywdzonej, kiedy czekał na nią przed blokiem dwa dni po zajściu z 23 września 2023 r.

1. zeznania A. W.

286-287v, 44-45, 99-101

2. częściowo wyjaśnienia oskarżonego T. S.

285v -286

Fakt 6

T. S. był skazany m.in. wyrokiem (...) Sądu (...) w P. (...) (...) z dnia 21 marca 2019 r. w sprawie o sygn. akt (...) na karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w całości w okresie od 28 listopada 2018 r. do 24 maja 2021 r. Powyższy wyrok łączny objął m.in. skazanie wyrokiem Sądu (...) w P. (...) (...) z dnia 14 grudnia 2018 r. w sprawie (...) za przestępstwa z art. 291 § 1 kk w zw. z art.64 § 1 kk i z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na kary odpowiednio 1 roku oraz 6 miesięcy pozbawienia wolności, którym jako karę łączną orzeczono 1 rok pozbawienia wolności

wyrok łączny wraz z obliczeniem kary i informacją o zwolnieniu

142-142v, 143, 144

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

T. S.

I. z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

bezpodstawność obaw A. W. o spełnienie wypowiadanych pod jej adresem gróźb, przypadkowe posiadanie przez oskarżonego noża podczas awantury w dniu 29 czerwca 2023 r. oraz brak użycia przemocy fizycznej wobec pokrzywdzonej w w/w dniu i 23 września 2023 r.

wyjaśnienia oskarżonego T. S.

285v -286

1.2.2.

T. S.

z art. 35 ust. 1a Ustawy o ochronie zwierząt w zw. z art. 4 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

brak świadomości zadawania zwierzęciu cierpienia wskutek trwałego związania jego uszów klejem i związania ich wstążką

wyjaśnienia oskarżonego T. S.

285v -286, 26- 27

1.2.3.

T. S.

III. z art. 278 § 5 kk w zw. z art. 278 § 1 kk i art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

zabór rzeczy należących do A. W. w innym celu, aniżeli ich przywłaszczenie

wyjaśnienia oskarżonego T. S.

285v -286, 74-76v

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Fakt 1

1. zeznania A. W.

wiarygodne z uwagi na rzeczowość, zgodność ze wskazaniami doświadczenia życiowego, precyzyjny i konsekwentny opis zachowań oskarżonego korespondujący z dokumentacją lekarską, okolicznościami zatrzymania T. S. oraz protokołem jego przeszukania, a nadto z uwagi na potwierdzone przez biegłego psychologa predyspozycje osobowościowe i intelektualne pokrzywdzonej do formułowania wiarygodnego przekazu

2. screen wiadomosci

utrwalony w oryginalnej postaci, wiarygodny i autentyczny przekaz wiadomości kierowanej przez oskarżonego do pokrzywdzonej

3. zeznania R. L.

w pełni wiarygodne, jako obiektywne i oparte na własnych obserwacjach

4. częściowo wyjaśnienia oskarżonego T. S.

w zakresie potwierdzającym wszczętą w stanie nietrzeźwości awanturę z pokrzywdzoną w dniu 29 czerwca 2023 r., a także wymachiwanie podczas tejże awantury nożem - wiarygodne, jako zbieżne z relacją A. W., logicznie wpisujące się w emocjonalny kontekst związku w/w, który w miarę upływu czasu determinowały coraz większa skala agresji oskarżonego i jego wyraźne poczucie bezkarności zbudowane na niekonsekwencji i uległości pokrzywdzonej.

Fakt 2

1. zeznania A. W.

jak wyżej

2. zeznania P. D.

wiarygodne, jako pochodzące od osoby trzeciej, niezaangażowanej w konflikt stron, skorelowane z okolicznościami i datą interwencji policyjnej

3. karta informacyjna i opinia sądowo-lekarska

wiarygodne i obiektywne dowody oparte na diagnostyce medycznej, stwierdzające typowe powierzchowne urazy powstające w toku awantur domowych, skorelowane z opisem ataku podawanym przez pokrzywdzoną

4. protokoły zatrzymania osoby i oględzin rzeczy

wiarygodne, niekwestionowane w sprawie dokumenty procesowe ilustrujące okoliczności zatrzymania oskarżonego i wyniki przeszukania jego osoby, w toku którego ujawniono dwa noże kuchenne.

5. częściowo wyjaśnienia T. S.

w zakresie potwierdzającym atak na A. W. w jej mieszkaniu w dniu 23 września 2023 r. wiarygodne, jako pokrywające się z wersją pokrzywdzonej oraz logicznie uzasadniające zaalarmowanie policji przez P. D.

Fakt 3

opinia psychologiczna

wiarygodna, obszerna opinia eksperta z zakresu psychologii zawierająca przekonujący, poparty odpowiednim badaniem wywód na temat cech osobowościowych i poziomu intelektualnego pokrzywdzonej, niedostarczająca żadnych podstaw do kwestionowania psychologicznej wiarygodności A. W.,

Fakt 4

1. notatka urzędowa

wiarygodny, niekwestionowany w sprawie dokument ilustrujący okoliczności zatrzymania T. S., poparty protokołem z tej czynności

2. ocena weterynaryjna

wiarygodny, niekwestionowany w sprawie dokument ilustrujący skutki sklejenia psich uszów klejem, zgodny ze wskazaniami doświadczenia życiowego i elementarną znajomością właściwości tego rodzaju substancji i jej wpływu na żywą tkankę skóry

3. zeznania M. K.

przekonująca, logiczna i zgodna z wiedzą ogólnożyciową wypowiedź lekarza weterynarii stwierdzająca negatywny wpływ sklejenia uszu szczeniaka na jego zdrowie i realne zagrożenie martwicą tkanek.

4. częściowo wyjaśnienia oskarżonego T. S.

w zakresie potwierdzającym osobiste przeprowadzenie pseudo-zabiegu polegającego na sklejeniu, a następnie związaniu uszów szczeniaka wstążką - wiarygodne, zgodne ze stanem ujawnionym podczas zatrzymania oskarżonego oraz oceną weterynaryjną i zeznaniami jej autora

Fakt 5

1. zeznania A. W.

jak wyżej

2. częściowo wyjaśnienia oskarżonego T. S.

w zakresie potwierdzającym samowolny zabór plecaka A. W. wraz z jego zawartością w dniu 23 września 2023 r. - wiarygodne, jako korespondujące z wersją pokrzywdzonej

Fakt 6

wyrok łączny wraz z obliczeniem kary i informacją o zwolnieniu

niekwestionowane w sprawie, wzajemnie powiązane ze sobą dokumenty urzędowe o wysokiej randze, wskazujące na działanie w warunkach powrotu do przestępstwa w zakresie czynu skierowanego przeciwko mieniu

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

wyjaśnienia oskarżonego T. S.

w zakresie negującym przestępstwo gróźb karalnych z odwołaniem się do braku zamiaru wyrządzenia A. W. krzywdy - niewiarygodne z uwagi na sprzeczność z istotą przestępstwa z art. 190 § 1 kk, którego byt prawny nie zależy od faktycznych intencji sprawcy

1.2.2

wyjaśnienia oskarżonego T. S.

w zakresie eksponującym brak świadomości zadawania zwierzęciu cierpienia i narażania go na uszkodzenie tkanek wskutek trwałego zespojenia jego uszów klejem i związania ich wstążką - niewiarygodne z uwagi na sprzeczność z elementarnym doświadczeniem życiowym oraz wewnętrzną niespójność wyrażającą się z jednej strony przyznaniem się do zarzuconego przestępstwa i krytyczną oceną podjętego zachowania, a z drugiej negowaniem zasadności zarzutu i eksponowaniem dobrego samopoczucia zwierzęcia

1.2.3.

wyjaśnienia oskarżonego T. S.

w zakresie negującym zabór rzeczy należących do A. W. w celu ich przywłaszczenia - niewiarygodne z uwagi na niezgodność takiej wersji z logiką sytuacyjną oraz przebiegiem wypadków po dokonaniu w/w przestępstwa. Gdyby istotnie motywem działania oskarżonego była jedynie ciekawość, a jego celem tylko zaznajomienie się z treścią korespondencji pokrzywdzonej - łupem T. S. padłyby tylko listy, a nie cały plecak wraz z jego zawartością, w tym ważne dokumenty, karta do bankomatu oraz klucze. Nawet zakładając, że oskarżony działał w pośpiechu decydując się na zabór całego plecaka, aby wejść w posiadanie interesujących go listów - miał dość czasu aby zwrócić plecak i jego zawartość, czego nie uczynił zwracając jedynie, po dwóch dniach, kartę do bankomatu.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

T. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo określone w art. 190 § 1 kk ma charakter skutkowy i może być popełnione tylko przez działanie. Warunkiem jego dokonania jest wzbudzenie w adresacie groźby uzasadnionej obawy, że zostanie ona spełniona. Jak podkreślił Sąd Najwyższy w wyroku z 17 kwietnia 1999 r., II KKN 171/96, LexPolonica nr 352430 (Orz. Prok. i Pr. 1997, nr 10, poz. 4), do wypełnienia znamion groźby karalnej „nie jest konieczne, aby sprawca miał rzeczywiście groźbę wykonać, ani też by istniały obiektywne możliwości jej spełnienia [...] wystarczy, aby groźba wzbudziła w zagrożonym przekonanie, że jest poważna i zachodzi prawdopodobieństwo jej ziszczenia”. Zapowiedź pozbawienia pokrzywdzonej życia, której dwukrotnie w dniach 29 czerwca i 23 września 2023 r. towarzyszył brutalny fizyczny atak i wielokrotne werbalizowanie zamiaru zabójstwa, a napastnik posługiwał się nożem kierując go w stronę ofiary, w sposób oczywisty odpowiada ustawowym znamionom groźby karalnej. Okazywana przy tym agresja i ostentacyjne lekceważenie możliwych konsekwencji karnych wyrządzenia krzywdy A. W. miały prawo budzić w niej uzasadnioną obawę, że groźby zostaną spełnione. Zważywszy, że oba czyny zostały popełnione w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw zaszły ustawowe warunki do potraktowania ich jako ciągu przestępstw, o którym stanowi art. 91 § 1 kk.

☒

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

4

T. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z treścią art. 35 ust. 1a Ustawy o ochronie zwierząt, karze podlega sprawca, który znęca się nad zwierzęciem, przy czym pod pojęciem „znęcania” należy rozumieć zadawanie albo świadome dopuszczenie do zadawania mu bólu lub cierpień. Należy dodać, że zgodnie z art. 6 ust. 2 pkt 1 znęcaniem jest również zadawanie zwierzęciu bólu poprzez wszelkie zabiegi mające na celu zmianę jego wyglądu i wykonywane w celu innym niż ratowanie jego zdrowia lub życia. Nie ulega wątpliwości, że takie skutki musiało powodować zespojenie uszu zwierzęcia klejem zaaplikowanym na delikatną w tym miejscu skórę i dodatkowo opasanie ich wstążką, przez co uszy były utrzymywane w wymuszonej, nienaturalnej dla nich pozycji oraz narażone na skutki oddziaływania kleju na żywą tkankę wrażliwej części ciała. Każdy przeciętnie inteligentny dorosły człowiek zdaje sobie z tego sprawę, tym bardziej taką świadomość miał oskarżony deklarujący się jako miłośnik i opiekun zwierząt. Jego skrajna bezmyślność prowadziła do cierpienia zwierzęcia, skoro wiązała się z zaburzeniem przepływu krwi i groziła martwicą skóry. Zachowanie oskarżonego, wyczerpuje więc znamiona w/w przepisu.

☒

3.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

7

T. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przepis art. 278 § 1 kk, stanowi, że karze podlega ten, kto zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą. „Zabór” oznacza wyjęcie cudzej rzeczy ruchomej spod władztwa osoby dotychczas nią prawnie władającej i objęcie jej we władanie przez sprawcę. Przedmiotem kradzieży jest więc rzecz cudza, a przesłanka podmiotowa wymaga, aby sprawca działał w celu jej przywłaszczenia. W stanie prawnym obowiązującym w dniu zdarzenia - powyższy przepis znajdował zastosowanie także do kradzieży kary bankomatowej.

Na podstawie art. 275§ 1 kk karze podlega sprawca, który posługuje się dokumentem stwierdzającym tożsamość innej osoby, dokument taki kradnie lub go przywłaszcza.

Dopuszczając się zaboru w celu przywłaszczenia plecaka A. W. wraz z jego zawartością, w tym dowodu osobistego, prawa jazdy oraz karty bankomatowej oskarżony zrealizował znamiona w/w przepisu. Ukradł rzecz, w której zwyczajowo przechowywane są tego rodzaju dokumenty, a przejmując je w swoje posiadanie postąpił z nimi jak ich właściciel, jednocześnie pozbawiając tej możliwości w/w pokrzywdzoną. Zważywszy, że w zabranym portfelu znajdowały się dowód osobisty i prawo jazdy oraz karta bankomatowa - zachowanie oskarżonego wymagało, zgodnie z art. 11 § 2 kk, kumulatywnej kwalifikacji prawnej, ponieważ kradzież karty bankomatowej i dowodu tożsamości stanowią odrębne typy przestępstw, penalizowane odpowiednio w art. 278 § 5 kk i 275 § 1 kk. Działanie w warunkach powrotu do przestępstwa odzwierciedla art. 64§ 1 kk.

☐

3.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.5.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.6.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

T. S.

1, 3

1.

Przestępstwa z art. 190 §1 kk cechował wysoki stopień społecznej szkodliwości z uwagi na brutalny sposób działania oskarżonego, uporczywość w podejmowaniu ataków na pokrzywdzoną, cyniczne manipulowanie jej uczuciami i prezentowanie ostentacyjnego poczucia bezkarności. Zamach był ponadto wymierzony w cenne dobro chronione prawem, występki miały charakter umyślny, a oskarżony – uprzednio wielokrotnie karany - działał w zamiarze bezpośrednim i pod wpływem alkoholu. Z uwagi na konfigurację obu czynów odpowiadającą cechom tzw. ciągu przestępstw z art. 190 § 1 kk wymierzono za nie jedną karę - 10 miesięcy pozbawienia wolności.

T. S.

1,3

2

na podstawie art. 41a § 1 i 4 kk w związku ze skazaniem za groźby karalne orzeczono środek karny w postaci zakazu zbliżania się do pokrzywdzonej na odległość mniejszą niż 50 m oraz kontaktowania się z nią w jakiejkolwiek formie, bowiem wymagały tego względy prewencyjne i potrzeba zapewnienia A. W. realnej ochrony. Oskarżony musi przyjąć do wiadomości, że jego związek z pokrzywdzoną jest zakończony i wszelkie przejawy narzucania jej swojego towarzystwa, nie wspominając już o ewentualnym ponowieniu ataków na jej dobra osobiste będzie traktowany jako kolejne przestępstwo.

T. S.

1,3

3

na podstawie art. 44 § 2 kk orzeczono przepadek dowodów rzeczowych (noży kuchennych), które służyły do popełnienia przestępstwa.

T. S.

2

4

Za występek znęcania się nad zwierzęciem Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt przewiduje karę pozbawienia wolności do lat 3. orzekając ją na poziomie minimalnym uwzględniono stosunkowo krótki czas dręczenia szczeniaka poprzez sklejenie jego uszów, a także wyrażoną skruchę i krytyczny stosunek do przestępstwa.

T. S.

2

5

Stosownie do art. 35 ust. 5 powołanej ustawy - w razie skazania za przestępstwo określone w ust. 1, 1a lub 2, sąd orzeka nawiązkę w wysokości od 1000 zł do 100 000 zł na wskazany cel związany z ochroną zwierząt. Orzeczona w kwocie 1500 zł nawiązka ma więc charakter obligatoryjny, a jej wysokość miarkowano z uwzględnieniem obecnej sytuacji życiowej oskarżonego, który przebywa w zakładzie karnym, nie ma majątku ani źródła dochodów.

T. S.

2

6

na podstawie art. 35 ust. 3 Ustawy ochronie zwierząt orzeczono obligatoryjny przepadek szczeniaka powierzonego w trybie interwencyjnym opiece Fundacji (...). Pomagamy Zwierzętom", ponieważ jego właścicielem jest oskarżony, a jasna sytuacja prawna psa stworzy mu szanse na znalezienie nowego opiekuna

4

7

wymiar kary za kumulatywnie kwalifikowane przestępstwo z art. 278 § 5 kk w zw. z art. 278 § 1 kk i art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk uwzględnia wielość zaatakowanych dóbr prawnych, działanie z pogwałceniem zaufania pokrzywdzonej, której własność została skradziona z jej mieszkania, a także działanie w warunkach recydywy.

T. S.

1,4,7

8

Karę łączną wymierzono uwzględniając zgodnie z art. 85a kk jej cele zapobiegawcze i wychowawcze, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Za połączeniem kar na zasadzie częściowego pochłaniania przemawiał związek funkcjonalny zachodzący pomiędzy przestępstwami popełnionymi na szkodę A. W. oraz ich zwartość czasowa.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

T. S.

9

8

na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności, stosownie do treści art. 63 § 1 kk, zaliczono okres dwukrotnego zatrzymania T. S. oraz tymczasowego aresztowania

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Z uwagi na zaostrzenie z dniem 1 października 2023 r. zasad sądowego wymiaru kary, w szczególności poprzez wprowadzenie surowszej kary za występek popełniony w warunkach recydywy i nadanie pierwszoplanowego znaczenia odstraszającej funkcji kary w miejsce jej wychowawczego oddziaływania na skazanego - w przypadku każdego z czynów zastosowano stan prawny z daty jego popełnienia, jako względniejszy dla oskarżonego.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

10

Z uwagi na ubóstwo T. S. oraz jego aktualny pobyt w zakładzie karnym obciążenie go kosztami postępowania byłoby zbyt uciążliwe i dlatego z mocy art. 624 § 1 kpk zwolniono w/w od tego obowiązku.

6.  1Podpis