Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1045/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

(...)

D. W.

W dniu 22 listopada 2022 roku, około godziny 22.00, w miejscowości K. Ż. (...) w okolicach baru (...) przy zalewie (...) gmina R., województwo (...), nabył za kwotę 1000 złotych od nieznanego mężczyzny prawdopodobnie narodowości ukraińskiej łódkę model K. (...) koloru białego o symbolu (...) o wartości 4000 złotych, przewidując, iż została ona uzyskana z pomocą czynu zabronionego i godząc się na to, czym dział na szkodę Koła (...) w P., swoim zachowaniem wyczerpał dyspozycję art. 291 § 1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 14 listopada 2022 roku, członek Koła (...) w P. przy ulicy (...) zdał klucz od łodzi marki K. model (...) (...) symbol (...) (...) Nr (...) prezesowi w/w K. P. M.. W środku łódki znajdowało się oznaczenie (...) wskazujące na numer klucza do łodzi. Na lewej burcie łodzi widoczny był napis (...) (...) NR (...)” oraz napis K. (...). Przedmiotowa łódź został zacumowana przy brzegu zalewu C. w okolicy baru P. w miejscowości K. Ż. (...) Po zacumowaniu w/w łódka została zabezpieczona łańcuchem i kłódką. W dniu 24 listopada 2022 roku P. M. wraz dwoma członkami Koła (...) przyjechał w miejsce cumowania łodzi należących do K. nr (...) celem ich przewiezienia na okres zimowy do stanicy P. (...) w B.. Na miejscu okazało się, że brakuje jednej z łodzi model K. (...) koloru białego symbol (...) o wartości 4000 złotych. W okresie pomiędzy 13 listopada 2022 roku a 22 listopada 2022 roku nieustalony sprawca dokonał kradzieży przedmiotowej łodzi należącej do Koła (...) w P.. 22 listopada 2022 roku, około godziny 22:00, w miejscowości K. (...) w okolicy baru (...) przy zalewie C., D. W. kupił od nieustalonego mężczyzny najprawdopodobniej narodowości ukraińskiej przedmiotową łódkę za kwotę 1000 złotych. Na okoliczność sprzedaży, sporządzona została „umowa kupna łodzi” opatrzona adnotacją „P. (...) (...) r.”, z której wynika, iż D. W. w dniu 22 listopada 2022 roku za kwotę 1000 złotych zakupił łódź wędkarską od „P. O. s. D., ur. (...) w K.”. Z uwagi na zainstalowany (...) w (...) P. M. zlokalizował położenie przedmiotowej łodzi na terenie prywatnej posesji D. W.. Po przybyciu na teren posesji D. W. funkcjonariuszy policji wraz z reprezentantem Koła (...), łódź została przekazana właścicielowi to jest Kołu (...) w P.. Umowa kupna łodzi wraz z podpisem nakreślonym w miejscu kupujący została sporządzona przez D. W.. Podpis sprzedającego nakreślony na przedmiotowej umowie mógł zostać sporządzony przez D. W.. Z uwagi na zaburzenia grafizmu podpisu sprzedawcy, które prezentuje, a które wskazują na maskowanie cech indywidualnych jego wykonawcy, nie nadaje się do kategorycznej identyfikacji jego wykonawcy. Z informacji uzyskanych od strony ukraińskiej wynika, iż osoba o danych widniejących na umowie „P. O. ur. (...) nie występuje w ukraińskich bazach danych. W dniu 27 marca 2022 roku D. W. jako funkcjonariusz Wydziału (...) K. w P. legitymował osobę o danych „P. O. s. I. L. P. (...).

D. W. nie był dotychczas karany.

Zeznania świadka P. M.

Protokoły oględzin

Kserokopie notatników służbowych

Protokół zatrzymania rzeczy

Zeznania świadka K. B.

Umowa kupna łodzi

Dokumentacja fotograficzna

Opinia biegłego z zakresu badania pisma ręcznego

Notatka urzędowa

Dane o karalności

k. 3- 4, 155-157, 204- 205

k. 29-30, 36-37, 74- 75, 105- 106

k. 107-110

k. 31-33

k.151, 205

k.27

k.38- 56

k. 137- 134

k. 90

k. 161

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

….

…….

…………….

………………

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Zeznania świadka P. M.

Zeznania K.

B.

Zeznania świadka H. W.

opinia biegłego z zakresu badania pisma ręcznego

protokoły oględzin, protokoły zatrzymania

dane o karalności z KRK,

Rzeczowe, konsekwentne zeznania P. M. stanowią pełnowartościowy materiał dowodowy, będący podstawą ustaleń faktycznych w sprawie. Świadek szczegółowo opisał stan łodzi nabytej przez oskarżonego, jej oznaczenie, a także zabezpieczenie przed kradzieżą. W/w zrelacjonował także okoliczności w jakich doszło do ujawnienia przez niego kradzieży przedmiotowej łodzi, a następnie jej zlokalizowania na terenie posesji należącej do D. W..

Na pozytywną ocenę zasługują również zeznania K. B.. Świadek potwierdził, iż D. W. jest wieloletnim wędkarzem, przez długi okres był też członkiem Koła (...) w R., z którego jednakże- na skutek nieopłacenia składek- w 2022 roku został usunięty. Okoliczność ta ma znaczenie o tyle, iż potwierdza silną motywację oskarżonego do nabycia łodzi wędkarskiej, bowiem po usunięciu z koła wędkarskiego został pozbawiony możliwości korzystania z łodzi stanowiących jego własność.

Ograniczone znaczenie z punktu widzenia ustaleń dotyczących winy i sprawstwa oskarżonego mają zeznania H. W.. W/w przyznała, iż nic nie wiedziała o zakupie łodzi przez męża, o tym że do tego doszło dowiedziała się z w związku z czynnościami wykonywanymi przez funkcjonariuszy policji na terenie ich posesji.

Opinia biegłego z zakresu badania pisma ręcznego jako pełna, logiczna, wewnętrznie niesprzeczna, przeprowadzona stosownie do wymogów i aktualnej wiedzy w tym zakresie, stanowi w ocenie sądu pełnowartościowy materiał dowodowy. Biegły w należyty sposób uargumentował swoje stanowisko, przedstawiając logiczny tok rozumowania prowadzący do sformułowania wniosków końcowych.

Wskazane źródła dowodowe stanowią udokumentowanie czynności procesowych, powstały zgodnie z normami przepisanymi w kodeksie postępowania karnego i dają rękojmię wiarygodności i rzetelności.

Dokumenty urzędowe sporządzone we właściwej formie i przez uprawnione podmioty.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego D. W.

Wyjaśnienia oskarżonego kwestionującego zasadność zarzucanego mu czynu paserstwa umyślnego, jako nie znajdujące oparcia w zgromadzonym materiale dowodowym, nie mogą się ostać. Zapewnienie oskarżonego, iż nie był świadomy pochodzenia przedmiotowej łodzi z czynu zabronionego, że nic na to nie wskazywało, w realiach przedmiotowej sprawy nie może się ostać. Po pierwsze przeczą temu (o czym szerzej poniżej) okoliczności transakcji zrealizowanej przez D. W. pod osłoną nocy, zakładające brak ewentualnych świadków, osoba zbywcy, nieznana dotychczas oskarżonemu, a także sam przedmiot transakcji - to jest łódź, której już wizualna ocena wskazywała na właściciela poprzez zamieszczone na niej oznaczenia, min. na lewej burcie i wiosłach widniały oznaczenia o treści koło nr (...). Suma tych okoliczności, ich ciężar gatunkowy powodował, iż D. W. nabywając łódź przewidywał, iż została ona uzyskana za pomocą czynu zabronionego i godził się na to. Pomimo tych wszystkich okoliczności, oskarżony, nie wycofał się, sfinalizował umowę i zakupił od nieznanego mężczyzny łódkę wędkarską o wartości 4000 złotych za kwotę 1000 złotych.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżonych

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

D. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Paserstwo jest specyficznym przestępstwem, gdyż czynności podejmowane przez pasera, dotyczą rzeczy uzyskanej z wcześniej popełnionego czynu zabronionego. Przedmiotem paserstwa są rzeczy uzyskane z czynu zabronionego, co oznacza, że nie musi to być przestępstwo (np. z uwagi na niepoczytalność lub nieletniość sprawcy). Pojęcie nabywa oznacza uzyskanie władztwa nad rzeczą pochodzącą z czynu zabronionego za zgodą osoby tą rzeczą władającą, przy czym z reguły wchodzą tu w rachubę takie czynności jak sprzedaż, zamiana lub darowizna. Dokonanie czynu następuje więc tu z chwilą przeniesienia posiadania rzeczy. Paser zaś obejmuje władztwo nad rzeczą w celu dysponowania nią dalej jak właściciel. Paserstwo z art. 291 kk należy do czynów umyślnych, w obu formach winy umyślnej. Oznacza to, że sprawcą paserstwa nie jest wyłącznie osoba, która wie iż dana rzecz pochodzi z czynu zabronionego, ale jest nią także osoba, która z uwagi na okoliczności objęcia rzeczy uzyskanej z czynu zabronionego na to się godzi. Nie jest tu więc wymagane ustalenie podmiotowego związku pasera ze sprawcą czynu zabronionego, z którego dana rzecz pochodzi. Wystarczy tu obiektywne ustalenie faktu pochodzenia rzeczy oraz umyślności działania pasera z uwagi m.in. na świadomość pochodzenia rzeczy w chwili realizacji przez niego jednej z czynności sprawczych, określonych w art. 291 § 1 kk (por. wyrok SA w Poznaniu z 23.4.1996 r., III AKa 46/96, OSA 1997, Nr 5, poz. 19) (por. Komentarz do art. 291 kk red. Stefański, wyd.6/Oczkowski, Legalis). Znamiona strony podmiotowej przestępstwa paserstwa z art. 291 § 1 kk zostają wypełnione nie tylko wtedy, gdy sprawca wie (ma pełną świadomość), że nabywana przez niego rzecz została uzyskana za pomocą czynu zabronionego, ale również wtedy, gdy na podstawie okoliczności związanych z nabywaniem rzeczy poweźmie przypuszczenie, że pochodzą one z czynu zabronionego. Oznacza to, że sprawcą paserstwa nie jest wyłącznie osoba, która wie, iż dana rzecz pochodzi z czynu zabronionego, ale jest nią także osoba, która z uwagi na okoliczności objęcia rzeczy uzyskanej z czynu zabronionego na to się godzi. Ponadto karalności podlega również paserstwo zawinione nieumyślnie – art. 292 § 1 kk – co oznacza, że odpowiedzialności podlega sprawca, który na podstawie towarzyszących jego czynowi okoliczności powinien i może przypuszczać, że rzecz, którą nabywa, pomaga w zbyciu, przyjmuje lub pomaga w jej ukryciu, pochodzi z czynu zabronionego (por. Wyrok SA w Warszawie z dnia 22 listopada 2016 roku, sygn. II AKa 309/16, Legalis). Typ podstawowy paserstwa nieumyślnego art. 292 kk różni się od występku z art. 291 kk (paserstwo umyślne) stroną podmiotową, która charakteryzuje się istnieniem nieumyślności w odniesieniu do znamienia pochodzenia rzeczy z czynu zabronionego. Sprawca tego przestępstwa nie zdaje bowiem sobie sprawy, chociaż mógł i powinien przypuszczać na podstawie towarzyszących okoliczności, że nabywa lub pomaga do zbycia albo przyjmuje lub pomaga do ukrycia rzeczy, która pochodzi z czynu zabronionego (por. wyrok SA w Szczecinie z dnia 27 października 2016 roku, sygn. II AKa 127/16, Legalis). Odnosząc powyższe rozważania do realiów przedmiotowej sprawy, stwierdzić należy, iż D. W. swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa z art. 291 § 1 kk i dokonał przestępstwa paserstwa umyślnie, w zamiarze ewentualnym. Jak zostało wyżej ustalone, oskarżony zawarł z nieznanym mu wcześniej mężczyzną, prawdopodobnie narodowości ukraińskiej umowę, na podstawie której kupił łódź wędkarską. Kluczowe dla oceny zachowania oskarżonego z punktu widzenia zarzuconego mu czynu, mają okoliczności w jakich doszło do nabycia łódki wędkarskiej przez D. W.. Po pierwsze wskazać należy, iż już stan łodzi stanowiącej przedmiot transakcji oskarżonego z nieznanym mu wcześniej mężczyzną wskazywał, na właściciela, czyli Koło (...) w P.. Przedmiotowa łódź posiadała na lewej burcie oznaczenie wskazujące na właściciela mianowicie napis (...). Również wyżłobione oznaczenia o treści Koło nr (...) znajdowały się na obu wiosłach. Jest to bardzo istotna okoliczność zważywszy, iż D. W. realizował transakcję, z osobą której wcześniej nie znał. Dysponując taką wiedzą, wynikającą już samej wizualnej oceny łodzi, nie uczynił niczego, aby „rzucające się w oczy wątpliwości” w zakresie własności przedmiotu transakcji wyjaśnić. Oskarżony ani nie zażądał od sprzedającego jakiegokolwiek dokumentu potwierdzającego jego prawa do łodzi, ani nawet nie podjął rozmowy ze sprzedającym w tym zakresie. W tej sytuacji zasadnym jest wniosek, że oskarżony już w oparciu o samą wizualną ocenę łodzi, będącej przedmiotem zakupu od nieznanego mężczyzny, we wskazanych wyżej okolicznościach, mn. pod osłoną nocy, przewidywał, iż została ona uzyskana za pomocą czynu zabronionego i godził się na to. Pamiętać należy, iż tematyka łodzi wędkarskich, ich oznaczenia, kwestie związane z ich własnością, zważywszy, iż sam zalew nie jest dużym zbiornikiem gwarantującym anonimowość i dużą rotację wędkujących, była oskarżonemu bardzo dobrze znana. Dodatkowo wskazać należy, iż w przedniej części łodzi znajdował się uchwyt z dwoma zapiętymi kłódkami. Klucze które zostały przekazane D. W. przez sprzedającego wraz łodzią nie pasowały do żadnej z dwóch kłódek. Aż trudno uwierzyć, że D. W. wieloletni wędkarz, członek Koła (...) w R., funkcjonariusz Policji, dokonując zakupu łodzi, nie sprawdził elementarnej rzeczy, a mianowicie czy przekazane klucze pasują do zamocowanych na łodzi kłódek. Dokonując kompleksowej oceny zachowania oskarżonego nie sposób pominąć okoliczności w jakich doszło do zakupu przedmiotowej łodzi, a więc pod osłoną nocy, w warunkach gwarantujących anonimowość i niewielką szansę na obecność postronnych osób. Nie bez znaczenia ma również cena zakupu to jest kwota 1000 złotych, w sytuacji, gdy wartość łodzi wyceniona została przez właściciela na kwotę 4000 złotych.

W ocenie sądu, zachowanie oskarżonego wskazuje, iż wypełnił on znamiona art. 291 § 1 kk. Ustalony powyżej stan faktyczny świadczy, iż D. W. w momencie zakupu łodzi miał świadomość, iż łódź może pochodzić z przestępstwa, ale nie zaniechał dalszych działań i sfinalizował transakcję zakupu łodzi wędkarskiej, czym w sposób umyślny, w zamiarze ewentualnym, dopuścił się przestępstwa paserstwa z art. 291 § 1 kk.

Reasumując zasadnym jest przypisanie oskarżonemu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 291 § 1 kk. D. W. miał możliwość zachowania się zgodnie z prawem, a mimo to nie dał posłuchu normom prawnym. Nie zachodziły przy tym żadne okoliczności wyłączające jego winę. Mając powyższe na uwadze uznać należy, iż zachowanie oskarżonego jako bezprawne, karalne, karygodne i zawinione stanowi przestępstwo.

☒

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☒

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. W.

(...) 2, 3

Kara 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania w oparciu o brzmienie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk na okres próby wynoszący 1 rok, na podstawie art. 33 § 2 kk kara grzywny w ilości 80 stawek dziennych po 10 złotych każda, w realiach przedmiotowej sprawy, uwzględnia okoliczności przemawiające na korzyść oskarżonego w postaci dotychczasowej niekaralności oskarżonego- ocenionej w kontekście jego wieku. Okolicznością przemawiającą na korzyść oskarżonego jest odzyskanie przez pokrzywdzonego przedmiotu paserstwa, z zaznaczeniem iż nie nastąpiło to wskutek refleksji własnej oskarżonego, lecz działań podjętych przez właściciela łodzi i organy ścigania.

Okolicznością przemawiającą na niekorzyść oskarżonego jest fakt, iż przypisany mu w wyroku czyn został przez niego zrealizowany w czasie gdy w/w był czynnym policjantem. Działanie oskarżonego podważa społeczna zaufanie do profesjonalizmu policji. Przez pryzmat takich przypadków policja może być postrzegana jako formacja nieprofesjonalna, czy też niewiarygodna. Trudna do pogodzenia w odbiorze społecznym jest bowiem sytuacja gdy przedstawiciel formacji której zadaniem jest stanie na straży porządku prawnego, w godzinach „wolnych, po pracy” sam dopuszcza się umyślnego przestępstwa powszechnego.

Wobec oskarżonego zaistniały podstawy do zastosowania instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności. W tym miejscu zwrócić należy uwagę, że podstawową przesłanką stosowania warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary, jest przekonanie sądu, że takie orzeczenie kary jest wystarczające dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary , a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa. Stawiając prognozę kryminologiczną sąd bierze pod uwagę możliwość oddziaływania na skazanego w okresie próby. Przekonanie sądu o tym, że orzeczona kara z warunkowym zawieszeniem jej wykonania będzie wystarczająca dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, ma być oparte przede wszystkim na postawie sprawcy, jego właściwościach i warunkach osobistych, dotychczasowym sposobie życia, oraz zachowaniu się po popełnieniu przestępstwa (wyrok SA w Katowicach z 10 lutego 2000 r., II Aka 5/2000,OSA 20001/1/1). Odnosząc powyższe rozważania do realiów niniejszej sprawy wskazać należy, iż przedmiotowa sprawa jest pierwszym konfliktem z prawem oskarżonego. Brak jakichkolwiek sygnałów świadczących o naruszaniu przez oskarżonego porządku prawnego skutkujących wszczęciem postępowania karnego. Podkreślić w tym miejscu również należy, że instytucja zawieszenia kary pozbawienia wolności nie oznacza bezkarności sprawcy, wręcz przeciwnie, bowiem obok elementu dobrodziejstwa stanowi bardzo ważny element motywujący do unikania zachowań sprzecznych z prawem, służy tym samym kształtowaniu prawidłowej postawy u oskarżonego. Oskarżony musi mieć świadomość, iż zachowania sprzeczne z prawem, w zależności od ciężaru gatunkowego, mogą skutkować obligatoryjnym bądź fakultatywnym zarządzeniem wykonania orzeczonej kary. Tylko od samego oskarżonego zależy jak wykorzysta on okres próby i jak będzie on przebiegał.

W tym miejscu wskazać należy, iż oskarżony poniósł już znaczącą dolegliwość w związku z czynem stanowiącym przedmiot niniejszego postępowania w postaci wydalenia go ze służby w policji. Konsekwencją popełnionego czynu było wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, które zakończyło się utratą pracy przez D. W..

W świetle wskazanych okoliczności wymierzone kary są współmierne do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu oraz realizują cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do oskarżonego, a także potrzeby w zakresie prewencji ogólnej.

Celem wzmocnienia motywacji oskarżonego do zachowań zgodnych z prawem, uświadomieniu konsekwencji naruszania norm prawnych, na podstawie art. 72 § 1 pkt. 1 kk sąd zobowiązał oskarżonego do pisemnego informowania sądu o przebiegu okresu próby co sześć miesięcy.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4.

O kosztach postępowania sąd orzekł w oparciu o brzmienie art. 627 kpk w zw. z art. 2 ust. 1 pkt. 1, art. 3 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U z 1983 r., Nr 49, poz. 223). W orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie sąd może zwolnic (nie ma obowiązku) oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, jeżeli istnieją podstawy do uznania , że uiszczenie ich byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności. Zachował swą aktualność pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w wyroku z dnia 5 lipca 1983 roku, (sygn. Rw 529/83, OSNKW 1-2/1984/21) mówiący, iż zwolnienie od kosztów postępowania za którąkolwiek instancję jest fakultatywne i ocenne, co obliguje sąd do wskazania występujących w sprawie okoliczności, które stanowią podstawę ustalenia, że uiszczenie kosztów postępowania byłoby zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów. Odnosząc powyższe rozważania do realiów przedmiotowej sprawy, za obciążeniem oskarżonego kosztami postępowania przemawiają okoliczności dotyczące sytuacji osobistej i majątkowej w/w. Sytuację finansową D. W. ocenić należy jako dobrą. Oskarżony ma stałe, regularne źródło dochodów w postaci wynagrodzenia za pracę. W przypadku niemożności jednorazowej wpłaty tytułem zasądzonych należności, oskarżony może wnioskować o rozłożenie płatności na raty.

6.  1Podpis