Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 861/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

S. P.

z art. 222 § 1 kk i art. 226 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 4 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Fakt 1

Wieczorem dnia 21 kwietnia 2023 r. nietrzeźwy S. P. robił zakupy w markecie D. mieszczącym się przy ul. (...) w S.. Zamierzał kupić m.in. skrzynkę piwa stawiając ją na taśmie przy kasie, a gdy kasjerka - M. C. odmówiła mu jej sprzedaży bardzo się zdenerwował. Krzyczał i ubliżał jej słowami wulgarnymi nazywając ją "dzi..ką", "sz..tą" i " ku...ą". Oświadczył, że zablokuje kolejkę i rzeczywiście stojąc przy kasie wykrzykiwał wulgaryzmy oraz wymachiwał rękoma uniemożliwiając obsługę innych klientów. M. C. wezwała wówczas koleżankę celem uruchomienia drugiej kasy, a jednocześnie poprosiła oskarżonego o uregulowanie rachunku za zakupy spożywcze i opuszczenie sklepu, co go jeszcze bardziej rozjuszyło.

1. zeznania M. C.

119-119v, 70-70v

2. zeznania J. C.

119, 8-9

3. częściowo wyjaśnienia oskarżonego S. P.

25-25v, 118v

4. nagranie z monitoringu

52

Fakt 2

Świadkiem zachowania oskarżonego był m.in. J. C. – czynny funkcjonariusz K. (...) w Ł., który będąc już po służbie, w cywilnym ubraniu robił zakupy w D. i stał przy sąsiedniej kasie. Widząc narastającą agresję oskarżonego oraz silne zdenerwowanie obrzucanej wulgaryzmami kasjerki zadzwonił na numer alarmowy zgłaszając potrzebę interwencji policji. Na prośbę kasjerki, która bała się zostać z nietrzeźwym i agresywnym klientem pokrzywdzony zgodził się poczekać na przyjazd patrolu. Wówczas też wyjął legitymację służbową i okazując ją oskarżonemu kilkukrotnie oświadczył, że jest policjantem i wzywa go do zaprzestania zakłócania spokoju i porządku publicznego. Słysząc to S. P. swoją agresję skierował na pokrzywdzonego, którego wielokrotnie nazwał "ch...m" i jednocześnie wykonał w jego stronę zamach próbując go uderzyć. Pokrzywdzony zdołał się uchylić unikając ciosu, a oskarżony stracił równowagę i upadł na podłogę. Dalej jednak ubliżał pokrzywdzonemu, próbował chwytać go za nogi, a J. C. starał się oskarżonego obezwładnić i zatrzymać do przyjazdu policji. S. P. cały czas był agresywny, nie słuchał poleceń szarpał pokrzywdzonego, a w pewnym momencie ugryzł go w prawe przedramię naruszając strukturę skóry.

1. zeznania J. C.

119, 8-9

2. zeznania M. C.

119-119v, 70-70v

3. zeznania M. M.

119v-120, 63-64

4. nagranie z monitoringu

53

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

S. P.

art. 222 § 1 kk i art. 226 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 4 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

brak świadomości co do tego, że znieważany wulgaryzmami i atakowany fizycznie pokrzywdzony jest funkcjonariuszem policji prowadzącym wobec oskarżonego interwencję

wyjaśnienia oskarżonego S. P.

118v, 25-25v

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Fakt 1

1. zeznania M. C.

wiarygodne z uwagi na spójność z relacjami pozostałych świadków zdarzenia (M. M. i J. C.) i częściowo z wyjaśnieniami oskarżonego, pełne oparcie w materiale wizualnym oraz logiczny związek z kontekstem sytuacyjnym zdarzenia

2. zeznania J. C.

wiarygodne z uwagi na rzeczowość, spójność z relacjami pozostałych świadków zdarzenia (M. M. i M. C.) i częściowo z wyjaśnieniami oskarżonego, pełne oparcie w materiale wizualnym oraz logiczny związek z kontekstem sytuacyjnym zdarzenia

3. wyjaśnienia oskarżonego S. P. ( w części)

w zakresie potwierdzającym stan nietrzeźwości, zdenerwowanie odmową sprzedaży alkoholu oraz wyzwiska pod adresem kasjerki - wiarygodne z uwagi na spójność z relacjami świadków i pokrzywdzonego, logikę sytuacyjną oraz zapis monitoringu

4. nagranie z monitoringu

w pełni obiektywny, niebudzący zastrzeżeń co do autentyczności zapis przebiegu zdarzenia, którego wysoka jakość pozwala odtworzyć jego poszczególne sekwencje, w tym moment okazania oskarżonemu legitymacji służbowej i przebieg interwencji, a także odczytać emocje oskarżonego

Fakt 2

1. zeznania J. C.

jak wyżej

2. zeznania M. C.

jak wyżej

3. zeznania M. M.

wiarygodne z uwagi na rzeczowość i obiektywizm, spójność z relacjami pozostałych świadków zdarzenia (pokrzywdzonego i M. C.), częściowo z wyjaśnieniami oskarżonego oraz pełne oparcie w materiale wizualnym

4. nagranie z monitoringu

jak wyżej

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Fakt 2

wyjaśnienia oskarżonego S. P.

niewiarygodne z uwagi na oparcie strategii obrończej na negowaniu faktu potwierdzonego zapisem wideo oraz wiarygodnymi relacjami pozostałych uczestników zajścia tj. świadomości statusu prawnego J. C.. Nie jest, w świetle doświadczenia życiowego i zdrowego rozsądku, możliwe aby tylko do oskarżonego nie dotarł lub był niezrozumiały komunikat, który odebrali i właściwie odczytali wszyscy wokół niego. Okazanie legitymacji służbowej przez J. C. było gestem wyraźnym, widocznym, a przy tym na tyle charakterystycznym, żeby zrozumiał go nawet nietrzeźwy S. P., mający zresztą w przeszłości niejednokrotnie do czynienia z interwencjami policyjnymi. Wylegitymowaniu się towarzyszyło zresztą wielokrotne, głośne oświadczenie pokrzywdzonego, że jest policjantem. Ujawnienie przed obecnymi swojego statusu leżało zresztą w interesie J. C., bo wyjaśniało powody jego interwencji i gwarantowało mu bezpieczeństwo, toteż nie ma logicznych powodów aby twierdzić, że nie uczynił tego w sposób należyty.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

S. P.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odpowiedzialności karnej oskarżonego za przypisany występek nie uchyla fakt, że J. C. nie był umundurowany, a do zdarzenia doszło poza czasem jego regularnej służby w Policji. Podejmując działania na rzecz przywrócenia bezpieczeństwa i porządku publicznego zakłóconego ordynarnym i agresywnych zachowaniem S. P. oraz stając w obronie znieważanej kasjerki i dążąc do ujęcia sprawcy czynu zabronionego pokrzywdzony korzystał z ochrony prawnej przewidzianej w kodeksie karnym dla funkcjonariuszy publicznych, którą wprost gwarantowała mu treść art. 66 ust. 2 pkt 1-3 Ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tekst jedn. Dz.U. 2023, poz. 171).

Zgodnie z art. 226 § 1 kk karze podlega ten, kto znieważa funkcjonariusza publicznego lub osobę do pomocy mu przybraną, podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych. Istotą przestępstwa znieważania jest okazanie pogardy, która zdecydowanie mocniej wyraża ujemny stosunek do wartości jaką reprezentuje sobą człowiek, aniżeli lekceważenie. Znieważenia można dopuścić się za pomocą różnych środków wyrazu, ale in concreto przybrało ono postać typowych, obraźliwych epitetów ("ch..u"), które w powszechnym odczuciu są obelżywe i uwłaczające.

Przepis art. 222 § 1 penalizuje naruszenie nietykalności cielesnej funkcjonariusza publicznego lub osoby do pomocy mu przybranej podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych. Naruszenie nietykalności cielesnej obejmuje tego rodzaju czyny, które nie powodują zmian anatomicznych ani fizjologicznych w organizmie ludzkim, ale polegają na fizycznym oddziaływaniu na ciało człowieka i z reguły ( choć niekoniecznie) wywołują przejściowy ból, lub w ogóle przykre uczucie fizyczne. Naruszenie nietykalności funkcjonariusza jest przestępstwem umyślnym, przy czym do zastosowania przepisu art. 222 § 1 kk ( podobnie art. 226 § 1 kk) konieczne jest ustalenie, że sprawca obejmował swoją świadomością i wolą to, iż jego działanie skierowane jest przeciwko funkcjonariuszowi publicznemu lub osobie do pomocy mu przybranej oraz że ma ono związek z pełnieniem przez funkcjonariusza obowiązków służbowych.

Nie może być cienia wątpliwości, że S. P. zdawał sobie sprawę z tego co robi i był w pełni świadomy, w jakim charakterze występuje pokrzywdzony. J. C. zdecydowanym i wyraźnym gestem okazał mu bowiem swoją legitymację służbową i wielokrotnie oświadczył, że jest policjantem, co jednoznacznie wynika z nagrania video. Było to zachowanie jasne dla postronnych obserwatorów i zarówno kasjerka, jak i M. M. znajdujący się w najbliższym otoczeniu oskarżonego komunikat ten zrozumieli. Nie sposób więc bronić tezy, że nie zrozumiał go oskarżony, bo stan nietrzeźwości nie pozbawił go ani zdolności do egzekwowania własnych żądań poprzez celowe blokowanie kolejki, ani do okazania pogardy interweniującemu policjantowi. Nie jest dziełem przypadku oczywista, wynikając za materiału wizualnego korelacja ataku na pokrzywdzonego z okazaniem legitymacji i ujawnieniem, że jest on policjantem. Wyjątkowa awersja oskarżonego do funkcjonariuszy publicznych, o której wolno wnosić na podstawie liczby skazań za analogiczne występki (notabene także m.in. za ugryzienie innego funkcjonariusza) stanowi więc logiczne uzasadnienie zachowania oskarżonego, uparcie negującego prawo do egzekwowania posłuszeństwa nadane służbom mundurowym.

Kwalifikacja prawna oparta na konstrukcji z art. 11§ 2 kk jest wyrazem stanowiska, że chaotyczny atak na pokrzywdzonego podczas i w związku z podjętą przez niego interwencją pod postacią wulgarnych epitetów oraz ugryzienia go w rękę, stanowi jednoczesną realizację znamion przestępstw określonych w art. 222§1 kk i art.226 § 1 kk i powinien być traktowany jako jedno przestępstwo. Wskazuje na to jedność czasu i miejsca zamachu na dobra chronione prawem, a także analogiczne tło motywacyjne oraz integralny i komplementarny wobec siebie charakter zachowań S. P. dążącego różnymi sposobami do utrudnienia podjętej wobec niego interwencji.

Z uwagi na zaostrzenie z dniem 1 października 2023 r. zasad sądowego wymiaru kary, w szczególności poprzez nadanie pierwszoplanowego znaczenia odstraszającej funkcji kary w miejsce jej wychowawczego oddziaływania na skazanego - zastosowano stan prawny z daty czynu, jako względniejszy dla oskarżonego.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. P.

1

1

Zachowanie oskarżonego godziło w wartości chronione prawem naruszając nie tylko dobra osobiste pokrzywdzonego, ale także autorytet formacji powołanej do ochrony bezpieczeństwa publicznego. Sposób jego zachowania świadczył o poczuciu bezkarności i wysokiej gotowości do łamania nie tylko norm prawnych, ale również powszechnie szanowanych reguł życia społecznego. Oskarżony manifestował je publicznie, bez jakichkolwiek zahamowań ordynarnie atakując najpierw bezbronną kobietę, a następnie stającego w jej obronie funkcjonariusza policji. Oskarżony działał w stanie nietrzeźwości, zakłócając spokój i porządek publiczny oraz destabilizując pracę dużego sklepu dając bezprzykładny popis wulgarności i agresji.

W życiu S. P. nie był to incydent odosobniony, ale kolejne przestępstwo z użyciem przemocy fizycznej i kolejny atak na funkcjonariusza publicznego. W przeszłości za tożsame rodzajowo występki był skazywany sześciokrotnie. Trudno więc nie wysnuć wniosku, że oskarżony, który uporczywie neguje zasady życia w społeczeństwie i z karygodną regularnością dopuszcza się ataków na przedstawicieli Policji i SW, jest zdolny do jakiejkolwiek refleksji i resocjalizacji w warunkach wolnościowych. Przeciwnie, skoro dotychczas orzekane kary, w tym izolacyjne, nie skłoniły go do zmiany zachowania, to można zasadnie przypuszczać, że jakakolwiek kara wolnościowa jedynie pogłębi jego poczucie bezkarności i nie będzie dolegliwością adekwatną do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. Z powyższych względów wymierzono mu karę 7 miesięcy pozbawienia wolności.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Brak podstaw do odstąpienia od zasady wyrażonej w art. 627 kpk skutkował obciążeniem oskarżonego niewielkimi kosztami procesu w całości, przy czym złożyły się na nie koszt uzyskania danych z KRK, doręczeń korespondencji oraz zwrot należność wypłaconej świadkowi ze Skarbu Państwa z tytułu dojazdu na rozprawę. Opłatę wymierzono na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych ( Dz.U. z 2003 r. Nr 229, poz. 2272).

6.  1Podpis