Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 442/23

(na podstawie art. 423 §1a kpk - w części dotyczącej rozstrzygnięcia o karze i innych konsekwencjach prawnych czynu: pkt 3-8 formularza)

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

B. K.

z art. 177 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

B. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Według przepisu art. 177 § 1 kk - karze podlega ten, kto naruszając, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, powoduje nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała określone w art. 157 § 1 kk. Obrażenia, o których stanowi art. 157 § 1 kk to takie, które powodują naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia na okres dłuższy niż 7 dni i jednocześnie mają charakteru ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Odpowiedzialność karna za spowodowanie wypadku komunikacyjnego możliwa jest w razie ustalenia, że w wyniku naruszenia obowiązującej sprawcę w konkretnych okolicznościach zasady (zasad) bezpieczeństwa doszło do powstania określonych w ustawie skutków.

B. K. naruszyła zasadę wyrażoną w art. 26 ust. 1 ustawy z 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, według której kierujący pojazdem, zbliżając się do przejścia dla pieszych, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustąpić pierwszeństwa pieszemu znajdującemu się na przejściu. Oskarżona naruszyła obowiązek zachowania kwalifikowanej postaci ostrożności wymaganej w tak newralgicznym miejscu jak rejon przejścia dla pieszych, w rezultacie czego pozbawiła się możliwości reakcji na nieprawidłowe zachowanie pokrzywdzonego, który na to przejście wjechał rowerem. Gdyby oskarżona z wymaganą uwagą obserwowała przedpole jazdy, a zwłaszcza przejście dla pieszych, do którego się zbliżała, to nie przeoczyłaby nadjeżdżającego rowerzysty, choć ten naruszył zakaz wyrażony w art. 26 ust. 3 pkt 3 w/w ustawy.

Związek przyczynowo – skutkowy pomiędzy naruszeniem przez kierującą samochodem osobowym wskazanych reguł a zdarzeniem drogowym, w którym pokrzywdzony odniósł obrażenia naruszające czynności narządów jego ciała na okres dłuższy niż 7 dni jest więc ewidentny, przez co oskarżonej należało przypisać występek z art. 177 § 1 kk.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

B. K.

1.

1.

Stopień społecznej szkodliwości nie był znaczny, gdyż odmiennej oceny nie uzasadniają przedmiotowo-podmiotowe okoliczności zdarzenia. Oskarżona popełniła przestępstwo nieumyślne, co zawsze rzutuje na ocenę stopnia zawinienia, a ponadto nieumyślnie naruszyła reguły uczestnictwa w ruchu drogowym. Materiał dowodowy nie pozwala bowiem przypisać niemal 70-letniej oskarżonej brawurowego stylu jazdy, czy choćby przekroczenia dozwolonej prędkości, która wynosiła ok. 35 km/h. Do wypadku przyczynił się sam pokrzywdzony, który wbrew zakazowi - wjechał na przejście dla pieszych rowerem, będąc w dodatku po użyciu alkoholu. Za swoje zachowanie J. Ł. doczekał się zresztą wyroku nakazowego i jakkolwiek w chwili orzekania nie był on prawomocny jego treść w pełni koreluje z zeznaniami w/w co do okoliczności zdarzenia. B. K. ma 70 lat, jest kobietą stateczną, dysponuje prawem jazdy od 34 lat i nigdy dotąd nie spowodowała kolizji ani wypadku. W toku rozprawy przeprosiła pokrzywdzonego uzyskując jego przebaczenie, przy czym J. Ł. potwierdził swój własny błąd i świadome naruszenie reguł ruchu drogowego. Oświadczył również, że nie żywi do oskarżonej pretensji. Skutki wypadku, na tle innych czynów tej kategorii, nie są zaś szczególnie drastyczne.

W tym stanie rzeczy żadne uzasadnione racje nie przemawiają za uznaniem, że jedynie wyrok skazujący odpłaci za wyrządzone zło i przyczyni się do skutecznej resocjalizacji oskarżonej. Przeciwnie, w ustalonych okolicznościach byłaby to reakcja nieracjonalna i nieadekwatna do przedmiotowo-podmiotowych komponentów czynu, ponieważ B. K. ma już w pełni ukształtowane poczucie odpowiedzialności, a sam wypadek stanowił również dla niej silne negatywne przeżycie, z którego wyciągnęła wnioski. Z tego względu za trafną odpowiedź na incydentalne i nieumyślne naruszenie prawa uznano warunkowe umorzenie postępowania na okres 1 roku. Ustalony na minimalnym poziomie okres próby został zrelatywizowany do wieku i właściwości osobistych oskarżonej oraz rzeczywistych potrzeb w zakresie jej resocjalizacji.

B. K.

1.

2.

O orzeczeniu na rzecz pokrzywdzonego nawiązki w kwocie 2000 zł zadecydował obecny brak możliwości precyzyjnego oszacowania szkody na osobie. Sam pokrzywdzony nie ma jeszcze dostatecznej orientacji co do dalszego toku leczenia, a wyznaczona w przyszłości wizyta lekarska równie dobrze może zakończyć się kontrolą stanu zdrowia w/w jak skierowaniem na zabieg. Zważywszy na okoliczności zdarzenia, znaczące przyczynienie się do szkody przez pokrzywdzonego - kwota nawiązki jest adekwatna, jakkolwiek nie zamyka pokrzywdzonemu drogi do dowodzenia zasadności roszczeń w części przekraczającej tę wartość.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

O kosztach postępowania rozstrzygnięto w myśl art. 629 kpk w zw. z art. 627 Opłatę wymierzono na podstawie art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity: Dz. U. 1983 r. Nr 49 poz. 223), przyjmując, że jej wartość na poziomie 80 zł będzie w okolicznościach sprawy adekwatna.

6.  1Podpis