Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 426/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

R. K.

I. z art. 158 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

II. z art. 278 § 1 i § 5 kk i art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Fakt 1

W dniu 27 maja 2022 r. pomiędzy mieszkającymi w sąsiedztwie na ul. (...) w P. (...) S. B. (1) i jego konkubiną I. P. a M. F. doszło do scysji, której powodem było zachowanie syna tej ostatniej. Pokrzywdzonego zdenerwowało to, że niespełna 15-letni B. K. hałasuje jeżdżąc skuterem pod oknami jego mieszkania, toteż zagroził wezwaniem policji. Chłopiec poskarżył się matce, która stanęła w obronie syna w rezultacie czego doszło do ostrej wymiany zdań z pokrzywdzonym i jego partnerką.

O awanturze dowiedział się także oskarżony R. K. - były mąż M. F., którego nazwisko B. K. nosił i traktował jak ojca. Oskarżony nie znał osobiście S. K. ani I. P. i nie utrzymywał z nimi żadnych kontaktów towarzyskich określając ich mianem "chlorów" i uważając za osoby nadużywające alkoholu.

1. zeznania pokrzywdzonego S. B. (2)

156-157v

2. zeznania I. P.

157v-158

3. zeznania M. F.

186-186v

4. zeznania B. K.

198v

5. wyjaśnienia oskarżonego R. K.

71-72, 185v

Fakt 2

Kolejnego dnia tj. 28 maja 2022 r. ok. godz. 15:00 B. K. wraz z nietrzeźwym oskarżonym zapukali do mieszkania pokrzywdzonego i gdy ten otworzył im drzwi - R. K. natychmiast wepchnął go w głąb mieszkania i kilkakrotnie uderzył pięścią w głowę. Gdy pokrzywdzony upadł na podłogę oskarżony jeszcze kilka razy go kopnął wykrzykując wulgaryzmy i wyrażając pretensje związane z awanturą z poprzedniego dnia. W czasie, gdy oskarżony atakował S. B. (2), obecna w mieszkaniu konkubina pokrzywdzonego chciała mu pomóc, ale była przytrzymywana przez B. K., który uniemożliwiał jej w ten sposób odciągnięcie oskarżonego od bitego konkubenta. Zarówno I. P., jak i S. B. (2) byli wówczas nietrzeźwi.

Całe zajście przebiegało dynamicznie i trwało zaledwie kilka minut. W jego trakcie żaden z napastników nie domagał się wydania pieniędzy ani innych rzeczy, jak również nie przeszukiwał odzieży ani mieszkania pokrzywdzonego. R. K. ani jednym słowem nie dał do zrozumienia, że oczekuje jakiejkolwiek "rekompensaty" za straszenie pasierba policją, a dla I. P. oraz S. B. (2) było oczywiste, że zajście jest zemstą nieznanego im osobiście oskarżonego za konflikt z poprzedniego dnia.

1. zeznania pokrzywdzonego S. B. (2)

156-157v

2. częściowo zeznania I. P.

12-13

Fakt 3

Dopiero gdy napastnicy opuścili mieszkanie pokrzywdzonego, I. P. zorientowała się, że zginęły dwa leżące wcześniej na ławie telefony komórkowe o łącznej wartości 480 zł, dekoder o wartości 120 zł, portfel S. B. (2), w którym znajdowały się jego dowód osobisty oraz karta bankomatowa. Nie mogąc zadzwonić na policję ani pogotowie (...) pobiegła po swojego brata P. M. mieszkającego po sąsiedzku, który wezwał pogotowie do jej nieprzytomnego konkubenta.

W wyniku pobicia S. B. (2) doznał dwóch ran tłuczonych powłok głowy w prawej okolicy skroniowej, które stanowiły naruszenie narządów jego ciała na okres nie dłuższy niż 7 dni.

1. zeznania I. P.

157v-159, 41 -42, 12-13,

2. zeznania P. M.

159-159v, 38-39

3. opinia sądowo -lekarska

62-63

Fakt 4

R. K. został zatrzymany 3 godziny po zdarzeniu w mieszkaniu byłej żony M. F., a w jego kieszeni ujawniono należący do pokrzywdzonego telefon komórkowy marki S. nr (...). W wyniku przeszukania mieszkania M. F. odnaleziono również dekoder S. B. (2), zaś jego portfel wraz z nienaruszoną zawartością znalazł P. M. na podwórzu, w okolicy śmietnika.

Nie odnaleziono telefonu Samsung należącego do I. P. o wartości 230 zł. Nie zwrócił go także R. K., choć jakiś czas po zdarzeniu osobiście przyszedł do pokrzywdzonego i przeprosił go mówiąc, że żałuje swojego uczynku i niczego z dnia zdarzenia nie pamięta.

1. protokół zatrzymania osoby

2-2v

2. protokoły przeszukania osoby i mieszkania

3-5, 20-22

3. zeznania P. M.

38-39

4. zeznania S. B. (2)

156v-157

5. zeznania I. P.

157v-158

Fakt 5

R. K. był wielokrotnie karany - w tym:

- wyrokiem Sądu (...) w P. (...) (...) z dnia 11 września 2017 r. w sprawie (...) za przestępstwo z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności, którą odbył w całości w okresie od 18 września 2017 r. do 18 września 2018 r.

- wyrokiem Sądu (...) w P. (...) (...) z dnia 7 czerwca 2019 r. w sprawie (...) za przestępstwo z art. 164 § 1 kk i art. 224 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na karę 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w całości w okresie od 26 stycznia 2019 r. do 21 listopada 2020 r. ( z zaliczeniem na jej poczet tymczasowego aresztowania)

1. odpis wyroku (...) wraz z obliczeniem kary i zawiadomieniem o zwolnieniu

131-131v, 132,133

2. odpis wyroku (...) wraz z obliczeniem kary i zawiadomieniem o zwolnieniu

134, 135,136

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

R. K.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1. intencjonalny i funkcjonalny związek fizycznego ataku na S. B. (2) z zamiarem zaboru jego mienia

1. zeznania S. B. (2)

156-157v, 33-34

2. zeznania I. P.

12-13, 41-42, 157v-159

2. towarzyski cel wizyt w mieszkaniu pokrzywdzonego w dniu 28 maja 2022 r. i jej spokojny przebieg.

1. wyjaśnienia oskarżonego R. K.

185v- 186, 66-67, 71-72

2. zeznania B. K.

198v-199

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Fakt 1

1. zeznania pokrzywdzonego S. B. (2)

w zakresie odnoszącym się do awantury z B. K. i jego matką w dniu poprzedzającym zdarzenie objęte aktem oskarżenia - w pełni wiarygodne, potwierdzone relacjami wszystkich uczestników scysji tj. M. F., I. P. oraz B. K., stanowiące jedyne logiczne uzasadnienie agresji oskarżonego, jako reakcji na postraszenie pasierba policją.

2. zeznania I. P.

w zakresie odnoszącym się do awantury z B. K. i jego matką w dniu poprzedzającym zdarzenie objęte aktem oskarżenia - w pełni wiarygodne, potwierdzone relacjami wszystkich uczestników scysji tj. M. F., S. B. (2) oraz B. K., stanowiące jedyne logiczne uzasadnienie agresji oskarżonego, jako reakcji na postraszenie pasierba policją.

3. zeznania M. F.

w zakresie potwierdzającym podłoże konfliktu z S. B. (2) oraz I. P., a także fakt odnalezienia w jej mieszkaniu rzeczy pochodzących z przestępstwa - wiarygodne, znajdujące pełne potwierdzenie w relacji pokrzywdzonego i jego konkubiny, a także w udokumentowanych wynikach czynności procesowych przeprowadzonych w miejscu zatrzymania oskarżonego.

4. zeznania B. K.

w zakresie wskazującym na podłoże konfliktu z S. B. (2) oraz I. P., potwierdzającym wiedzę oskarżonego o powyższym oraz w części potwierdzającej zabór rzeczy z mieszkania S. B. (2) dokonany przy okazji wizyty z dnia 28 maja 2022 r. - w pełni wiarygodne, jako logicznie zarysowujące powody najścia na pokrzywdzonego i zgodne z jego wersją wydarzeń

5. wyjaśnienia oskarżonego R. K.

w zakresie wskazującym na pogardliwy stosunek do S. B. (2) i jego konkubiny, brak jakichkolwiek relacji towarzyskich z w/w oraz w części potwierdzającej wiedzę o zatargu sąsiadów z jego pasierbem oraz swoją wizytę w mieszkaniu pokrzywdzonego - w pełni wiarygodne, spójne z relacjami I. P. i S. B. (2), logicznie wpisujące się w kontekst motywacyjny najścia na pokrzywdzonego i pobicia go w dniu 28 maja 2022 r.

Fakt 2

1. zeznania pokrzywdzonego S. B. (2)

wiarygodne z uwagi na dostateczną konsekwencję, rzeczowość, widoczny obiektywizm oraz brak skłonności do przesady i demonizowania okoliczności zajścia z 28 maja 2022 r., a ponadto ze względu na logiczną spójność z relacją I. P., opinią sądowo-lekarską protokołami przeszukań oraz częściowe potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonego, zeznaniach M. F. i jej syna.

2. zeznania I. P.

wiarygodne z uwagi na dostateczną konsekwencję, rzeczowość, widoczny obiektywizm oraz brak skłonności do przesady i demonizowania okoliczności zajścia z 28 maja 2022 r., bez tendencji do zastępowania relacji o faktach domysłami, a ponadto ze względu na logiczną spójność z relacją pokrzywdzonego, P. M., opinią sądowo-lekarską protokołami przeszukań oraz znajdujące częściowe potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonego, zeznaniach M. F. i jej syna.

Fakt 3

1. zeznania I. P.

jak wyżej

2. zeznania P. M.

zbieżne z zeznaniami I. P. i tworzące wraz z nimi logiczną, rzeczową całość,

3. opinia sądowo -lekarska

niekwestionowana w sprawie, jasna, pełna i logiczna analiza skutków pobicia pokrzywdzonego, dokonana przez pryzmat wiedzy medycznej, przekonująco uzasadniona i formułująca jednoznaczne wnioski

Fakt 4

1. protokół zatrzymania osoby

wiarygodny dokument procesowy ilustrujący okoliczności zatrzymania oskarżonego

2. protokoły przeszukania osoby i mieszkania

wiarygodne, o jednoznacznej wymowie i należycie udokumentowane rezultaty czynności procesowych wskazujące na oczywisty związek oskarżonego z zaborem mienia z mieszkania pokrzywdzonego .

3. zeznania P. M.

w wersji prezentowanej na etapie przygotowawczym zdecydowanie bardziej precyzyjne i rzeczowe, zbieżne z relacją I. P., a przez to całkowicie wiarygodne.

4. zeznania S. B. (2)

jak wyżej

5. zeznania I. P.

jak wyżej

Fakt 5

1. odpis wyroku (...) wraz z obliczeniem kary i zawiadomieniem o zwolnieniu

wiarygodne, niekwestionowane dokumenty ilustrujące kryminalną przeszłość oskarżonego i potwierdzające działanie w warunkach powrotu do przestępstwa

2. odpis wyroku (...) wraz z obliczeniem kary i zawiadomieniem o zwolnieniu

wiarygodne, niekwestionowane dokumenty ilustrujące kryminalną przeszłość oskarżonego i potwierdzające działanie w warunkach powrotu do przestępstwa.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1.1

1. zeznania S. B. (2)

zeznania pokrzywdzonego nie tylko nie wskazują na związek fizycznego ataku oskarżonego z zamiarem zaboru mienia, ale wręcz takiemu związkowi przeczą. Jednoznacznie negują bowiem takie działania oskarżonego, które mogłyby zostać odebrane jako uzewnętrznienie powyższego zamiaru - tj. wysłowienie żądania wydania rzeczy czy czynności konkludentnie wskazujące na takie oczekiwanie - np. przeszukiwanie odzieży, czy penetrowanie mieszkania. Pokrzywdzony został zaatakowany natychmiast po otwarciu drzwi i bez słowa wyjaśnienia, a w trakcie wymierzania ciosów oskarżony dał mu jasno do zrozumienia, że powodem jego agresji jest wyłącznie incydent z poprzedniego dnia. Na związek taki wskazuje nadto obecność B. K., który uprzednio został skarcony i postraszony wezwaniem policji. W środowisku, w jakim obraca się R. K. zapowiedź tego rodzaju jest wystarczającym powodem do ataku i wymierzenia kary "konfidentowi", na co wskazują doświadczenie życiowe i praktyka sądowa.

2. zeznania I. P.

zeznania I. P. również nie potwierdzają hipotezy przyjętej przez oskarżyciela wskazując jedynie na związek wizyty oskarżonego z zaginięciem rzeczy z mieszkania nie zaś na związek ataku na jej konkubenta z dokonaną kradzieżą. Również według jej relacji atak nastąpił natychmiast i mógł być motywowany jedynie awanturą sąsiedzką, jaka wybuchła na tle zachowania pasierba oskarżonego, bowiem żadnych innych zatargów między w/w nie było nigdy.

1.2.1.2

1. wyjaśnienia oskarżonego R. K.

w zakresie, w jakim oskarżony uzasadnia swoją obecność w mieszkaniu pokrzywdzonego celem towarzyskim i wspólnym spożywaniem alkoholu - sprzeczne z konsekwentnymi zeznaniami S. B. (2) i I. P., a przy tym nielogiczne i wewnętrznie sprzeczne z uwagi na wyraźnie eksponowany jednocześnie pogardliwy stosunek do pokrzywdzonego i jego trybu życia oraz negowanie utrzymywania z nim jakichkolwiek relacji towarzyskich przed zdarzeniem. Sprzeczne ze zdrowym rozsądkiem jest więc twierdzenie, że mimo to oskarżony postanowił spontanicznie odwiedzić nieznanych sobie osobiście sąsiadów, by napić się z nimi alkoholu, zwłaszcza w asyście swojego nieletniego pasierba, który poprzedniego dnia był powodem burzliwej awantury.

2. zeznania B. K.

w zakresie potwierdzającym wersję oskarżonego - zeznania małoletniego stanowią oczywisty i jaskrawy przejaw tendencyjności i woli wsparcia linii obrony ojczyma. W kontekście scysji z 27 maja 2022 r. B. K. nie miał żadnych logicznych powodów do złożenia sąsiedzkiej wizyty pokrzywdzonemu - poza "ukaraniem go" za nielojalność i zapowiedź wezwania policji w związku z brawurową jazdą na skuterze (wg małoletniego za robienie tzw. drifftów). Rozsądek podpowiada, że towarzystwo (...), wielokrotnie karanego, a zatem niespecjalnie przejmującego się obowiązującym prawem ojczyma, miała na celu "zdyscyplinowanie" sąsiada i demonstracyjne uzmysłowienie mu, że w pewnych kręgach straszenie policją nie zostanie puszczone płazem.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

R. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wyniki postępowania dowodowego nie pozwoliły na przypisanie R. K. przestępstwa rozboju z uwagi na brak koniecznej synchronizacji czasowej użycia przemocy wobec S. B. (2) z dokonanym na jego szkodę zaborem mienia. Relacje bezpośrednich uczestników zajścia tj. I. P. i S. B. (2) w żadnym momencie (również na etapie przygotowawczym) nie dawały podstaw do wnioskowania, że wizyta oskarżonego i jego fizyczny atak na pokrzywdzonego miały jakikolwiek związek z zamiarem zaboru mienia. Wprost przeciwnie, od początku rysowało się jedyne logiczne tło sytuacyjne zdarzenia i był nim incydent z udziałem B. K., który miał miejsce dzień wcześniej. Żaden inny powód nie jest w stanie racjonalnie wyjaśnić najścia na mieszkanie S. B. (2) zważywszy, że nie znał on osobiście oskarżonego i nie miał z nim zatargów, ten zaś pogardzał osobą pokrzywdzonego nazywając go miejscowym "chlorem", z którym nigdy nie zdarzyło mu się spożywać alkoholu. Trudno zatem rozsądnie bronić tezy, że oskarżony w mieszkaniu alkoholika spodziewał się łupów wartych ryzyka i bez żadnego rozpoznania, spontanicznie napadł w tym celu na pokrzywdzonego. Specyficzne uwarunkowania środowiskowe, w tym przestępcza przeszłość R. K., a także oczywista demoralizacja jego pasierba - w kontekście lekceważącego stosunku do pokrzywdzonego logicznie tłumaczą jedynie poczucie bezkarności w/w i gwałtowną reakcję na groźby wezwania policji do zakłócającego spokój nastolatka. Orzecznictwo sądowe nie pozostawia wątpliwości, że posłużenie się przez sprawcę jednym z wymienionych w art. 280 § 1 kk sposobów oddziaływania na osobę musi mieć miejsce przed lub co najmniej w chwili dokonywania zaboru. Dla bytu przestępstwa rozboju nie jest bowiem obojętne, w którym momencie swojego czynu sprawca dokonuje zaboru rzeczy ( wyrok SN z 13 maja 2008 r., IV KK 489/07 Legalis nr 108145). R. K. ( podobnie jak towarzyszący mu pasierb) ani jednym słowem czy gestem nie dał do zrozumienia, że stosując przemoc wobec S. B. (2) oczekuje jakiejkolwiek korzyści materialnej. W szczególności nie żądał pieniędzy, ani wydania innych rzeczy, nie przeszukiwał odzieży pokrzywdzonego, nie penetrował jego mieszkania, co zgodnie potwierdzili pokrzywdzony i jego konkubina. Nawet dla nich było oczywiste, że jedynym motywem działania napastników jest odwet za scysję, jaka miała miejsce dzień wcześniej. Przedstawienie oskarżonemu zarzutu rozboju, stanowi zdaniem Sądu ewidentną nadinterpretację zeznań I. P., którą przesłuchano po raz pierwszy gdy miała blisko 3 promile alkoholu we krwi, jakkolwiek mimo to nie podała żadnych okoliczności świadczących o tym, że jej partner padł ofiarą rozboju. Fakt, że dopiero po wyjściu napastników zorientowała się, iż z mieszkania zginęło kilka rzeczy i że łączyła ten fakt z ich wizytą nie dawał żadnych podstaw do przypisania R. K. występku rozboju.

Ustalenia faktyczne wskazują niezbicie, że oskarżony działając wspólnie i w porozumieniu z nieletnim pasierbem najpierw pobił S. B. (2) wykrzykując przy tym słowa, które ewidentnie zdradzały działanie z zemsty za postraszenie chłopca wezwaniem policji, a dopiero po dokonaniu pobicia i przy okazji pobytu w mieszkaniu sąsiadów napastnicy powzięli spontaniczny zamiar popełnienia dodatkowo kolejnego przestępstwa tj. kradzieży dostrzegając rzeczy, które przedstawiały sobą wartość materialną. Na motyw pobicia wskazuje zwłaszcza obecność B. K., uznawanego ewidentnie za "ofiarę" zachowania pokrzywdzonego, którego już wcześniej broniła była żona oskarżonego - M. F.. Na działanie wspólnie i w porozumieniu z nieletnim wskazuje zaś ewidentny i jednoznaczny podział ról oraz pełna synchronizacja działań przestępczych. W czasie gdy oskarżony bił i kopał pokrzywdzonego, jego pasierb przytrzymywał I. P., aby nie mogła temu przeszkodzić i fizycznie blokował jej w ten sposób możliwość odciągnięcia R. K. od atakowanego S. B. (2).

Motyw kradzieży zaś logicznie wypływa z kontekstu sytuacyjnego oraz uwarunkowań środowiskowych. Skoro oskarżony postrzegał pokrzywdzonego jako "chlora", to jego poczucie bezkarności i przeświadczenie, że osoba pokroju S. B. (2) nie upomni się o swoje prawa utwierdziły go w przekonaniu, że można bezkarnie sięgnąć po jej własność, skoro nadarzyła się taka okazja. Do jej wykorzystania bez wątpienia przyczynił się fakt, że zarówno pokrzywdzony jak i jego konkubina byli w chwili najścia głęboko nietrzeźwi.

Obaj napastnicy współpracowali także kradnąc z mieszkania pokrzywdzonego dwa telefony, dekoder oraz portfel z zawartością, jednakże zamiar ich przywłaszczenia zrodził się spontanicznie i bez związku z pobiciem S. B. (2). O powyższym świadczy podział łupów ( telefon w/w znalazł się w kieszeni oskarżonego, a dekoder w mieszkaniu B. K.). Nie jest zresztą możliwe, aby zabór tylu rzeczy pozostał niezauważony przez B. K., który w pełni akceptował działania swojego ojczyma i jego zachowanie uważał za własne przychodząc razem z nim do mieszkania S. B. (2) i pomagając mu fizycznie w realizacji przyjętego wcześniej planu pobicia w/w. Przyłączył się również do drugiej, nieplanowanej fazy zdarzenia kradnąc wspólnie z ojczymem rzeczy należące do gospodarza.

Nie zmienia to faktu, że kradzież dokonana już po pobiciu pokrzywdzonego i przy okazji wizyty w jego mieszkaniu, w momencie kiedy napastnicy już je opuszczali - nie jest kradzieżą kwalifikowaną w rozumieniu art. 280 § 1 k.k.

Z powyższych względów w zachowaniu R. K. Sąd dopatrzył się dwóch odrębnych czynów, wynikających z odmiennych zamiarów i opartych na różnej motywacji.

Art. 158 § 1 kk penalizuje udział w bójce lub pobiciu, w którym naraża się człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 lub w art. 157 § 1 kk. Stan niebezpieczeństwa, o którym mowa musi być rozumiany jako sytuacja realnie zagrażająca wskazanymi konsekwencjami i to bez względu na to, czy ofiara faktycznie odniosła jakikolwiek uszczerbek na zdrowiu. Analizując ustalony stan faktyczny przez pryzmat w/w kryteriów, należało dojść do przekonania, że oskarżony spowodował realne zagrożenie wystąpieniem skutku, o którym mowa w art. 157 § 1 kk, bowiem dobitnym tego dowodem są rodzaj i lokalizacja obrażeń ciała doznanych przez pokrzywdzonego. Liczba i rodzaj ciosów (uderzenia pięścią i kopnięcia) zadanych zaskoczonemu, nietrzeźwemu i niezdolnemu do obrony S. B. (2) m.in. w głowę realnie zagrażała spowodowaniem naruszeniem czynności narządów jego ciała na okres powyżej 7 dni.

Przepis art. 278 § 1 kk, stanowi, że karze podlega ten, kto zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą. „Zabór” oznacza wyjęcie cudzej rzeczy ruchomej spod władztwa osoby dotychczas nią prawnie władającej i objęcie jej we władanie przez sprawcę. Przedmiotem kradzieży jest więc rzecz cudza, a przesłanka podmiotowa wymaga, aby sprawca działał w celu jej przywłaszczenia. Zachowanie oskarżonego odpowiada hipotezie w/w przepisu, ponieważ wynosząc z mieszkania pokrzywdzonego telefony, dekoder i portfel z zawartością przejął je w swoje posiadanie postępując z nimi jak ich właściciel, jednocześnie pozbawiając tej możliwości w/w pokrzywdzonych. Zważywszy, że w zabranym portfelu znajdowały się dowód osobisty oraz karta bankomatowa - zachowanie oskarżonego wymagało, zgodnie z art. 11 § 2 kk, kumulatywnej kwalifikacji prawnej, ponieważ kradzież karty bankomatowej i dowodu tożsamości stanowią odrębne typy przestępstw, penalizowane odpowiednio w art. 278 § 5 kk i 275 § 1 kk.

Zważywszy, że zarówno występku przeciwko życiu i zdrowiu, jak i występku przeciwko mieniu R. K. dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa określonych w art. 64 § 1 kk należało przyjąć, że oba zostały popełnione w warunkach recydyw podstawowej.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. K.

1

1a

Kara 6 miesięcy pozbawienia wolności wymierzona oskarżonemu za występek z art. 158 § 1 kk uwzględnia znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu, na który rzutowały: współdziałanie z nieletnim i pogłębianie w ten sposób jego demoralizacji, brutalny sposób działania wyrażający się w ataku na pokrzywdzonego w jego własnym mieszkaniu, widoczne poczucie bezkarności oraz stopień zagrożenia dla zdrowia pokrzywdzonego , działanie pod wpływem alkoholu i w warunkach recydywy. Na korzyść zaliczono przeproszenie pokrzywdzonego i uzyskanie jego wybaczenia.

R. K.

1.

1b

Przestępstwo kradzieży cechował znaczny stopień społecznej szkodliwości, którego ocena również wymagała uwzględnienia współdziałania z nieletnim, wyczerpania jednym czynem znamion trzech przepisów ustawy karnej, uprzedniej wielokrotnej karalności i działania w warunkach powrotu do przestępstwa. Na korzyść oskarżonego zaliczono pojednanie się z pokrzywdzonym oraz stosunkowo niewielką wartość wyrządzonej szkody.

R. K.

2

1a i 1b

Stosowanie do treści art. 85a kk wymierzając karę łączną uwzględniono cele zapobiegawcze i wychowawcze, dla których osiągnięcia za konieczne uznano ukształtowanie jej wymiaru w granicach górnego zagrożenia ustawowego. Oskarżony jest bowiem osobą wielokrotnie karaną, o bezrefleksyjnym stosunku do uprzednich doświadczeń przestępczych. Bliski związek czasowo-przestrzenny obu czynów pozwolił jednak na orzeczenie kary łącznej - przy zastosowaniu zasady asperacji - na poziomie 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Wobec braku warunków do zastosowania art. 69 § 1 kk kara ma charakter izolacyjny.

R. K.

2

3

na poczet wymierzonej kary łącznej zaliczeniu podlegał okres zatrzymania w sprawie w sposób jak tego wymagał art. 63 § 1 kk

R. K.

1b

4

w związku ze skazaniem za przestępstwo kradzieży, której przedmiotem był m.in. telefon I. P. o wartości 230 zł, który nie został odnaleziony w toku przeszukania, jak również nie zwrócił go oskarżony - na rzecz w/w pokrzywdzonej orzeczono środek kompensacyjny z art. 46 § 1 kk.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7.

Stosownie do treści art. 627 kpk od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa zasądzono koszty postępowania obejmujące ryczałt za doręczenia korespondencji, a opłatę od kary w kwocie 180 zł wymierzono na podstawie Opłatę wymierzono stosowanie do art. 2 ust. 1 pkt 3 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity: Dz. U. 1983 r. Nr 49 poz. 223).

6.  1Podpis