Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 412/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. J. (1)

z art. 160 § 3 kk w zw. z art. 160 § 1 kk i art. 157 § 3 kk w zw. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Fakt 1

W dniu 13 kwietnia 2022 r. ok. godz. 15:00 powracający ze szkoły 10-letni D. Z. wysiadł z autobusu szkolnego w miejscowości B. i szedł drogą publiczną w stronę swojego domu. W jego kierunku, z naprzeciwka szła jego babcia - H. M. (1), która zwykle wychodziła po niego na przystanek. Gdy pokrzywdzony minął posesję M. J. (1) i był w odległości około 100 m od swojej babki, oskarżony wyszedł na drogę, a wraz z nim wybiegły na nią jego trzy psy, które zaczęły gonić D. Z.. Chłopiec zaczął krzyczeć i uciekać jednocześnie próbując oganiać się od zwierząt trzymaną w ręku kurtką. Uciekając przed psami wbiegł na przydrożne pole, a tam psy go przewróciły i zaczęły kąsać.

Dopiero gdy atakowany przez psy chłopiec upadł, M. J. (1) ruszył w jego kierunku i odgonił zwierzęta. Chwilę później do dziecka dobiegła również H. M. (1). Bardzo dobrze widziała ona całą sytuację, w tym również moment kiedy oskarżony razem ze swoimi psami wyszedł na drogę.

zeznania H. M. (1)

99-100, 17-17v

Fakt 2

Na miejsce zdarzenia przyszła także siostrzenica oskarżonego - M. J. (2), którą H. M. (1) poprosiła o wezwanie pogotowia, ponieważ chłopiec miał głębokie, krwawiące rany na nodze i przedramieniu. Wkrótce dotarła tam także zaalarmowana przez H. M. (2) matka pokrzywdzonego - J. Z., a następnie policja i pogotowie, a chłopiec ostatecznie, po konsultacji telefonicznej, został przetransportowany do szpitala w Ł., gdzie w znieczuleniu ogólnym został poddany zabiegowi zszywania ran i dalszemu leczeniu.

1. zeznania J. Z.

98-99

2. zeznania H. M. (1)

99-100,

Fakt 3

W wyniku ataku psów D. Z. doznał licznych ran kąsanych obu ramion, prawego podudzia w części dolnej, podudzia lewego i tułowia w okolicy prawego biodra, które to obrażenia stanowiły naruszenie czynności narządów jego ciała na okres dłuższy niż 7 dni, a zdarzenie naraziło go na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.

Leczenie i rekonwalescencja chłopca pozostają w toku i stanowią procesy długotrwałe oraz kosztowne. Niektóre rany opornie się goją, plastry powodują odparzenia skóry, rozważany jest przeszczep w celu poprawienia defektów estetycznych ciała dziecka. Rodzice opłacają pokrzywdzonemu prywatne zabiegi rehabilitacyjne oraz wizyty lekarskie, kupują środki opatrunkowe, leki, odzież chroniącą blizny przed słońcem, a także finansują pomoc psychologiczną, ponieważ chłopiec nie może uporać się z lękiem po ataku psów.

1. opinia sądowo -lekarska i opinia uzupełniająca

10-11v

114-117v

2. zeznania J. Z.

98-99

3. fotografie i rachunki

102, 104

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

M. J. (1)

z art. 160 § 3 kk w zw. z art. 160 § 1 kk i art. 157 § 3 kk w zw. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

brak bezpośredniego związku zachowania oskarżonego z wydostaniem się psów na drogę i ich atakiem na pokrzywdzonego

1. wyjaśnienia oskarżonego M. J. (1)

96v, 24-25

2. zeznania M. J. (2)

100-101

3. zeznania K. J.

124v-125

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Fakt 1

zeznania H. M. (1)

wiarygodne z uwagi na bezpośredni, naoczny charakter obserwacji zdarzenia, konsekwencję, rzeczowość i pełną zgodność z logiką sytuacyjną oraz wskazaniami doświadczenia życiowego

Fakt 2

1. zeznania J. Z.

wiarygodne z uwagi na pełną zgodność ze wskazaniami doświadczenia życiowego, spójność z dokumentacją leczenia dziecka oraz charakterem ponoszonych z tego tytułu wydatków

2. zeznania H. M. (1)

jak wyżej

Fakt 3

1. opinia sądowo -lekarska i opinia uzupełniająca

opracowane przez podmiot dysponujący wiedzą medyczną, zaktualizowane w oparciu o poszerzony materiał źródłowy i dane dokumentujące przebieg procesu leczenia, o rzeczowo uzasadnionych i jasno sformułowanych wnioskach końcowych, zgodnych z wiedzą ogólnożyciową i zdrowym rozsądkiem

2. zeznania J. Z.

jak wyżej

3. fotografie i rachunki

niekwestionowana w sprawie, fotograficzna ilustracja zewnętrznych skutków ataku psów

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

1. wyjaśnienia oskarżonego M. J. (1)

- w zakresie negującym wyjście z podwórka na drogę w towarzystwie trzech psów, które przy tej sposobności zaatakowały przechodzącego D. Z. - niewiarygodne z uwagi na sprzeczność z logicznymi i rzeczowymi zeznaniami naocznego świadka zdarzenia tj. H. M. (2),

- mało racjonalne z uwagi na trudności w logicznym i rzeczowym wskazaniu momentu i przyczyn nagłego zainteresowania się zachowaniem psów;

- w części dotyczącej powodów wyjścia na drogę nadto niespójne z zeznaniami M. J. (2) ( oskarżony twierdził, że wyszedł z domu, gdyż zaniepokoiło go, że psy nie hałasowały, podczas gdy jego siostrzenica utrzymywała, że było odwrotnie - wyszedł z domu bo psy zaczęły szczekać),

- sprzeczne z logiką sytuacyjną i własnymi zapewnieniami co do braku uszkodzeń ogrodzenia, a tym samym wskazujących na brak fizycznej możliwości samodzielnego wydostania się zwierząt z zamkniętego podwórka

2. zeznania M. J. (2)

w części relacjonującej okoliczności ataku psów na pokrzywdzonego - niewiarygodne z uwagi na chaotyczny i ogólnikowy charakter, brak dostatecznej precyzji i rzeczowości, a nadto sprzeczność z logicznymi i konsekwentnymi zeznaniami naocznego świadka zdarzenia tj. H. M. (1),

3. zeznania K. J.

niewiarygodne z uwagi na faktyczny brak wiedzy o okolicznościach zdarzenia i jednocześnie nadmiernie emocjonalny stosunek do przedmiotu postępowania

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

M. J. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zachowanie M. J. (1) podlegało kumulatywnej kwalifikacji prawnej, ponieważ jednym czynem oskarżony wyczerpał znamiona przestępstw określonych w dwóch przepisach ustawy karnej ( art. 11 § 2 kk). Czyn określony w art. 160 § 1 kk polega na narażeniu człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, a jego znamiona zostają zrealizowane w razie naruszenia przez sprawcę reguł postępowania w stosunku do w/w dóbr, opartych na wiedzy i doświadczeniu, prowadząc do niedającego się zaakceptować prawdopodobieństwa ich naruszenia (por. wyr. SN z 21.6.2017 r. II KK 74/17, Legalis nr 1682073). Narażenie człowieka na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu powinno być bezpośrednie, co oznacza, że w sytuacji przez sprawcę już stworzonej, a więc bez dalszych działań z jego strony, istnieje duże prawdopodobieństwo nastąpienia w najbliższym czasie wymienionych w powołanym przepisie skutków. Zachowanie M. J. (1) bez wątpienia odpowiada w/w kryteriom, jakkolwiek dostępnym materiałem dowodowym nie sposób przypisać mu działania umyślnego. Oskarżony nieumyślnie, wskutek niezachowania elementarnej ostrożności, sprowadził na małoletniego D. Z. bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, poprzez to, że wyszedł ze swojego podwórka na drogę publiczną w towarzystwie trzech luźno biegających psów, które niemal natychmiast rzuciły się na przechodzącego tamtędy pokrzywdzonego i dotkliwie go pogryzły. Pomijając już jednoznaczną w ocenie stworzonego w ten sposób zagrożenia opinię lekarską, to przeciętne doświadczenie życiowe nie powala wątpić, iż atak trzech psów na 10- letnie dziecko, w dodatku leżące na ziemi i niezdolne do obrony ewidentnie i bezpośrednio grozi najdalej idącymi skutkami. Jedynie szczęśliwy przypadek sprawił, że kąsające pokrzywdzonego zwierzęta nie uszkodziły ważnego naczynia krwionośnego, organu, mięśnia bądź ścięgna, bo z pewnością były one w ich zasięgu. Lekkomyślność oskarżonego, który wypuścił na drogę swoje psy bez kagańców i smyczy doprowadziła jednak do tego, że w wyniku ataku zwierząt D. Z. doznał tzw. średnich obrażeń ciała, to jest takich, które skutkowały naruszeniem czynności narządów jego ciała na okres dłuższy niż 7 dni.

Mając powyższe na uwadze, czyn oskarżonego zakwalifikowano z art. 160 § 3 kk w zw. z art. 160 § 1 kk i art. 157 § 3 kk w zw. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. J. (1)

1.

1.

Stopień społecznej szkodliwości czynu był znaczny, mimo że przybrał on postać nieumyślną. Oskarżony naruszył elementarne zasady ostrożności w opiece nad zwierzętami, w rezultacie czego stworzył bezpośrednie zagrożenie dla najwyżej cenionych dóbr prawnych, a także doprowadził do konkretnych skutków w postaci obrażeń ciała u 10-letniego dziecka. Sposób zachowania oskarżonego był wysoce nieroztropny, zwłaszcza jeśli pamiętać, że wiedział on o tym, że jego psy nie lubią dzieci, bo te często się z nimi drażnią. Jego reakcja na atak zwierząt na D. Z. była spóźniona, gdyż odgonił zwierzęta dopiero wtedy, gdy te przewróciły dziecko, co bez wątpienia przełożyło się na skalę i ilość ran kąsanych. Skutki zachowania oskarżonego mają charakter długotrwały, a szkoda obejmuje dotkliwe cierpienia fizyczne i psychiczne małoletniego. Z tego względu tylko kara najsurowszego rodzaju jest w stanie oddać zawartość kryminalną czynu i spełnić cele w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej. Przy wymiarze kary na korzyść uwzględniono uprzednią niekaralność oskarżonego, nieumyślność działania oraz starania o uchylenie zagrożenia.

M. J. (1)

1.

2.

Na istnienie podstaw do pozytywnej prognozy kryminologicznej skutkującej warunkowym zawieszeniem wykonania kary wskazywały dotychczasowy tryb życia oskarżonego, incydentalność konfliktu z prawem oraz przyznanie się do winy i gotowość do mediacji. Dwuletnie okres próby jest wystarczający do utrwalenia poczucia odpowiedzialności za trzymane zwierzęta i wyrobienie przez oskarżonego nawyków zapobiegających podobnym wydarzeniom w przyszłości.

M. J. (1)

1.

3.

Dobór obowiązku probacyjnego został zrelatywizowany do okoliczności zdarzenia, aby eliminować ryzyko związane z naruszeniem reguł ostrożności obowiązujących przy trzymaniu psów

M. J. (1)

1.

4.

Orzeczenie nawiązki zamiast obowiązku naprawienia szkody jest skutkiem występujących obecnie znacznych utrudnień w jej całościowym oszacowaniu. Proces leczenia małoletniego trwa i sukcesywnie generuje kolejne koszty, a zakres dalszych zabiegów i rehabilitacji, podobnie jak ich skutki nie są znane. Orzeczona nawiązka częściowo je rekompensuje, a jednocześnie nie zamyka pokrzywdzonemu drogi do dochodzenia ich w pełnym zakresie - po zakończeniu leczenia.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5.

Brak podstaw do odstąpienia od zasady wyrażonej w art. 627 kpk skutkował obciążeniem oskarżonego kosztami procesu w całości, przy czym złożyły się na nie wydatki związane z doręczeniem korespondencji oraz opracowaniem opinii lekarskich. Opłatę wymierzono stosowanie do art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity: Dz. U. 1983 r. Nr 49 poz. 223).

6.  1Podpis