Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz (...)

Sygnatura akt

II K 177/23

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, wypełnić część 3–8 formularza

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.1.1.

Sąd (...) w Z.

10 lipca 2017 r.

(...)

1.1.2.

Sąd (...) w P. T.

14 września 2018 r.

(...)

1.1.3.

Sąd (...) w Z.

25 lipca 2019 r.

(...)

1.1.4.

Sąd (...) w P. T.

22 września 2022 r.

(...)

1.1.5.

Sądu (...) w Z.

18 maja 2022 r.

(...)

1.2. Inne fakty

1.2.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.1.1.

Skazany został doprowadzony do zakładu karnego 10 listopada 2021 r. Jego zachowanie w czasie odbywania kary jest oceniane poprawnie. Karę odbywa w programie indywidualnego oddziaływania. Był jedenaście razy nagradzany. Zatrudniony w jednostce penitencjarnej, jako wydający posiłki.

opinia o skazanym

47

1.2.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.2.1.

2.  Ocena Dowodów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Odpisy wyroków, akta spraw karnych, dane z KRK, opinia o skazanym, dokumenty ze sprawy załączonej

Sąd nie znalazł powodów, aby treść, czytelność tej dokumentacji urzędowej podważać. Nie była kwestionowana przez strony. W sprawie nie było sporne, że skazany dopuszczał się w przeszłości przestępstw, że orzekano za nie kary, jaki był rodzaj kar, wysokość, że skazany je odbywał i w jakim czasie. Kwestię zasadniczą stanowiło to czy i które kary podlegają łączeniu i na jakiej zasadzie orzec karę łączną.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

3.1.1.

wyrok łączny Sądu (...) w Z. z 18 maja 2022 r. w sprawie (...)

3 lat pozbawienia wolności; na jej poczet zaliczono okresy pozbawienia wolności od 17 listopada 2014 r. do 18 listopada 2014 r., od 10 listopada 2021 r. do 14 października 2022 r.

3.1.2.

wyrok Sądu (...) w P. T. z 21 września 2022 r. w sprawie (...)

1 roku pozbawienia wolności, którą skazany odbywa od 14 października 2022 r.

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

Rozważane do połączenia kary orzeczono podczas obowiązywania odmiennych stanów prawnych dotyczących kar łącznych, co otwiera pole do rozważań, czy ustawa poprzednio obowiązująca nie jest dla skazanego przy wydawaniu wyroku łącznego korzystniejsza zgodnie z art. 4 § 1 kk. Kary orzeczone wyrokami z pozycji 1.1.1 do 1.1.3 formularza orzeczono przed 24 czerwca 2020 r., a wyrokami z pozycji 1.1.4 do 1.1.5 po tej dacie.

Art. 85 § 1 kk w brzmieniu nadanym art. 38 pkt 3 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami (...)19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem (...)19 (Dz. U. poz. 1086 z późn. zm.) warunkuje orzeczenie kary łącznej m.in. koniecznością zaistnienia zbiegu przestępstw, a ten ma miejsce jeśli sprawca popełnił przestępstwa, za które wymierzono kary rozważane do połączenia, zanim zapadł pierwszy, chociażby nieprawomocny, wyrok co do któregokolwiek z nich. Z kolei art. 85 § 1 i 2 kk w brzmieniu od 1 lipca 2015 r. do 23 czerwca 2020 r. nie wymagał zaistnienia zbiegu przestępstw, dawał opcję łączenia kar łącznych z jednostkowymi, natomiast wykluczał połączenie kar w całości wykonanych przez wydaniem decyzji o połączeniu kar. Przyjęto, że rozwiązania prawne obowiązujące od 1 lipca 2015 r. do 23 czerwca 2020 r. są dla skazanego korzystniejsze. Dawały możliwość połączenia wszystkich orzeczonych wobec skazanego kar, nie wyłączając kary łącznej, która zapadła wobec skazanego. Poza tym do 23 czerwca 2020 r. istniała możliwość orzeczenia kary łącznej na zasadzie pełnej absorpcji, obecnie dolny próg kary łącznej powinien przekraczać najsurowszą z kar podlegających łączeniu. Obecne przepisy, jak napisano, wymagają do skonstruowania kary łącznej zaistnienia zbiegu przestępstw. Taki zbieg zachodziłby tylko co do kar orzeczonych wyrokami 1.1.1 i 1.1.3. Przestępstwa za które wymierzono kary wyrokami 1.1.2 i 1.1.4 popełniono odpowiednio 27 czerwca 2018 r. oraz 7 września 2021 r., a więc po wydaniu „pierwszego wyroku”, który zapadł 10 lipca 2017 r. (1.1.1). Można by więc teoretycznie połączyć kary orzeczone jedynie dwoma wyrokami opisanymi wyżej, a kary 10 miesięcy pozbawienia wolności (1.1.2) i 1 roku pozbawienia wolności (1.1.4) podlegałyby odrębnemu wykonaniu, co byłoby dla skazanego mniej korzystne, niż opcja połączenia wyroku łącznego i ostatniego wyroku skazującego.

Żądanie ze strony obrony zastosowania na podstawie art. 4 § 1 kk ustawy "starej" i jednocześnie "rozwiązania kary łącznej" nie mogło zostać uwzględnione, jako że, jak napisano wyżej, regulacje obowiązujące od 1 lipca 2015 r. do 23 czerwca 2020 r. nie pozwalały na taki zabieg, nakazując wręcz łączenie kar jednostkowych i łącznych. Rozplatanie kar łącznych przewidują unormowania obecne, a obrońca wnosił, żeby sąd ich nie stosował. Poza tym opieranie się przez sąd częściowo o ustawę "starą" i "nową" jest w świetle art. 4 § 1 kk wykluczone.

4.  WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Sąd poruszał się w granicach od 2 lat pozbawienia wolności (najsurowsza kara jednostkowa ze sprawi (...) SR w Z. określającą dolną granicę kary łącznej po myśli wyroku TK z 18.04.2019 r., K 14/17, OTK-A 2019, nr 18) do 4 lat pozbawienia wolności (suma kary łącznej i "najnowszej kary jednostkowej") i zdecydował o wymierzeniu skazanemu kary łącznej 3 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności. Na korzyść wzięto pod uwagę częściowo podobieństwo czynów z wyroków 111 i 113 oraz 112 i 114 oraz pozytywną opinię z zakładu karnego. Z drugiej strony wskazać należy że czyny objęte wyrokami 111 i 112 oraz 113 i 114 nie mają żadnych punktów stycznych, między przestępstwami istniały znaczne odstępy czasowe, zostały one popełnione z pokrzywdzeniem różnych osób (za wyjątkiem przestępstw niealimentacji). W tej sytuacji nie było podstaw do zastosowania rozwiązań skrajnych o które wnosili prokurator oraz obrońca (kumulacja, absorpcja), a odpowiednim było oparcie się o zasadę mieszaną.

5.  Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

6.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Wymieniono okresy zaliczone na poczet kary łącznej ustalone w oparciu o obliczenia kar oraz opinię o skazanym.

3

Zgodnie z przepisem art. 576 kpk moc wyroku łącznego dotyczy jedynie połączonych kar z wyroków jednostkowych. W pozostałym zakresie wyroki jednostkowe wykonywane są odrębnie.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

Na podstawie § 17 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. 2016 poz. 1714) zasądzono na rzecz adwokata wynagrodzenie w wysokości 240 złotych, powiększone o VAT z tytułu pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu. Uwzględniono treść wyroku TK z 20.12.2022 r., SK 78/21, OTK-A 2023, nr 20, którego wnioskiem zasadniczym było stwierdzenie, iż nie ma powodu, aby wynagrodzenie za ten sam rodzaj sprawy było dwa razy niższe, kiedy fachowy pełnomocnik występuje w sprawie z urzędu od sytuacji, kiedy reprezentuje klienta na podstawie udzielonego upoważnienia do obrony. Dlatego też wynagrodzenie przyznano w wysokości stawki za obronę z wyboru w sprawie o wyrok łączny Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. poz. 1800 z późn. zm. 11 ust 5. Nakład pracy obrońcy oskarżonego z urzędu, niski stopień skomplikowania sprawy nie przekonywały do przyznania obrońcy wynagrodzenia ponad stawkę podstawową.

5

Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolniono skazanego od kosztów postępowania o wyrok łączny, bo odbywa karę, nie posiada dochodów, ani majątku, więc wyłożenie wydatków było by dla niego zbyt uciążliwe, a jednocześnie nie dałoby się ich wyegzekwować w drodze egzekucji.

7.  PODPIS