Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 stycznia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Opocznie w II Wydziale Karnym w składzie :

Przewodniczący : SSR Krzysztof Lasota

Protokolant: st.sekr.sądowy Wanda Kolmaga

w obecności Prokuratora - B. Z.

po rozpoznaniu dnia 29.11.2016r. i 10.01.2017 r.

sprawy : K. K. s. M. i J. z domu K. ur. (...) O.

oskarżonego o to, że:

1. w dniu 16 listopada 2015 roku ok. godz. 16.40 w m-ści P., gm. S., woj. (...), będąc w stanie nietrzeźwości, tj. 1.01 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu kierował samochodem osobowym marki F. (...) o nr rej. (...) w ruchu lądowym na odcinku około 1.000 metrów,

tj. o czyn z art. 178a§1kk

2. w dniu 16 listopada 2015 roku ok. godz. 16.40 w m-ści P., gm. S., woj. (...) umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że będąc w stanie nietrzeźwości /1,01 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu/ i kierując samochodem marki F. (...) o nr rej. (...) nie zachował należytej ostrożności na skrzyżowaniu dróg relacji P. – P. i P. – Z. i zjeżdżając z drogi głównej prowadzącej do miejscowości P. w lewo w drogę podporządkowaną do miejscowości Z. potrącił prawidłowo jadącego droga główną rowerzystę W. M. w następstwie czego nieumyślnie spowodował u niego obrażenia ciała w postaci urazu głowy z głęboką utratą przytomności, krwiaka przymózgowego w okolicy skroniowo ciemieniowej prawej, krwawienia podpajęczynówkowego i obrzęku mózgu, rany tłuczonej okolicy ciemieniowej lewej, otarcia skóry czoła i nosa, krwiaka okularowego okolicy oka prawego, złamania kości skroniowej i ciemieniowej prawej, złamania kości twarzoczaszki w obrębie prawego oczodołu i prawej kości jarzmowej, seryjnego złamania żeber III – VI po stronie prawej, stłuczenia miąższu obu płuc i niewielkiej odmy po stronie prawej, złamania łopatki prawej oraz stłuczenia ręki prawej i stawu kolanowego prawego, które to obrażenia spowodowały u niego chorobę realnie zagrażającą jego życiu oraz inne ciężkie trwałe kalectwo centralnego układu nerwowego w postaci encefalopatii w rozumieniu art.156§1 pkt.2kk,

tj. o czyn z art. 177§2kk w zb. z art.178§1kk

orzeka:

1.  Oskarżonego K. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt. 1 aktu oskarżenia czynu wypełniającego dyspozycję art.178a§1kk i za tak przypisany czyn na podstawie art.178a§1kk wymierza karę 6/sześć/ miesięcy pozbawienia wolności.

2.  na podstawie art.42§2kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3/trzy/ lat z wyłączeniem kat. (...).

3.  na podstawie art.43a§2kk orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w wysokości 5.000/pięć tysięcy/ złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

4.  oskarżonego K. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt. 2 aktu oskarżenia czynu wypełniającego dyspozycję art.177§2kk w zb. z art.178§1kk i za tak przypisany czyn na podstawie art. 177§2kk w zb. z art.178§1kk wymierza karę 1/jeden/ rok pozbawienia wolności.

5.  na podstawie art.42§3kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym dożywotnio z wyłączeniem kat. (...).

6.  na podstawie art.47§3kk orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w wysokości 10.000/dziesięć tysięcy/ złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

7.  na podstawie art.46§2kk orzeka od oskarżonego K. K. na rzecz pokrzywdzonego W. M. 20.000/dwadzieścia tysięcy/ złotych tytułem nawiązki.

8.  na podstawie art.85§1kk, art.86§1kk wymierzone kary pozbawienia wolności łączy i jako karę łączną wymierza 1/jeden/ rok pozbawienia wolności.

9.  na podstawie art.90§2kk wymierzone środki karne w postaci zakazów prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym łączy i jako środek karny wymierza dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym z wyłączeniem kat. (...).

10.  zasądza od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego W. M. kwotę 619,90/sześćset dziewiętnaście/ złotych 90/100 tytułem zastępstwa adwokackiego.

11.  oskarżonemu wymierza opłatę w kwocie 180/sto osiemdziesiąt/ złotych i zasądza koszty sądowe w kwocie 3.725,66/trzy tysiące siedemset dwadzieścia pięć/ złotych 66/100.

Sygn. akt II K 384/16

UZASADNIENIE

Zebrany w sprawie materiał dowodowy w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wskazuje, że oskarżony K. K. dopuścił się popełnienia zarzucanych mu aktem oskarżenia czynów z art. 178a§1 k.k. i art. 177§2 k.k. w zw. z art. 178§1 k.k.

Za czyn pierwszy wypełniający dyspozycję art. 178a§1 k.k. Sąd wymierzył oskarżonemu w oparciu o przepis art. 178a§1 k.k. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymierzając karę Sąd wziął pod uwagę znaczny stopień nietrzeźwości oskarżonego / 1.01 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu/ uznając ten element za okoliczność obciążającą oskarżonego.

Na podstawie art. 42§2 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat, przyjmując iż jest to wystarczający okres czasu do wyeliminowania oskarżonego jako uczestnika ruchu drogowego w kontekście zarzucanego mu czynu z art. 178a§1 k.k.

Na podstawie art. 43a§2 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w wysokości 5000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Natomiast w zakresie czynu opisanego w pkt II aktu oskarżenia wypełniającego dyspozycje art. 177§2 k.k. w zb. z art. 178§1 k.k. Sąd wymierzył oskarżonemu K. K. w oparciu o przepis art. 177§2 k.k. w zb. z art. 178§1 k.k. karę 1 rok pozbawienia wolności.

Dolna granica ustawowego zagrożenia czynu z art. 177§2 k.k. wynosi 6 miesięcy. Jednakże treść art. 178§1 k.k. stanowi, że w przypadku skazania sprawcy między innymi za przestępstwo z art. 177§2 k.k., który znajdował się w stanie nietrzeźwości, Sąd wymierza karę w wysokości od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Zdaniem Sądu wymierzona kara jednego roku pozbawienia wolności mieści się w granicach określonych w art. 178§1 k.k. i jej wysokość jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu, stopnia winy oskarżonego, tym bardziej, że pokrzywdzony swoim zachowaniem przyczynił się do zaistniałego zdarzenia jadąc rowerem bez wymaganego przepisami prawa o ruchu drogowym oświetlenia, a także wykonywał manewr skrętu w lewo ze środka drogi, podczas gdy prawo o ruchu drogowym nakazuje jazdę przy prawej krawędzi jezdni.

Na podstawie art. 42§3 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio, wyłączając kategorię (...). Sąd dokonał wyłączenia kategorii (...) z uwagi na sytuacje osobistą oskarżonego związaną z prowadzeniem przez niego działalności. Oskarżony K. K. jest producentem trzody chlewnej w cyklu zamkniętym. Jest także właścicielem gospodarstwa rolnego o pow. 12 ha.

Z racji prowadzonej działalności zaciągnął kredyt w A. Banku w wysokości ponad osiemdziesiąt tysięcy złotych, poza tym ma zobowiązania związane z przyznaniem pomocy finansowej z tytułu „ Ułatwiania startu młodym rolnikom” z zastrzeżeniem dopełnienia warunków w wysokości 100 tys. złotych.

Rodzaj prowadzonej przez oskarżonego działalności gospodarczej wymaga konieczności posługiwania się ciągnikiem rolniczym jako jednym z głównych narzędzi pracy.

Na podstawie art. 47§3 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego K. K. świadczenie pieniężne w wysokości 10.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

W oparciu o przepis art. 46§2 k.k. Sąd orzekł od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego W. M. kwotę 20.000 złotych tytułem nawiązki.

Na podstawie art. 85§1 k.k. i art. 86§1 k.k. Sąd połączył wymierzone kary pozbawienia wolności za poszczególne zarzucane oskarżonemu czynu i wymierzył karę łączną w wysokości 1 roku pozbawienia wolności.

Natomiast na podstawie art. 90§2 k.k. Sąd połączył orzeczone środki karne w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym i jako środek karny orzekł dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym z wyłączeniem kategorii (...).

Zdaniem Sądu wymierzona kara spełnia swe cele określone w art. 53 k.k., ponieważ wymierzona jest w granicach przewidzianych przez ustawę, baczy by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynów zarzucanych oskarżonemu a także bierze pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze wobec oskarżonego.

Ponieważ pokrzywdzony W. M. będąc jednocześnie oskarżycielem posiłkowym korzystał z pomocy pełnomocnika, Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz W. M. kwotę 619,90 złotych tytułem zastępstwa adwokackiego.

W oparciu o stosowne przepisy Sąd wymierzył oskarżonemu K. K. opłatę w wysokości 180 złotych i zasądził koszty sądowe w kwocie 3.725,66 złotych.

Sędzia

K. L.