Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 listopada 2024 roku

Sąd Rejonowy w Opocznie, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: Asesor sądowy Martyna Suplewska

Protokolant: st. sekr. sąd. Krystyna Grabska

po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2024 roku w Opocznie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej V. (...) z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  zasądza od (...) Spółce Akcyjnej V. (...) z siedzibą w W. na rzecz (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. kwotę 2 712,53 zł (dwa tysiące siedemset dwanaście złotych pięćdziesiąt trzy grosze) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 15 kwietnia 2023 roku do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od (...) Spółce Akcyjnej V. (...) z siedzibą w W. na rzecz (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. kwotę 392,37 zł (trzysta dziewięćdziesiąt dwa złote trzydzieści siedem groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego za okres od dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty;

4.  nakazuje zwrócić ze środków Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Opocznie na rzecz (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. kwotę 800 zł (osiemset złotych) tytułem zwrotu niewykorzystanej zaliczki uiszczonej na poczet wynagrodzenia biegłego.

Asesor sądowy Martyna Suplewska

Sygn. akt I C 465/23

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 6 listopada 2023 roku (data nadania) powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. wystąpił przeciwko (...) Spółce Akcyjnej V. (...) z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 3 566,83 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 15 kwietnia 2023 roku do dnia zapłaty.

Nadto powód wniósł o zasądzenie od pozwanego zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazano, iż dochodzona pozwem kwota pozostaje w związku z uszkodzeniem pojazdu marki D. (...) o nr rej. (...) w wyniku zdarzenia z dnia 6 marca 2023 roku oraz stanowi różnicę pomiędzy kwotą uznaną i zapłaconą przez ubezpieczyciela, a kosztami naprawy wynikającymi z wystawionej przez powódkę faktury VAT za naprawę pojazdu. (pozew k. 3-4)

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 27 listopada 2023 roku Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu zasądzając na rzecz (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. kwotę 3 566,83 zł oraz koszty procesu. (nakaz zapłaty k. 53)

Sprzeciwem od nakazu zapłaty pozwany (...) Spółce Akcyjnej V. (...) z siedzibą w W. zaskarżył powyższy nakaz oraz wniósł o oddalenie powództwa w całości i przyznanie kosztów procesu według norm przepisanych.

Pozwany wskazał, iż jedynymi kwestiami spornymi pomiędzy stronami w zakresie kosztów naprawy jest zasadność naliczenia kosztów obsługi administracyjnej szkody (200 zł netto), współczynnika odchylenia lakierniczego w wysokości 121% (494,55 zł netto) a także wysokość stawki za roboczogodzinę prac blacharsko – lakierniczych (250 zł netto), natomiast pozostały zakres naprawy pojazdu zgodnie z fakturą VAT pozostaje bezsporny. Podniósł zarzut zawyżenia kosztów naprawy pojazdu poprzez zastosowanie stawki za roboczogodzinę wyższej niż ma miejsce, gdy płatnikiem jest klient indywidualny, a nie ubezpieczyciel, które to zawyżenie, jest nieuprawnionym wzbogaceniem się powoda poza granicami odpowiedzialności ubezpieczyciela. Zakwestionował odpowiedzialność pozwanego za koszty związane z obsługą administracyjną szkody oraz stałą robocizną jako niepozostających w adekwatnym związku przyczynowym ze szkodą, a co za tym idzie, pozostającym poza granicami odpowiedzialności ubezpieczyciela oraz zakwestionował konieczność zastosowania współczynnika 121 % w przypadku lakierowania, ponieważ zgodnie z rekomendacją Ogólnopolskiej Motoryzacyjnej Rady (...), na którą powołuje się strona powodowa, dla każdego serwisu, wartość współczynnika musi być ustalona indywidualnie, poprzez wykazanie ponoszenia wyższych kosztów, nie zaś automatycznie. (sprzeciw k. 57-58)

W dalszym toku postępowania stanowiska stron nie uległy zmianie. (pismo k. 66, protokół rozprawy k. 104)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 6 marca 2023 roku doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki D. (...) o numerze rejestracyjnym (...), stanowiący własność A. J.. Pojazd mechaniczny nie był zakupiony w ramach działalności gospodarczej, A. J. nie był podatnikiem podatku VAT. (okoliczność bezsporna; oświadczenie k. 17, dowód rejestracyjny k. 18-19)

W chwili zdarzenia, sprawca korzystał z ochrony ubezpieczeniowej w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) Spółce Akcyjnej V. (...) z siedzibą w W. (okoliczność bezsporna; informacja (...) k. 28)

W dniu 8 marca 2023 roku A. J. zawarł z (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. umowę cesji wierzytelności z tytułu szkody komunikacyjnej z dnia 6 marca 2023 roku, zarejestrowanej pod numerem (...), wyrządzonej w pojeździe marki D. (...) o numerze rejestracyjnym (...). (umowa przelewu wierzytelności k. 11)

A. J. upoważnił (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. do naprawy pojazdu. W dniu 15 marca 2023 roku powód sporządził kalkulację naprawy, w której do wyznaczenia kosztów naprawy posłużył się stawką 250 zł/1 rbg (netto) oraz współczynnikiem odchylenia na koszty materiału lakierniczego w wysokości 121%. Koszt obsługi administracyjnej szkody 200 zł (netto). (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. w sporządzonej kalkulacji w systemie A. określił koszt naprawy pojazdu na kwotę 24 036,26 zł netto tj. 29 564,60 zł brutto. (zlecenie naprawy k. 15, upoważnienie do zlecenia naprawy pojazdu k. 16, kalkulacja k. 25-27)

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. jest przedsiębiorcą wpisanym do Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS (...), który prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych. (odpis KRS k. 41-51)

W dniu 31 marca 2023 roku powód wystawił fakturę nr (...) na kwotę 23 546,13 zł netto tj. 28 961,75 zł brutto za naprawę uszkodzonego pojazdu z terminem płatności w dniu 14 kwietnia 2023 roku. (faktura k. 8-9)

Szkoda została zarejestrowana pod nr (...) i była likwidowana z polisy OC sprawcy. Na skutek zgłoszenia szkody, ubezpieczyciel decyzją z dnia 20 marca 2023 roku przyznał na rzecz (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. kwotę 11 180,23 zł. Decyzją z dnia 5 kwietnia 2023 roku przyznał dodatkowo kwotę 14 214,59 zł. Ubezpieczyciel wypłacił łącznie kwotę 25 394,92 zł tytułem odszkodowania. (decyzje – płyta CD k. 59, potwierdzenie transakcji k. 30 i k. 31)

Na terenie województwa (...) autoryzowane zakłady blacharsko – lakiernicze stosowały w 2023 roku stawki w wysokości 170-365 zł/rbh netto.

Ceny materiałów lakierniczych w systemie eksperckim A. opierają się o dane dostarczone przez (...). Od września 2016 roku do koszyka materiałów lakierniczych obliczonego przez firmę (...) i używanego w kalkulacjach syntetyków wprowadzono dla Polski materiały linii S./N. co spowodowało obniżenie wysokości kosztów. (...) Izba (...) wraz ze Związkiem (...) podjęły działania mające na celu wyjaśnienie powodów zmian wartości koszyk otrzymując pismo, w którym (...) proponuje aby w obecnej sytuacji wartość aktualnego koszyka materiałów lakierniczych z udziałem produktów S./N. traktować w kalkulacji jako wskaźnik 100 i w przypadku nieużywania przez serwis lakierniczy produktów linii S./N. podwyższać ten wskaźnik do rzeczywistej wartości używanych przez serwis materiałów P.. Istnieje możliwość modyfikacji współczynnika jednak należy wtedy wykonać własne wyliczenia dla co najmniej trzech reprezentowanych prac lakierniczych z zastrzeżeniem, że nie powinna być stosowana korekta wartości kodu warunkowego 51 tylko i wyłącznie na podstawie oświadczenia warsztatu o poniesionych wyższych kosztach lub rodzaju (dostawcy) użytego do naprawy lakierniczej materiału.

(...) administracyjna szkody pozostaje składową stawki roboczogodziny jako czynności oczywistej dla przeprowadzania naprawy blacharsko – lakierniczej i wchodzi w zakres świadczonej usługi warsztatu, stanowi koszt prowadzonej działalności. Regułą rynku jest, że wycenia się koszty konkretnej usługi (naprawa pojazdu) a wszystkie koszty poboczne konieczne do wykonania usługi podstawowej powinny być zawarte w stawce za usługę czyli roboczogodzinie pracy warsztatu. Odrębne ich wyszczególniania prowadziłoby do podwójnego uwzględnienia tych samych kosztów.

(opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej k. 82-89)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie załączonych do akt sprawy dokumentów, w tym związanych z udzielaną ochroną ubezpieczeniową oraz przebiegiem likwidacji szkody, przy czym tak zebrany materiał dowodowy nie był przedmiotem zastrzeżeń żadnej ze stron w toku procesu.

Podstawę ustaleń faktycznych stanowił również dowód z pisemnej opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej inż. A. K.. W ocenie Sądu opinia biegłego została sporządzona z zachowaniem standardów wiedzy specjalistycznej oraz doświadczenia zawodowego, przy doborze prawidłowej metodologii oraz przeprowadzeniu analizy rynku. Biegły uzasadnił w sposób wyczerpujący kwestie stosowania wysokości stawek zł/rbg , współczynnika odchylenia kosztów na naprawę z zastosowaniem materiałów lakierniczych i ich zasadności oraz wyjaśnił kwestię możliwości i zasadności naliczania dodatkowych kosztów związanych z obsługą administracyjną szkody.

Biegły w ramach opinii jednoznacznie wskazał, iż stawka zastosowana w rozliczeniu naprawy przez powoda w wysokości 250 zł netto/rbh była stawką rynkową, mieszczącą się w przedziale średnich stawek stosowanych przez autoryzowane stacje obsługi w województwie (...).

Biegły także wyczerpująco wyjaśnił brak zasadności w niniejszym przypadku przyjęcia współczynnika odchylenia w kosztach lakierowania w wysokości 121% oraz kwestię kosztów związanych z obsługą szkody, które według niego niezasadnie zostały uwzględnione w kosztorysie naprawy przedstawionym przez powoda.

Żadna ze stron nie zakwestionowania treści opinii biegłego.

Sąd Rejonowy, zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Na wstępie należy podkreślić, że na żadnym etapie postępowania nie była kwestionowana zasada odpowiedzialności pozwanego zakładu ubezpieczeń wynikająca z umowy ubezpieczenia, a przy tym obowiązywała w dacie wystąpienia wypadku ubezpieczeniowego (art. 805 § 1 i § 2 pkt 1 k.c.). Nadto strona pozwana wypłaciła w toku postępowania likwidacyjnego kwotę 25 394,92 zł, co winno zostać ocenione w kontekście art. 817 § 2 k.c. (bezsporna część odszkodowania).

Ponadto ustalony zakres uszkodzeń w pojeździe marki D. (...) o numerze rejestracyjnym (...), powstałych na skutek kolizji z dnia 6 marca 2023 roku również był bezsporny między stronami.

Jedynie dla porządku Sąd wskazuje, iż odpowiedzialność pozwanego normowana jest m.in. przez przepisy art. 822 § 1, 2 i 4 k.c., art. 824 ¹ § 1 k.c. Zgodnie ze wskazanymi przepisami przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia, a suma pieniężna wypłacona przez ubezpieczyciela nie może być wyższa od poniesionej szkody. Szczegółowe zasady dotyczące wypłaty odszkodowania z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych reguluje także art. 34 ust. 1, art. 35 oraz art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Ustalenie wysokości szkody i sposobu jej naprawienia odbywa się w zgodzie z zasadami określonymi w art. 361 § 1 i 2 k.c. oraz art. 363 § 1 i 2 k.c.

Art. 361 § 1 i 2 k.c. wskazuje na to, że zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła (zasada adekwatnego związku przyczynowego). Sprowadza się to do ustalenia czy zdarzenie szkodowe było warunkiem koniecznym wystąpienia tej konkretnie określonej szkody. Ponadto naprawienie szkody co do zasady obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono (zasada pełnego odszkodowania). Zasada ta znajduje zastosowanie również w przypadku, gdy podmiotem odpowiedzialnym jest ubezpieczyciel sprawcy szkody świadczący ochronę w ramach ubezpieczenia OC.

Zgodnie z art. 363 § 1 k.c. naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego nie było możliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu. W ramach odpowiedzialności z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych wyłącznym sposobem naprawienia szkody jest odszkodowanie pieniężne. Jednakże jeśli w grę wchodzi przywrócenie rzeczy uszkodzonej do stanu poprzedniego to odszkodowanie wypłacane z ubezpieczenia OC powinno pokryć szkodę w pełnej wysokości obejmując tym samym celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty nowych części i materiałów służących do naprawy uszkodzonego pojazdu (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 12 kwietnia 2012 roku, sygn. akt III CZP 80/11).

Wskazać należy, iż kwestiami spornymi była wysokość żądanej przez powoda kwoty, bowiem w ocenie pozwanego jego odpowiedzialność odszkodowawcza kończyła się na kwotach wypłaconych powodowi w toku postępowania likwidacyjnego. Z kolei powód konsekwentnie domagał się od pozwanego dopłaty do wypłaconej części odszkodowania, przedkładając m.in. fakturę z tytułu naprawy uszkodzonego pojazdu.

Powód dochodził od pozwanego dalszej części odszkodowania w kwocie 3 566,83 zł. Pozwany natomiast podniósł zarzut zawyżenia kosztów naprawy pojazdu D. (...) nr rej. (...), poprzez zastosowanie stawki 250 zł/rbg wyższej niż ma miejsce, gdy płatnikiem jest klient indywidualny, zarzut nieuprawnionego zastosowania współczynnika odchylenia lakierowania w wysokości 121%, nadto zakwestionował odpowiedzialność strony pozwanej za koszty związane z administracyjną obsługą szkody jako koszty dodatkowego.

Celem rozstrzygnięcia zasadności powyższych zarzutów Sąd dokonał analizy sporządzonej na wniosek strony pozwanej opinii biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej. Ostatecznie Sąd podzielił wnioski opinii w całości.

Przy określaniu należnego powodowi odszkodowania oraz zasadności ustalonych przez powoda kosztów naprawy, Sąd miał na uwadze analizę rynku przeprowadzoną przez biegłego w zakresie ustalenia stawek roboczogodziny w autoryzowanych stacjach obsługi. Przeprowadzone przez biegłego badanie rynku wskazało jednoznacznie, iż na terenie województwa (...) autoryzowane zakłady blacharsko – lakiernicze stosowały w 2023 roku stawki w przedziale 170- 365 zł/rbh netto. Tym samym zastosowana przez powoda stawka w wysokości 250 zł/rbh netto, mieściła się w przedziale średnich stawek stosowanych przez autoryzowane stacje obsługi w województwie (...), co powoduje, iż należy ją uznać za stawkę oficjalną i rynkową.

Odnosząc się do kwestii zwiększenia kosztu materiału lakierniczego wskazać należy, iż biegły jednoznacznie wskazał na okoliczności, które umożliwiają modyfikację współczynnika kosztu materiałów lakierniczych. Biegły w treści opinii powołał się na treść instrukcji, która precyzuje metodykę ustalania warunków zmiany współczynnika wskazując, iż w celu określenia indeksu materiału należy wykonać własne wyliczenia dla co najmniej trzech reprezentatywnych prac lakierniczych. Jednocześnie wskazał na zastrzeżenie, że nie powinna być stosowana korekta wartości kodu warunkowego 51 tylko i wyłącznie na podstawie oświadczenia warsztatu o poniesionych wyższych kosztach lub rodzaju (dostawcy) użytego do naprawy lakierniczej materiału. W aktach sprawy biegły natomiast nie odnalazł przedstawionego przez powoda własnego wyliczenia rzeczywistego użycia materiałów lakierniczych. Znalazł jedynie w/w oświadczenie i umowę z dostawcą materiałów lakierniczych. W konsekwencji uznać należało, iż powód nie wykonał tej czynności zgodnie z powołaną przez biegłego instrukcją, nie wykazując tym samym zasadności zwiększenia kosztu materiału lakierniczego.

Odnosząc się do kwestii związanej z kosztem obsługi administracyjnej szkody, Sąd w ślad za wskazaniami biegło uznał, iż czynności dodatkowe nie powinny odrębnie obciążać płatnika, ponieważ stanowią koszt warsztatu i prowadzonej działalności. Powinny zatem zawierać się w składowej stawki roboczogodziny warsztatu, bowiem wchodzą w zakres świadczonej usługi warsztatu jako czynności oczywiste dla przeprowadzenia naprawy blacharsko – lakierniczej. Każdy warsztat ponosi tego typu koszty i trudno wyobrazić sobie, aby przy każdej możliwej usłudze płacić jednostkowo za wykorzystany do realizacji prąd, zużyte materiały biurowe itp. Regułą jest wycena kosztu konkretnej usługi, czyli w tym wypadku naprawy pojazdu, a wszelkie koszty poboczne do usługi podstawowej winny zawierać się w stawce za usługę czyli rbh. Odrębne ich wyszczególnienie prowadziłoby do podwójnego uwzględnienia tych samych kosztów.

Jak słusznie wskazał biegły towarzystwa ubezpieczeniowe coraz częściej przenoszą czynności wiązane z procesem likwidacji szkody na warsztaty i wtedy koszty za wykonanie tych działań jest zasadny jednak winien być w uzgodnieniu z płatnikiem oraz osobno fakturowany. Należy zatem każdorazowo ocenić czy w danym przypadku było to konieczne oraz jakie dokładnie czynności był wykonane. W niniejszej sprawie natomiast czynności związane z likwidacją szkody zostały wykonane w głównie mierze przez pozwanego - oględziny, wykonanie ofertowej kalkulacji - na podstawie, których powód dokonał własnego oszacowania rozmiaru szkody. Ponadto powód nie wykazał także dokładnie jakie czynności składają się na uwzględnioną pozycje.

Sąd nie miał podstaw do kwestionowania metodologii wydawania opinii przez biegłego, zwłaszcza że nie zostały sformułowane żadne zarzuty przeciwko wnioskom biegłego. Nadto biegły w sposób wyczerpujący uzasadnił, iż stawka za rbh ustalona przez powoda była średnią stawką stosowaną w warsztatach (...) w dacie szkody. Również w sposób wyczerpujący wyjaśnił brak zasadności uwzględniania dodatkowego kosztu obsługi administracyjnej jak również brak zasadności zwiększenia kosztu materiału lakierniczego.

Mając na uwadze powyższe Sąd uwzględnił żądanie strony powodowej częściowo co do kwoty 2 712,53 zł. Sąd uznał za w pełni uzasadnioną stawkę za roboczogodzinę zastosowaną przez stronę powodową w wysokości 250 zł /rbh netto. Natomiast oddalił powództwo w zakresie żądania zasądzenia kwoty 200 zł (246 zł brutto) tytułem kosztu obsługi administracyjnej oraz doliczenie współczynnika odchylenia na poziomie 121% - tj. kwota 494,55 zł (608,29 zł brutto) – bowiem brak zasadności roszczenia w tym zakresie zostało udowodnione przez stronę pozwaną.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. Z faktury wystawionej przez powoda wynikał termin zapłaty w dniu 14 kwietnia 2023 roku Zatem Sąd, uwzględniając żądanie pozwu, zasądził odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia 15 kwietnia 2023 roku do dnia zapłaty.

O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu wyrażoną w art. 100 k.p.c. rozliczając koszty stosunkowo. Powód wygrał sprawę w 76%. Po stronie powodowej na koszty procesu złożyły się: kwota 200 zł tytułem opłaty od pozwu, 900 zł tytułem stawki za czynności procesowe pełnomocnika powoda, będącego adwokatem (§ 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Po stronie pozwanej na koszty procesu złożyły się: 900 zł stawki za czynności procesowe pełnomocnika pozwanego, będącego adwokatem (§ 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz kwota 800 zł i 202,31 zł tytułem zaliczek na poczet wynagrodzenia biegłego. Łączne koszty procesu wyniosły 3 019,31 zł. Skoro powód przegrał proces w 24%, zobowiązany jest ponieść koszty w wysokości 724,63 zł. Skoro poniósł koszty w wysokości 1.117 zł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 392,37 zł.

Na podstawie art. 84 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał zwrócić na rzecz powoda kwotę 800 zł tytułem niewykorzystanej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego sądowego.

Asesor sądowy Martyna Suplewska