Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2024 r.

Sąd Rejonowy w Opocznie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: Sędzia Zofia Michałowska

Protokolant: p.o. stażysty Adrian Półtorak

po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2024 r. w Opocznie

na rozprawie sprawy z powództwa M. J. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...).pl (...) z siedzibą w S.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą
w W.

o zapłatę kwoty 499,80 zł

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej
z siedzibą w W. na rzecz powoda M. J. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...).pl (...) z siedzibą w S. kwotę 499,80 złotych (czterysta dziewięćdziesiąt dziewięć złotych osiemdziesiąt groszy) z odsetkami ustawowym za opóźnienie od dnia 23 sierpnia 2019 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej
z siedzibą w W. na rzecz powoda M. J. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...).pl (...) z siedzibą
w S. kwotę 704,85 złotych (siedemset cztery złote osiemdziesiąt pięć gorszy) tytułem zwrotu kosztów procesu
z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonym od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, w którym je zasądzono do dnia zapłaty.

Sygn. akt I C 396/23

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2023 r. (data nadania na poczcie) powód M. J. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...).pl (...) z siedzibą w S. – reprezentowany przez pełnomocnika adwokata – wniósł w trybie postępowania upominawczego pozew, w którym wnosił o:

1.  orzeczenie nakazem zapłaty, wydanym w postępowaniu upominawczym, że pozwany jest zobowiązany do zapłaty na rzecz powoda kwota 499,80 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 23 sierpnia 2019 r. do dnia zapłaty;

2.  zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu, w tym zastępstwa procesowego oraz opłaty skarbowej od pełnomocnika, według norm przepisanych;

W razie rozpoznania sprawy w postepowaniu zwykłym lub w razie skutecznego wniesienia przez pozwanego sprzeciwu wnoszę o :

3.  Zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 499,80zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od 23 sierpnia 2019r. do dnia zapłaty;

4.  Zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu , w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz opłaty skarbowej od pełnomocnika , według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powoda wskazał, że roszczenie powoda objęte niniejszym powództwem było przedmiotem zawezwania do próby ugodowej przed Sądem Rejonowym dla m.st. Warszawy sygn.. akt. VIII GCo 3011\22

W ramach prowadzonej przez siebie działalności , polegającej na wynajmie samochodów zastępczych klientom , których samochody uległy unieruchomieniu na skutek kolizji , powód w dniu 03 lipca 2019 r. zawarł z A. P. umowę najmu pojazdu zastępczego nr (...). Strony ustaliły, iż stawka dobowa za najem pojazdu wynosić będzie 240,00 zł netto (295,20 zł brutto). Podmiotem najmu były samochód marki C. (...). W dniu 23 lipca 2019 r. poszkodowany dokonał zwrotu samochodu zastępczego. Łączny koszt najmu samochodu zastępczego przez okres 21 dni wyniósł zatem 6199,20 zł brutto.

Następnie powód i poszkodowany zawarli umowę cesji na mocy, której poszkodowany przelał na powoda wierzytelność w postaci odszkodowania należnego mu od pozwanego z tytułu naprawienia szkody, jaką poniósł w związku koniecznością najmu samochodu zastępczego. Na tej podstawie powód uzyskał uprawienie do dochodzenia wynagrodzenia za najem samochodu zastępczego bezpośrednio od pozwanego. W dniu 24 lipca 2019 r. powód wystawił fakturę VAT nr (...)\7\2019 za najem samochodu zastępczego i przesłał ją do pozwanego . Decyzją z dnia 29 lipca 2019 r. pozwany jedynie częściowo uznał roszczenie powoda, wypłacając w dniu 31 lipca 2019 r. kwotę 1291,50 zł, stanowiącą odszkodowanie za jedynie 14 dni najmu pojazdu zastępczego przy zredukowanej stawce najmu z kwoty 240,00 zł netto do kwoty 75,00 zł. Netto za dobę najmu. W dniu 20 września 2019 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty pozostałej kwoty wynikającej z faktury. Odwołanie założone przez powoda nie przyniosło zmiany decyzji pozwanego. Do dnia dzisiejszego nie uznano całości roszczenia powoda.

Dochodzona przez powoda w niniejszym postępowaniu dobowa stawka najmu na poziomie 240,00zł netto za najem samochodu z segmentu K jest stawką rynkową dla usługi oferowanej przez powoda.

W przedmiotowej sprawie obowiązek pokrycia kosztów wynajmu samochodu zastępczego spoczywa na pozwanym w związku z faktem, iż sprawca szkody , w wyniku , której uszkodzenie uległ samochód poszkodowanego posiadał aktualne ubezpieczenie OC w (...) SPÓŁKA AKCYJNA i pozwany przyjął swoją odpowiedzialność w tym zakresie. Co zaś się tyczy uzasadnionego okresu najmu, wskazać należy , iż na okres likwidacji szkody, w tym okres naprawy składa się nie tylko sam technologiczny czas naprawy pojazdu ale również czas oczekiwania na oględziny pojazdu przez przedstawiciela pozwanego, okres oczekiwania na akceptację przez Towarzystwo (...) kosztorysu naprawy dokonanego przez serwis w np. akceptacji kosztorysu naprawczego nie może obciążać poszkodowanego , tym bardziej , iż poszkodowany nie ma żadnej możliwości przyspieszenia działań podejmowanych przez towarzystwo ubezpieczeń ,a co za tym idzie nie można stwierdzić , iż czas oczekiwania nie zalicza się do zasadniczego okresu najmu pojazdu zastępczego.

Pełnomocnik powoda podał, że z uwagi na chęć umożliwienia stronom polubownego zakończenia sporu , jak także koszty procesu powód zdecydował się dochodzić jedynie roszczenia częściowe w kwocie 499,80 zł nie przekraczając jednak pozostałej części roszczenia.

Jako data wymagalności roszczenia i odsetek wskazana jest data, w której upłynął termin 30 dni od doręczenia faktury VAT pozwanemu z uwzględnieniem wpłaty dokonanej przez pozwanego tj. 23 sierpnia 2019 r.

/vide: - pozew wraz z uzasadnieniem i załącznikami k. 3 – 31/

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 13 października 2023 r. wydanym w sprawie sygn. akt I Nc 296/23 Sąd uwzględnił roszczenie powoda w całości.

/vide: - nakaz zapłaty z 13.10.2023 r. k. 33/

W dniu 30 października 2023 r. (data nadania na poczcie) strona pozwana (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. – reprezentowana przez pełnomocnika radcę prawnego – wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 13 października 2023 r. zaskarżając go w całości i wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz strony pozwanej kosztów postepowania , w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu sprzeciwu strona pozwana podniosła zarzut przedawnienia roszczenia wskazując, iż postępowanie pojednawcze nie przerwało biegu przedawnienia roszczenia.

Pozwany zwrócił również uwagę Sądu na konieczność kontroli z urzędu zawartej przez powoda z poszkodowanym cesji wierzytelności pod kątem ewentualnego naruszania interesu konsumenta i jej niekorzystności, a w konsekwencji jej nieważności.

W uzasadnieniu strona pozwana wskazała, iż zachodzi konieczność zbadania przez Sąd ważności umowy cesji wierzytelności , w oparciu o którą powód dochodzi swojego roszczenia.

Ponadto strona pozwana podała, że szkoda miała miejsce w dniu 2 lipca 2019 r. Strona pozwana jeszcze w trakcie zgłoszenia szkody (ok. 05:30 min. ), a także w korespondencji z dnia 3 lipca 2019 r. poinformowała poszkodowanego o możliwości zorganizowania bezpłatnego najmu pojazdu zastępczego, jak i o zasadach rozliczenia kosztów za najem organizowany we własnym zakresie. Pismo, o którym mowa powyżej zostało wysłane na adres poczty elektronicznej. Poszkodowany nie skorzystał jednak z propozycji pozwanej, a tym samym przyczynił się do zwiększenia rozmiarów szkody.

Strona pozwana zakwestionowała stosowaną przez powoda stawkę za dobę najmu pojazdu zastępczego i wnosiła w tym zakresie o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego. Wobec powyższego, zadaniem pozwanej stawka powoda jest zawyżona i niezasadna w okolicznościach sprawy. Pozwana w toku likwidacji szkody zweryfikowała stawkę powoda do kwoty 75 zł netto za dobę – za taką stawkę (...) S.A. proponowało bowiem zorganizowanie najmu pojazdu , co znajduje potwierdzenie w kierowanej do poszkodowanego korespondencji.

Odnośnie zarzutu przedawnienia to strona pozwana, niezależnie od innych zarzutów wskazanych w sprzeciwie od nakazu zapłaty podała, że roszczenie powoda uległo przedawnieniu.

Zgodne z treścią art. 819 § 3 k.c. , w wypadku ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej termin roszczeń poszkodowanego wobec zakładu ubezpieczeń o odszkodowaniu lub zadośćuczynienie przedawnia się z upływem okresu przewidzianego dla tego roszczenia w przepisach o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną czynem niedozwolonym lub niewykonaniem bądź nienależytym m wykonaniem zobowiązania. Zgodnie z brzemieniem art. 442 ¹ § 1 k.c. roszczenia z tytułu czynów niedozwolonych przedawniają się po upływie 3 lat od dnia , w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i osobie zobowiązanej do jej naprawienia, nie później jednak niż 10 lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wyrządzającej szkodę. Złożony przez powoda w dniu 22 sierpnia 2022 r. wniosek o zawezwanie do próby ugodowej ( data wskazania na zawiadomieniu Sądu z dnia 13 września 2022r.) w sprawę o zapłatę kwoty 6 488 525,38 zł, w tym między innymi kwotami objętymi niniejszym pozwem jedynie zawęził bieg terminu przedawnieniu. Zgodnie bowiem z nowelizacją przepisów Kodeksu cywilnego dotyczących przedawnienia roszczeń , która weszła w życie z dniem 30 czerwca 2022 r., w przypadku złożenia wniosku po tej dacie postepowanie pojedyncze skutkuje jedynie zawieszeniem biegu przedstawienia i dalszym biegiem terminu przedawnienia po zakończeniu postępowania. Ponieważ postepowanie zostało zakończone w dniu przeprowadzania w sprawie posiedzenia, tj. w dniu 4 listopada 2022 r. bieg terminu przedawnienia uległ odwieszeniu i zgodnie z art. 118 zd. 2 k.c. zakończył się z końcem roku 2022.

Gdyby jednak Sąd nie zgodził się z zaprezentowanym wyżej stanowiskiem to aby zawezwanie do próby ugodowej doprowadziło do przerwania biegu przedawnienia to roszczenie musi zostać skonkretyzowane.

/vide: - sprzeciw od nakazu zapłaty wraz z uzasadnieniem i załącznikami

k. 38 – 45/

Pełnomocnik powoda ustosunkowując się do sprzeciwu od nakazu zapłaty w piśmie sporządzonym 16 listopada 2023 r. podtrzymał w całości stanowisko wyrażone w pozwie oraz podał:

- w zakresie kwestionowania ważności umowy cesji powód wskazuje, że nie można mówić o pokrzywdzeniu poszkodowanego, gdyż nie poniósł on żadnych kosztów związanych z zawarciem umowy, co więcej całe ryzyko dochodzenia odszkodowania od pozwanego wziął na siebie powód. Uwagi pozwanego mimo, że bardzo kwieciste są bez znaczenia dla niniejszej sprawy.

- w zakresie zarzutu przedawnienia powód wskazuje, ze wniosek o zawezwanie do próby ugodowej został założony w dniu 27 czerwca 2022 roku co przerwało bieg terminu przedawnienia.

- w zakresie zarzutu pozwanego dotyczącego zawyżenia stawki najmu przez powoda wskazać należy, iż umówiona przez powoda z poszkodowanym stawka najmu jest stawką rynkową, nie odbiegając od stawek stosowanych na rynku lokalnym dla pojazdów segmentu K, a więc takiego jakim na co dzień poruszał się poszkodowany.

- pozwany zarzuca poszkodowanemu działanie na jego szkodę poprzez najem pojazdu zastępczego po zawyżonej stawce pomimo tego, iż sam oferował poszkodowanemu możliwość najmu pojazdu zastępczego a poszkodowany bezpodstawnie z tej oferty nie skorzystał . Wskazać jednak należy , iż okoliczności tej pozwany w złożeniu sprzeciwie w ogóle nie wykazał. Pozwany twierdził , iż poinformował poszkodowanego, iż może mu pomóc w organizacji pojazdu zastępczego, jednakże nie wiadomo na jakich warunkach ten najem miałby się odbywać. Strona powodowa kwestionowała okoliczności iż poszkodowany otrzymał od pozwanego ofertę najmu pojazdu zastępczego oraz fakt , iż w dniu składania oferty pozwany dysponował dostateczną ilością pojazdów alby móc udostępnić pojazd poszkodowanemu po oferowanej przez siebie stawce. W ocenie strony powodowej pozwany nie dysponował w dniu składania oferty wolnymi pojazdami jak i opłaty naliczone przez wypożyczalnie współpracującą z pozwanym odbiegającą od oferty pozwanego.

/vide: - pismo procesowe pełnomocnika powoda k. 48 – 51/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 2 lipca 2019 r. miało miejsce zdarzenie, wskutek którego został uszkodzony pojazd marki V. o nr rej. (...), stanowiący w dniu zdarzenia własność S. B..

/dowód: - akta szkody na płycie CD w kopercie k. 44/

Ten samochód był zarejestrowany na S. B., ale korzystała z niego jego córka A. P. i poinformowała ojca, że samochód uczestniczył w kolizji polegającej na tym, że ktoś w ten samochód wjechał.

/dowód: - zeznania świadka S. B. skrócony protokół

rozprawy z dnia 11.03.2024 r. k. 58 – 59 nagranie koperta

k. 60/

Pojazd sprawcy kolizji był w dacie zdarzenia ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej w (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W..

Szkoda została zgłoszona ubezpieczycielowi w dniu 4 lipca 2019 r.

Ubezpieczyciel potwierdził przyjęcie szkody, w dniu 8 lipca 2019 r. poinformował o dokumentach niezbędnych do podjęcia czynności likwidacyjnych oraz zasadach procesu likwidacji szkody. W dniu 10 lipca 2019 r. zostały wykonane oględziny pojazdu oraz określony zakres uszkodzeń mających związek ze szkodą z dnia 2 lipca 2019 r.

Dnia 11 lipca 2019 r. zostało przyznane odszkodowanie w kwocie 824,01 zł.

/dowód: - akta szkody na płycie CD w kopercie k. 44/

W dniu 3 lipca 2019 r. powód w ramach prowadzonej przez siebie działalności, polegającej na wynajmie samochodów zastępczych klientom, których samochody uległy unieruchomieniu na skutek kolizji, zawarł z A. P. umowę najmu pojazdu zastępczego nr K52\04\2019. Strony ustaliły, iż stawka dobowa za najem pojazdu wynosić będzie 240,00 zł netto (295,20 zł brutto). Przedmiotem najmu był samochód marki C. (...).

Następnie powód i poszkodowana A. P. zawarli umowę cesji, na mocy której poszkodowana przelała na powoda wierzytelność w postaci odszkodowania należnego mu z tytułu naprawienia szkody jaka została poniesiona w związku z koniecznością najmu samochodu zastępczego.

W dniu 24 lipca 2019 r. powód wystawił fakturę VAT nr (...)\7\2019 za najem samochodu zastępczego i przesłał ją do pozwanego. Decyzją z dnia 29 lipca 2019 r. pozwany jedynie częściowo uznał roszczenie powoda, wypłacając w dniu 31 lipca 2019 r. kwotę 1291,50 zł, stanowiącą odszkodowanie za jedynie 14 dni najmu pojazdu zastępczego przy zredukowanej stawce najmu z kwoty 240,00 zł netto do kwoty 75,00 zł. Netto za dobę najmu. W dniu 20 września 2019 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty pozostałej kwoty wynikającej z faktury. Odwołanie założone przez powoda nie zostało uwzględnione.

/bezsporne: - kserokopie: umowa najmu pojazdu wraz z ogólnymi

warunkami najmu k. 10 – 11,

protokół zdawczo – odbiorczy k. 12,

faktura z 24.07.2019 r. k. 13,

umowa cesji wierzytelności z 3.07.2019 r.

k. 15,

dokumentacja dotycząca likwidacji szkody

k. 14 – 25/

W następstwie zgłoszonej szkody z obowiązkowego ubezpieczenia OC pojazdu mechanicznego, na pojeździe marki V. o numerze rejestracyjnym (...) z dnia 02 lipca 2019 roku, zarejestrowanej pod numerem (...) zostały przeprowadzone oględziny ww. pojazdu w dniu 10 lipca 2019 roku.

W analizowanym przypadku, ze względu na fakt, iż pojazd po zdarzeniu nie był jezdny auto mogło stwarzać niebezpieczeństwo w ruchu lądowym. Dodatkowo uszkodzony tylny zderzak i lampa tylna prawa mógł zagrażać bezpieczeństwu zarówno poszkodowanemu, jak i innym uczestnikom ruchu drogowego.

Rozpoczęcie naprawy pojazdu powoda było możliwe w formie naprawy bezgotówkowej w warsztacie naprawczym, po przekazaniu stronie powodowej przez stronę pozwaną zweryfikowanej kalkulacji kosztów naprawy (w dniu 17 lipca 2019 roku) i wtedy można było zamówić części. Ponadto zakres uszkodzeń pojazdu powoda nie kwalifikował szkody jako ekonomiczne nieuzasadnienie, w tym samym nie zachodziły okoliczności związane z koniecznością oczekiwania na wypłatę bezspornej części odszkodowania. Biegły wskazuje tym samym, że termin wypłaty odszkodowania nie miał wpływu na okres wynajmu pojazdu zastępczego.

Dla potrzeb analizy i określenie uzasadnionego czasu naprawy uszkodzeń pojazdu, biegły przyjął standardowy czas pracy serwisów naprawczych – pracę w godzinach 8.00-18.00 tj. 10 godzin w dniach poniedziałek – piątek . Przyjmując, że w serwisach obowiązuje organizacja pracy w systemie dwuzmianowym , a dany pojazd naprawia wyłącznie mechanik jednej zmiany, czas pracy wynosi 8 godzin roboczych.

Z materiału dowodowego w postaci umowy najmu pojazdu zastępczego nr K52\04\2019 z dnia 03 lipca 2019 roku wynika, że powód rozpoczął wynajem pojazdu w dniu 03 lipca 2019 roku. Biegły wskazuje, że ze względu na fakt, iż pojazd po zdarzeniu z dnia 02 lipca 2019 roku nie był jezdny, powód wynajął pojazd zaraz po zaistniałym zdarzeniu. Biegły określił technologiczny czas naprawy pojazdu na podstawie kalkulacji kosztów naprawy nr (...) z dnia 10 lipca 2019 roku, zgodnie z programem kalkulacji E.. Technologiczny czas naprawy pojazdu wynikający z kalkulacji kosztów wynosi 2,1 (...).

Dla powyższych założeń uzasadnionych czasu naprawy pojazdu uwzględniający technologiczny czas naprawy oraz czynności organizacyjne określa się na 22 dni kalendarzowych. Tak długi okres naprawy pojazdu wynika z długiego czasu oczekiwania na oględziny 6 dni robaczych i akceptację kosztorysu 7 dni roboczych. Należy podkreślić, że czas naprawy się nie wydłużył, gdy zostanie zamówiony zderzak w kolorze nadwozia, w przeciwnym wypadku należy dołożyć jeszcze jeden dzień na pomalowanie i wyschnięcie powłoki lakierniczej na zderzaku.

Jak można zaobserwować koszt wynajmu samochodu zastępczego w klasie porównywalnej do klasy pojazdu uszkodzonego mieści się w przedziale 135-280 zł (bez podatku VAT) za dobę, w tym zakresie mieściła się kwota 240 zł ( bez podatku VAT) za wynajem pojazdu strony powodowej. Większość z nich zapewniała, że nie pobiera żadnych dodatkowych kosztów podczas wynajmu pojazdu zastępczego z OC sprawcy. Tylko niektóre wspomniały o kaucji od 500-2000zł. Średnia stawka za wynajem w tego typu firmach wynajmujących jest na poziomie 220,00 zł (bez podatku VAT).

Dla powyższych założeń koszt wynajmu pojazdu przez firmy realizujące je OC sprawcy jest na średnim poziomie 220,00 zł (bez podatku VAT) natomiast kwota 240,00 zł (bez podatku VAT) strony powodowej mieściła się z zakresie stawek stosowanych przez firmę wynajmującą pojazdy.

Biegły analizując materiał dowodowy w postaci akt szkody (...), akt sprawy IC 396\23 odnalazł dwa pisma informujące iż pozwany jest w stanie zaakceptować 15 dni wynajmu pojazdu zastępczego. Pismo z dnia 29 lipca 2019 roku w którym pozwany przedstawił powodowi informacje o likwidacji całościowej szkody tj. kosztów naprawy pojazdu w wysokości 824,01 zł (z podatkiem VAT) , oraz kosztów wynajmu pojazdu zastępczego w wysokości 1 291,50 zł (z podatkiem VAT). Pozwany informuje „Okres przestoju pojazdu: Czas od zdarzenia do zgłoszenia szkody; 1 , Oczekiwanie na oględziny ; 6 , uzasadnienie kosztów ; 7’’ . Pozwany poinformował, iż na podstawie powyższych wyliczeń jest w stanie zaakceptować wynajem pojazdu na okres 14 dni. Drugie pismo jest z dnia 11 września 2019 roku do powoda w którym informuje o podtrzymaniu swojej decyzji o 14 dniowym okresie akceptacji wynajmu pojazdu zastępczego. Oba pisma dołączone do akt sprawy IC 396\23 karta 18 i 19 oraz poniżej. Mają to na uwadze biegły uznał 7 dni na oczekiwanie akceptacji kosztorysu jako zasadne zwłaszcza iż pozwany sam to w powyższych pismach potwierdza. Prawda jest iż jedyny kosztorys naprawy jest z dnia 10 lipca 2019 roku jednak poszkodowani niejako zaakceptowali powyższy kosztorys z chwilą podania numeru konta co miało miejsce w dniu 22 lipca 2019 roku. Poniżej oświadczenie poszkodowanego. Dodatkowo pozwany w piśmie z dnia 22 lipca 2019 roku potwierdza odbiór dokumentów od poszkodowanego i przekazuje do wypłaty należne odszkodowanie. Poniżej pismo pozwanego z wypłatą odszkodowania. M. na uwadze powyższe biegły podtrzymuje w całości podstawową opinię z dnia 24 czerwca 2024 roku nr 10\OS\2024.

/dowód: - opinia pisemna biegłego sądowego z zakresu techniki

motoryzacyjnej mgr inż. P. W. z załącznikami

k. 82 – 96,

- opinia pisemna uzupełniająca biegłego sądowego z zakresu

techniki motoryzacyjnej mgr inż. P. W. z

załącznikami k. 111 – 117/

Przed Sądem Rejonowym dla m. st. Warszawy toczyło się w sprawie sygn. akt VIII GCo 3011/22 postępowanie o zawezwanie do próby ugodowej dotyczące roszczenia o zapłatę m.in. kwoty objętej pozwem w niniejszej sprawie.

/bezsporne: - uzasadnienie sprzeciwu k. 41,

- pismo procesowe pełnomocnika powoda z 16.11.2023 r.

k. 48/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wyżej powołane dowody, które są w przekonaniu Sądu zasługujące na wiarę.

Sąd pominął dowód z przesłuchania świadka A. P. z uwagi na niemożność przeprowadzenia tego dowodu – niestawiennictwo świadka (vide: - postanowienie – skrócony protokół rozprawy z dnia 27.11.2024 r. k. 140).

Sąd zważył, co następuje:

Sąd uznał, że powództwo zasługuje na uwzględnienie w oparciu o materiał dowodowy zebrany w sprawie.

W myśl art. 415 k.c. kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.

Zgodnie z przepisem art. 436 §1 k.c. samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch tegoż środka.

W razie zderzenia się mechanicznych środków komunikacji poruszanych za pomocą sił przyrody wymienione osoby mogą wzajemnie żądać naprawienia poniesionych szkód tylko na zasadach ogólnych (art. 436 § 2 k.c.).

W świetle art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Przesłankami odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń wobec poszkodowanego są zatem z jednej strony przesłanki odpowiedzialności odszkodowawczej sprawcy szkody, z drugiej zaś strony – istnienie ważnej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. W razie zaistnienia owych przesłanek, ubezpieczyciel odpowiada w zakresie odpowiedzialności sprawcy szkody.

W przedstawionym stanie faktycznym bezsporne było, że w dniu 2 lipca 2019 r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego doszło do uszkodzenia pojazdu marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Pojazd ten użytkowała i korzystała z niego córka właściciela S. A. P.. Na czas likwidacji szkody wynajęła ona w firmie (...).pl (...) pojazd zastępczy marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...), który był przez nią wykorzystywany w okresie od 03.07.2019 r. do 23.07.2019 r. zgodnie z umową najmu z dnia 3 lipca 2019 r. nr (...) i protokołem zdawczo – odbiorczym – k. 10 – 12 akt sprawy.

Zgodnie z wystawioną przez wynajmującego fakturą nr (...) koszt wynajmu tego pojazdu to 6.199,20 zł brutto (stawka netto za 1 dzień 240,00 zł, ilość dni wynajmu – 21) – faktura k. 13 akt sprawy.

Wierzytelność obejmująca prawa do odszkodowania za korzystanie z samochodu zastępczego została skutecznie przeniesiona na mocy umowy cesji wierzytelności z dnia 3 lipca 2019 r. na rzecz (...).pl (...) z siedzibą w S..

W związku ze zgłoszonym roszczeniem wszczęte zostało przez stronę pozwaną postępowanie likwidacyjne, w wyniku którego została wypłacona kwota należnego odszkodowania z tytułu kosztów najmu pojazdu w wysokości 1.291,50 zł w oparciu o zweryfikowaną w/w fakturę do stawki 75,00 zł (netto) za 1 dzień najmu i 14 dni wynajmu.

Przyjąć należało, iż wypłacając stronie powodowej niesporną część odszkodowania za korzystanie z samochodu zastępczego strona pozwana przyjęło na siebie odpowiedzialność wobec strony powodowej.

Sąd nie uznał zarzutu przedawnienia zgłoszonego w sprzeciwie od nakazu zapłaty podzielając argumenty strony powodowej, że zgłoszenie wniosku o zawezwanie do próby ugodowej w dniu 27 czerwca 2022 r. w Sądzie Rejonowym dla m. st. Warszawy w sprawie sygn. akt VIII GCo 3011/22 przerwało bieg terminu przedawnienia.

Sąd nie znalazł w okolicznościach przedmiotowej sprawy również podstaw do kontroli z urzędu zawartej przez stronę powodową z A. P. cesji wierzytelności pod kątem pokrzywdzenia poszkodowanego i nieważności tej cesji, bowiem ryzyko dochodzenia odszkodowania od strony pozwanej przejął na siebie powód.

Postanowieniem z dnia 21 maja 2024 r. Sąd w uwzględnieniu wniosków stron dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu techniki motoryzacyjnej i wyceny szkód P. W., któremu zlecił wypowiedzenie się na okoliczności jak w pozwie i sprzeciwie od nakazu zapłaty, tj. zakresu rynkowych stawek najmu dla pojazdu klasy równorzędnej do pojazdu poszkodowanego oraz ustalenia uzasadnionego czasu najmu pojazdu zastępczego, w tym czasu niezbędnego do przeprowadzenia naprawy pojazdu marki V. (...) o nr rej. (...) powstałych w wyniku zdarzenia z dnia 2 lipca 2019 r. z uwzględnieniem przebiegu postępowania likwidacyjnego, jak również ustalenia uzasadnionych kosztów najmu pojazdu zastępczego (vide: - postanowienie z dnia 21.05.2024 r. k. 73).

Opinie wydane przez tego biegłego sądowego, zarówno główna jak i uzupełniająca, w sposób jednoznaczny i przekonywujący zawierają stwierdzenie, że uzasadniony czasu najmu pojazdu zastępczego uwzględniający technologiczny czas naprawy pojazdu oraz czynności organizacyjne, winien wynieść 22 dni kalendarzowych.

Biegły po wykonaniu badania w firmach zajmujących się wynajmowaniem samochodów zastępczych ustalił, iż dobowa stawka najmu mieści się w przedziale 135 – 280 zł bez podatku VAT, a średnia stawka za wynajem w tego typu firmach wynajmujących wynosi 220,00 zł (bez podatku VAT).

Sąd podkreśla obszerność opinii i szczegółowość oraz przekonywujące uzasadnienie przedstawionych wniosków.

Sąd przyjął tą opinie jako miarodajne, bo brak jest podstaw żeby je zakwestionować.

Wobec powyższego, Sąd uwzględniając wnioski zawarte w opinii głównej wydanej przez biegłego sądowego z zakresu techniki motoryzacyjnej mgr inż. P. W. uznał, że – przy przyjęciu dobowej stawki najmu w ustalonej przez biegłego wysokości 220,00 zł (bez podatku VAT) i uzasadnionej długości najmu pojazdu zastępczego (21 dni z faktury) żądanie pozwu w przedmiotowej sprawie zawiera się w wysokości odszkodowania za najem pojazdu zastępczego przy uwzględnieniu wypłaconej już kwoty – tylko 220,00 zł tylko netto x 21 dni = 4.620,00 zł, a kwota wypłacona to 1.291,50 zł + 499,80 zł (kwota żądana w pozwie) = 1.791,30 zł.

Sąd uznał, że w przedmiotowej sprawie brak jest podstaw do przyjęcia, że strona poszkodowana w wyniku zdarzenia z dnia 2 lipca 2019 r. nie dopełniła czynności zmierzających do zminimalizowania wielkości szkody, bo gdyby nawet przyjąć najniższą stawkę dobową z opinii biegłego sądowego, czyli 130,00 zł netto, to wysokość odszkodowania za 21 dni najmu samochodu zastępczego wyniosłaby 2.730,00 zł i mieści się ona w łącznej kwocie wypłaconej i żądanej w tej sprawie.

Z tego względu, Sąd orzekł jak w punkcie 1. sentencji wyroku.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c., art. 455 k.c. i art. 817 k.c. zasądzając je – zgodnie z żądaniem pozwu – od daty, w której upłynął termin 30 dni od doręczenia faktury VAT pozwanemu, tj. od 23 sierpnia 2019 r.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu.

Koszty poniesione przez stronę powodową wyniosły: 30,00 zł – opłata sądowa, 17,00 zł – opłata skarbowa od pełnomocnictwa, 90,00 zł wynagrodzenie pełnomocnika według norm przepisanych od wartości przedmiotu sporu – 500,00 zł i koszt opinii biegłego – 567,85 zł, tj. łącznie 704,85 zł – punkt 2. sentencji wyroku.

O odsetkach od w/w kwoty kosztów postępowania Sąd orzekł w oparciu o treść art. 98 § 1 ¹ k.p.c., który stanowi, że od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu należą się odsetki, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty.