Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 stycznia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Bełchatowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Bartłomiej Niedzielski

Protokolant: st. sekr. Jadwiga Jankowska

przy udziale Prokuratora:----------------------

po rozpoznaniu na rozprawie 28 stycznia 2019 r.

sprawy S. S. (1) urodzonego (...) w B. syna G. i I. z domu P.

oskarżonego o to, że:

w dniu 17 września 2018 r. ok. godz. 23:00 na ul. (...) w B., woj. (...) kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym marki R. (...) nr rej. (...) znajdując się w stanic nietrzeźwości z zawartością I - 0,79 mg/l; II - 0,83 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym pomimo wydania przez osobę uprawnioną do kontroli ruchu drogowego tj. funkcjonariusza Policji, poruszającego się pojazdem, przy użyciu sygnałów dźwiękowych i świetlnych polecenia zatrzymania pojazdu, nie zatrzymał się niezwłocznie i kontynuował jazdę,

tj. o czyn określony w art. 178a § 1 kk w zb. z art. 178b kk w zw. z art. 11 § 2 kk

1.  uznaje S. S. (1) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178a § 1 kk i art. 178 b kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na podstawie art. 178b kk w zw. z art. 37 a kk oraz art. 11 § 3 kk wymierza mu grzywnę w wysokości 180 (stu osiemdziesięciu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych;

2.  na podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec S. S. (1) środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 4 (czterech) lat;

3.  na podstawie art. 43a § 2 kk orzeka od S. S. (1) na rzecz Funduszu (...) świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 (pięciu tysięcy) złotych;

4.  na podstawie art. 63 § 1 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonej kary okres zatrzymania od 17 września (godz. 23:10) do 18 września (godz. 13:38) 2018 r.;

5.  pobiera od S. S. (1) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 (stu osiemdziesięciu) złotych opłaty i zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70 (siedemdziesięciu) złotych tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków.

Sygn. akt II K 1014/18

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2018 r. S. S. (1) spożywał alkohol w postaci piwa i wódki, a następnie wsiadł do samochodu osobowego marki R. (...) nr rej. (...) i pojechał nim na stację benzynową przy ul. (...) w B..

/wyjaśnienia S. S. k. 19-20/

Około godziny 23:00 na powyższą stację skierowany został zmotoryzowany patrol Policji, któremu wskazano kierunek w którym odjechał ze stacji przedmiotowy pojazd. Policjanci oznakowanym radiowozem dogonili samochód marki R. (...) nr rej. (...) na skrzyżowaniu ulic (...) w B.. Pojazd ten skręcił w ulicę (...), a następnie przyspieszył. Funkcjonariusze Policji udali się za nim w pościg oraz używając sygnałów świetlnych i dźwiękowych wydali oskarżonemu polecenie do zatrzymania auta. S. S. (1) nie zastosował się jednak do niego i kontynuował jazdę z dużą prędkością. W dalszej kolejności, na wysokości cmentarza oskarżony stracił panowanie nad pojazdem, zjechał z drogi i dachował. Policjanci pomogli kierowcy wydostać się z pojazdu, wezwali pogotowie, ustalili jego dane osobowe oraz zbadali jego stan trzeźwości, a także stwierdzili, że nie posiada on uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi.

/zeznania H. B. k. 17-18 i 51, notatka urzędowa k. 1/

Przy zastosowaniu urządzenia kontrolno – pomiarowego w postaci (...) stwierdzono w powietrzu wydychanym przez oskarżonego następujące zawartości alkoholu: o godz. 23:15 – 0,93 mg/l, zaś o godz. 23:40 – 0,88 mg/l.

/protokół użycia urządzenia kontrolno – pomiarowego do ilościowego oznaczenia alkoholu
w wydychanym powietrzu k. 2, świadectwo wzorcowania k. 3/

Później powtórzono badanie stanu trzeźwości i przy zastosowaniu urządzenia kontrolno – pomiarowego w postaci A. stwierdzono w powietrzu wydychanym przez oskarżonego następujące zawartości alkoholu: o godz. 00:00 – 0,79 mg/l, zaś o godz. 00:03 – 0,83 mg/l.

/protokół użycia urządzenia kontrolno – pomiarowego do ilościowego oznaczenia alkoholu
w wydychanym powietrzu k. 4, świadectwo wzorcowania k. 5/

S. S. (1) ma (...) lat; uzyskał wykształcenie (...); jest kawalerem; nie posiada nikogo na utrzymaniu; jest (...); nie pracuje; uczy się; utrzymuje się alimentów; nie posiada majątku; nie był karany.

/oświadczenie oskarżonego k. 19/

W toku postępowania oskarżony przyznał się do zarzucanego mu czynu, złożył wyjaśnienia odpowiadające poczynionym ustaleniom (k. 19-20).

Sąd zważył, co następuje

Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, iż oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu.

Dokonując ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie Sąd opierał się na zeznaniach H. B. (2) oraz na wyjaśnieniach S. S. (1), który przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. W przekonaniu Sądu zeznania wymienionego funkcjonariusz Policji oraz wyjaśnienia oskarżonego nie budzą wątpliwości, są zbieżne oraz korespondują z pozostałym materiałem dowodowym w postaci notatki urzędowej i protokołu badania stanu trzeźwości. W związku z tym, Sąd przypisał walor wiarygodności omawianym dowodom.

Sąd przyznał moc dowodową protokołom użycia urządzeń do ilościowego oznaczania zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, gdyż nie stwierdził żadnych nieprawidłowości
w ich sporządzeniu, a nadto ich treść nie była kwestionowana.

Uwzględniając dokonaną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego i poczynione na jej podstawie ustalenia faktyczne, Sąd przyjął, że S. S. (1) w dniu 17 września 2018 r. ok. godz. 23:00 na ul. (...) w B., woj. (...) kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym marki R. (...) nr rej. (...) znajdując się w stanic nietrzeźwości z zawartością I - 0,79 mg/l; II - 0,83 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym pomimo wydania przez osobę uprawnioną do kontroli ruchu drogowego tj. funkcjonariusza Policji, poruszającego się pojazdem, przy użyciu sygnałów dźwiękowych i świetlnych polecenia zatrzymania pojazdu, nie zatrzymał się niezwłocznie i kontynuował jazdę.

Opisane zachowanie wypełnia znamiona występku określonego w art. 178 a § 1 kk, gdyż oskarżony prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym znajdując się w stanie nietrzeźwości. Nie ulega, bowiem wątpliwości, że samochód osobowy jest pojazdem mechanicznym. Oskarżony prowadził go po ulicach miasta, a więc w ruchu lądowym. Zawartość natomiast alkoholu w wydychanym powietrzu przekroczyła wartość określoną w art. 115 § 16 kk, który zawiera definicję stanu nietrzeźwości.

Zachowanie oskarżonego wypełniło także dyspozycję art. 178b kk, gdyż S. S. (1) nie zatrzymał się niezwłocznie i kontynuował jazdę pomimo wydania polecenia zatrzymania pojazdu (przy użyciu sygnałów dźwiękowych i świetlnych) przez osobę uprawnioną do kontroli ruchu drogowego - funkcjonariusza Policji poruszającego się radiowozem.

Zbieg powyższych przepisów posiada charakter realny, dlatego, też zgodnie z art. 11 § 2 kk Sąd dokonał kumulatywnej kwalifikacji prawnej powyższego czynu i uznał, iż wyczerpuje on znamiona art. 178a § 1 kk i art. 178b kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

Przypisany oskarżonemu czyn miał charakter zawiniony. W ustalonym stanie faktycznym S. S. (1) mógł zachować się zgodnie z obowiązującym porządkiem prawnym i nie zachodziły żadne okoliczności, które wyłączałyby jego winę. Ponadto czyn ten był bezprawny, a stopień jego społecznej szkodliwości był wyższy niż znikomy.

Przy wymiarze kary Sąd na korzyść oskarżonego wziął pod uwagę jego niekaralność oraz przyznanie się do winy i na podstawie art. 178 b kk w zw. z art. 11 § 3 kk i art. 37a kk wymierzył S. S. (1) grzywnę w wysokości 180 stawek dziennych po 10 złotych.

W ocenie Sądu wymierzona S. S. (1) kara grzywny jest adekwatna do stopnia winy oskarżonego oraz społecznej szkodliwości jego czynu. Ponadto, zaś pozwala na osiągnięcie zapobiegawczych i wychowawczych celów kary w stosunku do oskarżonego, a także czyni zadość potrzebie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Podkreślić bowiem należy, iż oskarżony nie posiada prawa jazdy, wprawił się w stan znacznej nietrzeźwości, nie stosował się do polecenia policjanta do zatrzymania się, a swoją brawurową jazdę skończył zjechaniem z drogi i dachowaniem. Wszystko to oznacza, że stopień niedochowania wierności prawu przez oskarżonego jest wyraźny i najlepiej odpowiada mu kara o charakterze finansowym w postaci grzywny, która stanowić będzie bardzo realnie odczuwalną konsekwencję o charakterze majątkowym.

W oparciu o stosunki majątkowe, możliwości zarobkowe oraz dochody oskarżonego, który utrzymuje się z alimentów Sąd ustalił wysokość stawki dziennej na kwotę 10zł.

W związku z tym, że oskarżony dopuścił się przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu
w komunikacji, będąc w stanie nietrzeźwości, Sąd stosownie do treści art. 42 § 2 kk zobligowany był do orzeczenia środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych albo pojazdów mechanicznych określonego rodzaju na okres nie krótszy niż 3 lata. Ze względu na to, że oskarżony nie posiadając prawa jazdy znacząco naruszył bezpieczeństwo w ruchu drogowym, Sąd orzekł zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 4 lat. Okoliczności sprawy, a zwłaszcza próba ucieczki funkcjonariuszom policji, zjechanie z drogi i dachowanie, wymagają bowiem aby wymiar przedmiotowego środka karnego przekraczał minimalne ustawowe zagrożenie nim.

Kolejną konsekwencją skazania za przestępstwo przeciwko komunikacji określone w art. 178a § 4 kk musiało być orzeczenie na podstawie art. 43a § 2 kk świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu (...). Jego wysokość zgodnie z wymienionym przepisem wynosi co najmniej 5.000 zł, a Sąd doszedł do przekonania, że brak jest wystarczających podstaw do orzekania go w wysokości przekraczającej jego minimalną ustawową wartość.

Na zasadzie art. 63 § 1 kk zaliczono oskarżonemu na poczet orzeczonej kary okres zatrzymania od 17 września (godz. 23:10) do 18 września (godz. 13:38) 2018 r.

W oparciu o art. 627 kpk Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 180 zł tytułem opłaty oraz 70 zł tytułem zwrotu wydatków.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w wyroku z 28 stycznia 2019 r.