Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 października 2018 roku

Sąd Rejonowy w Bełchatowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Bartłomiej Niedzielski

Protokolant: st. sekr. sąd. Jadwiga Jankowska

przy udziale Prokuratora: Włodzimierza Gusty

po rozpoznaniu na posiedzeniu 17 października 2018 roku

sprawy M. M. urodzonego (...) w R. syna B. i B. z domu F.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 4 sierpnia 2018 roku o godzinie 09:05 w K. na ul. (...), woj. (...), kierował samochodem osobowym marki C. (...) o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości z wynikiem 0,33 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu;

to jest o czyn z art. 178a § 1 kk

1.  na podstawie art. 66 § 1 kk oraz art. 67 § 1 kk warunkowo umarza postępowanie karne wobec M. M. na okres 2 (dwóch) lat próby od uprawomocnienia się orzeczenia;

2.  na podstawie art. 67 § 3 kk orzeka wobec M. M. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 (jednego) roku;

3.  na podstawie art. 67 § 3 kk orzeka od M. M. na rzecz Funduszu (...) świadczenie pieniężne w kwocie 6.000 (sześciu tysięcy) złotych;

4.  na podstawie art. 63 § 4 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych okres zatrzymania prawa jazdy od 4 sierpnia 2018 r.;

5.  pobiera od M. M. kwotę 100 (stu) złotych opłaty oraz zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 144,95 zł (stu czterdziestu czterech złotych i dziewięćdziesięciu pięciu groszy) tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków.

Sygn. akt II K 779/18

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2018 r. w godzinach wieczornych M. M. spożywał w domu piwo. Następnego dnia rano około godziny 9 oskarżony wsiadł za kierownicę samochodu osobowego marki C. (...) o nr rej. (...) i pojechał nim po kolegę P. G. (1). W dalszej kolejności, jadąc ulicą (...) w K. został zatrzymany do kontroli drogowej w trakcie, której sprawdzono stan trzeźwości kierowcy.

/wyjaśnienia oskarżonego k. 12-13, zeznania P. G. k. 7-8, zeznania M. K., notatka urzędowa k. 1/

Przy zastosowaniu urządzeń kontrolno – pomiarowych w postaci A. (...) i A. stwierdzono w powietrzu wydychanym przez oskarżonego następujące zawartości alkoholu: o godz. 09:08 – 0,33 mg/l, o godz. 09:24 – 0,32 mg/l, o godz. 10:04 – 0,24 mg/l, zaś o godz. 10:07 – 0,23 mg/l.

/protokół użycia A. (...) k. 2, protokół użycia A. k. 3/

M. M. ma (...) lat. Jest bezdzietnym (...). Mieszka wspólnie z rodzicami i bratem. Posiada wykształcenie wyższe (z dziedziny (...)) Pracuje jako specjalista ds. (...) ( (...) zs. w R.). Posiada pozytywną opinię środowiskową i policyjną. Nie był karany.

/wywiad środowiskowy k. 39-41; informacja o osobie z K. k. 56/

Oskarżony od samego początku przyznał się do zarzucanego mu czynu i podkreślał, że wsiadając do auta rano był przekonany, że już zdążył wytrzeźwieć i nie czuł, iż znajduje się jeszcze pod działaniem alkoholu. (wyjaśnienia k. 12-13) .

Sąd zważył, co następuje:

Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, iż oskarżony M. M. dopuścił się zarzucanego mu czynu.

Dokonując ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie Sąd opierał się na wyjaśnieniach oskarżonego, który od samego początku przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i opisał szczegółowo okoliczności spożywania alkoholu i kierowania pojazdem. W przekonaniu Sądu wyjaśnienia M. M. dotyczące wyżej wskazanych faktów nie budziły wątpliwości, gdyż znalazły swoje potwierdzenie w zeznaniach jego kolegi P. G. (1) oraz funkcjonariusza Policji M. K. (2). W świetle natomiast sporządzonych protokołów z użycia A. (...) i A. oraz treści notatki z czynności funkcjonariuszy Policji wynikało jednoznacznie, iż oskarżony znajdował się w minimalnym stanie nietrzeźwości.

W związku z dokonaną oceną materiału dowodowego oraz poczynionymi na jej podstawie ustaleniami faktycznymi okoliczności popełnienia przez oskarżonego czynu zabronionego nie budzą najmniejszych wątpliwości. Sąd przyjął zatem, że M. M. w dniu 4 sierpnia 2018 roku o godzinie 09:05 w K. na ul. (...), woj. (...), kierował samochodem osobowym marki C. (...) o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości z wynikiem 0,33 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Swoim zachowaniem M. M. wyczerpał dyspozycję art. 178 a § 1 kk, gdyż prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym znajdując się w stanie nietrzeźwości. Nie ulega bowiem wątpliwości, że samochód osobowy jest pojazdem mechanicznym. Oskarżony prowadził go po ulicy (...) w K., a więc w ruchu lądowym. Zawartość natomiast alkoholu w wydychanym powietrzu przekroczyła wartość określoną w art. 115 § 16 kk, który zawiera definicję stanu nietrzeźwości.

W ocenie Sądu stopień winy oskarżonego oraz społeczna szkodliwość jego czynu nie są znaczne. M. M. błędnie bowiem tylko ocenił to, że już wytrzeźwiał po spożywaniu wieczorem piwa. Poza tym, stopień stanu nietrzeźwości był wręcz minimalny i szybko malał, gdyż już w ciągu niecałej godziny od pierwszego badania spadł już poniżej 0,25 mg/l. Tym samym zawartość alkoholu nieznacznie tylko wpływała na sposób kierowania autem i zagrażała bezpieczeństwu w komunikacji.

W tym stanie rzeczy, Sąd uznał, że w oparciu o art. 66 § 1 kk oraz art. 67 § 1 kk zasadnym jest warunkowe umorzenie postępowania karnego wobec oskarżonego na okres 1 roku próby.

Oskarżony nie był dotychczas karany, nie wchodził w konflikt z prawem, prowadzi ustabilizowany i nienaganny tryb życia oraz od samego początku przyznawał się do winy wyrażając szczery żal z powodu zaistniałej sytuacji. Okoliczności te pozwalają przyjąć, że właściwości i warunki osobiste M. M. oraz dotychczasowy sposób jego życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania oskarżony będzie przestrzegać porządku prawnego, a w szczególności nie popełni nowego przestępstwa.

W oparciu o art. 67 § 3 kk Sąd orzekł od oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 6.000 zł na rzecz Funduszu (...) oraz zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 roku.

W oparciu o art. 63 § 4 kk Sąd zaliczył na poczet orzeczonego zakazu okres zatrzymania prawa jazdy od 4 sierpnia 2018 r.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 629 kpk i zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 zł tytułem opłaty (por. art. 7 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych Dz. U. z 1983r. Nr 229 poz. 2272 z późn. zm.) oraz kwotę 144,95 zł tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków, na którą to sumę składają się: 30 zł tytułem opłaty za uzyskanie informacji o osobie z K., 40 zł tytułem zryczałtowanych kosztów doręczeń w postępowaniu przygotowawczym oraz sądowym oraz 74,95 zł tytułem wynagrodzenia kuratora.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w wyroku z 17 października 2018 r.