II K 377/25 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Bełchatowie z 2025-09-01

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 377/25

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

Ł. A.

Przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. polegające na tym, że oskarżony w dniu 04 grudnia 2024 r. w miejscowości (...), gmina B., woj. (...), przywłaszczył powierzone mu rzeczy ruchome w postaci: dwóch młotów udarowych oraz przecinarki do betonu, użyczonych na podstawie umowy z dnia 04.12.2024 r., powodując straty o łącznej wartości 6989 złotych, czym działał na szkodę K. P., przy czym oskarżony dopuścił się popełnienia czynu w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

Ł. A.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Ł. A. swoim zachowaniem z dnia 04 grudnia 2024 roku wypełnił wszelkie znamiona przestępstwa z art. 284 § 2 k.k.

Na mocy umowy wynajmu zawartej w dniu 04 grudnia 2024 roku z (...) K. P., oskarżony wszedł bowiem w posiadanie cudzego mienia w postaci dwóch młotów udarowych oraz przecinarki, które to zgodnie z ustaleniami stron miał zwrócić K. P. w dniu 07 grudnia 2024 roku do godziny 08:00. Sprawca w kolejnych dniach zwodził właściciela maszyn, iż zwróci mu jego własność w terminie późniejszym, podczas gdy w istocie przywłaszczył on powierzone mu mienie, które to K. P. następnie odnalazł w ogłoszeniu internetowym Lombardu przy ul. (...) w Ł..

Powyższe prowadzi do bezsprzecznej konkluzji, iż oskarżony Ł. A. przywłaszczył powierzone mu rzeczy ruchome (cudze – należące do pokrzywdzonego K. P., przekazane oskarżonemu z obowiązkiem zwrotu), postępując z nimi jak właściciel (sprzedając je w lombardzie). Sprawca działał jednocześnie umyślnie, z zamiarem bezpośrednim, zakładając że nie zwróci powierzonego mienia jego właścicielowi, zaś łączna wartość przywłaszczonego mienia w kwocie 6989 złotych uzasadniała odpowiedzialność za przestępstwo.

Sąd przyjął jednocześnie, iż Ł. A. dopuścił się popełnienia opisywanego powyżej przestępstwa w warunkach tzw. recydywy podstawowej, tj. czynu z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. Oskarżony dopuścił się bowiem przypisanego mu czynu w ciągu 5 lat po odbyciu łącznej kary 6 lat pozbawienia wolności z wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 13 września 2017 roku o sygn. akt II K 279/17 (oskarżony odbywał niniejszą karę w okresie od 26 kwietnia 2016 roku do 24 kwietnia 2022 roku). Wyrokiem tym Ł. A. połączono natomiast między innymi jednostkowe kary pozbawienia wolności w wymiarze 2 lat oraz 7 miesięcy orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w Kartuzach z dnia 11 stycznia 2017 roku w sprawie o sygn. akt II K 489/16 za ciąg przestępstw z art. 91 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. oraz przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., czyli umyśle przestępstwa podobne do przypisanego czynu, z tego samego rozdziału Kodeksu karnego, wymierzone przeciwko mieniu.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Ł. A.

1.

1.

Sąd na podstawie art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Oskarżony jest osobą dojrzałą emocjonalnie oraz poczytalną. Działał świadomie, z zamiarem bezpośrednim, kierowany chęcią finansowego zysku, wiedząc że dopuszcza się czynu niezgodnego z prawem, jak i zdając sobie sprawę z konsekwencji, które jego zachowanie może przynieść. Sąd nie dopatrzył się więc żadnych okoliczności, które mogłyby umniejszać jego stopień winy.

Stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu sąd uznał zarazem za stosunkowo wysoki, mając na względzie wykorzystanie zaufania kontrahenta oraz sporą wartość przywłaszczonego mienia (6989 zł); sposób działania sprawcy jawił się przy tym jako typowy, niewykraczający w żadnej mierze poza charakterystykę znamion określonych w art. 284 § 2 k.k.

Nie bez znaczenia dla wymiaru kary pozostawał natomiast fakt, że oskarżony swoim zachowaniem naruszył podstawowe normy społeczne, po raz kolejny dopuszczając się przestępstwa przeciwko mieniu, mimo że odbywał on już karę pozbawienia wolności orzeczoną za przestępstwa podobne.

Jako okoliczności obciążające sąd przyjął tym samym uprzednią, wielokrotną karalność sprawcy, który nadto dopuścił się popełnienia czynu w warunkach recydywy podstawowej.

Przy wymiarze kary sąd miał jednocześnie na względzie także okoliczność łagodzącą w postaci przyznania się przez oskarżonego do winy.

Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności, kierując się zarazem dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k., sąd doszedł do przekonania że wyłącznie bezwzględna kara pozbawienia wolności ma szansę wywrzeć na oskarżonym jakikolwiek wpływ. Ł. A. był wielokrotnie karany za przestępstwa wymierzone przeciwko mieniu, za które w stosunku do niego w przeszłości orzekane były już kary o charakterze izolacyjnym. Pomimo uprzedniej, wielokrotnej karalności oraz popełnienia przypisanego przestępstwa w warunkach recydywy, sąd przy uwzględnieniu okoliczności łagodzących (przyznanie się do winy, współpraca z organem ścigania) uznał jednak, że adekwatną do stopnia winy sprawcy oraz stopnia społecznej szkodliwości czynu będzie kara 6 miesięcy pozbawienia wolności, a więc kara bliższa dolnej granicy zagrożenia przewidzianego normą art. 284 § 2 k.k.

Ł. A.

2.

1.

Na postawie art. 46 § 1 k.k. sąd orzekł od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego K. P. kwotę 6989 złotych tytułem obowiązku naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody.

Wysokość orzeczonego środka kompensacyjnego odpowiada równowartości sprzeniewierzonych przez oskarżonego rzeczy ruchomych, a tym samym uwzględnia prawnie chroniony interes pokrzywdzonego K. P. poprzez pokrycie odniesionej przez niego wskutek popełnionego przestępstwa szkody.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Zgodnie z treścią art. 424 § 3 k.p.k. – z uwagi na wydanie wobec oskarżonego Ł. A. wyroku skazującego w trybie art. 343 k.p.k. na skutek uwzględnienia wniosku złożonego na mocy art. 335 § 2 k.p.k. – sąd ograniczył uzasadnienie wyroku do wyjaśnienia podstawy prawnej, rozstrzygnięcia o karze oraz innych konsekwencjach prawnych czynu.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3.

O kosztach procesu sąd orzekł na podstawie art. 627 k.p.k. zasądzając od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70 złotych tytułem zwrotu wydatków postępowania, na którą złożyły się: koszt uzyskania informacji z Krajowego Rejestru Sądowego, a także ryczałty za doręczenia wezwań i innych pism w postępowaniu przygotowawczym oraz postępowaniu sądowym.

Na mocy art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku sąd wymierzył także oskarżonemu opłatę w kwocie 120 złotych.

6.  1Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Grabarz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Bełchatowie
Data wytworzenia informacji: