Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

F o r m u l a r z U K 1

Sygnatura akt

II K 258/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

D. S.

W okresie od 30 października 2015 roku do 26 stycznia 2017 roku w S. (...), woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu i wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wykonując zawód lekarza o specjalizacji z zakresu chorób wewnętrznych i kardiologii oraz udzielając świadczeń medycznych w ramach (...) w S. i będąc uprawnionym na podstawie art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (t. j. Dz.U z 2015 poz. 345 z późn. zm.) oraz zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia umowy o nr (...)do wystawiania dokumentów w postaci recept uprawniających do zakupu środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego z refundacją, działając wbrew zapisom wydanym na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, wprowadził w błąd pokrzywdzonego wskazując, że spełnione są przez pacjenta M. Ł. Pesel (...) warunki refundacji i wystawił wskazane w tabeli z zarzutu recepty na zakup (...) opakowań środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego (...) 0-12 miesięcy proszek dieta dla niemowląt, wskazując każdorazowo, jako pacjenta wyżej wymienioną, mimo że w chwili wystawienia recept ukończyła ona 18 miesięcy, a zatem z racji wieku nie kwalifikowała się do leczenia refundowanym środkiem (...) oraz co do ilości znacznie przekraczających możliwości dziennego spożycia ustalonego na 1800 kcl, podczas gdy wykupione środki specjalnego spożycia w oparciu o wystawione recepty wskazywały, iż małoletnia spożywała dziennie około 12 000 kcl, ułatwiając w ten sposób R. G. (matce ww. pacjentki) i P. G. popełnienie czynu zabronionego polegającego na tym, że w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, zrealizowali oni następnie w całości wskazane recepty w aptekach na terenie kraju, zgodnie z danymi przedstawionymi w powyższej tabeli, doprowadzając przez to Skarb Państwa reprezentowany przez Narodowy Fundusz Zdrowia, do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 175 365,12 zł, stanowiącej refundację zakupu leku przy przyjęciu, że spowodowana szkoda stanowi różnicę pomiędzy ogólną wartością leku, to jest kwotą 179 128,32 zł, a kwotą 3763,20 zł czyli poniesioną przez pacjenta.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  D. S. jest lekarzem o specjalizacji z zakresu chorób wewnętrznych i kardiologii. Posiada numer prawa wykonywania zawodu (...), który uzyskał w 1996 r. Zatrudniony jest w Wojewódzkim Szpitalu im. (...) II w B. na Oddziale (...) oraz w S. (...)w S., gdzie przyjmuje pacjentów jeden raz w tygodniu. W latach 2015 – 2017 w wymienionej przychodni wykonywał pracę przez trzy dni w tygodniu.

2.  W S. (...)w S. jedną z pacjentek D. S. była M. Ł. ur. (...) U wymienionej stwierdzono alergię na białka mleka krowiego i stosowano preparaty mleko zastępcze pierwotnie (...), który wydawany jest na receptę. Do 30 października 2015 r. wystawiane były regularnie recepty na wymieniony preparat, a następnie od dnia 30 października 2015 r. zaczęto wystawiać recepty na produkt mleko zastępczy o nazwie N. (...)-12 w sposób uprawniający do uzyskania refundacji, podczas gdy w chwili wystawienia recept M. Ł. miała ukończony 18 miesiąc życia i tym samym nie kwalifikowała się do leczenia refundowanym środkiem (...). W historii choroby znajdują się zaświadczenia od lekarza alergologa zawierające zalecenie do wypisywania preparatu N. (...).

3.  W okresie od 30 października 2015 roku do 26 stycznia 2017 roku oskarżony udzielając świadczeń medycznych w ramach S. (...)w S. i będąc uprawnionym na podstawie art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (t. j. Dz.U z 2015 poz. 345 z późn. zm.) oraz zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia umowy o nr (...) do wystawiania dokumentów w postaci recept uprawniających do zakupu środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego z refundacją, wystawił dla pacjenta M. P. (...) niżej wymienione recepty na zakup (...) opakowań środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego (...) 0-12 miesięcy proszek dieta dla niemowląt:

4.  R. G. – matka M. Ł. regularnie zgłaszała się do (...) w S. celem wypisania jej recept na preparat N. (...) dla córki m.in. do oskarżonego. Nie tłumaczyła lekarzom, dlaczego potrzebne jest jej aż tyle recept, a oni nie pytali jej o szczegóły. Uzyskanie recepty przekazywała swojemu bratu P. G., który realizował je w różnych aptekach na terenie Ł. za odpłatność 3,20 zł za puszkę, a następnie sprzedawał je A. C. (1 opakowanie za kwotę 50zł). R. G. nie płaciła pieniędzy lekarzom za wystawianie recept na preparat N. (...) i nie tłumaczyła, dlaczego tak często zgłasza się do przychodni, by przepisać dla córki kolejne puszki produktu.

5.  Recepty na środek spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego (...) 0-12 miesięcy proszek dieta dla niemowląt wystawiane były również przez lek. P. W. i lek. P. P.. Oskarżony widział w historii choroby dziecka, że inni lekarze też przepisują ten preparat M. Ł..

6.  R. G. i P. G. zostali skazani prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 19 września 2022 roku o sygn. III K 66/22 za czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk.

7.  D. S. nie był uprzednio karany.

okoliczności bezsporne

wyjaśnienia oskarżonego

zeszyty z S. (...) w S. zawierające historię wizyt

wyjaśnienia oskarżonego

zeznania R. G.

zeznania P. G.

załącznik do akt nr 4 z kopiami wystawionych recept

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

zeznania R. G.

zeznania P. G.

wyjaśnienia oskarżonego

zeznania P. W.

zeznania P. P.

odpis wyroku SO w Piotrkowie Tryb. III K 66/22

karta karna

k. 485-487, k. 283-286, k. 318, k. 538

k. 536-537

k. 485-487, k. 283-286, k. 318

k. 523-526, k. 241-243, k.529

k. 526-529, k. 301-305

k. 523-526, k. 241-243, k.529

k. 526-529, k. 301-305

k. 526-529, k. 301-305

k. 485-487, k. 283-286, k. 318, k. 538

k. 540,

k. 254-255

k. 540, k. 259-262

k.384-438

k. 382

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

D. S.

Jak w pkt 1.1.1

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Twierdzenie oskarżonego, że był uprawniony do wystawienia recept na środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego (...) 0-12 miesięcy proszek dieta dla niemowląt dla M. Ł. z uprawnieniem do refundacji pomimo, iż ukończyła ona 18 miesiąc życia, ponieważ R. G. przedstawiła mu zaświadczenie od alergologa, z którego wynikało, że dziecku powinien być wypisywany właśnie ten preparat .. (...) racji natomiast tego, że przyjmował duże ilości pacjentów jednego dnia nie zwracał uwagi na to, kiedy uprzednio wystawił receptę i na jaką ilość produktu. Ponadto R. G. tłumaczyć miała, że nie zrealizowała recepty, ponieważ nie było tego produktu w aptece, bądź miała podawać, że potrzebuje większych ilości z uwagi na wyjazd.

wyjaśnienia oskarżonego

k. 485-487, k. 283-286, k. 318, k. 538

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

1.1.2.

1.1.3.

1.1.4.

1.1.5.

1.1.6.

1.1.7.

wyjaśnienia oskarżonego

zeszyty z (...)w S. zawierające historię wizyt

wyjaśnienia oskarżonego

zeznania R. G.

zeznania P. G.

załącznik nr 4 z kopiami wystawionych recept

zeznania R. G.

zeznania P. G.

wyjaśnienia oskarżonego

zeznania P. W.

zeznania P. P.

odpis wyroku SO w Piotrkowie Tryb. III K 66/22

karta karna

Okoliczności podawane przez oskarżonego w zakresie wykonywanego przez niego zawodu oraz miejsca i okresu zatrudnienia nie budzą wątpliwości i nie były kwestionowane przez strony.

Niekwestionowany dowód wskazujący na to, iż M. Ł. była pacjentką (...)w S.. Treść informacji zawartych w przedstawionej dokumentacji nie była kwestionowana i nie budziła wątpliwości.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego co do faktu wystawienia przez niego recept wskazanych w treści tabeli. D. S. nie kwestionował tych okoliczności i od samego początku konsekwentnie je przyznwał. Powyższe zaś korespondowało z pozostałym zgormadzonym materiałem dowodowym w postaci zeznań R. G. oraz kopiami wystawionych recept.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania R. G. w zakresie wskazanego faktu, gdyż korespondowały one ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Świadek potwierdzała, że oskarżony wystawiał dla niej recepty na preparat N. (...), kiedy go o to prosiła.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka co do faktu pozyskiwania recept przez R. G. na produkt N. (...). Poza jego zakresem zainteresowania pozostawało w jaki sposób i od kogo siostra uzyskuje te recepty.

Niekwestionowana dokumentacja w postaci kopii recept wystawionych przez oskarżonego.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania R. G., gdyż korespondowały one ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Ponadto R. G. została już prawomocnie skazana za czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka co do faktu odsprzedawania zakupionego preparatu N. (...) i uzyskiwania z tego tytułu kwoty 50 zł za puszkę. Dla Sądu ostatecznie nie miała doniosłego znaczenia okoliczność w jaki sposób świadek dzielił się uzyskiwanymi pieniędzmi z siostrą.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego co do faktu, iż widział w historii leczenia M. Ł., że inni lekarze również przepisywali dla niej recepty na preparat N. (...).

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka co do okoliczności, iż sam też wypisywał repety na produkt N. (...) dla pacjentki M. Ł..

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka co do okoliczności, iż sam też wypisywał repety na produkt N. (...) dla pacjentki M. Ł.. Powyższe koresponduje bowiem z zapisami w zeszycie stanowiącym historię choroby dziecka.

Niekwestionowany dokument urzędowy.

Niekwestionowany dokument urzędowy.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia

dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnienia oskarżonego co do tego, iż M. Ł. kwalifikowała się do refundowanego leczenia środkiem spożywczym specjalnego przeznaczenia żywieniowego (...) z racji tego, że posiadała zaświadczenie od alergologa są niewiarygodne i stanowią przyjętą przed D. S. strategię obrończą. W chwili przecież, kiedy po raz pierwszy przepisał on wspomniany produkt, M. Ł. miała niemal 4 lata, a wcześniej żywiona była innym preparatem (B. P. 2). Tymczasem produkt, o który chodzi w niniejszej sprawie przeznaczony był dla dzieci w wieku niemowlęcym, a więc co do zasady do 12 miesiąca życia (w ostateczności do 18 miesiąca życia, która to granica została dopuszczana przez NFZ). Ponadto, wbrew temu co utrzymywał oskarżony, R. G. zaprzeczyła jakoby podawała D. S., że potrzebuje kolejnych recept na produkt N. (...), ponieważ nie ma go w aptekach i nie zrealizowała recepty w całości, albo potrzebuje większej ilości produktu z uwagi na wyjazd. Podnieść również należy, że przedmiotowy preparat przepisywany był w ogromnych ilościach, które w sposób jaskrawy przekraczały możliwości dziennego jego spożycia przez jedno dziecko. I o ile trudno kwestionować w niniejszej sprawie występowanie wskazań medycznych do przepisywania środka (...), gdyż oskarżony mógł działać w zaufaniu do zaświadczeń od specjalisty alergologa, to nie sposób jednak nie zauważać, że ordynowanie tego preparatu mleko-zastępczego w ilościach jak dla „słonia” z pewnością kłóciło się ze zdrowym rozsądkiem i nie można tego tłumaczyć „dobrym sercem” lekarza, który chciał pomóc troskliwej matce w karmieniu chorego dziecka. W miarę przecież rozwoju wiekowego człowieka może on być stopniowo żywiony innymi już preparatami niż mleko, którym karmi się jedynie niemowlęta. Poza tym, nawet jeżeli (...) miałoby być jedynym pokarmem dla czteroletniej córki R. G., to nic nie stało na przeszkodzie wypisywania recept bez refundacji. Skoro natomiast NFZ przewidział jasne kryterium refundacyjne w postaci wieku niemowlęcego, to przepisywanie preparatu N. (...) przez oskarżonego na zniżkę pozostawało w sprzeczności z zapisami ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych. Trudno także nie zwrócić uwagi na to, że pomimo tego, iż w chwili czynu nie funkcjonował jeszcze system e-recept i w związku z tym nie można było elektronicznie sprawdzić stopnia realizacji recept przez pacjenta, to jednak sposób prowadzenia dokumentacji medycznej w (...)w S. z łatwością pozwalał oskarżonemu na zorientowanie się w ogromnej skali na jaką przepisywany był preparat N. (...) na tą jedną pacjentkę. W załączonych bowiem do akt zeszytach (por. k. 536 i 537) w kolejnych wpisach widniały ilości przepisywanych M. Ł. puszek, a częstotliwość wystawiania kolejnych recept sprawiała, że każdemu człowiekowi „zapaliłaby się w głowie lampka”, że coś tu jest „nie tak”.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

niezgodna z zarzutem

1. 

D. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd uznał, iż oskarżony swoim zachowaniem wypełnił dyspozycję art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk i art. 4 § 1 kk.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (t. j. Dz. U z 2015 poz. 345 z późn. zm.) przez osobę uprawnioną rozumie się osobę posiadającą prawo wykonywania zawodu medycznego, która na podstawie przepisów dotyczących wykonywania danego zawodu medycznego, jest uprawniona do wystawiania recept zgodnie z ustawą oraz ustawą z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne oraz zleceń na zaopatrzenie w wyroby medyczne, o których mowa w art. 38.

D. S. w świetle wymienionych przepisów oraz posiadanego prawa do wykonywania zawodu, a także zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia umowy o nr (...) był osobą uprawnioną do wystawiania recept zgodnie z ustawą z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne.

Oskarżony wykonując zawód lekarza o specjalizacji z zakresu chorób wewnętrznych i kardiologii oraz udzielając świadczeń medycznych w ramach (...) w S. wystawił wskazane w tabeli z zarzutu recepty na zakup (...) opakowań środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego (...) 0-12 miesięcy proszek dieta dla niemowląt.

Wystawiając jednak wymienione recepty oskarżony wprowadził w błąd pokrzywdzonego odnośnie spełnienia kryterium refundacyjnego oraz nadmiernych ilości preparatu. Wskazywał bowiem, że spełnione są przez pacjenta M. Ł. Pesel (...) warunki refundacji, pomimo że w chwili wystawienia recept ukończyła już ona 18 miesięcy, a zatem z racji wieku nie kwalifikowała się do leczenia refundowanym środkiem (...). Ponadto zaś ilości przepisywanego preparatu znacznie przekraczały możliwości dziennego spożycia ustalonego na 1800 kcl, podczas gdy wykupione środki specjalnego spożycia w oparciu o wystawione recepty wskazywały, iż małoletnia spożywała dziennie około 12 000 kcl.

Zdaniem Sądu w powyższy sposób oskarżony ułatwił R. G. (matce ww. pacjentki) i P. G. popełnienie czynu zabronionego polegającego na tym, że w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, zrealizowali oni następnie w całości wskazane recepty w aptekach na terenie kraju, zgodnie z danymi przedstawionymi w tabeli wskazanej w zarzucie i doprowadzili w ten sposób Skarb Państwa reprezentowany przez Narodowy Fundusz Zdrowia, do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 175 365,12 zł, stanowiącej refundację zakupu leku przy przyjęciu, że spowodowana szkoda stanowi różnicę pomiędzy ogólną wartością leku, to jest kwotą 179 128,32 zł, a kwotą 3763,20 zł czyli poniesioną przez pacjenta.

Reasumując, Sąd dokonał zmiany opisu czynu oraz jego kwalifikacji, gdyż w sprawie brak było wystarczających dowodów na to, że oskarżony działał wspólnie i w porozumieniu z R. G. i P. G.. Z pewnością jednak ułatwił im on popełnienie czynu zabronionego. Dlatego też, przypisać należało D. S. czyn w zjawiskowej postaci pomocnictwa.

Pomocnictwo polega bowiem na każdej czynności, która faktycznie ułatwia innej osobie popełnienie czynu. Wyliczenie czynności ułatwiających w treści przepisu art. 18 § 3 jest przykładowe, na co wskazuje wyrażenie „w szczególności” (Marek, Komentarz, s. 74; Kardas [w:] Wróbel, Zoll I/1, s. 456–457; odmiennie Zoll [w:] Buchała, Zoll, s. 184). Stąd też wystawianie recept ze zniżką refundacyjną pomimo niespełnienia kryterium refundacyjnego w ocenie Sądu uznać należało za zachowanie wpisujące się w dyspozycję art. 18 § 3 kk.

Ponadto, spełniona została także strona podmiotowa omawianej postaci zjawiskowej czyny zabronionego. Przy pomocnictwie wchodzą bowiem w grę obie postacie umyślności („kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego”), a więc tak zamiar bezpośredni, jak i ewentualny. Ustawodawca nie uczynił przy tym żadnych zastrzeżeń co do charakteru przestępstwa głównego, do popełnienia, którego udzielana jest pomoc, nie wyłączył więc tym samym możliwości popełnienia w tej formie zjawiskowej, i to z zamiarem ewentualnym, również przestępstw charakteryzowanych jako celowościowa odmiana przestępstw kierunkowych. Stanowi to konsekwencję obowiązującej w polskim porządku prawnym zasady niezależności kwalifikacji prawnej oraz indywidualizacji odpowiedzialności karnej współdziałających w popełnieniu czynu zabronionego (art. 20 KK) (por. wyr. SA w Warszawie z 24.5.2024 r., VIII AKa 30/24, Legalis).

Wobec tego, że strona podmiotowa pomocnictwa wyraża się w umyślności zachowania, pomocnik musi mieć co najmniej świadomość, do jakiego czynu zabronionego może udzielić pomocy, godząc się na to (por. wyr. SN z 7.3.2018 r., II KK 354/17, Legalis). Ustawa w żaden sposób nie zawęża go do zamiaru bezpośredniego (wyr. SA w Łodzi z 26.11.2015 r., II AKa 150/15, Legalis; wyr. SA w Lodzi z 24.9.2015 r., II AKa 62/15, Legalis; wyr. SA w Szczecinie z 27.4.2023 r., II AKa 159/22, niepubl.; wyr. SA w Szczecinie z 14.4.2022 r., II AKa 3/21, Legalis). „Zamiar pomocnika powinien być odniesiony do wszystkich znamion strony przedmiotowej pomocnictwa. Udzielający pomocy musi obejmować świadomością to, że podejmując określone czynności lub nie wykonując ciążącego na nim obowiązku niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego, ułatwia w ten sposób innej osobie popełnienie czynu zabronionego. Powinien on też obejmować świadomością, że czyni to w odniesieniu do konkretnego, scharakteryzowanego w odpowiednim przepisie czynu zabronionego oraz w odniesieniu do indywidualnie oznaczonej osoby bezpośredniego wykonawcy” (wyr. SN z 11.7.2023 r., III KK 164/23, Legalis).

Słusznie zauważa się orzecznictwie, że „ocena, czy sprawca swoim zachowaniem zrealizował – od strony podmiotowej – znamiona przestępstwa pomocnictwa, mającego swój własny byt, powinna być dokonania wyłącznie przez pryzmat wymogów jakie w tym zakresie wynikają z treści art. 18 § 3 w zw. z art. 9 § 1 kk, a nie przez odwołanie się do znamion strony podmiotowej przestępstwa sprawcy głównego” (wyr. SA w Katowicach z 29.6.2012 r., II AKa 207/12, Prok. i Pr. – wkł. 2012, Nr 2, poz. 18).

Mając na uwadze powyższe, uznać należało, że w okolicznościach niniejszej sprawy oskarżony z pewnością przewidywał możliwość popełnienia czynu zabronionego w postaci oszustwa i na to się godził. Jest przecież doświadczonym lekarzem obeznanym w sposobie funkcjonowania systemu refundacyjnego, zaś wysoki stopień refundacji (znaczna różnica pomiędzy odpłatnością w przypadku zakupu na receptę ze zniżką a w pełnej cenie) sprawiał, że zdawać sobie musiał sprawę z konsekwencji tego robił i to akceptować. Tak naprawdę przecież bez recept od oskarżonego Państwo G. nie byliby w stanie prowadzić przypisanego przez Sąd Okręgowy procederu.

Z dniem 24 czerwca 2020 roku do Kodeksu Karnego dodany został art. 57b kk, który w przypadku czynu ciągłego (art. 12 kk) obowiązkowo nakazuje wymierzenie kary powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, a górną granicę kary podwyższa do podwójnej wysokości górnej granicy ustawowego zagrożenia.

W związku z tym, przyjąć należy, iż ustawa obowiązująca w chwili czynu była ewidentnie względniejsza dla oskarżonego niż późniejsze oraz obecnie obowiązujące regulacje prawne. Dlatego też, stosownie do treści art. 4 § kk należało stosować ustawę obowiązująca w chwili czynu i z tego powodu w podstawie prawnej skazania wskazano wymieniony przepis.

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. S.

1.

2.

3.

I.

- jako okoliczności łagodzącą przy wymiarze kary, Sąd wziął pod uwagę przyznanie się oskarżonego do wystawienia przedmiotowych recept oraz uprzednią niekaralność;

- jako okoliczności obciążające Sąd uznał znaczną ilość środków, które wyłudzili R. G. i P. G., dzięki wystawionym przez oskarżonego receptom oraz okoliczność, iż jako lekarz, oskarżony powinien cechować się wysokim stopniem dbałości o przestrzeganie przepisów prawa związanych z wystawianiem recept w szczególności tych związanych z refundacją;

- wymierzona kara 1 roku pozbawienia wolności oraz w oparciu dyspozycję art. 33 § 2 kk w wysokości 250 stawek dziennych odpowiada przede wszystkim społecznej szkodliwości czynu oskarżonego oraz pozwala na osiągnięcie celów kary w zakresie społecznego oddziaływania; powinna także zapobiec powrotowi oskarżonego do przestępstwa, a także nie przekracza stopnia winy;

- w oparciu o warunki osobiste, rodzinne i stosunki majątkowe oskarżonego, a przede wszystkim o jego możliwości zarobkowe jako lekarza z dwoma specjalizacjami Sąd ustalił wysokość stawki dziennej na kwotę 100 zł;

- na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk oraz art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności Sąd warunkowo zawiesił oskarżonemu na okres 1 roku próby, gdyż zdaniem Sądu będzie wystarczające dla osiągnięcia celów kary;

- na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 kk Sąd zobowiązał oskarżonego do informowania kuratora o przebiegu okresu próby poprzez składanie co 6 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku pisemnych sprawozdań odnośnie jego wykonania oraz przestrzegania porządku prawnego, a zwłaszcza o wszelkich ewentualnych naruszeniach prawa lub toczących się przeciwko oskarżonemu postępowaniach karnych, karnoskarbowych lub w sprawach o wykroczenia; powyższe pozwoli na większą kontrolę jego przestrzegania przez oskarżonego porządku prawnego;

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

D. S.

4.

1.

Z racji tego, że oskarżony był zatrzymany jego okres stosownie do treści art. 63 § 1 kk podlegał zaliczeniu na poczet orzeczonej kary grzywny.

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7. KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

W oparciu o art. 627 kpk i art. 616 § 1 i 2 kpk w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 3 oraz art. 3 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49 poz. 223 z późn. zm.) Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 5180 zł tytułem opłaty oraz kwotę 70 zł tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków, na którą to sumę składają się wydatki poniesione w postępowaniu przygotowawczym (30 zł za informację o osobie z KRK i 20 zł ryczałt za doręczenia) oraz ryczałt za doręczenia na etapie sądowym sprawy (20 zł).

8. PODPIS