Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK123/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. J.

I. W dniu 12 grudnia 2019 roku, w miejscowości K. (...), gminy (...), województwa (...), na terenie stacji paliw (...), umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, w ten sposób, że kierując samochodem osobowym marki S. (...) o nr rej (...), widząc J. G., który chciał uniemożliwić mu jazdę i w tym celu doszedł do otwartych drzwi samochodu, w tym momencie ruszając gwałtownie, spowodował jego zaczepienie o drzwi i przemieszczenie z kierunkiem ruchu pojazdu, a następnie upadek na utwardzoną powierzchnię, w wyniku czego J. G. doznał obrażeń ręki lewej, w postaci złamania kości łódeczkowatej, co spowodowało naruszenie czynności narządu ciała na okres powyżej dni siedmiu; po czym oddalił się z miejsca zdarzenia, nie udzielając pomocy pokrzywdzonemu.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. W dniu 12 grudnia 2019 r. Ł. P. (1) zadzwonił do swojego pracodawcy J. G. i poinformował go o tym, że miał stłuczkę służbowym samochodem na stacji paliw (...)w D.. Wyniknęła ona z jego winy, ale pokrzywdzony chciał rozwiązać sprawę bez wzywania Policji i trzeba było spisać oświadczenie. J. G. udał się więc na miejsce. Zastał tam swojego pracownika oraz kierującego pojazdem S. (...) wraz z pasażerem. Wszyscy weszli na stację paliw. J. G. rozpoczął spisywanie odręcznie oświadczenia o zdarzeniu. Kierujący samochodem S. (...) podał, że nazywa się A. J.. Udał się następnie do swojego pojazdu, aby dostarczyć dowód rejestracyjny. Kiedy podawał dokument J. G., wyczuł on od niego silną woń alkoholu z ust. Oskarżony chwiał się na nogach. Kiedy powiedział A. J., że jest pod wpływem alkoholu. Kazał też sprawdzić pracownikowi stacji na kamerach monitoringu, kto kierował samochodem S. (...), bowiem pasażer pojazdu K. A. stwierdził, iż to on był kierowcą. Ł. P. (1) również wskazywał na A. J., jako kierującego. J. G. w tym czasie wybrał numer alarmowy i chciał zawiadomić Policję. Między mężczyznami wywiązała się rozmowa na temat kierowania pojazdami pod wpływem alkoholu. A. J. prosił J. G., by ten nie wzywał Policji. Kiedy on się nie zgodził, oskarżony wyszedł ze stacji. Odgrażał się pokrzywdzonemu, ale ten cały czas rozmawiał przez zestaw słuchawkowy z dyspozytorem. W pewnym momencie oskarżony poszedł w stronę swojego samochodu. Chciał uciec. J. G. pobiegł za nim. Drzwi od samochodu były otwarte i chciał odebrać mu kluczyki, jednak kiedy się po nie schylał, A. J. odpalił samochodu i ruszył z impetem do tyłu. Ł. P. (1) widząc to stanął z tyłu za pojazdem, ponieważ myślał, że wtedy oskarżony zatrzyma się, jednak on kontynuował jazdę. Ł. P. (1) odskoczył na bok, aby nie został przejechanym. Kierujący zrobił gwałtowny skręt i wtedy J. G. puścił drzwi i upadł na ziemię, a oskarżony zatrzasnął drzwi samochodu i odjechał. Na stacji paliw pozostał pasażer K. A..

zeznania J. G.

k. 169-170, k. 21-22, k. 54

zeznania Ł. P. (1)

k. 168-169, k. 32, k. 59

zeznania M. C.

k. 170, k. 36-38

notatka urzędowa

k. 1

protokół rozmowy ze zgłoszenia zdarzenia wraz z płytą CD

k. 70-73

protokół oględzin monitoringu

k.19-20

2. W wyniku zdarzenia J. G. doznał złamania kości łódeczkowatej nadgarstka lewego. Doznane obrażenia mogły powstać w okolicznościach i czasie opisanych przez pokrzywdzonego. Obrażenia te naruszyły czynności narządów jego ciała na okres powyżej 7 dni.

opinia lekarska

k. 46, k. 90

porada ambulatoryjna

k. 65-66

dokumentacja medyczna

k. 67, k. 84

3. W trakcie zdarzenia J. G., K. A. i Ł. P. (1) byli trzeźwi.

protokoły badania stanu trzeźwości

k. 2-4

4. A. J. był uprzednio karany i był poszukiwany do odbycia kary pozbawienia wolności.

karta karna

k. 108-109, k. 116-117, k. 133-136, k. 151

odpisy wyroków z obliczeniem kary

k. 110-113

1.1.2.

A. J.

II. W tym samym miejscu i czasie co w punkcie pierwszym, kierując samochodem osobowym marki S. (...) o nr rej. (...) podczas manewru cofania, widząc stojącego za pojazdem i usiłującego go zatrzymać Ł. P. (1), nie zatrzymał pojazdu i kontynuował jazdę, czym umyślnie naraził go na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu lecz nie doprowadził do potrącenia, z uwagi na to, że Ł. P. (1) odskoczył w bok.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

j.w.

W wyniku zdarzenia Ł. P. (1) nie poniósł żadnych obrażeń.

zeznania Ł. P. (1)

k. 168-169, k. 32, k. 59

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

A. J.

I.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

A. J. nie był pod wpływem alkoholu. Odjechał z miejsca zdarzenia jedynie dlatego, że był poszukiwany do odbycia kary pozbawienia wolności. Kiedy odjeżdżał J. G. otworzył drzwi od samochodu i przewrócił się. Wpadł pod drzwi, a oskarżony odjechał. Żadnych innych osób nie było.

wyjaśnienia oskarżonego

k. 167-168, k. 123-124

zeznania K. A.

k. 170-171, k. 8-10

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania J. G.

Spójne, logiczne i konsekwentne. Nie zawierają sprzeczności. Świadek podaje ciąg zdarzeń w sposób przekonywujący. Jego zeznania korespondują ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym w postaci zeznań Ł. P. (1) i M. C. a także ze zgromadzoną dokumentacją. Sąd nie doszukał się okoliczności mogących podważyć ich wiarygodność.

zeznania Ł. P. (1)

Spójne, logiczne i konsekwentne. Nie zawierają sprzeczności. Świadek podaje ciąg zdarzeń w sposób przekonywujący. Jego zeznania korespondują ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym w postaci zeznań J. G. i M. C. a także ze zgromadzoną dokumentacją. Sąd nie doszukał się okoliczności mogących podważyć ich wiarygodność.

zeznania M. C.

Spójne, logiczne i konsekwentne. Nie zawierają sprzeczności. Świadek podaje ciąg zdarzeń w sposób przekonywujący. Jego zeznania korespondują ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym w postaci zeznań Ł. P. (1) i J. G. a także ze zgromadzoną dokumentacją. Sąd nie doszukał się okoliczności mogących podważyć ich wiarygodność.

notatka urzędowa

Sporządzona przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji. Treść nie budzi wątpliwości.

protokół rozmowy ze zgłoszenia zdarzenia wraz z płytą CD

Sporządzona przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji. Treść nie budzi wątpliwości. Potwierdza okoliczność dokonania zgłoszenia.

protokół oględzin monitoringu

Sporządzona przez uprawniony podmiot w ramach jego kompetencji. Treść nie budzi wątpliwości. Potwierdza fakt, iż pojazdem kierował A. J..

1.1.1

porada ambulatoryjna

Treść nie budziła wątpliwości. Dokumentacja sporządzona przez uprawniony podmiot.

opinia lekarska

Jasna. zupełna, logiczna i zrozumiała. Treść nie budziła wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony.

dokumentacja medyczna

Treść nie budziła wątpliwości. Dokumentacja sporządzona przez uprawniony podmiot.

1.1.1

protokoły badania stanu trzeźwości

Zgodnie z wymogami. Treść nie budziła wątpliwości.

1.1.1

odpisy wyroków z obliczeniem kary

Sporządzone przez uprawniony podmiot. Treść nie budziła wątpliwości.

karta karna

Sporządzone przez uprawniony podmiot. Treść nie budziła wątpliwości.

1.1.2

zeznania Ł. P. (1)

Spójne, logiczne i konsekwentne. Nie zawierają sprzeczności. Świadek podaje ciąg zdarzeń w sposób przekonywujący. Jego zeznania korespondują ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym w postaci zeznań J. G. i M. C. a także ze zgromadzoną dokumentacją. Sąd nie doszukał się okoliczności mogących podważyć ich wiarygodność.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

zeznania M. K.

Odmówiła składania zeznań w sprawie, jako konkubina oskarżonego.

1.1.2

wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnienia stanowią przyjętą przez oskarżonego linię obrony. Przedstawia on własną wersję wydarzeń. Potwierdza, że J. G. upadł, ale wskazuje, iż to była jego wina. Zaprzecza, aby był pod wpływem alkoholu, co pozostaje w opozycji do zeznań pozostałych świadków. W sytuacji bowiem przecież, gdyby oskarżony nie pozostawał pod wpływem alkoholu, J. G. spisałby oświadczenie dotyczące stłuczki i mężczyźni rozstali by się. Tymczasem oskarżony był pod wpływem alkoholu i kierował samochodem, a kiedy zauważył, że J. G. wzywa Policję postanowił uciec z miejsca za wszelką cenę. Obawiał się tego, że zostanie przewieziony do zakładu karnego celem odbycia kary, ponieważ był poszukiwany.

zeznania K. A.

K. A. podaje niewiele konkretnych opisów poza tym, iż stanowczo potwierdza, że A. J. nie był pod wpływem alkoholu, czemu przeczą zeznania pozostałych świadków, a także okoliczność, iż na stacji benzynowej próbował wskazać na siebie, że to on prowadził wówczas samochód, zdając sobie sprawę z tego, iż A. J. jest pod wpływem alkoholu.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

A. J.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony swoim zachowanie wyczerpał dyspozycję art. 177 § 1 kk w zw. z art. 178 § 1 kk. Chcąc uciec samochodem przed przyjazdem Policji i widząc J. G., który chciał mu uniemożliwić odjechanie z miejsca umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, ruszył gwałtownie powodując zaczepienie pokrzywdzonego o drzwi i przemieszczenie z kierunkiem ruchu pojazdu, a następnie upadek na utwardzoną powierzchnię, w wyniku czego J. G. doznał obrażeń ręki lewej, w postaci złamania kości łódeczkowatej, co spowodowało naruszenie czynności narządu ciała na okres powyżej dni siedmiu; po czym oddalił się z miejsca zdarzenia, nie udzielając pomocy pokrzywdzonemu.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

2.

A. J.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Swoim zachowaniem opisanym w punkcie II. oskarżony wyczerpał dyspozycję art. 160 § 1 kk, albowiem stworzył wobec Ł. P. (1) bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w ten sposób, że cofając samochodem widząc stojącego za pojazdem pokrzywdzonego, który usiłował go zatrzymać, nadal kontynuował jazdę. Do potrącenia Ł. P. (1) nie doszło tylko z tego powodu, że zdążył on odskoczyć na bok przed nadjeżdżającym pojazdem.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. J.

1.

I.

Sąd wymierzył oskarżonemu karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Uznano, że tak wymierzona kara jest współmierna do winy oskarżonego i społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu, która definiowana jest nie tylko przez rodzaj dobra prawnie chronionego, które został naruszone, a którym w niniejszym przypadku jest życie i zdrowie ale też bezpieczeństwo w ruchu drogowym. Na społeczną szkodliwość tego zachowania wpływają też rozmiary wyrządzonej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, jak też waga naruszonych obowiązków, motywacja sprawcy, czy rodzaj i stopień naruszenia przez niego reguł ostrożności.

A. J. był wielokrotnie karany. Był poszukiwany przez organy ścigania celem odbycia kary pozbawienia wolności.

Oskarżony chcąc uciec przed przyjazdem Policji nie zważał na to, jakie konsekwencje przyniesie jego zachowanie. J. G. poniósł w wyniku przestępstwa popełnionego przez oskarżonego znacznie obrażenia, których skutki odczuwa do dziś. Ponadto okoliczności sprawy wskazywały na to, iż mógł on znajdować się pod wpływem alkoholu. Nie ma w tej sprawie okoliczności wyłączających winę oskarżonego, gdyż jest on osobą pełnoletnią i w pełni poczytalną.

A. J.

1.

II.

Sąd wymierzył oskarżonemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Uznano, że tak wymierzona kara jest współmierna do winy oskarżonego i społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu, która definiowana jest nie tylko przez rodzaj dobra prawnie chronionego, które został naruszone, a którym w niniejszym przypadku jest życie i zdrowie ale też bezpieczeństwo w ruchu drogowym. Na społeczną szkodliwość tego zachowania wpływają też rozmiary wyrządzonej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, jak też waga naruszonych obowiązków, motywacja sprawcy, czy rodzaj i stopień naruszenia przez niego reguł ostrożności.

A. J. był wielokrotnie karany. Organy ścigania poszukiwały go celem odbycia kary pozbawienia wolności.

Tylko to, że Ł. P. (2) zdążył odskoczyć przed nadjeżdżającym samochodem uratowało go przed przejechaniem przez A. J., który nie zważał na to, gdzie jedzie.

A. J.

2.

I. i II.

Jako karę łączną Sąd wymierzył oskarżonemu karę 3 lat pozbawienia wolności.

Sąd zwrócił również uwagę, iż tak wymierzona kara spełni swoje zadania w sferze prewencji indywidualnej – a zatem, przyczyni się do tego, by oskarżony nie popełnił przestępstwa w przyszłości, jak też w dziedzinie prewencji ogólnej, w szczególności wpłynie na przeświadczenie o nieuchronnej i sprawiedliwej karze za popełnione przestępstwo.

Oskarżony był już wielokrotnie karany. Jest sprawcą wysoce niepoprawnym w dodatku unikającym wykonania orzeczonych wobec niego uprzednio kar.

A. J.

3.

I.

Na podstawie art. 42 § 2 kk Sąd wymierzył oskarżonemu środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat. Oskarżony powinien zostać wyeliminowany z ruchu drogowego, bowiem stanowi on znaczne zagrożenie prowadząc pojazd mechaniczny. Nie zwraca on uwagi na konsekwencje swojego zachowania.

A. J.

4.

I.

W oparciu o art. 46 § 1 kk Sąd orzekł od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego J. G. kwotę 15.000 zł tytułem nawiązki. Kwota powyższa spełni chociażby w jakimś stopniu rolę rekompensacyjną.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. J.

5

I. i II.

Sąd nakazał pozostawienie w aktach sprawy dowodów rzeczowych z uwag na to, iż stanowią one nagrania z monitoringu.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.

W oparciu o art. 627 kpk i art. 616 § 1 i 2 kpk w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49 poz. 223 z późn. zm.) Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 400 zł tytułem opłaty oraz kwotę 395,79 zł tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków, na którą to sumę składają się wydatki poniesione w postępowaniu przygotowawczym oraz ryczałt za doręczenia na etapie sądowym sprawy.

7.  Podpis