Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 10 października 2014 r.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Tryb.

w składzie :

Przewodniczący: Sędzia SR del. Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant: asyst. sędz. Ewelina Goździk

po rozpoznaniu w dniu 10 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku M. P.

z udziałem E. P. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T..

o podleganie obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym

na skutek

odwołania wnioskodawczyni

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T..

z dnia 16 maja 2014 r., numer (...)

postanawia:

umorzyć postępowanie w sprawie.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2014 roku wnioskodawczyni M. P. wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.. z dnia 16 maja 2014 roku numer (...) stwierdzającej, że M. P. jako pracownik u płatnika składek E. P. (1) nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od 2 stycznia 2014 roku.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podnosząc, że całość okoliczności faktycznych związanych z zawarciem umowy o pracę, miało jedynie na celu uzyskanie świadczeń z ubezpieczenia społecznego, podczas gdy w rzeczywistości wnioskodawczyni pracy nie wykonywała.

Pismem procesowym z dnia 1 sierpnia 2014 roku wnioskodawczyni M. P. cofnęła swoje odwołanie i wniosła o umorzenie postępowania, podnosząc w uzasadnieniu, że stres związany ze sprawą niekorzystnie może wpłynąć na zdrowie jej i jej dziecka.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

zważył, co następuje:

Oświadczenie wnioskodawczyni w ocenie Sądu należało traktować jako cofnięcie odwołania od decyzji organu rentowego stwierdzającej, że M. P. jako pracownik u płatnika składek E. P. (1) nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od 2 stycznia 2014 roku. Zostało ono również poddane przez Sąd ocenie z punktu widzenia dyrektyw wypływających z art. 203 § 4 k.p.c. - według kryteriów zgodności z prawem, zasadami współżycia społecznego oraz tego czy nie zmierza do obejścia prawa. Sąd ocenił także - zgodnie z art. 469 k.p.c. - czy złożone oświadczenie nie narusza słusznego interesu ubezpieczonego.

W ocenie Sądu czynność procesowa w postaci cofnięcia odwołania nie narusza słusznego interesu ubezpieczonej M. P..

Wobec powyższego, a także tego, że organ rentowy w piśmie procesowym z dnia 11 sierpnia 2014 r. wyraził zgodę na cofnięcie przez wnioskodawcę odwołania, a zainteresowana E. P. (2) nie zajęła stanowiska w kwestii zgody na cofnięcie odwołania i umorzenie postępowania (zobowiązanie doręczone w dniu 2.09.2014r. k. 49) należało uznać czynność wnioskodawczyni za prawnie dopuszczalną i nie naruszającą żadnego z wyżej powołanych przepisów k.p.c.

Z tych też względów Sąd Okręgowy na podstawie art. 355 k.p.c. w związku z art. 203 § 4 k.p.c. i art. 469 k.p.c. orzekł jak w sentencji postanowienia.