Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 maja 2017 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Magdalena Marczyńska

Protokolant st. sekr. sądowy Alicja Jesion

po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2017 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku J. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o przeliczenie emerytury

na skutek odwołania J. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 5 czerwca 2015 r. sygn. (...)

1.  umarza postępowanie w zakresie zaspokojonym decyzją z dnia 14 lipca 2015r., to jest zaliczenia do okresów składkowych przy obliczeniu emerytury od dnia 1 maja 2015r. okresów od 1 września 2005r. do 30 września 2005r. i od 1 lipca 2006r. do 31 lipca 2006r;

2.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje wnioskodawczyni J. G. prawo do ustalenia wysokości emerytury od dnia 1 maja 2015r. z uwzględnieniem w podstawie jej wymiaru wynagrodzeń z 20 lat kalendarzowych przypadających w całym okresie ubezpieczenia, to jest z lat 1972-1974, 1977-1991, 2005-2006, przy założeniu, że wynagrodzenie wnioskodawczyni J. G. w Miejskim Zarządzie (...) w T. w latach 1972-1974 wynosiło:

- w roku 1972- 25.900 zł,

- w roku 1973 -33.240 zł,

- w roku 1974 – 51.840 zł,

pozostawiając organowi rentowemu szczegółowe obliczenie świadczenia;

3.  przekazuje do rozpoznania organowi rentowemu żądanie wnioskodawczyni J. G. wyrównania emerytury za okres od 1 maja 2012 roku z uwzględnieniem jako składkowych okresów od 1 września 2005r. do 30 września 2005r. i od 1 lipca 2006r. do 31 lipca 2006r.

V U 727/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 5 czerwca 2015 roku znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. przeliczył emeryturę wnioskodawczyni J. G. od dnia 1 maja 2015 roku, przyjmując do wyliczenia podstawy wymiaru wynagrodzenie z 20 lat wybranych z całego okresu zatrudnienia, to jest z lat 1982-1991, 2001-2004, 2007. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 134,85%. Podstawę wymiaru obliczono mnożąc wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przez kwotę bazową w wysokości 2.275,37 zł. Przy uwzględnieniu 37 lat, 8 miesięcy okresów składkowych i 3 lat, 7 miesięcy okresów nieskładkowych wysokość świadczenia wyniosła 2.125,68 zł, a po waloryzacjach - od dnia 1 maja 2015 roku wysokość emerytury wynosi 2.681,51 zł.

Od decyzji tej wnioskodawczyni J. G. odwołała się w dniu 24 czerwca 2015 roku. Wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji i zasądzenie, przeliczenie i wyrównanie należności wraz z odsetkami od dnia 31 marca 2008 roku, to jest od przyjęcia jej pierwszego wniosku o emeryturę w Informacji Emerytalno-Rentowej w Oddziale ZUS w T. Wniosła również o sprawdzenie i prawidłowe naliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru, który wynosił 57,25 %, a w decyzji z dnia 5 czerwca 2015 wynosi 134,85 % i który nie uwzględnia wszystkich okresów^ pracy i wynagrodzenia. Podniosła mianowicie, że organ rentowy przy ustalaniu wysokości świadczenia nieprawidłowo nie uwzględnił jako okresów składkowych okresów: od 1 do 30 września 2005 roku i od 1 do 31 lipca 2006 roku, albowiem za te okresy wnioskodawczyni opłaciła składki. Ponadto wskazała, że o tym, iż powinna złożyć zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z okresu zatrudnienia w Sądzie Okręgowym w Piotrkowie Tryb. powinna była zostać pouczona przed wydaniem decyzji o przyznaniu prawa do emerytury, a nie w samej decyzji.t

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie. Podniósł, że wnioskodawczyni J. G. złożyła w dniu 27 maja 2015 roku wniosek o przeliczenie podstawy wymiaru emerytury, załączając zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z Sądu Okręgowego za lata 1975-1992 wraz z 5 kserokopiami kart wynagrodzeń z Miejskiego Zakładu (...) z lat 1972-1975. ZUS wskazał, że obliczony na podstawie wynagrodzeń wnioskodawczyni uwzględnionych w ww. dokumentach płacowych wskaźnik podstawy wymiaru jest wyższy od poprzedniego, a więc na podstawie przepisu art. 111 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, przeliczył świadczenie emerytalne wnioskodawczyni. ZUS podniósł także, że żądanie wnioskodawczyni wyrównania emerytury' nie może zostać uwzględnione, albowiem nie zachodzą przesłanki określone w art. 133 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Natomiast z uwagi na to, że wnioskodawczyni w odwołaniu podniosła, iż ZUS nieprawidłowo nie uwzględnił przy ustalaniu wysokości emerytury jako okresów składkowych okresów: od 1 do 30 września 2005 roku i od 1 do 31 lipca 2006 roku,

ZUS po uzyskaniu poświadczenia ubezpieczenia wydał w dniu 14 lipca 2015 roku kolejną decyzję o przeliczeniu emerytury i okresy te zaliczył, jako składkowe. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 134,94%. Przy uwzględnieniu 37 lat,

10 miesięcy okresów składkowych i 3 lat, 7 miesięcy okresów nieskładkowych wysokość świadczenia wy niosła od dnia 1 maja 2015 roku 2.690,54 zł.

W piśmie procesowym z dnia 29 października 2015 roku wnioskodawczyni wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji i zasądzenie, przeliczenie i wyrównanie należności za okres 3 lat poprzedzających bezpośrednio miesiąc, w którym zgłosiła wniosek o przeliczenie emerytury', to jest od miesiąca maja 2012 roku. Wskazała, że jej żądanie jest zgodne z art. 133 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ponieważ błędem ZUS-u było przyjęcie pierwszego wniosku o emeryturę bez poprawnej informacji i przekazania właściwego druku Rp 7 do wypełnienia.

Na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2016 roku pełnomocnik wnioskodawczym wniósł o przeliczenie emerytury wnioskodawczyni za 3 łata wstecz, albowiem organ rentowy ustalił nieprawidłowo staż ubezpieczeniowy wnioskodawczyni, nie zaliczając do niego 2 miesięcy, jako składkowych oraz nieprawidłowo ustalił wysokość wynagrodzeń wnioskodawczyni w Miejskim Zarządzie (...) w T.

Natomiast w piśmie procesowym z dnia 30 marca 2017 roku pełnomocnik wnioskodawczyni wniósł o wyrównania świadczenia emerytalnego za okres od 1 maja 2012 roku w' zakresie zawinionego przez organ rentowy nie zaliczenia miesięcy września 2005 roku oraz lipca 2006 roku do okresów składkowych. Wniósł również o wyrównanie emerytury od dnia 1 maja 2015 roku w zakresie wadliwie wyliczonego świadczenia emerytalnego w' związku z zatrudnieniem wnioskodawczym w (...) w ⁷ T. i wadliwym wyborem do obliczenia świadczenia 20 najkorzystniejszych lat wybranych z całego okresu ubezpieczenia.

Ostatecznie na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2017 roku pełnomocnik wnioskodawczyni podtrzymał ww. zarzuty z pisma procesowego z dnia 30 marca 2017 roku. Ponadto wniósł o uwzględnienie w podstawie wymiaru emerytury wynagrodzeń z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, to jest z lat 1972 - 1974, 1977 - 1991, 2005, 2006, w' tym wynagrodzeń z lat 1972 - 1974 w wysokości: za rok 1972 - 25.900,00 zł, za rok 1973 - 33.240,00 zł i za rok 1974 - 51.840,00 zł.

Sąd Okręgowy' ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni J. G. złożyła w dniu 31 marca 2008 roku wniosek o przyznanie prawa do emerytury. We wniosku znajdowała się informacja, że powinny być do niego załączone zaświadczenia (dowody) niezbędne do ustalenia prawa do świadczenia i jego wysokości, w tym zaświadczenie pracodawcy Rp 7, przy czym środkiem dowodowym może być także legitymacja ubezpieczeniowa zawierająca wpisy o wysokości zarobków.

Do wniosku o emeryturę J. G. załączyła:

-

świadectwo pracy z (...) (...) „(...)”, potwierdzające okres zatrudnienia od 1 maja 1970 roku do 31 sierpnia 1971 roku,

-

świadectwo pracy z Miejskiego Zarządu (...) w T., potwierdzające okres zatrudnienia od 1 listopada 1971 roku do 28 lutego 1975 roku,

-

świadectwo pracy z Sądu Wojewódzkiego w Piotrkowie Tryb., potwierdzające okres zatrudnienia od 1 marca 1975 roku do 31 stycznia 1992 roku,

-

poświadczenie o wyznaczeniu dla wnioskodawczym siedziby (...)

-

legitymację ubezpieczeniową z poświadczeniem m.in. zatrudnienia od 4 września 1971 roku do 30 października 1971 roku w Przedsiębiorstwie (...) w T.,

-

oraz 7 kserokopii angaży z(...).

(dowód: wniosek o emeryturę k. 1-5, świadectwa pracy k. 11,13,

poświadczenie k. 15, legitymacja ubezpieczeniowa k. 21, angaże k. 23-35 - w aktach ZUS)

Wnioskodawczym nie załączyła zaświadczeń o zatrudnieniu i wynagrodzeniu od żadnego z pracodawców'.

(okoliczność niesporna)

W złożonej przez wnioskodawczynię legitymacji ubezpieczeniowej znajdują się wpisy, że:

-

w roku 1971 do 31 sierpnia tego roku zarobek razem brutto wnioskodawczym wyniósł 1.200 zł; w rubryce przeciętny miesięczny zarobek brak informacji,

-

w okresie od 4 września do 30 października 1971 roku zarobek razem wnioskodawczyni wyniósł 1.600 zł; w rubryce przeciętny miesięczny zarobek brak informacji,

-

w roku 1971 za listopad i grudzień zarobek wnioskodawczyni przeciętny miesięczny wyniósł 1.650 zł (przekreślona kwota 4.320 zł); w rubryce zarobek razem brutto brak informacji,

-

za rok 1972 - przeciętny miesięczny zarobek to kwota 2.090 zł; w rubryce zarobek razem brutto brak informacji,

-

za rok 1973 - zarobek razem brutto to kwota 2.770 zł; w' rubryce przeciętny zarobek miesięczny brak informacji,

-

za rok 1974 oraz za styczeń i luty 1975 roku - przeciętny miesięczny zarobek to kwota 4.320 zł; w rubryce zarobek razem brutto brak informacji.

(dowód: legitymacja ubezpieczeniowa k. 21 - w aktach ZUS)

Po złożeniu wniosku o emeryturę ZUS wszczął postępowanie wyjaśniające dotyczące okresu ubezpieczenia wnioskodawczyni, jako osoby prowadzącej kancelarię notarialną. Po zakończeniu tego postępowania Wydział (...) poświadczył w dniu 8 maja 2008 roku. że od dnia 3 lutego 1992 roku wnioskodawczyni podlega ubezpieczeniom i zalega z opłaceniem składek za miesiące: wrzesień 2005 roku i lipiec 2006 roku.

(dowód: pismo z dnia 14 kwietnia 2008 roku k. 38, zawiadomienie k. 41, poświadczenie do celów emerytalno - rentowych k. 43 -w aktach ZUS)

Przy ustalaniu wysokości wynagrodzenia dla potrzeb obliczenia świadczenia ZUS przyjął, że wynagrodzenia wnioskodawczym wynoszą:

-

za rok 1971 - łącznie 4.450 zł (1.200 zł + 1.600 zł + 1.650 zł)

-

za rok 1972 - 2.090 zł,

-za rok 1973 -2.770 zł,

-

za rok 1974 - 4.320 zł,

-

za rok 1975 - 4.320 zł.

Decyzją z dnia 26 maja 2008 roku ZUS przyznał wnioskodawczym prawo do emerytury od dnia 1 marca 2008 roku. Do ustalenia podstawy wymiaru przyjęto podstawy wymiaru składek z 10 kolejnych lat, to jest z lat 1995-2004. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 57,25%. Podstawę wymiaru obliczono mnożąc wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przez kwotę bazową w wysokości 2.275,37 zł. Przy uwzględnieniu 37 lat, 8 miesięcy okresów składkowych i 3 lat, 7 miesięcy okresów' nieskładkowych wysokość świadczenia wyniosła 1.216,70 zł. Organ rentowy nie uwzględnił jako składkowych okresów: od 1 do 30 września 2005 roku i od 1 do 31 lipca 2006 roku, wskazując, że powodem jest zaleganie z opłaceniem składek. Ponadto ZUS poinformował w decyzji, że w celu przeliczenia świadczenia z uwzględnieniem wynagrodzeń za lata 1975-1992 należy przedłożyć zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu Rp-7, a przedłożone angaże nie były rozpatrywane.

(dowód: decyzja z dnia 26 maja 2008 roku wraz z kartą przebiegu zatrudnienia i obliczeniami wskaźnika k. 46-49, obliczenie podstawy k. 45 -w aktach ZUS)

Składki na ubezpieczenie społeczne wnioskodawczyni uregulowane zostały: za wrzesień 2005 roku - w dniu 7 października 2005 roku, za lipiec2006 roku - w dniu 14 kwietnia 2008 roku.

(dowód: informacja k. 74 -w aktach ZUS)

W dniu 28 maja 2015 roku wnioskodawczyni złożyła wniosek o przeliczenie emerytury. W wypełnionym przez wnioskodawczynię formularzu brak jest jakichkolwiek pouczeń lub informacji o tym, jakie dokumenty powinien przedstawić świadczeniobiorca celem przeliczenia świadczenia. Do wniosku J. G. załączyła wystawione przez Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z informacją o zarobkach w latach 1975 - 1992. Załączyła także kserokopię karty wynagrodzeń za rok 1972 i 4 listy płac: za IV kwartał 1974 roku, za styczeń i luty 1975 roku oraz za I kwartał 1975 roku z

Miejskiego Zarządu (...) w T.. Karty te przekazane zostały wnioskodawczyni przez (...) w T. z prowadzonego przez (...).

W następstwie wniosku z dniu 28 maja 2015 roku organ rentowy wydał zaskarżoną w niniejszej sprawie decyzję.

Przy ustalaniu wysokości wynagrodzenia dla potrzeb obliczenia świadczenia ZUS przyjął, że wynagrodzenia wnioskodawczyni wynoszą:

-

za rok 1970 - 6.950 zł,

-

za rok 1971 - 2.000 zł,

-

za rok 1972 - 12.000 zł,

-

za rok 1973 - 12.000 zł,

-za rok 1974- 13.000 zł,

-

za rok 1975 - łącznie 17.520 zł (w tym z tytułu wynagrodzenia w (...) 4.320 zł).

(dowód: wniosek o przeliczenie k. 53, zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu k. 54-56, informacja Urzędu Miasta k. 57, kserokopie karty wynagrodzeń i list plac k. 58-61, obliczenie przychodu dla potrzeb ustalenia podstawy wymiaru k. 64, częściowo obliczenie wynagrodzeń k. 62 - w aktach ZUS)

W okresie od 1 listopada 1971 roku do 28 lutego 1975 roku J. G. była zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy w Miejskim Zarządzie (...) w T., początkowo jako referent prawny, a od dnia 1 października 1972 roku - jako radca prawny.

(dowód: świadectwo pracy k. 11, legitymacja ubezpieczeniowa k. 21 - w aktach

ZUS)

W okresie powyższego zatrudnienia wnioskodawczyni wynagradzana była na podstawie miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego. Ponadto wnioskodawczyni uprawniona była do premii i dodatku miesięcznego w wysokości 50 zł. Stawki wynagrodzenia miesięcznego, zgodnie z umowną o pracę oraz angażami wynosiły:

-

od 1 listopada 1971 roku - 1.600 zł,

-

od 1 lutego 1972 roku - 1.800 zł

-

od 1 stycznia 1973 roku - 2.100 zł,

-

od 1 września 1973 roku - 3.200 zł.

(dowód: umowa o pracę, angaże - w aktach osobowych; listy płac wnioskodawczyni; zeznania wnioskodawczyni k. 80, 81)

Wynagrodzenie wnioskodawczym w Miejskim Zarządzie (...) w T. wyliczone na podstawie danych zawartych w listach płac, w legitymacji ubezpieczeniowej i aktach osobowych wynosiło:

-

za okres od XI-XII 1971 roku - 3.780,00 zł -za rok 1972 - 25.900,00 zł

-za rok 1973 - 33.240,00 zł -za rok 1974 - 51.840,00 zł

-

za okres I-II 1975 roku - 8.640,00 zł.

(dowód: opinia pisemna bieglej z zakresu księgowości k. 84 - 89; listy płac)

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury wnioskodawczyni liczony na podstawie jej zarobków z 20 najkorzystniejszych lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, to jest z lat: 1972 - 1974, 1977 - 1991, 2005,

2006,  w tym wynagrodzeń z lat 1972 - 1974 w wysokości: za rok 1972 - 25.900,00 zł, za rok 1973 - 33.240,00 zł i za rok 1974 - 51.840,00 zł, wyniósł 142,08%.

(dowód: informacja ZUS k. 118)

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zważył i ocenił, co następuje:

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2016 roku, poz. 887), wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, od podstawy wymiaru ustalonej w myśl art. 15, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów' prawa polskiego:

1)  z liczby kolejnych lat kalendarzowych i w okresie wskazanym do ustalenia poprzedniej podstawy wymiaru świadczenia,

2)  z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych z 20 lat kalendarzowych, poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy, w który m zgłoszono wniosek o przyznanie emerytury lub renty albo o ponowne ustalenie emerytury lub renty, z uwzględnieniem art. 176,

3)  z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury lub renty,

-

a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego.

W ustępie 2 art. 111 postanowiono zaś, że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru, obliczony na zasadach określonych w art. 15, mnoży się przez kwotę bazową ostatnio przyjętą do obliczenia świadczenia.

Po złożeniu przez wnioskodawczynię wniosku z dnia 28 maja 2015 roku z załączoną do niego dokumentacją płacową organ rentowy - na podstawce wyżej wskazanego przepisu - zaskarżoną decyzją przeliczył emeryturę wnioskodawczym. Do wyliczenia podstawy wymiaru przyjął wynagrodzenie z 20 najkorzystniejszych lat wybranych z całego okresu ubezpieczenia, a mianowicie z lat 1982-1991, 2001-2004,

2007.  Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 134,85%. W decyzji o

przyznaniu emerytury wskaźnik ten wynosił natomiast 57,25%, przy czym do jego obliczenia ZUS uwzględnił podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia z lat 1995 - 2004.

Należy na wstępie stwierdzić, że sprawdzeniu przez Sąd w niniejszej sprawie podlegała wyłącznie prawidłowość zaskarżonej decyzji z dnia 5 czerwca 2015 roku. Zakres rozpoznania sądu ubezpieczeń wyznacza bowiem treść zaskarżonej decyzji oraz ostatecznie sprecyzowane wobec niej zarzuty.

Po wyniesieniu przez wnioskodawczynię odwalania od ww. decyzji organ rentowy skorygował staż ubezpieczeniowy wnioskodawczyni. Ustalił mianowicie, że należne składki na ubezpieczenia społeczne wnioskodawczyni, jako osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą, uregulowane zostały: za wrzesień 2005 - w dniu 7 października 2005 roku oraz za lipiec 2006 - w dniu 14 kwietnia 2008 roku. Dlatego też decyzją z dnia 14 lipca 2015 roku dokonał kolejnego przeliczenia emerytury' wnioskodawczyni od dnia 1 maja 2015 roku i zaliczy! do okresów składkowych okresy od 1 do 30 września 2005 roku i od 1 do 31 lipca 2006 roku.

Wnioskodawczyni nie tylko jednak wnosiła o zaliczenie powyższych dwóch miesięcy do okresów' składkowych, ale wniosła również ostatecznie o wyrównanie świadczenia emerytalnego za okres 1 maja 2012 roku z uwzględnieniem tychże okresów. To żądanie nie było jednak przedmiotem rozpoznania organu rentowego w zaskarżonej decyzji, ani też w decyzji z dnia 14 lipca 2015 roku.

A zatem Sąd Okręgowy, po pierwsze, na podstawie art. 477 ¹³ § 1 k.p.c. umorzył postępowanie w zakresie zaspokojonym decyzją z dnia 14 lipca 2015 roku, to jest zaliczenia do okresów składkowych przy obliczeniu emerytury od dnia 1 maja 2015 roku okresów od dnia 1 września 2005 roku do dnia 30 września 2005 roku i od dnia 1 lipca 2006 roku do dnia 31 lipca 2006 roku (punkt 1 sentencji wyroku) oraz, po drugie, na podstawie art. 477 ^ru § 2 k.p.c. przekazał do rozpoznania organowi rentowemu żądanie wnioskodawczyni wyrównania emerytury za okres od dnia 1 maja 2012 roku z uwzględnieniem jako składkowych okresów od dnia 1 września 2005 roku do dnia 30 września 2005 roku i od dnia 1 lipca 2006 roku do dnia 31 lipca 2006 roku (punkt 3 sentencji wyroku).

Wnioskodawczyni nie zgadzała się także z ustalonym przez organ rentowy w zaskarżonej decyzji wskaźnikiem wysokości podstawy wymiaru świadczenia. Podnosiła bowiem, że organ rentowy nieprawidłowo ustalił wysokość jej wynagrodzeń z okresu zatrudnienia w Miejskim Zarządzie (...) w T. Niepraw'idlow'0 więc również, zdaniem pełnomocnika wnioskodawczyni, organ rentowy wybrał do ustalenia podstawy wymiaru świadczenia wynagrodzenia z lat 1982-1991,2001-2004,2007.

Pełnomocnik wnioskodawczyni twierdził, że wynagrodzenia wnioskodawczyni w Miejskim Zarządzie (...) w T. prawidłowo obliczone zostały w opinii pisemnej biegłej D. W., z tą jedynie zmianą, że biegła niezasadnie zaliczyła do wynagrodzenia za rok 1972 nagrodę w wysokości 200 zł, zamiast w' wysokości 150 zł. Tym samym wynagrodzenie za ten rok wyniosło 25.900 zł (a nie 25.950 zł). Mając na względzie wysokość wynagrodzeń wnioskodawczyni określoną w opinii biegłej jej pełnomocnik wniósł ostatecznie o

uwzględnienie w podstawie wymiaru emerytury wynagrodzeń z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, to jest z lat 1972 - 1974, 1977 - 1991, 2005, 2006, w' tym wynagrodzeń z lat 1972 - 1974 w wysokości: za rok 1972 - 25.900,00 zł, za rok 1973 - 33.240,00 zł i za rok 1974 - 51.840,00 zł.

Wskazać trzeba, że zgodnie z przepisem § 21 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz.U. Nr 237, poz. 1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

Przewidziane w' powołanym wyżej rozporządzeniu ograniczenia co do środków dowodowych będących podstawą ustalenia wysokości zarobków lub dochodów stanowiących podstawę wymiaru świadczenia, nie obowiązują jednak w postępowaniu sądowym. Do postępowania dowodowego w tym zakresie mają bowiem zastosowanie ogólne przepisy dotyczące przeprowadzania dowodów w procesie cywilnym. Stosowania przepisów' ogólnych nie wyłączają także odrębne unormowania odnoszące się do postępowania w sprawcach z zakresu prawe pracy i ubezpieczeń społecznych (por. nadal aktualny wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 lipca 1997 roku, II UKN 186/97, OSNP 1998/11/342).

Podkreślić należy jednak, że dowody na okoliczność wysokości zarobków' należy oceniać rygorystycznie, albowiem przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczeń emerytalno - rentowych obowiązuje ścisła zasada uwzględniania tylko takich składników wynagrodzenia, które faktycznie przysługiwały i od których została odprowadzona składka na ubezpieczenia społeczne. Wszystkie składniki wynagrodzenia, które mają być przyjęte do podstawy wymiary świadczenia muszą być wobec tego ustalone w sposób pewny i nie budzący żadnych wątpliwości (tak wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 29 września 2014 roku, III AUa 2618/13).

Ustalając wysokość wynagrodzenia wnioskodawczym w następstwie wniosku o przeliczenie emerytury organ rentowy w sposób nieprawidłowy ustalił wysokość wynagrodzeń wnioskodawczym z okresu spornego, to jest zatrudnienia w (...) ZUSdysponował bowiem legitymacją

ubezpieczeniową wnioskodawczym z określonymi wpisami oraz częścią dokumentacji płacowej przekazanej wnioskodawczym przez (...) w T.

Nieprawidłowo zresztą również ZUS ustalił wysokość tych wynagrodzeń dla potrzeb obliczenia emerytury. ZUS przyjął wówczas, że wynagrodzenia wnioskodawczym w (...) w T. wyniosły: za listopad i grudzień 1971 roku - łącznie 1.650 zł, za rok 1972 - łącznie 2.090 zł, za rok 1973 - łącznie 2.770 zł, za rok 1974 - łącznie 4.320 zł. Było to bowiem sprzeczne z informacjami w legitymacji ubezpieczeniowej. Podano w niej, że za listopad i grudzień 1971 roku zarobek wnioskodawczymi przeciętny miesięczny w ww. zakładzie wyniósł 1.650 zł. Nie był to więc zarobek łączny brutto za ww. dwa ostatnie miesiące roku. Tak samo ZUS postąpił obliczając wynagrodzenia za kolejne lata zatrudnienia w (...) w T. Chociaż w rubrykach dotyczących roku 1972 i roku 1974 oraz

stycznia i lutego 1975 roku brak informacji o zarobku razem brutto, a wpisano w nich przeciętny miesięczny zarobek, organ rentowy przyjął, że kwoty wpisane to wynagrodzenia wnioskodawczym roczne. Było to pozbawione logiki, bowiem kwoty uwzględnione przez ZUS znacząco odbiegały nawet od wynagrodzenia rocznego minimalnego, np. wynagrodzenie roczne minimalne za rok 1972 wynosiło 12.000 zł, zaś ZUS przyjął, że będąc zatrudnioną na cały etat wnioskodawczyni uzyskała w tym roku łącznie 2.090 zł. Inna sytuacja dotyczy jedynie wynagrodzenia za rok 1973, bowiem w legitymacji wpisano, że kwota 2.770 zł to zarobek razem brutto ( w rubryce przeciętny zarobek miesięczny brak informacji).

Także w zaskarżonej decyzji, zważywszy na informacje zawarte w' legitymacji ubezpieczeniowej oraz treść dokumentacji płacowej, złożonej przy wniosku o przeliczenie, organ rentowy błędnie obliczył wynagrodzenia wnioskodawczyni z okresu spornego. ZUS przyjął mianowicie, że wynagrodzenia wnioskodawczyni wynoszą:

-za rok 1971 -2.000 zł.

-

za rok 1972 - 12.000 zł,

-

za rok 1973 - 12.000 zł,

-

za rok 1974 - 13.000 zł,

-

za rok 1975 - łącznie 17.520 zł (w tym z tytułu wynagrodzenia w (...) łącznie 4.320 zł).

Takie bowiem wynagrodzenia podano w wysłanym wnioskodawczyni obliczeniu przychodu dla potrzeb ustalenia podstawy wymiaru (k. 64 akt rentowych). Wskazana w nim wysokość wynagrodzenia za rok 1971 w żadnym zakresie nie odpowiada ww. dokumentacji. Zresztą w' obliczeniu wynagrodzeń na k. 62 w aktach ZUS znajduje się inna kwota, a mianowicie 4.800 złotych za cały ten rok, a kwota wynagrodzenia w (...) stanowi 2.000 zł. Ponadto, wbrew informacjom w legitymacji oraz w części złożonych już przy wniosku o przeliczenie dokumentów płacowych, ZUS przyjął, że w' latach 1972 - 1974 wynagrodzenie wnioskodawczyni wynosiło tyle, ile wynagrodzenie minimalne, a za styczeń i luty 1975 roku łącznie 4.320 zł.

W. twierdziła, że jej wynagrodzenie w' okresie spornym było wyższe, niż uwzględnione przez ZUS i tę okoliczność w niniejszym procesie wykazała.

Stan faktyczny w sprawie Sąd Okręgowy ustalił na podstawie dowodów z dokumentów w postaci świadectwa pracy wnioskodawczyni, wpisów' w legitymacji ubezpieczeniowej, kart wynagrodzeń, list płac, angaży. W toku procesu (...) w T. przedstawił na żądanie Sądu dodatkową dokumentację płacowy, która wraz z legitymacją ubezpieczeniową oraz angażami zawartymi w aktach osobowych wnioskodawczyni pozwala na określenie wysokości jej wynagrodzeń w (...) w T.

Sąd uwzględnił także zeznania wnioskodawczyni i opinię biegłej z zakresu księgowości D. W.. Opinia ta jest rzetelna, fachowa oraz logiczna.

Biegła dokonała wyliczeń na podstawie wszystkich dokumentów, w których znajdowały się informacje o wynagrodzeniach wnioskodawczyni. Informacje te biegła zestawiła i porównała, a następnie wyciągnęła z nich wnioski i dokonała stosownych obliczeń. Biegła w pisemnej opinii określiła wysokość wynagrodzeń, jakie wnioskodawczym z całą pewnością były wypłacane i szczegółowo określiła w opinii, w jaki sposób dokonała wyliczeń. Jedynym błędem w' opinii jest ten, że biegła niezasadnie zaliczyła do wynagrodzenia za rok 1972 nagrodę w wysokości 200 zł, zamiast w wysokości 150 zł. Tym samym wynagrodzenie za ten rok wyniosło 25.900 zł (a nie 25.950 zł).

Nie można uznać, że opinia biegłej jest nieprawidłowa w' zakresie kwestionowanym przez ZUS, a więc co do wysokości wynagrodzeń za rok 1972 (za wyjątkiem niższej o 50 zł nagrody) oraz za rok 1974. ZUS twierdził, że wynagrodzenia za rok 1972 są wyliczone nieprawidłowo, ponieważ brak podstaw do uznania, że wnioskodawczyni otrzymała premię za IV kwartał oraz brak podstaw do przyjęcia, że w każdym miesiącu roku 1974 przysługiwała wnioskodawczyni premia. To stanowisko ZUS nie znalazło akceptacji Sądu. Okoliczność, że wnioskodawczyni uprawniona była do premii wynika z angaży, a jej wypłata potwierdzona została zeznaniami wnioskodawczyni. Ponadto należy zauważyć, że okoliczność wypłaty premii potwierdzają wpisy w legitymacji ubezpieczeniowej przy uwzględnieniu stawek wynagrodzenia miesięcznego określonych w angażach. Wysokość wynagrodzeń miesięcznych wskazana w legitymacji jest wyższa od tychże stawek, wynika więc z tego, że wnioskodawczyni miała wypłacany dodatkowy składnik wynagrodzenia w postaci premii.

Wskaźnik wysokości podstawy' wymiaru emerytury' wnioskodawczyni liczony na podstawie jej zarobków z 20 najkorzystniejszych lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, to jest z lat: 1972 - 1974, 1977 - 1991, 2005, 2006, w' tym wynagrodzeń z lat 1972 - 1974 w wysokości: za rok 1972 - 25.900,00 zł, za rok 1973 - 33.240,00 zł i za rok 1974 - 51.840,00 zł. 1970 - 1977, 1980 - 1990 i 1995, wyniósł 142,08% i jest on wyższy od ustalonego w zaskarżonej decyzji. Nie ma przy tym racji ZUS, że emerytura wnioskodawczyni nie może zostać ustalona w oparciu o ww. wskaźnik od dnia jej przeliczenia zaskarżoną decyzją, to jest od dnia 1 maja 2015 roku. Sąd ubezpieczeniowy dokonuje sprawdzenia decyzji, która została zaskarżona w danej sprawie, a ubezpieczony może w' toku procesu zgłaszać wszelkie wnioski dowodowe dla wykazania swych twierdzeń, a więc także dla wykazania zarobków w okresie spornym. Skoro w niniejszym procesie wnioskodawczyni tę wysokość wykazała, to należało decyzję zmienić w zakresie ustalonej wysokości świadczenia już od dnia wskazanego w samej decyzji.

I dlatego, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzeczono, jak w punkcie „2” sentencji.