Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 kwietnia 2018 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant st. sekr. sądowy Zofia Aleksandrowicz

po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2018 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z wniosku J. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o wysokość emerytury i kapitału początkowego

na skutek odwołania J. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 16 czerwca 2016 r. sygn. nr (...)

i z dnia 17 czerwca 2016 r. sygn.. nr (...)

1.  zmienia zaskarżone decyzje w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy J. P. prawo do ustalenia kapitału początkowego i wysokości emerytury z uwzględnieniem zarobków z lat 1975 – 1978 w wysokości:

-

1975r. – 41.226,00 (czterdzieści jeden tysięcy dwieście dwadzieścia sześć złotych),

-

1976r. – 115.926,00 (sto piętnaście tysięcy dziewięćset dwadzieścia sześć złotych),

-

1977r. – 103.268,00 (sto trzy tysiące dwieście sześćdziesiąt osiem złotych),

-

1978r. – 56.522,00 (pięćdziesiąt sześć tysięcy pięćset dwadzieścia dwa złote);

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. na rzecz wnioskodawcy J. P. kwotę 180,00 (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt V U 704/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 16 czerwca 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. ustalił J. P. kapitał początkowy na dzień 1 stycznia 1999r. w kwocie 111.624,81zł.

Do obliczenia podstawy kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych z tj. z lat 1970-1979. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 75,25%. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru przez kwotę 1220,89zł. tj. kwotę bazową, co dało kwotę 918,72zł.

Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy przyjął 295 miesięcy okresów składkowych (24 lata, 7 miesięcy i 21 dni), współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998 roku wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego – 82,07% oraz średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat -209 miesięcy.

Decyzją z dnia 17 czerwca 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. przeliczył J. P. na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wysokość emerytury od 12 kwietnia 2016r. na kwotę 1791,24zł.

Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia sumy kwoty składek zaewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przyznano emeryturę z uwzględnieniem waloryzacji (9018,03zł.) oraz kwoty zwaloryzowanego kapitału początkowego (365.709,82zł.) przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę tj. 209,20 miesięcy.

W odwołaniu z dnia 20 lipca 2016r. J. P. wniósł o ustalenie kapitału początkowego i emerytury z zarobków faktycznie osiągniętych w okresie zatrudnienia w (...) w T., za które organ rentowy przyjął wynagrodzenie minimalne.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. wniósł o oddalenie odwołania. W uzasadnieniu podniesiono, że kapitał początkowy został ustalony dla wnioskodawcy wg najkorzystniejszego wariantu tj. z lata 1970-1979. Za lata 1975-1977 organ rentowy przyjął minimalne wynagrodzenie.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił następujący stan faktyczny:

J. P., urodzony dnia (...), w dniu 14 marca 2016r. złożył wniosek o emeryturę.

Do wniosku załączył legitymację ubezpieczeniową oraz zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu:

- z dnia 19 stycznia 2016r. o wysokości zarobków osiągniętych w okresie zatrudnienia w (...) w P. za okres od dnia 1 stycznia 1970r. do dnia 30 sierpnia 1971r.

- z dnia 2 stycznia 2007r. o wysokości zarobków w okresie zatrudnienia w (...) w T. od dnia 20 września 1971r. do dnia 9 lutego 1974r., od dnia 11 czerwca 1974r. do dnia 14 kutego 1981r. , od dnia 1 lutego 1983r. do dnia 1 października 1989r. wystawione przez likwidatora M. B.)’

- z dnia 6 stycznia 2004r. –o wysokości zarobków w okresie zatrudnienia w Zakładach (...) za okres od dnia 16 lutego 1981r. do dnia 31 stycznia 1983r.

(dowód: wniosek – k. 1-2 akt ZUS, zaświadczenia z 19 stycznia 2016r. – k. 18 akt ZUS, zaświadczenia z dnia 2 stycznia 2007r. – k. 19-20 akt ZUS, zaświadczenie z 6 stycznia 2004r. – k. 21 akt ZUS)

Decyzją z dnia 28 kwietnia 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. ustalił J. P. kapitał początkowy na dzień 1 stycznia 1999r. na kwotę 105.697,57zł. Do obliczenia podstawy kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. z lat 1969-1978.

ZUS za te lata przyjął następujące zarobki:

-1969r. – 7537zł.

- 1970r. – 27.601zł.

- 1971r. 29.019zł.

- 1972r. – 41.753zł.

- 1973r.- 30.261zł.

- 1974r.- 35.079zł.

- 1975r.- 14.400zł.

- 1976r. – 14.400zł.

- 1977r. – 16.000zł.

- 1978r. – 18.400zł.

Za lata 1975-1978 organ rentowy przyjął minimalne wynagrodzenia.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 67,98%. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru przez kwotę 1220,89zł. tj. kwotę bazową, co dało kwotę 829,96zł.

Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy przyjął 295 miesięcy okresów składkowych ze współczynnikiem 1,3%, (24 lata, 7 miesięcy i 21 dni), współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998 roku wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego – 82,07% oraz średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat -209 miesięcy.

(dowód: decyzja o ustaleniu kapitału początkowego z 28 kwietnia 2016r. z załącznikami– k. 33-35 akt ZUS)

Decyzją z dnia 29 kwietnia 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. przyznał wnioskodawczy J. P. emeryturę od (...)tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. Wysokość emerytury została obliczona na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS na kwotę 1698,42zł.

Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia sumy kwoty składek zaewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przyznano emeryturę z uwzględnieniem waloryzacji (9018,03zł.) oraz kwoty zwaloryzowanego kapitału początkowego (346.290,76 zł .) przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę tj. 209,20 miesięcy.

(dowód: decyzja ZUS z dnia 29 kwietnia 2016roku, k. 36 akt ZUS)

W zaskarżonej decyzji o ustaleniu kapitału początkowego ZUS za lata 1970-1979 przyjął następujące zarobki:

- 1970r. – 27.601zł.

- 1971r. 29.019zł.

- 1972r. – 41.753zł.

- 1973r.- 30.261zł.

- 1974r.- 35.079zł.

- 1975r.- 14.400zł.

- 1976r. – 14.400zł.

- 1977r. – 16.000zł.

- 1978r. – 18.400zł.

-1979r. – 68.637zł.

Za lata 1975-1978 ZUS przyjął wynagrodzenie minimalne.

(dowód: obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego – k. 43 akt ZUS)

Za rok 1971 ZUS w zaskarżonej decyzji przyjął zarobki wnioskodawcy osiągnięte przez niego w okresie zatrudnienia:

- w (...) w P. od 1 stycznia 1971r. do dnia 30 sierpnia 1971r. w kwocie 17.679zł. wynikające z zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 19 stycznia 2016r.

- w (...) w T. od dnia 20 września 1971r. do dnia 31 grudnia 1971r. w kwocie 11.340zł. wynikającej z legitymacji ubezpieczeniowej. Wynagrodzenie to jest takie same jak zarobki wpisane do druku Rp-7 z 2 stycznia 2007r.

Za lata 1972-1973 ZUS w zaskarżonej decyzji o ustaleniu kapitału początkowego przyjął wynagrodzenia wynikające z legitymacji ubezpieczeniowej. Wynagrodzenia te są takie same jak zarobki wpisane do druku Rp-7 z 2 stycznia 2007r.

Wynagrodzenie za rok 1974 przyjęte przez ZUS w zaskarżonej decyzji w kwocie 35.079zł. składa się z zarobków wynikających z legitymacji ubezpieczeniowej uzyskanych przez wnioskodawcę w okresie zatrudnienia:

- w (...) w T. od dnia 1 stycznia 1974r. do dnia 9 lutego 1974r. w kwocie wynikającej z legitymacji ubezpieczeniowej wynoszącej 3133zł.,

- w Przedsiębiorstwie (...) od dnia 20 lutego 1974r. do dnia 13 maja 1974r. w kwocie 5889zł.

- w (...) w T. od dnia 11 czerwca 1974r. do dnia 31 grudnia 1974r. w kwocie 26.057zł.

Łącznie zarobki wnioskodawcy w okresie zatrudnienia w (...) w T. od dnia 1 stycznia 1974r. do dnia 9 lutego 1974r. oraz od dnia 11 czerwca 1974r. do dnia 31 grudnia 1974r. wyniosły 29.190zł. i taka też kwota została wpisana do druku Rp-7 z dnia 2 stycznia 2007r.

Za 1979r. ZUS w zaskarżonej decyzji przyjął zarobki wynikające z druku Rp-7 z dnia 2 stycznia 2007r.

(dowód: legitymacja ubezpieczeniowa – k. 17 akt ZUS, zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 19 stycznia 2016r. – k. 18 akt ZUS, zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu Rp-7 z dnia 2 stycznia 2007r. – k. 19-19 odwrót akt ZUS)

Wnioskodawca był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) w T. w okresach:

- od dnia 20 września 1971r. do dnia 9 lutego 1974r. na stanowisku malarza;

- od dnia 11 czerwca 1974r. do dnia 14 lutego 1981r. na stanowisku malarza;

- od dnia 1 lutego 1983r. do dnia 1 października 1989r. na stanowisku malarza;

(dowód: świadectwa pracy – k. 11 i 12 akt ZUS)

Zarobki wnioskodawcy w latach 1975-1978 wynosiły:

- 1975r. – 41.226zł.

- 1976r.—115.926zł.;

- 1977r. – 103.268zł.

- 1978r. – 56.522zł.

Wysokość tych zarobków wynika z zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu wystawionym dnia 2 stycznia 2007r. przez likwidatora (...) w T. M. B.. M. B. wypełniła to zaświadczenie na podstawie kart wynagrodzeń wnioskodawcy na stanowisku malarza. Kartoteki miała poukładane zawodami. Wpisane do druku rp-7 zarobki za lata 1971- 89 są zarobkami wnioskodawcy osiągniętymi na stanowisku malarza. Zarobki kanalarzy były kilkakrotnie wyższe od zarobków malarzy.

(dowód: zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu Rp-7 z dnia 2 stycznia 2007r. – k. 19-19 odwrót akt ZUS, zeznania świadka M. B. – protokół rozprawy z dnia 11 stycznia 2018r. od minuty 3:12 do minuty 28:12 , zeznania wnioskodawcy – protokół rozprawy z dnia 11 stycznia 2018r. od minuty 30:03 do minuty 42:48)

Wnioskodawca pracował w (...) w T. cały czas jako malarz budowlany, w systemie prowizyjnym, wysokość wynagrodzenia zależała o ilości wykonanej pracy, ilości pomalowanych metrów kwadratowych ścian. Pensja wnioskodawcy składała się z wynagrodzenia zasadniczego oraz z wynagrodzenia prowizyjnego zależnego od ilości wykonanej pracy.

W początkowym okresie wnioskodawca malował małe obiekty. Później zaczął malować duże hale produkcyjne. Wówczas pracował w soboty i niedziele, często po 12 godzin dziennie. Wynagrodzenie wnioskodawcy w tym okresie było wyższe od zarobków malarzy np. M. K., H. J., którzy nie pracowali w systemie prowizyjnym.

(dowód: zeznania H. J. – protokół rozprawy z dnia 6 kwietnia 2017r. od minuty 9:45 do minuty 21:10, zeznania świadka A. K. – protokół rozprawy z dnia 6 kwietnia 2017r. od minuty 21:36 do minuty 32:29, zeznania świadka M. K. – protokół rozprawy z dnia 6 kwietnia 2017r. od minuty 32:52 do minuty 41:34, zeznania świadka M. B. – protokół rozprawy z dnia 11 stycznia 2018r. od minuty 3:12 do minuty 28:12 , zeznania wnioskodawcy – protokół rozprawy z dnia 11 stycznia 2018r. od minuty 30:03 do minuty 42:48, zeznania świadka A. D. – protokół rozprawy z dnia 5 kwietnia 2018r. od minuty 2:32 do minuty 12:20)

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyliczony z lat 1970-1979, przy przyjęciu wysokości zarobków za 1975r. – 41.226zł., 1976r. -115.926zł., 1977r. – 103.268zł., 1978r. – 56.522zł., jest dla wnioskodawcy najkorzystniejszy i wynosi 123,05%.

(dowód: pismo ZUS z 27 stycznia 2018r. – k. 48 akt)

M. B. pełniła funkcję likwidatora (...) w T. do 8 czerwca 2004r. W tej bowiem dacie (...) w T. została wykreślona z Krajowego Rejestru Sądowego.

(dowód: postanowienie z dnia 8 czerwca 2004r. o wykreśleniu (...) w T. z Krajowego Rejestru Sądowego – k. 25 akt)

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych dokonał oceny dowodów i zważył co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Wyliczona przez organ rentowy zaskarżoną decyzją z dnia 17 czerwca 2016r. emerytura została wyliczona na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Wysokość takiej emerytury jest uzależniona od wysokości kapitału początkowego, który został ustalony zaskarżoną decyzją z dnia 16 czerwca 2016r.

Zasady ustalania kapitału początkowego określa art. 174 ustawy, który w ustępach 1-3 stanowi:

1.  kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12 (ust. 1),

2.  przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy okresy składkowe, o których mowa w art. 6, okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5 oraz okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2 (ust. 2),

3.  podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 roku (ust. 3).

Stosownie do treści art. 114 ustęp 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz. U. z 2009r. nr 153, poz. 1227 ze zm) prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

W przedmiotowej sprawie wnioskodawca domagał się przeliczenia kapitału początkowego i emerytury przy uwzględnieniu wynagrodzenia uzyskiwanego w (...) w T. w latach 1975-1978. Za ten bowiem okres ZUS przy wyliczaniu kapitału początkowego przyjął wynagrodzenia minimalne.

Wnioskodawca w (...) w T. był zatrudniony – jak wynika ze świadectw pracy – na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku malarza w okresach:

- od dnia 20 września 1971r. do dnia 9 lutego 1974r.

- od dnia 11 czerwca 1974r. do dnia 14 lutego 1981r.

- od dnia 1 lutego 1983r. do dnia 1 października 1989r.

Wnioskodawca celem wykazania wysokości wynagrodzenia w tym okresie przedstawił dokumenty w postaci: świadectwa pracy z których wynikało zajmowane stanowisko pracy ( malarz), legitymację ubezpieczeniową o wysokości rocznych zarobków w roku: 1971,1972,1973, 1974, 1980, 1981,1982, zaświadczenie rp-7 z dnia 2 stycznia 2007r. o wynagrodzeniu osiągniętym w latach 1971-1989 wystawione przez likwidatora (...) w T. M. B.. Ponadto zgłosił świadków: H. J., M. K., A. D., którzy pracowali z nim u tego samego pracodawcy w charakterze malarzy, A. K. pracującego w spornym okresie na stanowisku pracownika oczyszczania kanalizacji oraz M. B. celem wykazania prawdziwości zarobków wynikających z wystawionego przez świadka zaświadczenia Rp-7 z 2 stycznia 2007r.

Wprawdzie takie dokumenty oraz zeznania świadków nie są środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość zarobku lub dochodu stanowiącego podstawę wymiaru emerytury lub renty w rozumieniu § 20 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno - rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz.U. Nr 10, poz. 49 ze zm.). Zgodnie bowiem z § 20 w/w rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość zarobku lub dochodu stanowiącego podstawę wymiaru emerytury lub renty są dla pracowników zaświadczenia zakładów pracy wystawione według wzoru ustalonego przez ZUS albo legitymacja ubezpieczeniowa zawierająca wpisy dotyczące okresów zatrudnienia i wysokości osiąganych zarobków. Nie mniej Sąd rozpoznając sprawę z zakresu ubezpieczeń społecznych, w tym o przeliczenie kapitału początkowego i świadczenia emerytalnego, nie jest związany tym rozporządzeniem, a jedynie czyni ustalenia faktyczne zgodnie z zasadami obowiązującymi w Kodeksie postępowania cywilnego i w oparciu o tam wymienione środki dowodowe.

Dlatego też w ocenie Sądu Okręgowego możliwe jest dokonanie wyliczenia zarobków wnioskodawcy w (...) w T., przy wykorzystaniu dostępnych informacji na temat wysokości jego wynagrodzenia zawartych w świadectwie pracy, legitymacji ubezpieczeniowej oraz druku rp-7 z dnia 2 stycznia 2007r..

Organ rentowy w przedmiotowej sprawie zakwestionował autentyczność zaświadczenia o wysokości zarobków z dnia 2 stycznia 2007r. wystawionego przez likwidatora (...) w T. M. B., z uwagi na to, że w dacie wystawienia tego dokumentu nie była ona już likwidatorem (...) w T. Funkcję tą bowiem pełniła jak wynika z odpisu KRS do 8 czerwca 2004r.

Okoliczność, że w dacie wystawienia zaświadczenia o wysokości zarobków wnioskodawcy z 2 stycznia 2007r. M. B. nie była już uprawniona do jego wystawienia, z uwagi na niepełnienie funkcji likwidatora (...) w T., nie oznacza automatycznie, jak chce organ rentowy, iż wysokość zarobków ujęta w wyżej wymienionym zaświadczeniu jest niewiarygodna. Wystawienie zaświadczenia przez osobę nieuprawnioną nie pozbawia go mocy dowodowej co do wysokości zarobków skarżącego. Takie zaświadczenie, pomimo jego wady formalnej, jest takim samym dowodem w postępowaniu sądowym, jak inne dokumenty. Z tym, że zakwestionowanie jego prawdziwości przez organ rentowy spowodowało, że to na skarżącym, jako osobie chcącej skorzystać z tego dokumentu prywatnego, spoczywał ciężar wykazania jego prawdziwości w zakresie wysokości zarobków.

Wnioskodawca sprostał temu obowiązkowi. M. B. zeznając jako świadek wyjaśniła, że zarobki uwidocznione w druku rp-7 z dnia 2 stycznia 2007r. wpisała z kart wynagrodzeń skarżącego. Karty wynagrodzeń miała poukładane zawodami. Skoro zatem w druku rp-7 wpisała zarobki J. P. na stanowisku malarza, to z pewnością były to zarobki skarżącego. Wprawdzie w zakładzie pracy pracował jeszcze drugi J. P., ale on zajmował stanowisko konserwatora urządzeń wodno-kanalizacyjnych. Zarobki tych pracowników były dużo wyższe od zarobków malarzy. Potwierdzają to zarobki świadka A. D., który na takim stanowisku pracował od 1982r. Wówczas jego zarobki wynosiły 228.864zł., co stanowiło 163,98%, przeciętnego wynagrodzenia, w 1983r. – 378.727, co stanowiło 218,04% przeciętnego wynagrodzenia , w 1984r. - 468.800zł. co stanowiło 232,01%, w 1985r. – 544.581zł. co stanowiło 226,85%, w 1986r. -594.666zł. co stanowiło 205,67%. (k. 34 akt emerytalnych A. D.). Dla przykładu zarobki wnioskodawcy na stanowisku malarza w 1983r. jak wynika z druku rp-7 z dnia 2 stycznia 2007r. wynosiły 172.188zł., a zatem były niższe przeszło dwukrotnie od zarobków A. D. na stanowisku konserwatora urządzeń wodno-kanalizacyjcnych. Jeszcze większa dysproporcja w zarobkach wnioskodawcy na stanowisku malarza i A. D. na stanowisku konserwatora urządzeń wodno-kanalizacyjnych była w latach 1985-1989. Natomiast zarobki A. D. na stanowisku malarza oscylowały od 90,60% w 1980r. do 142,06% w 1972r. Również zarobki wnioskodawcy za te lata 1972-1980 oscylują w podobnych granicach, a mianowicie od 81,69% w 1980r. do 138, 68% w 1972r.

Również zarobki A. K. na stanowisku konserwatora urządzeń wodno-kanalizacyjnych były dwa razy wyższe od zarobków skarżącego uwidocznionych w druku rp -7 z 2 stycznia 2007r. I tak, zarobki A. K. w roku 1978 wynosiły 121.951zł., a wnioskodawcy – 56.522zł., a w roku 1979 - 130.946zł., a wnioskodawcy 68.637zł.

Powyższe potwierdza wiarygodność zeznań świadka M. B., iż zarobki wpisane przez nią do druku rp-7 w 2007r. z kart wynagrodzeń były zarobkami osiągniętymi przez skarżącego, który pracował cały czas na stanowisku malarza. Jedynie w roku 1976 i 1977 zarobki wnioskodawcy były wyższe od zarobków A. D.. A mianowicie w 1976r. wynosiły 115.926zł. co stanowiło 225,65% przeciętnego wynagrodzenia i w 1977r. 103.268zł. co stanowiło 187,24% przeciętnego wynagrodzenia. Powyższe wynikało jednak stąd jak wynika zeznań wszystkich świadków, w tym A. D., że wnioskodawca w późniejszym okresie czasu malował duże obiekty tj. hale produkcyjne i był wynagradzany prowizyjnie, od ilości wykonanej pracy. Wówczas pracował po 12 godzin dziennie, także w soboty i niedziela. Dlatego jego wynagrodzenie w tym okresie było bardzo wysokie. A. D. zeznał, że on nie pracował w systemie prowizyjnym i malował małe obiekty. Dlatego jego zarobki były niższe na stanowisku malarza, od tych osiąganych przez skarżącego jako malarza hal produkcyjnych.

Prawidłowość zarobków wynikających z druku rp – 7 potwierdza także legitymacja ubezpieczeniowa skarżącego. I tak, zarobki z druku rp-7 z 2 stycznia 2007r. za lata 1971-1974 pokrywają się z wynagrodzeniami skarżącego wpisanymi do legitymacji ubezpieczeniowej. Co więcej organ rentowy tych zarobków nie kwestionował, gdyż w zaskarżonej decyzji o ustaleniu kapitału początkowego uwzględnił zarobki wynikające z tych dokumentów. Również za rok 1979 ZUS nie kwestionował zarobków skarżącego wynikających z druku rp-7 z dnia 2 stycznia 2007r. wynoszących 68.637zł. , gdyż uwzględnił je w zaskarżonej decyzji. Reasumując zarobki wnioskodawcy za lata 1971-1974 oraz za rok 1979 przyjęte przez organ rentowy w zaskarżonej decyzji pokrywają się z wynagrodzeniami ujętymi w druku rp 7 z dnia 2 stycznia 2007r. Powyższe świadczy o wiarygodności tego dokumentu jako całości. Tym bardziej w świetle zeznań świadka M. B., która przyznała, że wynagrodzenia te wpisywała z kart wynagrodzeń poukładanych zawodami. W związku z powyższym nie było możliwości, aby za sporne lata 1975-1978 , za które ZUS przyjął wynagrodzenia minimalne, nie wpisała zarobków skarżącego jako malarza. Świadek zeznała, że wszystkie zarobki wpisane przez nią w druku rp 7 za lata 1971-1989, są rzeczywistymi zarobkami osiągniętymi przez wnioskodawcę na stanowisku malarza. Zarobki świadka A. D. za rok 1975, 1978 i 1979 na stanowisku malarza były porównywalne do zarobków skarżącego uwidocznionych w druku rp-7. Tylko w roku 1976 i 1977 zarobki skarżącego były wyższe od zarobków A. D., co wynikało – jak wyżej wyjaśniono- z wykonywaniem prac malarskich na dużych obiektach i prowizyjnym wynagradzaniem.

Z tych względów Sąd uznał, że zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagradzaniu z 2 stycznia 2007r. odzwierciedla rzeczywiste zarobki skarżącego za lata 1971-1989.

Skoro skarżący wykazał rzeczywiste zarobki za lata 1975-1978 i były one wyższe od minimalnych, to brak było podstaw do przyjęcia za ten okres w zaskarżonych decyzjach wynagrodzenia minimalnego.

Stosownie bowiem do art. 15 ust 2a ustawy o emeryturach i rentach z FUS tylko jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i renty, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy.

Po przeliczeniu kapitału początkowego i emerytury wnioskodawcy z uwzględnieniem 10 najkorzystniejszych kolejnych lat kalendarzowych to jest z lat 1971-1979, przy uwzględnieniu wynagrodzeń uzyskiwanych przez wnioskodawcę w (...) w T. w 1975r. w wysokości 41.226zł., w 1976r. w wysokości 115.926zł., w 1977r. w wysokości 103.268zł. i w 1978r. w wysokości 56.522zł., wskaźnik podstawy wymiaru kapitału początkowego – jak wynika z wyliczeń organu rentowego - wyniósł 123,05%.

Biorąc pod uwagę, że tak ustalony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału jest wyższy od ustalonego przez organ rentowy ( 72,52% ), żądanie wnioskodawcy przeliczenia emerytury na podstawie art. 111 ustęp 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS należało uznać w części za zasadne.

Z tych względów, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴§ 2 k.p.c. orzekł jak w wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.