Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 grudnia 2022 r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w następującym składzie:

Przewodniczący: Sędzia Agnieszka Leżańska

Protokolant: st. sekr. sądowy Zofia Aleksandrowicz

po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2022 r. w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku J. J. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o emeryturę pomostową

na skutek odwołania J. J. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia (...) sygn.: (...)

oddala odwołanie.

V U 546/22

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia (...) ( znak: (...)), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił wnioskodawcy J. J. (2) prawa do emerytury pomostowej, podnosząc iż nie udowodnił on okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszącego co najmniej 15 lat i nie osiągnął wymaganego 25 - letniego okresu składkowego i nieskładkowego, nadto przed dniem 1 stycznia 1999 r. wnioskodawca nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w rozumieniu art.3 ust. 1 i 3 niniejszej ustawy lub art.32 i art.33 ustawy emerytalnej, a po dniu 31 grudnia 2008 r, nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 niniejszej ustawy.

Do pracy wykonywanej w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze Zakład nie uwzględnił okresów pracy:

- od 11 maja 1983 r. do 31 grudnia 2003 r., ponieważ pracodawca w świadectwie pracy nie powołał się na przepisy zarządzenia resortowego (tj. brak wykazu, działu, pozycji i punktu, pod którym znajduje się zajmowane stanowisko), natomiast w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze nie wskazał punku zarządzenia resortowego, pod którym znajduje się wymienione stanowisko pracy.

Organ rentowy odmówił wnioskodawcy przyznania emerytury pomostowej na podstawie art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych, ponieważ na dzień 1 stycznia 2009 r. nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, wynoszącego co najmniej 15 lat, tj. pracy wymienionej w załączniku nr 1 lub 2 ustawy 9 emeryturach pomostowych oraz nie osiągnął wymaganego 25 letniego okresu składkowego i nieskładkowego, a przed dniem 1 stycznia 1999 r. nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w rozumieniu art.3 ust. 1 i 3 niniejszej ustawy lub art.32 i art.33 ustawy emerytalnej.

ZUS wskazał, że do pracy wykonywanej w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w myśl art.49 nie uwzględnił okresu od 11 maja 1983 r. do 31 grudnia 2003 r., ponieważ pracodawca nie potwierdził, że wnioskodawca wykonywał prace wymienione w załączniku nr 1 lub 2 do ww. ustawy.

Organ rentowy do ogólnego stażu pracy ubezpieczonego przyjął okresy składkowe wynoszące: 23 lata, 8 miesięcy i 16 dni oraz 1 rok, 8 miesięcy i 24 dni okresów nieskładkowych- łącznie: 24 lata,10 miesięcy i 10 dni.

Od powyższej decyzji wnioskodawca złożył odwołanie, żądając jej uchylenia i przyznania mu prawa do emerytury pomostowej przy zaliczeniu jego okresu pracy w Hucie (...) Spółce Akcyjnej w P. do pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze oraz okres podlegania odwołującego ubezpieczeniu społecznemu rolników- od 1 stycznia 2004 r. do 6 października 2010 r. do ogólnego stażu pracy.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie, powielając argumentację przedstawioną w zaskarżonej decyzji.

Na rozprawie w dniu 22 listopada 2022 r. wnioskodawca sprecyzował swoje stanowisko i wniósł o zaliczenie do ogólnego stażu pracy także okresu jego pracy od 16 do 18 roku życia w gospodarstwie rolnym należącym w tamtym czasie do jego rodziców w R., gmina R. oraz do pracy w warunkach szczególnych okresu pracy od 11 maja 1983 r. do 31 grudnia 2003 r. w Hucie (...) Spółce Akcyjnej w P. .

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

wnioskodawca J. J. (1) urodził się dnia (...), jest wdowcem, uprawnionym do renty rodzinnej z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego ( okoliczności bezsporne).

W dniu (...) wnioskodawca złożył wniosek o emeryturę pomostową. Do wniosku załączył między innymi świadectwo pracy z dnia 2 stycznia 2004 r., w którym pracodawca Huta (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w P. zaświadczył, że wnioskodawca pracował w ww. Spółce w okresie od 11 maja 1983r. do 31 grudnia 2003 r. w wymiarze pełnego etatu na stanowisku maszynisty maszyn. W świadectwie tym pracodawca wskazał, że w okresach: od 11 maja 1983 r. do 2 lutego 1997 r. , od 2 sierpnia 1997 r. do 29 grudnia 2002 r., od 5 kwietnia 2003 r. do 24 czerwca 2003 r. oraz od 27 września 2003 r. do 2 grudnia 2003 r., J. J. (1) wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze na stanowisku maszynisty maszyn- zgodnie z wykazem A działem XIII poz. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. ( Dz. U. nr 8 poz. 43) (dowód: wniosek o emeryturę k. 1-2 akt emerytalnych ZUS, świadectwo pracy k.4-5 akt emerytalnych ZUS , zeznania wnioskodawcy od min 01:03 do min 07:02 protokołu z rozprawy z dnia 22 listopada 2022 r. ).

W wyniku rozpatrzenia ww. wniosku organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję.

ZUS uwzględnił ogólny staż pracy wnioskodawcy ( bez okresów podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników ), który wynosi: 24 lata, 10 miesięcy i 10 dni, w tym 1 rok, 8 miesięcy i 24 dni okresów składkowych i 23 lata, 1 rok i 16 dni okresów nieskładkowych ( dowód: karta przebiegu zatrudnienia k. 12- odwrót akt emerytalnych ZUS).

W okresie od 11 maja 1983 r. do 31 grudnia 2003 r. J. J. (1) był zatrudniony w Hucie (...) z siedzibą w P. na stanowisku maszynisty maszyn. W ramach obowiązków na tym stanowisku, wnioskodawca wykonywał faktycznie prace przy obsłudze maszyn do formowania szkła płaskiego tj. produkujących szyby. Maszyny te pobierały gorące szkło z pieca i formowały szyby, w pomieszczeniu panowała bardzo wysoka temperatura- do 60 stopni C., a także zapylenie i hałas. W powietrzu unosił się pył szklany i siarka. Praca ta odbywała się w bezpośredniej bliskości pieców, z których wytwarzano szkło. Wnioskodawca przy wykonywaniu tej pracy nie posiadał żadnej odzieży ochronnej, okularów, czy słuchawek. W spornym okresie pracował tak stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, a innej pracy nie wykonywał (dowód: świadectwo pracy k. 5, zeznania świadka W. W. od min. 04:55 do min. 08:59 protokołu z rozprawy z dnia 1 grudnia 2022 r., zeznania świadka Z. M. od min. 09:26 do min. 09:26 do min. 11:54 oraz od min. 13:19 do min 16:00 protokołu z rozprawy z dnia 1 grudnia 2022 r. , zeznania wnioskodawcy od min 16:51 do min 19:50 protokołu z rozprawy z dnia 1 grudnia 2022 r. , zeznania wnioskodawcy od min. 28:39 do min. 15:53 protokołu z rozprawy z dnia 22 listopada 2022 r.).

Praca skarżącego na stanowisku maszynisty maszyn odpowiada pracom przy formowaniu szkła płaskiego w zespołach formujących szkło, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie A dziale XIII poz. 1 stanowiącym załącznik nr 1 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r.).

Skarżący nie wykonywał przed dniem 1 stycznia 1999 r., ani też po dniu 31 grudnia 2008 roku pracy w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1924 ze zm.) (okoliczność bezsporna).

W okresie od 1 stycznia 2004 r. do 6 października 2010 r. wnioskodawca podlegał ubezpieczeniu społecznemu rolników i z tego tytułu opłacał składki w KRUS. Od 1 września 2010 roku skarżący jest uprawniony do renty rodzinnej po zmarłej żonie. Świadczenie to wypłaca KRUS ( dowód: zaświadczenie k. 3-4, pismo procesowe z ZUS k. 27, zeznania wnioskodawcy, zeznania wnioskodawcy od min. 08:39 do min. 15:53 protokołu z rozprawy z dnia 22 listopada 2022 r., zaświadczenie z KRUS k. 21 ).

Powyższych ustaleń Sąd dokonał w oparciu o dowody z dokumentów zawarte w aktach organu rentowego i w aktach sprawy, a także w oparciu o zeznania odwołującego się J. J. (2) i przesłuchanych świadków: Z. M. i W. W., które w toku postępowania nie były kwestionowane przez strony. Dokumenty dające podstawę dla poczynienia ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie, Sąd uznał za autentyczne i wiarygodne. Treść i forma tychże dokumentów nie budziły zastrzeżeń i wątpliwości, nie ujawniły się też takie okoliczności, które należałoby brać pod uwagę z urzędu, a które podważałyby wiarygodność tej kategorii dowodów i godziły w ich moc dowodową od strony materialnej czy formalnej.

Sąd Okręgowy dokonał następującej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego i zważył, co następuje:

odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie i podlega oddaleniu.

Na wstępie podkreślić należy, że zgłoszone przez ubezpieczonego w odwołaniu żądanie uchylenia zaskarżonej decyzji nie mogło zostać uwzględnione. Wśród przepisów Kodeksu postępowania cywilnego w oparciu, o które działa sąd ubezpieczeń społecznych, zastosowanie znajduje przede wszystkim art. 477 ¹⁴ § 1 i 2 k.p.c., którego treść jednoznacznie wskazuje na możliwe sposoby rozstrzygnięcia odwołania od skarżonej decyzji wydanej przez organ rentowy, tj. stosowną jej zmianę, bądź też oddalenie odwołania.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1924 ze zm.), prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1. urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2. ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3. osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4. ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5. przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych;

6. po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Prawo do emerytury pomostowej zgodnie z art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych przysługuje również osobie, która:

1) po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2) spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3) w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Warunkiem skutecznego ubiegania się o emeryturę pomostową w świetle wykładni językowej art. 4 i art. 49 ustawy z 2008 r. o emeryturach pomostowych, jest legitymowanie się określonym stażem pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze (w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych lub dotychczasowych przepisów) oraz kontynuowanie pracy w tych warunkach po wejściu w życie ustawy, a więc po dniu 1 stycznia 2009 r. W przypadku, gdy osoba ubiegająca się o to świadczenie nie kontynuuje pracy w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze i legitymuje się w związku z tym jedynie stażem pracy "szczególnej" według poprzednio obowiązujących przepisów, może nabyć prawo do "nowego" świadczenia jedynie wówczas, gdy dotychczasowy staż pracy (okres prac) można kwalifikować jako prace w warunkach szczególnych w rozumieniu dziś obowiązujących przepisów (art. 3 ust. 1 ustawy) lub o szczególnym charakterze (art. 3 ust. 3 ustawy). Innymi słowy brak podstaw prawnych do przyznania emerytury pomostowej ubezpieczonemu, którego dotychczasowy okres pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze, dziś nie może być tak kwalifikowany ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 marca 2012 r., sygn. akt II UK 164/11, wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 2 kwietnia 2014 r., III AUa 2302/13).

Zaznaczyć należy, że ustawa o emeryturach pomostowych zastąpiła przepisy ustawy o emeryturach i rentach z FUS, które określały zasady przyznawania emerytur pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze nowymi regulacjami określającymi zasady nabywania wcześniejszych emerytur z tytułu wykonywania tego rodzaju pracy ( emerytura pomostowa). Na mocy ustawy o emeryturach pomostowych krąg osób uprawnionych do wcześniejszej emerytury z powodu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze został ograniczony .

W przedmiotowej sprawie poza sporem było, że wnioskodawca nie wykonywał pracy w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych po dniu 31 grudnia 2008 r. Ubezpieczony był zatrudniony w Hucie (...) Spółce Akcyjnej w P. do dnia 31 grudnia 2003 r., a po tej dacie skarżący podlegał już ubezpieczeniu społecznemu rolników w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie były dwie kwestie, po pierwsze czy wnioskodawca legitymuje się wymaganym- 25 letnim okresem składkowym i nieskładkowym, ustalonym na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz czy wykonywał on w okresie od 11 maja 1983 r. do 31 grudnia 2003 r. pracę w warunkach szczególnych w rozumieniu przepisu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych oraz art.32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Okoliczności te kwestionował organ rentowy w zaskarżonej decyzji , a także w odpowiedzi na odwołanie.

Prace w szczególnych warunkach - zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych - to prace związane z czynnikami ryzyka wymienionymi w art. 3 ust. 2 ustawy, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku; wykaz prac w szczególnych warunkach określa załącznik nr 1 do ustawy

Z kolei prace o szczególnym charakterze - zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o emeryturach pomostowych - to prace wymagające szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanego z procesem starzenia się; wykaz prac o szczególnym charakterze określa załącznik nr 2 do ustawy.

Celem ustawy o emeryturach pomostowych była likwidacja możliwości wcześniejszego przechodzenia na emeryturę przez niektóre grupy zawodowe. Ustawodawca uznał, że poprzednio obowiązujące przepisy uprawniały zbyt szeroką grupę zatrudnionych do wcześniejszych świadczeń emerytalnych i niezbędna była konsekwentna realizacja założeń reformy systemu ubezpieczeń społecznych co do stopniowej likwidacji możliwości wcześniejszego przejścia na emeryturę. W wyniku reformy systemu ubezpieczeń społecznych, zgodnie z regulacjami zawartymi w ustawie o emeryturach i rentach z FUS, ulegała stopniowej likwidacji możliwość wcześniejszego przejścia na emeryturę. Zatem nie wszystkie osoby korzystające w tzw. starym systemie emerytalnym z obniżonego wieku emerytalnego będą mogły skorzystać z emerytur pomostowych.

Podkreślić należy także, że prawo do emerytury pomostowej jest ściśle związane z szybszą utratą zdolności do zarobkowania z uwagi na szczególne warunki lub szczególny charakter pracy. Praca taka, świadczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy, przyczynia się do szybszego obniżenia wydolności organizmu, stąd też wykonująca ją osoba ma prawo do emerytury wcześniej, niż inni ubezpieczeni. Prawo to stanowi przywilej i odstępstwo od zasady powszechnego wieku emerytalnego, a zatem regulujące je przepisy należy wykładać w sposób gwarantujący zachowanie celu uzasadniającego to odstępstwo. Ustawodawca w załącznikach nr 1 i 2 do ustawy o emeryturach pomostowych w sposób ścisły i wyczerpujący uregulował rodzaje prac wykonywanych w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze. Oznacza to, że wymienione w nim prace stanowią katalog zamknięty i tym samym wyłącznie wykonywanie tych prac uprawnia do nabycia emerytury pomostowej.

Skarżący legitymował się świadectwem pracy, w którym pracodawca wyszczególnił, że wykonywał on prace w warunkach szczególnych za sporny okres. Nie mniej wobec zakwestionowania go przez organ rentowy, na skarżącemu spoczywał ciężar dowodu, że w okresie od 11 maja 1983 r. do 31 grudnia 2003 r.- pracując na stanowisku maszynisty maszyn wykonywał pracę w szczególnych warunkach.

Dokonując oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego wskazać należy, iż praca wykonywana przez wnioskodawcę w spornym okresie od 11 maja 1983 r. do 31 grudnia 2003r. na stanowisku maszynisty maszyn odpowiada pracom przy formowaniu szkła płaskiego w zespołach formujących szkło, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie A dziale XIII poz. 1 stanowiącym załącznik nr 1 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. Wnioskodawca w ramach obowiązków na tym stanowisku pracował przy obsłudze maszyn do formowania szkła płaskiego tj. produkujących szyby. Maszyny te formowały gorące szkło, a w miejscu pracy panowały szkodliwe warunki pracy- hałas, zapylenie, wysoka temperatura. Zeznania świadków W. W. i Z. M. dotyczące wykonywania przez odwołującego w spornym okresie faktycznych obowiązków, Sąd ocenia jako wiarygodne, spójne, logiczne. Sąd dał wiarę także zeznaniom samego wnioskodawcy, gdyż korespondują one z zeznaniami przesłuchanych świadków i pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie.

W tym miejscu podnieść należy, że zaliczenie wnioskodawcy spornego okresu od 11 maja 1983 r. do 31 grudnia 2003 r. jako okresu pracy w warunkach szczególnych w rozumieniu ustawy o Emeryturach i Rentach z FUS nie implikuje przyznania skarżącemu prawa do emerytury pomostowej, gdyż: po pierwsze- praca ta musiała by jednoczenie stanowić pracę w warunkach szczególnych w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych z dnia 19 grudnia 2008 r. (Dz.U. Nr 237, poz. 1656), co nie ma miejsca, albowiem załącznik nr 1 do ustawy przewiduje w punkcie 8 prace bezpośrednio przy ręcznym zestawianiu surowców lub ręcznym formowaniu wyrobów szklanych w hutnictwie szkła, której to pracy skarżącej nie wykonywał, po drugie- J. J. (2) musiałby wykazać się posiadaniem wymaganego 25 letniego okresu składkowego i nieskładkowego. Tymczasem sumaryczny staż pracy wnioskodawcy wynosi: łącznie 24 lata, 10 miesięcy i 10 dni, w tym 1 rok, 8 miesięcy i 24 dni okresów składkowych i 23 lata 1 rok i 16 dni okresów nieskładkowych. Podkreślić bowiem należy, iż jak słyszenie uznał organ rentowy, okres pracy w rolnictwie i podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników, nie podlega zaliczeniu do ogólnego stażu pracy, gdyż zgodnie z dyspozycją art. 4 ust 4 ustawy o emeryturach pomostowych zaliczeniu do ogólnego stażu pracy podlega okres składkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący 25 lat dla mężczyzn. Uwzględnienie okresów pracy w gospodarstwie rolnym i okresu podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników, zgodnie z art. 10 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, nie ma zastosowania przy ustalaniu prawa do emerytury pomostowej. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego, prawo do emerytury pomostowej zostało zarezerwowane dla ubezpieczonych pracowników, ponieważ rozwiązania zawarte w ustawie z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych dotyczą wyłącznie osób objętych pracowniczym systemem ubezpieczeń społecznych. Nie ma podstaw prawnych na uzupełnienie brakujących okresów składkowych okresami, za które zostały opłacone składki na ubezpieczenie społeczne rolników (Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 4 kwietnia 2012 r. II UK 1/12 , Legalis nr 526672). Mając powyższe na uwadze, uznać należy, iż okres pracy ubezpieczonego w gospodarstwie rolnym rodziców oraz okres podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników, nie podlega zaliczeniu do ogólnego stażu pracy, co oznacza, iż wnioskodawca nie spełnił warunku koniecznego do przyznania prawa do emerytury pomostowej tj. nie posiada 25 letniego okresu składkowego i nieskładkowego.

Powyższa konkluzja znajduje potwierdzenie w wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 7 kwietnia 2022 r., sygn. III AUa 1214/19, w którym sąd wskazał, iż tylko łączne spełnienie wszystkich wymienionych w art. 4 ustawy z 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych wymogów warunkuje przyznanie świadczenia, zaś pominięcie co najmniej jednego z nich uzasadnia decyzję odmowną, które to stanowisko Sąd Okręgowy w pełni podziela. Innymi słowy, niespełnienie przez wnioskodawcę jednej z przesłanek wymienionych w art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych pozbawia go prawa do emerytury pomostowej.

Konkludując warunkiem nabycia prawa do emerytury pomostowej jest legitymowanie się wymaganym stażem pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze, posiadanie 25 letniego okresu składkowego i nieskładkowego oraz kontynuowanie pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust.1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych po dniu 31 grudnia 2008 roku. Osoby, które pracy tego rodzaju po wskazanej powyżej dacie nie wykonywały, mają możliwość uzyskania emerytury pomostowej na podstawie art. 49 wskazanej powyżej ustawy, zgodnie z którym zainteresowanemu przysługuje prawo do emerytury pomostowej, jeżeli posiada co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 obowiązującej obecnie ustawy o emeryturach pomostowych oraz spełniają warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i art. 5-12 ustawy o emeryturach pomostowych, dotyczące między innymi posiadania wymaganego 25 letniego okresu składkowego i nieskładkowego. W będącej przedmiotem osądu sprawie poza sporem było, że wnioskodawca nie kontynuował pracy w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych po 31 grudnia 2008 r. Skarżący nie posiada także- wymaganego 25 letniego okresu składkowego i nieskładkowego. Z powyższych względów wobec niespełnienia przez ubezpieczonego wymogów warunkujących przyznanie prawa do emerytury pomostowej, jego żądanie jest niezasadne.

Z tych też względów, Sąd Okręgowy — Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł, jak w pkt 1 wyroku.

O kosztach postępowania, Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. oraz § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2018 r. poz. 265), który stanowi że stawki minimalne w sprawach o świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego i zaopatrzenia emerytalnego oraz w sprawach dotyczących podlegania ubezpieczeniom społecznym wynoszą 180,00 złotych.