Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 czerwca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSR del. Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant st.sekr.sądowy Zofia Aleksandrowicz

po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2013 roku w Piotrkowie Trybunalskim

sprawy z wniosku K. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M..

o prawo do wypłaty niezrealizowanego świadczenia

na skutek odwołania K. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M..

z dnia 5 marca 2013 r. sygn. (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VU 422/13

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 5 marca 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M.. odmówił K. S. prawa do wypłaty niezrealizowanego świadczenia emerytalnego za miesiąc luty 2011 po zmarłej matce H. S..

W dniu 11 marca 2013 r. K. S. wniósł odwołanie od tej decyzji. W odwołaniu podniósł, iż pomagał finansowo zmarłej matce, a o wypłatę niezrealizowanej emerytury wystąpił po upływie roku od jej zgonu, gdyż wcześniej nie wiedział że takie świadczenie mu przysługuje.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M.. wniósł o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

H. S., urodzona (...), miała ustalone prawo do renty. H. S. zamieszkiwała w B. przy ul. (...). Zmarła dnia (...)

(dowód: akt zgonu – k. 59 akt rentowych, decyzja z dnia 1 marca 2011r. – k. 58 akt rentowych)

K. S. jest synem zmarłej H. S.. K. S. nie zamieszkiwał z matką, pomagał jej finansowo. H. S. nie pobierała świadczenia rentowego za miesiąc listopad 2011r. (okoliczność bezsporna)

W dniu 7 lutego 2013r. K. S. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M.. z wnioskiem o wypłatę niezrealizowanego świadczenia rentowego po zmarłej matce H. S..

(dowód: wniosek – k. 63 akt rentowych)

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 136 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 z późń. zm.) w razie śmierci osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenia określone ustawą, świadczenia należne jej do dnia śmierci wypłaca się małżonkowi, dzieciom, z którymi prowadziła wspólne gospodarstwo domowe, a w razie ich braku - małżonkowi i dzieciom, z którymi osoba ta nie prowadziła wspólnego gospodarstwa domowego, a w razie ich braku - innym członkom rodziny uprawnionym do renty rodzinnej lub na których utrzymaniu pozostawała ta osoba.

Do niezrealizowanych świadczeń należnych zmarłemu w świetle art. 136 ustęp 1 ustawy uprawnione są trzy kategorie osób:

- małżonek i dzieci, z którymi osoba zmarła prowadziła wspólne gospodarstwo domowe;

- małżonek i dzieci, z którymi osoba zmarła nie prowadziła wspólnego gospodarstwa domowego;

- inni członkowie rodziny uprawnieni do renty rodzinnej lub na których utrzymaniu pozostawała osoba zmarła;

W przedmiotowej sprawie K. S. jako syn zmarłej H. S. należy do kręgu osób uprawnionych w drugiej kategorii do wypłaty niezrealizowanego przez zmarłego świadczenia.

Roszczenia o wypłatę świadczeń, o których mowa w ust. 1 art. 136 ustawy, wygasają po upływie 12 miesięcy od dnia śmierci osoby, której świadczenia przysługiwały, chyba że przed upływem tego okresu zgłoszony zostanie wniosek o dalsze prowadzenie postępowania ( art. 136 ustęp 3 ustawy).

W wyroku z dnia 14 września 2005r. Sąd Apelacyjny w Katowicach w sprawie III AUa 865/04 stwierdził, że art. 136 ustęp 3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ma kategoryczne brzmienie w zakresie terminu wygaśnięcia roszczeń objętych jego dyspozycją i brak jest jakichkolwiek ustawowych przesłanek do jego przedłużenia czy przywrócenia, bez względu na przyczyny opóźnienia wystąpienia z żądaniem ich wypłaty przez osoby uprawnione wymienione w ust. 1 tego artykułu. Również zasady współżycia społecznego nie mają tu zastosowania w świetle wygaśnięcia prawa do wypłaty niezrealizowanych świadczeń.

Przepis art. 136 ustęp 3 ustawy był także przedmiotem badania przez Trybunał Konstytucyjny. I tak, w wyroku z dnia 12 listopada 2001r. w sprawie P 2/01 (OTK 2001, nr 8 , poz. 249) Trybunał uznał, że art. 136 ustęp 3 ustawy jest zgodny z konstytucyjną zasadą równości.

Biorąc pod uwagę, że K. S. wystąpił o wypłatę niezrealizowanego świadczenia rentowego w dniu 7 lutego 2013r., a zatem po upływie 12 miesięcznego terminu od daty śmierci matki, która zmarła 4 listopada 2011r., jego roszczenie w świetle art. 136 ustęp 3 ustawy wygasło. Podnoszone w odwołaniu przyczyny uchybienia terminu z art. 136 ustęp 3 ustawy ( brak świadomości co do przysługiwania roszczenia) nie mają jakiegokolwiek znaczenia wobec wygaśnięcia roszczenia.

Z tych przyczyn Sąd Okręgowy oddalił odwołanie na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c..