Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 668/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim z dnia 24 września 2020 roku w sprawie II K 675/19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

zarzut obrazy przepisu prawa materialnego, tj. art. 4 § 1 k.k. poprzez jego niezasadne niezastosowanie w sytuacji, gdy stan prawny obowiązujący przed dniem 24 czerwca 2020 r. był dla oskarżonego względniejszy, co obligowało Sąd I instancji do uwzględnienia przepisu art. 4 § 1 k.k. w podstawie prawnej skazania oskarżonego K. S. za czyn przypisany mu w punkcie 1. wyroku

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż zgodnie z utrwalonym orzecznictwem i aprobującymi wypowiedziami doktryny, oceny względności porównywanych ustaw należy dokonywać nie abstrakcyjnie, lecz przez pryzmat konkretnej sytuacji, realnie istniejącej w określonej sprawie. Przepis art. 4 § 1 k.k. wyraźnie odnosi bowiem względność ustawy do sprawcy czynu zabronionego (por. np. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 grudnia 2003 roku - V KK 73/03).

Tymczasem w rozpoznawanym tu przypadku, zmiana niektórych przepisów kodeksu karnego wprowadzona mocą art. 38 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 roku o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami Covid-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem Covid-19 (Dz.U. z 2020 r. poz. 1086), w żaden sposób nie wpływała na konkretną sytuację prawno – karną oskarżonego K. S.. Teoretycznie ,,trudniejsze” uzyskanie przez sprawcę kary łagodniejszego rodzaju w trybie art. 37a k.k. (na co powołuje się skarżący) nie miało przecież dla oskarżonego w niniejszej sprawie żadnego realnego znaczenia. Wobec uprzedniej karalności oskarżonego, na co zresztą skarżący zwraca wielokrotnie uwagę, orzeczenie kary łagodniejszego rodzaju, niż kara pozbawienia wolności nie wchodziło tu w grę. W szczególności z uzasadnienia zaskarżonego wyroku nie wynika, aby Sąd I instancji w ogóle brał pod uwagę taką możliwość. Także strony, ani oskarżony, ani tym bardziej prokurator, nie wnioskowały, o wymierzenie w niniejszej sprawie wobec oskarżonego K. S. kary ograniczenia wolności, bądź samoistnej grzywny.

Ponieważ – jak już wyżej wskazano – ocena, czy mamy do czynienia z ustawą ,,względniejszą”, nie może być rozpatrywana abstrakcyjnie, w oderwaniu od realiów sprawy, Sąd Rejonowy nie popełnił błędu, odstępując od powołania w podstawie prawnej skazania art. 4 § 1 k.k.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uzupełnienie podstawy skazania o przepis art. 4 § 1 k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ponieważ argumenty skarżącego nie okazały się przekonywujące, o czym była mowa powyżej, wniosek o zmianę wyroku nie mógł zostać uwzględniony.

3.2.

zarzut rażącej niewspółmierności wymierzonej oskarżonemu K. S. kary 8 miesięcy pozbawienia wolności wyrażającej się w jej rażącej łagodności, wynikającej z nienależytego uwzględnienia przez Sąd I instancji okoliczności obciążających oskarżonego, a w szczególności jego dotychczasowego sposobu życia, a zwłaszcza uprzedniej trzykrotnej karalności za umyślne przestępstwa podobne, w tym za rozbój popełniony w warunkach recydywy, za które oskarżony odbywał kary pozbawienia wolności w warunkach izolacji penitencjarnej, a także popełnienia zarzucanego mu czynu w warunkach recydywy określonej w art. 64 § 1 k.k. oraz wynikającego stąd rażącego lekceważenia podstawowych zasad porządku prawnego obowiązującego w Rzeczypospolitej Polskiej, a zwłaszcza braku elementarnego poszanowania dla cudzej własności, co w konsekwencji powoduje, iż orzeczona kara pozbawienia wolności w wymiarze zaledwie 8 miesięcy nie spełni swych celów zapobiegawczych i wychowawczych, jakie powinna osiągnąć w stosunku do oskarżonego, który jest osobą zdemoralizowaną wymagającą dłuższej izolacji penitencjarnej oraz potrzeb w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Rejonowy przy wymiarze kary, miał na względzie i prawidłowo ocenił stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu, pobudki i motywy jego działania oraz pozostałe dyrektywy wymiaru kary, określone w art. 53 k.k. W pisemnych motywach zaskarżonego wyroku, Sąd i instancji podał również trafnie jakie okoliczności łagodzące i obciążające miał na względzie, przy wymierzaniu oskarżonemu kary.

Skarżący, podnosząc w złożonej skardze apelacyjnej wyłącznie okoliczności przemawiające na niekorzyść oskarżonego nie zauważa, że w przedmiotowej sprawie, wystąpił zespół okoliczności, które Sąd zobligowany był poczytać na jego korzyść. Chodzi tu oczywiście o takie okoliczności jak: fakt przyznania się do winy i niewielką wartość skradzionej rzeczy.

Jeśli chodzi o akcentowaną przez skarżącego okoliczność działania w warunkach powrotu do przestępstwa, podnieść należy, że Sąd Rejonowy miał tę okoliczność na względzie przy wymierzaniu kary, co wynika choćby z treści uzasadnienia zaskarżonego wyroku. Zauważyć przy tym trzeba, iż wymierzając karę, sąd kieruje się dyrektywami wskazanymi w art. 53 § 1 i 2 k.k. uwzględniając stopień zawinienia, stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Ponadto sąd uwzględnia m.in. motywację i sposób zachowania się sprawcy, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie się pokrzywdzonego. Uprzednia karalność/niekaralność sprawcy jest więc tylko jednym z elementów, składających się na wymiar kary.

Trzeba wreszcie też mieć na względzie, że wymierzona oskarżonemu kara spełnić ma nie tylko cele wychowawcze i zapobiegawcze oraz w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, ale musi także, a może przede wszystkim, być karą adekwatną do rangi popełnionego przestępstwa. Tymczasem w rozpoznawanej spawie mieliśmy do czynienia z zaborem przedmiotu wartości niewiele przekraczającym próg wykroczenia. Całokształt ujawnionych w sprawie okoliczności przedmiotowo-podmiotowych, przemawia za uznaniem, iż orzeczenie wobec oskarżonego bezwzględnej kary pozbawienia wolności w rozmiarze żądanym przez skarżącego byłoby zbyt surową reakcją karną.

Z powyższych względów, należało zgodzić się z Sądem I instancji, iż wymierzona oskarżonemu w rozpoznawanej sprawie kara jest odpowiednio wyważona, stanowi trafną reakcję karną, współmierną zarówno do stopnia winy oskarżonego, jak i do stopnia społecznej szkodliwości popełnionego czynu. Kara taka spełni w sposób właściwy cel zapobiegawczy oraz wychowawczy, jak również cele kary w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Dodatkowo podnieść też trzeba, iż zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego, zmiana kary w instancji odwoławczej nie może następować w każdym wypadku, w którym jest możliwa wedle własnej oceny sądu odwoławczego, lecz wtedy tylko, gdy kara orzeczona, nie daje się zaakceptować z powodu różnicy pomiędzy nią, a karą sprawiedliwą, różnicy o randze zasadniczej i rażącej, wręcz ,,bijącej w oczy” (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 lutego 1995 roku - KZS 4/96). Tymczasem orzeczona w przedmiotowej sprawie kara pozbawienia wolności z pewnością nie nosi znamion ,,rażącej” niewspółmierności.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec oskarżonego K. S. kary 2 lat pozbawienia wolności, a w pozostałym zakresie o utrzymanie zaskarżonego wyroku w mocy.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z powodów podanych wyżej, Sąd odwoławczy nie znalazł podstaw do zaostrzania wymierzonej kary.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

w całości

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Ponieważ wniesiona apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie, a Sąd odwoławczy z urzędu nie stwierdził też zaistnienia okoliczności mogących dyskwalifikować zaskarżony wyrok, należało utrzymać go w całości w mocy.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Na podstawie art. 636 § 1 k.p.k. Sąd Okręgowy kosztami procesu za postępowanie odwoławcze obciążył Skarb Państwa.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

- podstawa prawna skazania,

- wymiar kary.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana