Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 466/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku wydany w dniu 20 kwietnia 2023 roku w sprawie o sygn. akt II K 245/22.

Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

Granice zaskarżenia

Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

Ustalenie faktów

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

Ocena dowodów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut pierwszy (1a) zawarty w apelacji obrońcy oskarżonego dotyczył błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku mającego wpływ na jego treść, polegającego na bezzasadnym przyjęciu, że zebrane dowody, a zwłaszcza zeznania P. P. wskazują jednoznacznie, że oskarżony dopuścił się zarzuconego mu czynu, podczas gdy prawidłowa ocena materiału dowodowego wskazuje jednoznacznie , że zachowaniu oskarżonego nie można przypisać znamion czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut pierwszy zawarty w apelacji obrońcy oskarżonego J. W. nie zasługiwał na uwzględnienie. Sąd I instancji przesłuchał świadka P. P. na rozprawie w dniu 20 października 2022 roku i gdy powziął informację, że ww. świadek ma zaniki pamięci w związku z przebytym dwukrotnym zarażeniem wirusem wywołujących C. (...), ponownie przesłuchał świadka z udział biegłego sądowego psychologa M. P. na rozprawie w dniu 16 marca 2023 roku. Zeznania ww. świadka złożone na tej rozprawie korespondują z jego zeznaniami złożonymi w dniu 16 lutego 2022 roku w postępowaniu przygotowawczym i prawidłowo zostały ocenione przez sąd rejonowy jako zasługujące na wiarę. Wbrew zarzutowi zawartemu w punkcie pierwszym apelacji pisemnej obrońcy oskarżonego sąd I instancji wskazał w jakiej części dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, a także zeznaniom świadków P. P. oraz M. W. (matki oskarżonego), a w jakiej części odmówił im wiary i dlaczego. Dokonana ocena wyjaśnień oskarżonego oraz zeznań ww. świadków jest zgodna z zasadami prawidłowego rozumowania, wskazaniami wiedzy oraz doświadczenia życiowego i pozostaje pod ochroną art. 7 kpk.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego J. W. od popełnienia zarzuconego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut zawarty w punkcie pierwszym apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego okazał się niezasadny, to brak było podstaw prawnych do zmiany zaskarżonego wyroku i uniewinnienia oskarżonego od dokonania przypisanego mu czynu.

3.2.

Zarzut drugi (1b) zawarty w apelacji obrońcy oskarżonego dotyczył naruszenia prawa procesowego mającego wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 4 kpk , art. 5 §2 kpk, art. 7 kpk , art. 410 kpk, art. 424§1 pkt 1 kpk przez odmówienie wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego, zeznaniom świadka M. W. bez należytego uzasadnienia takiego stanowiska, przez jednostronną ocenę materiału dowodowego, a w szczególności bezkrytyczne przyjęcie za dowód winy zeznań P. P..

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut drugi zawarty w apelacji obrońcy oskarżonego J. W. nie zasługiwał na uwzględnienie. Aby skutecznie podnosić zarzut naruszenia wynikającej z art. 7 kpk zasady swobodnej oceny dowodów należy wykazać ( czego obrońca nie uczynił) , że ustalenia sądu meriti oraz ocena zgromadzonego w niniejszej sprawie istotnego materiału dowodowego z punktu widzenia postawionego oskarżonemu zarzutu nie została poprzedzona ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art. 410 kpk) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy (art. 2 § 2 kpk), a nadto nie była wynikiem rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego (art. 4 kpk) oraz uwzględnieniem wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego uargumentowane w uzasadnieniu wyroku (art. 424 § 1pkt1 kpk) - zobacz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 listopada 1990 r., OSNKW 1991 r., nr 7-9, poz. 41 oraz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 września 1998 r., Prok i Pr. 1999 r., nr 2 poz.6). Sąd I instancji wskazał w jakiej części dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, a w jakiej odmówił im wiary i dlaczego. Ponadto dokonał wnikliwej analizy zeznań przesłuchanych na rozprawie świadków P. P., R. K., M. W. i W. M. (ujawniono protokół przesłuchania k-99) i uzasadnił w jakiej części dał wiarę zeznaniom ww. świadków i dlaczego. Także nie budzi wątpliwości ocena dokonana przez sąd I instancji w uzasadnieniu do zaskarżonego wyroku nieosobowego materiału dowodowego, który koresponduje z zeznaniami świadków P. P., R. K. i W. M., z których wynika, że oskarżony dopuścił się przypisanego mu czynu w zaskarżonym wyroku.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego J. W. od popełnienia zarzuconego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut zawarty w punkcie drugim apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego okazał się niezasadny, to brak było podstaw prawnych do zmiany zaskarżonego wyroku i uniewinnienia oskarżonego od dokonania przypisanego mu czynu.

3.3.

Zarzut trzeci (1c) zawarty w apelacji obrońcy oskarżonego dotyczył rażącej niewspółmierności ( surowości) orzeczonej kary jako niespełniającej celów zapobiegawczych, wychowawczych, prewencji ogólnej i szczególnej, w sytuacji gdy wszelkie okoliczności sprawy, postawa oskarżonego, uprzednia niekaralność, charakter zarzucanego czynu uzasadniają przekonanie o zasadności złagodzenia orzeczonej kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Na wstępie podnieść należy, że sąd okręgowy w tym składzie podziela stanowisko zawarte w wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie, że zarzut rażącej niewspółmierności kary jako zarzut z kategorii ocen zasługuje na uwzględnienie wówczas gdy pomiędzy karą orzeczoną przez sąd I instancji a karą jaką należałoby orzec w instancji odwoławczej w następstwie prawidłowo zastosowanych dyrektyw wymiaru kary, istnieje wyraźna, istotna, „bijąca wręcz po oczach” różnica. Oznacza to, że zarzut określony w art. 438 pkt 4 KPK zasługuje na uwzględnienie wówczas gdy spełnione są łącznie dwa warunki. Pierwszy z nich to wskazana wyżej, wyraźna, istotna różnica pomiędzy karą orzeczoną a karą jaką należałoby orzec w instancji odwoławczej, a drugi to stwierdzenie naruszenia przez sąd meriti dyrektyw wymiaru kary określonych w art. 53 KK, co może nastąpić poprzez pominięcie określonych okoliczności o charakterze obciążającym lub łagodzącym lub też nie nadanie tym okolicznościom właściwego znaczenia przy określaniu rodzaju i wymiaru kary wobec osoby oskarżonej (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 21.09.2021 r., II AKa 252/20). W realiach przedmiotowej sprawy sąd I instancji za czyn przypisany oskarżonemu w punkcie 1 zaskarżonego wyroku wypełniający dyspozycję art.178a§1 kk (zagrożony karą grzywny, ograniczenia wolności oraz pozbawienia wolności do lat 2) wymierzył J. W. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat. Dodatkowo sąd I instancji wymierzył oskarżonemu, na podstawie art. 71§2kk karę 100 stawek dziennych grzywny , ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych. Sąd I instancji uzasadnił wymiar tak orzeczonej kary. Przede wszystkim wskazał, że oskarżony zdecydował się na jazdę samochodem w stanie nietrzeźwości, który zmierzał do wartości 1,47mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Biorąc pod uwagę dyrektywy wymiaru kary zawarte w art. 53 § 1 i 2 kk nie można traktować orzeczonej kary wobec oskarżonego jako rażąco surowej. Podnieść należy, że stopień społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu jest znaczny. Wymierzona oskarżonemu kara nie przekracza stopnia winy J. W., który wiedząc, że jest w stanie znacznej nietrzeźwości zdecydował się na jazdę samochodem po parkingu (w godzinach południowych), gdzie stały zaparkowane inne samochody i w każdej chwili mógł się tam pojawić ktoś z właścicieli zaparkowanych pojazdów. Kara (wolnościowa) wymierzona oskarżonemu powinna spełnić swe cele w zakresie obu prewencji.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie wobec oskarżonego samoistnej kary grzywny.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut zawarty w punkcie trzecim apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego okazał się niezasadny, to brak było podstaw prawnych do zmiany zaskarżonego wyroku i wymierzenia oskarżonemu samoistnej kary grzywny za przypisany mu czyn w zaskarżonym wyroku.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Sąd okręgowy utrzymał w mocy wyrok sądu meriti, który został zaskarżony na korzyść przez obrońcę oskarżonego J. W..

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Skoro zarzuty podnoszone w apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego nie zasługiwały na uwzględnienie, a także brak było podstaw do zmiany lub uchylenia wyroku sądu I instancji z urzędu, należało zaskarżony wyrok utrzymać w mocy.

Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt 2 wyroku sądu okręgowego.

Sąd okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M. B. kwotę 1033,20 złotych z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym. Wysokość zasądzonej kwoty wynika z § 4 ust 3 w zw. z § 17 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu ( Dz.U z 2019 r. poz. 18) mając na uwadze treść wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 23 kwietnia 2020 roku (SK 66/19) i stosując przepis §11 ust.2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie ( Dz.U. poz. 1800 ze zm.).

Punkt 3 wyroku sądu okręgowego

O kosztach sądowych sąd okręgowy orzekł na podstawie art. 636§1 kpk. Sąd okręgowy zgodnie z treścią art. 2.ust 1 pkt 2, art.3 ust.1 w zw. z art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( tj. Dz. U. nr 49 poz, 223 z późn. zm.) zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 220 złotych opłaty za drugą instancję oraz kwotę 1053,20 złotych z tytułu zwrotu wydatków za postępowanie odwoławcze.

PODPIS

Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego J. W.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skarżone jest ustalenie, że oskarżony dopuścił się popełnienia zarzuconego mu czynu i skazanie go za przypisany mu czyn.

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana