Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 171/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z 30 grudnia 2019 r. w sprawie II K 542/19

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

Uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na przyjęciu, iż oskarżony K. C. uporczywie uchylał się od płacenia alimentów, podczas gdy jest osobą niepełnosprawną, nie widzi na jedno oko, ma problemy ze znalezieniem pracy, a niepłacenie alimentów było spowodowane niemożnością uzyskania należnego mu wynagrodzenia w kwocie około 7000 złotych

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut sprowadza się do polemiki z prawidłowymi ustaleniami sądu rejonowego opartej o prawidłową ocenę dowodów. Argumentacja apelacji w tym zakresie, bazuje na tłumaczeniach oskarżonego, które były zmienne i wewnętrznie sprzeczne, a jednocześnie pozorne. Raz bowiem apelujący twierdzi, że oskarżony nie ponosi winy za niepłacenie alimentów, bo nie mógł podjąć pracy zarobkowej z uwagi na niepełnosprawność, innym razem że oskarżony jednak pracował zarobkowo, ale nie mógł zapłacić alimentów, ponieważ nieuczciwy pracodawca nie wypłacił mu wynagrodzenia w kwocie 7000 złotych, co się wzajemnie wyklucza. Co do rzekomej niemożności pracy zarobkowej z uwagi na stan zdrowia, pomijając nawet wyjaśnienia oskarżonego, że w czasie objętym zarzutem jednak pracował, stawiający taki zarzut zobowiązany był do przedstawienia dokumentacji lekarskiej, orzeczenia o niezdolności do pracy, stwierdzających, że oskarżony z uwagi na upośledzenie widzenia faktycznie w okresie objętym zarzutem, nie mógł pracować zarobkowo. Recz jasna takich dowodów nie przedstawiono w apelacji, nie zawiera ona również wniosków dowodowych w tym zakresie. Sąd rejonowy załączył do akt dokumentację z postępowania administracyjnego przed Zakładem Ubezpieczeń Społecznych w sprawie o rentę świadczącą, że oskarżony swoją swobodną decyzją nie poddał się badaniu na okoliczność ewentualnej niezdolności do pracy, która w żadnym wypadku nie dowodzi takiej niezdolności (k. 144 i nast). Z akt wynika również, że oskarżony w miesiącach kwietniu i maju 2018 r. był zarejestrowany w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych jako osoba wykonująca umowę zlecenia (k. 71), a prowadzącemu wywiad alimentacyjny pracownikowi socjalnemu deklarował w marcu 2018 r., że jest zatrudniony w okresie próbnym i nie ma żadnych problemów zdrowotnych (k. 49v). W takiej sytuacji sąd rejonowy miał prawo uznać, że nie istniały obiektywne przeszkody natury zdrowotnej do wykonywania przez K. C. pracy zarobkowej i opłacania z uzyskanego wynagrodzenia alimentów na rzecz pokrzywdzonej. To że oskarżony nie widzi na jedno oko, jak pokazuje logika i doświadczenia życiowe, ogranicza mu tylko pole obserwacji i utrudnia nieznacznie wykonywanie pracy w wyuczonym zawodzie spawacza, ale tego nie uniemożliwia. Co do wersji o rzekomym zaleganiu przez pracodawcę z zapłatą wynagrodzenia, wskazać należy, że pojawiła się dopiero na etapie sądowym, oskarżony nic na ten temat nie mówił w postępowaniu przygotowawczym (k. 83) i nie wytłumaczył swojego milczenia w tak ważnej kwestii. Co więcej oskarżony takich okoliczności w żaden sposób nie uprawdopodobnił dokumentując chociażby wezwanie pracodawcy do uregulowania zaległości, co wydawało się naturalnym posunięciem w kontekście obciążenia oskarżonego alimentami i zapadnięciem wyroku skazującego za to przestępstwo w przeszłości (k. 16, 35, 146). Apelujący zapomniał, że K. C. twierdził również, iż mimo braku zapłaty całości pensji, otrzymywał od tegoż pracodawcy zaliczki, z których część mógł przeznaczyć na proporcjonalną spłatę alimentów, czego bez uzasadnienia, nie uczynił, nie wpłacając w przypisanym przez sąd okresie, ani złotówki, co jest kolejnym argumentem za słusznością ustalenia sądu rejonowego o negatywnym nastawieniu psychicznym do realizacji obowiązku alimentacyjnego. Nie mają racji skarżący twierdząc, że zwalniało K. C. z odpowiedzialności karnej za przypisany czyn przekazywanie córce prezentów. Po pierwsze fakt darowania córce prezentu, miał miejsce tylko dwa razy na Święta w 2017 r. i wiosną 2018 r. jak zeznała świadek K. D.. Po drugie: obowiązek alimentacyjny jest w sposób precyzyjny określony w wyroku, co do wysokości kwot do zapłaty i terminów ich uiszczenia na mocy orzeczenia sądu lub ugody; nie ulega przy tym kwestii, że zobowiązany ma łożyć na rzecz uprawnionego gotówkę, a nie np. wartościowe przedmioty. Żeby uczynić zadość temu zobowiązaniu oskarżony musi się do tych ustaleń całości stosować, nie ma prawa samemu dowolnie decydować, że zamiast gotówki będzie dawał dziecku prezenty i to okazjonalnie, gdyż w ten sposób nie usuwa następstwa swojego zaniechania w postaci narażenia uprawnionego na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych (por. uzasadnienie uchwały SN z 9 czerwca 1976 r. VI KZP 13/75, LEX 19141). W kontekście tych uwag nie ma więc żadnego znaczenia z punktu widzenia odpowiedzialności oskarżonego, to że matka utrudniała mu ponoć kontakt z dzieckiem. Nie stało to przecież na przeszkodzie, aby zapłacić alimenty za pośrednictwem komornika.

Wniosek

O uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił, że oskarżony nie regulował bez usprawiedliwienia alimentów na rzecz córki, co narażało ją na niemożność zaspokojenia jej podstawowych potrzeb życiowych. Takim zachowaniem oskarżony popełnił czyn zabroniony z art. 209 § 1a kk, a w takiej sytuacji nie zachodziła żadna z kodeksowych podstaw do uniewinnienia.

3.2.

Rażącej niewspółmierności kary 3 miesięcy pozbawienia wolności w sytuacji, gdy dla osiągnięcia celów kary w zakresie prewencji ogólnej, jak i indywidualnej wystarczające byłoby wymierzenie kary wolnościowej, co także umożliwiłoby oskarżonemu płacenie alimentów.

Tożsamy zarzut sformułował w apelacji oskarżony.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut ten został "uzasadniony" tymi samymi powodami z których obrońca i oskarżony domagali się uniewinnienia oskarżonego, które nijak miały się do argumentacji sądu w zakresie okoliczności wziętych pod uwagę przy orzeczeniu o karze. Gdyby uwzględnić to, co życzyliby sobie wziąć pod uwagę skarżący, należałoby oskarżonego uwolnić od odpowiedzialności, nie zaś łagodzić orzeczoną karę. Sąd odwoławczy badając to zagadnienie z urzędu stwierdza, że sąd rejonowy uwzględnił przy wymiarze kary wszystkie okoliczności, zarówno na korzyść, oskarżonego (częściowa spłata alimentów, przekazanie córce prezentów) jak i na niekorzyść (wielokrotna karalność w tym dwukrotna za czyn z art. 209 § 1 kk) i każdej z nich nadał odpowiednią wagę, a orzeczona przez niego kara 3 miesięcy pozbawienia wolności, w dolnych granicach ustawowego zagrożenia nie może być uznana za rażąco surową, a wręcz łagodną. Uprzednia karalność oskarżonego za podobne przestępstwa wykluczała ze względów prewencyjnych rozumianych jako przestroga odstraszająca sprawcę od ponownego złamania prawa, wdrożenie oskarżonego do realizacji obowiązku alimentacyjnego wykluczała sięgnięcie po raz kolejny po karę wolnościową. Wymierzenie mu w takiej sytuacji kary, innej niż bezwzględne pozbawienie wolności, odwracałoby gradację kar, stanowiąc nieuzasadnione niczym premiowanie oskarżonego, który nie zasługiwał na danie mu szansy. Ferowanie przez obrońcę argumentem, iż pozostawienie oskarżonego na wolności pozwoli mu na regulowanie rat alimentacyjnych, stoi w opozycji do informacji komornika co do bieżącego wywiązywania się oskarżonego z alimentów. Oskarżony w obliczu odpowiedzialności karnej dokonał łącznie jedynie 5 wpłat, ale miały one charakter nieregularny i nie pokryły w większej części zaległych alimentów.

Wniosek

O wymierzenie oskarżonemu "kary wolnościowej" (obrońca), kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania (oskarżony)

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Opisano wyżej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Całość wyroku.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok słuszny, odpowiadający prawu. Kara bez cech rażącej surowości.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.15.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1

Na podstawie § 17 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. 2016 poz. 1714) zasądzono na rzecz adwokata T. K. wynagrodzenie w wysokości 420 złotych, powiększone o VAT z tytułu pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu apelacyjnym.

2.

Na podstawie art. 634 kpk w zw z art. 624 § 1 kpk w zw z art 17 ust 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych ( Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) sąd zwolnił oskarżonego od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych w tym opłat za II instancję w całości, uznając iż z uwagi na niewielkie dochody i zaległości alimentacyjne, zobowiązanie go do ponoszenia dodatkowych wydatków byłoby dla niego zbyt uciążliwe.

7.  PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

skazanie, kara

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

kara

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana