Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 136/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 21 grudnia 2023r. sygn. II K 18/23

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

-

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

2.1.2.1

;

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

zarzuty postawione przez prokuratora :

- obrazy przepisów postępowania, która miała wpływ na treść wydanego wyroku tj. art. 92 kpk , poprzez odmówienie wiarygodności zeznaniom M. Z. (1) złożonym w postępowaniu przygotowawczym, jako złożonym pod wpływem sugestii funkcjonariusza Policji, bez przeprowadzenia w tym zakresie postepowania dowodowego, co w konsekwencji doprowadziło do wydania wyroku uniewinniającego A. C. (1);

- zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, poprzez niezasadne ustalenie, iż A. C. nie działała wspólnie i w porozumieniu z E. K. i D. S. oraz nieletnią, w stosunku do której wyłączono materiały do odrębnego postępowania, przy dokonywaniu kradzieży szczególnie zuchwałej na terenie sklepu (...), w szczególności dokonując zakupu piwa nie odwracała uwagi sprzedawcy umożliwiając w/w osobom dokonanie przestępstwa kradzieży, gdy prawidłowa ocena materiału dowodowego prowadziła do wniosku przeciwnego;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Na wstępie należy wskazać, iż sąd I instancji przeprowadził prawidłowo i wnikliwie postępowanie dowodowe, a na jego podstawie sformułował logiczne i trafne wnioski, co do oceny zachowania się oskarżonej A. C. (1).

Podniesiony przez prokuratora zarzut obrazy przepisów prawa procesowego, poprzez niezasadne odmówienie wiarygodności zeznaniom M. Z. nie przekonuje. Pamiętać należy, iż zeznaniom tym, co do istoty dano wiarę, a jedynie odmówiono jej w pewnym zakresie (ten akurat okazał się brzemienny w skutkach co do osoby A. C. (1)). W żadnym także wypadku nie jest tak, by w/w wniosek sądu meriti postawiono „odgórnie” i bez podstawnie. Apelant w ocenie tego źródła dowodowego upatrywał obrazy przepisu art. 92 kpk, podczas gdy wskazany przepis formułuje dyrektywę nakazującą oparcie orzeczenia jedynie na materiale ujawnionym na rozprawie, choćby pośrednio (jest to także jeden z przejawów zasady bezpośredniości i obiektywizmu procesu karnego). Podstawę faktyczną orzeczenia stanowić może bowiem tylko taki materiał, a przy tym musi to być cały zgromadzony materiał dotyczący danej kwestii. W/w przepis zakazuje opierania orzeczenia na informacjach spoza postępowania i dokonywania ustaleń faktycznych na materiałach, których brak jest w aktach sprawy. Sąd rejonowy procedujący w przedmiotowej sprawie wszystkie dokonane ustalenia opierał na materiale poprawnie ujawnionym i wprowadzonym do procesu. Takim materiałem jest przykładowo protokół oględzin nagrania z kamer monitoringu ze sklepu (...) z chwili zdarzenia. Dowodem jest także sam pendrive z owym nagraniem.

Sąd odwoławczy zważył, że analiza uzasadnienia wniesionego środka odwoławczego wskazuje bardziej na stanowisko apelanta o obrazie art. 7 kpk, w odniesieniu do oceny zeznań świadka M. Z. - bo przecież odmówiono wiarygodności tylko pewnej części tych zeznań z etapu śledztwa. W żadnym natomiast razie nie pominięto tego materiału, albowiem dostrzeżono go, skonfrontowano z całością materiału dowodowego i oceniono, tyle, że odmiennie od oczekiwań prokuratora.

Brak podstaw do uznania, by sąd rejonowy ukształtował swoje przekonanie o wiarygodności tylko części zeznań M. Z. (a przy tym znaczącej) w sposób dowolny, bez poszanowania zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, czego przejawem miało być sprzeczne z przepisami ustalenie, iż oskarżona A. C. nie dopuściła się zarzucanego jej przestępstwa. Zarzut obrazy wskazanych (i sugerowanych) przepisów postepowania miał prowadzić do błędnych ustaleń sądu meriti w zakresie braku wątpliwości, co do okoliczności popełnienia przez w/w kradzieży sklepowej. Wbrew twierdzeniom apelanta zgromadzone dowody, ocenione zgodnie z wymogami wynikającymi tak z art. 7 k.p.k., jak i z art. 92 kpk, nie dawały podstaw do ustalenia tego sprawstwa. Sąd rejonowy przeprowadził bowiem obszerne postępowania dowodowe (w tym wznawiał przewód sądowy i dosłuchiwał oskarżonych), a następnie wszechstronną analizę tak zgromadzonych dowodów, nie wykazującą błędów natury faktycznej czy logicznej, a nadto zgodną ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego.

W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy nie dopuścił się jakiegokolwiek błędu przy ocenie zgromadzonych w sprawie dowodów, tym samym jego ustalenia przekonują.

Przechodząc do rozważań szczegółowych, zwrócić należy uwagę, że sąd ten słusznie spostrzegł, a następnie po rozważeniu całokształtu sprawy skonstatował, że treść zeznań sprzedawcy sklepu (...) z etapu postępowania przygotowawczego, jako podobna z zeznaniami właścicielki sklepu i zawierająca sformułowania stricte prawnicze („kradzież zuchwała”, „działanie lekceważące i zuchwałe”), które są obce przeciętnemu (...), musi podlegać wyjątkowo ostrożnej ocenie. Taką także ocenę przeprowadził. W ocenie sądu odwoławczego słusznie oceniono, że wyjaśnienia wszystkich oskarżonych wzajemnie się uzupełniają i korespondują ze sobą - w odniesieniu do osoby oskarżonej A. C.. To także te właśnie wyjaśnienia oraz dodatkowo zeznania głównego i jedynego bezpośredniego świadka zdarzenia tj. M. Z. (1) (oceniane całościowo) oraz protokół oględzin sklepowego nagrania, uzasadniały dokonane ustalenie, iż nie wszyscy oskarżeni wymienieni w akcie oskarżenia planowali dokonywać wspólnie kradzieży na terenie sklepu tj. nie uzgodnili takowego działania przed wejściem do niego, a oskarżona A. C. (1) chciała w nim faktycznie jedynie zakupić piwo i papierosy.

Wskazany przez sąd meriti osobowy i nieosobowy materiał dowodowy wzajemnie się uzupełnia i koresponduje ze sobą. Zeznania M. Z. (1) (wielokrotne) pozwoliły w tym miejscu na ustalenie kluczowych okoliczności dla sprawy tj. jakie konkretnie słowa wypowiadali do siebie oskarżeni. Co więcej, sąd rejonowy ustalił, że zachowanie W. B. (1) (także w akcie oskarżenia zarzucone jako działanie wspólnie i w porozumieniu ze wszystkimi pozostałymi współoskarżonymi), który zabrał ze sklepu 0,5 litra wódki (...), było jego własnym ekscesem nie uzgodnionym z pozostałymi osobami, w tym z A. C. (1) ( nota bene jego matką). Sąd ten ustalił przecież, że pozostali oskarżeni nie brali udziału w kradzieży tej akurat butelki wódki, która zabrał W. B., a prokurator ustaleń tych nie skarżył (jak należy wywodzić zgadzając się z tak dokonanym ustaleniem). Już natomiast sam ten fakt osłabia argumentację oskarżyciela prezentowaną w wywodzie dotyczącym osoby A. C. (1). Skoro z jednej strony apelant podnosi, że oskarżeni mieli zaplanować wspólną kradzież w sklepie - jeszcze za nim do niego weszli, a A. C. (1) w tak zaplanowanym podziel ról, miała kupić piwa i jednocześnie odciągać uwagę kasjera – to czemu aprobuje ustalenie o samodzielności działania W. B.? Przecież jeśli oskarżeni zaplanowali już wcześniej (przed wejściem do sklepu) sklepową kradzież, to nie może być mowy o ekscesie W. B.. Tymczasem świadek M. Z. zeznał, że kiedy W. B. (1) opuszczał sklep ze skradzioną wódką i mijał wchodzących do sklepu pozostałych oskarżonych, to wyrazili oni zdziwienie podkreślone słowami: „ o kurwa wziął flaszkę”. Kasjer słyszał tak wyrażone zaskoczenie wśród tych osób i zauważył ich zdziwienie, a co więcej usłyszał słowa: „ chodźcie weźmiemy coś jeszcze”, gdzie A. C. stała już przy kasie ze swoimi zakupami. Sąd odwoławczy zważył także, że cale nagranie kradzieży załączone do akt trwa niecałe trzy minuty, co dodatkowo nakazuje ostrożnie oceniać ewentualny motyw rzekomego „zagadywania” kasjera przez A. C..

Oczywiście skoro oskarżeni spożywali wcześniej razem jakiś alkohol, to doświadczenie życiowe i zawodowe podpowiada, że ich gromadna obecność w sklepie mogła być powodowana chęcią dalszego jego pozyskania do spożywania. Motyw wspólnego spaceru i towarzyszenia w zakupach A. C. jest tu mniej prawdopodobny, choć nie wykluczony. Oskarżona A. C. byłaby także w stanie samodzielnie unieść zgrzewkę piwa oraz papierosy i nie potrzebowała do tego pomocy innych osób. Jeśliby pieniądze wychodząc do sklepu miała przy sobie tylko ona, to faktycznie tym bardziej obecność wewnątrz sklepu wszystkich pozostałych wydawać się może zbędna (okoliczności posiadania/nieposiadania pieniędzy przez pozostałych nie ustalono). Z drugiej jednak strony oskarżeni wyjaśniali o zamiarze wspólnego udania się koło basenu („na linki”), by tam spożywać piwo, jakie miała zakupić oskarżona A. C.. Było wówczas już ciepło (koniec kwietnia), a zakup całej zgrzewki piwa sugeruje większą ilość je spożywających.

Sąd odwoławczy zważył także, że cała czwórka oskarżonych to osoby uprzednio wielokrotnie karane, co powoduje, że ujawnienie jakiegokolwiek kolejnego przestępstwa oznacza dla nich surowszą karę (prawdopodobieństwo graniczące z pewnością, że będzie ona miała charakter izolacyjny). Nie ma więc powodu, dla którego oskarżeni mieliby chronić akurat A. C., a nie siebie nawzajem, co do zaboru mienia ze sklepu.

Z powyższych względów, podzielając wnioski końcowe sądu meriti, orzeczenie w zakresie uniewinnienia A. C. utrzymano w mocy.

Wniosek

- o uchylenie zaskarżonego wyroku w stosunku do A. C. (1) i przekazanie w tej części sprawy do ponownego jej rozpoznania przez sąd rejonowy;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

- wniosek jest niezasadny z przyczyn podanych powyżej;

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

- wyrok uniewinniający A. C.;

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

- wyrok jest słuszny, zarzuty skarżącego są niezasadne;

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

O kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze orzeczono w oparciu o art. 636 § 1 k.p.k. i art. 9 ustawy o opłatach w sprawach karnych.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

rozstrzygnięcie o uniewinnieniu A. C.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana